photos by Marialena, 2006
Είμαι στη παραλία αργά το απόγευμα. Καθώς κολυμπώ, παρατηρώ το σχήμα των σύννεφων που φτάνει, θαρρείς, μέχρι την άκρη του ορίζοντα. Όσο περνάει η ώρα δεν φεύγει από μπροστά μου ο σχηματισμός αυτός και όταν σαν βράδυασε επιστρέφω σπίτι, το βρίσκω πάλι μπροστά μου. Αυτή τη φορά τα χρώματα του δειλινού είναι πιο έντονα και γεμίζουν τον ουρανό με πινελιές συνδιασμών που μόνο η φύση ξέρει να δημιουργεί τόσο μοναδικά.
Η γραμμή των οριζόντων άραγε από που να ξεκινά και που να καταλήγει...?
Καλημέρα!
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
ReplyDeleteτων μακρυσμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων
Δεν αντιστάθηκα να μη γράψω τους στίχους...
Καλημέρα
Τέλεια!!! Σ'ευχαριστώ καλή μου Magica, γιατί δεν είναι μάλλον τυχαίο σήμερα είχα και γω Καβαδία στο νου μου γράφωντας τις σημειώσεις μου ως άλλος "ιδανικός και ανάξιος εραστής..."
ReplyDeleteMarialena μια διόρθωση τώρα που το είδα...
ReplyDeleteΤο url του Αρκτούρου είναι arcturos.gr με c δηλαδή κι όχι με k. Άλλαξε το...
Sorry για την επέμβαση αλλά είμαι δεμένη με την οργάνωση επι σειρά ετών και δε γινόταν να μη το παρατηρήσω
:)
Muchos gracias, segniora Magica! Φυσικά και θα το διορθώσω άμεσα, εννοείται πως τέτοιου είδους παρατηρήσεις είναι καλοδεχούμενες. Κανένα πρόβλημα, σ'ευχαριστώ και πάλι...
ReplyDeleteΗ γραμμή των οριζόντων άραγε από που να ξεκινά και που να καταλήγει...?
ReplyDeleteΣτην άκρη του κόσμου, στο τέλος του ουράνιου τόξου, στο βάθος του γκρεμού, στα σταυροδρόμια των αεροδιαδρόμων του μυαλού μας (κι ο Θεός βοηθός).
Γεια σου κορίτσι. :-)
Οι γραμμες του οριζαντα αρχιζουν απο το πουθενα για να καληξουν και παλι εκει...στο πουθενα.
ReplyDeleteΑπο το μηδεν εγιναν ολα και εκει θα ξαναπανε...
Πιστεψε με...
Οι ορίζοντες μέσα μας είναι. Κι εκεί υπάρχει άπειρος χώρος για ν' απλωθούν. 'Οσο κρατάς τον ορίζοντα μέσα σου είναι άπειρο το μήκος του. 'Οταν βγει έξω συρρικνώνεται... Το έχεις παρατηρήσει αυτό;
ReplyDeleteΚαλημέρες!!! Η γραμμή των οριζόντων δεν τελειώνει ποτέ...
ReplyDeleteWelcome back (Αμοργιανό μου πέραμα) mindstripper!
Πρέζα TV: Νίκο μου, μ' άρεσε πολύ αυτή η σκέψη σου...
Ηλιότυπον: Εμείς και το Σύμπαν είμαστε ένα, το νιώθεις ήδη μέσα σου, εκτός όπως λες και συ, το βλέπεις με το μυαλό και τότε οι ορίζοντες είναι όντως περιορισμένοι. Να σαι καλά!
Ωραίες φωτό Μαριαλένα, ωραίες στιγμές!
ReplyDeleteΚαλωσόρισες Έψιλόν μου! Τι κάνεις?
ReplyDeleteΥπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι μάρτυρας αυτής της ομορφιάς?