Το μπλε τετράδιο

Με πιάνω να θέλω να κάνω ένα ταξίδι στον χρόνο, όπως τώρα. Είμαι εδώ, μα στην ουσία δεν είμαι. Ταξιδεύει το μυαλό, ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο! Είμαι πάλι στο παιδικό μου δωμάτιο, κάθομαι στα γόνατα στο κρεββάτι και έχω στα χέρια μου ένα τετράδιο. Ένα μπλε τετράδιο με μισές γραμμές μισό λευκό από πάνω, σαν εκείνα που χρησιμοποιούσαμε στο δημοτικό, τότε, όταν ζωγραφίζαμε και γράφαμε, ποιός θυμάται τι, τώρα πια! Ένα τέτοιο τετράδιο γεμάτο μνήμες, θέλω να ανοίξω ξανά, έναν Σεπτέμβρη σχολικό και περασμένο.

Θα πάρω τις μπογιές μου δίπλα εκεί και θα το ανοίξω. Οι σελίδες του φαντάζουν άδειες μα εγώ θέλω να τις γεμίσω με χρώματα, με σχέδια, με τη φαντασία μου! Είναι σαν να το έχω ήδη ζωγραφίσει, σας λέω! Κρατώ στο χέρι μια μπογιά, αρχίζω να χρωματίζω το χαρτί. Θα φτιάξω ένα σπιτάκι, με κήπο, με δέντρα τριγύρω, με τον ήλιο από πάνω να λάμπει, θα το στολίσω, θα φτιάξω και φράχτη και ρυάκι να τρέχει παραδίπλα και πουλάκια να πετούν πάνω από τα δέντρα. Θα βάλω και ζωάκια να τρέχουν στο γρασίδι. Θα βάλω και παιδάκια να κρατιούνται χέρι-χέρι. Μεγάλους δεν θα βάλω, δεν χρειάζονται. Άλλωστε είναι εκεί με τον τρόπο τους!


children's drawing by mtsd.org

Όσο θα ζωγραφίζω, θα ακούω τα κοτσύφια στο πεύκο να κελαηδάνε, θα πλάθω φανταστικούς φίλους και διαλόγους στο μυαλό μου και θα είναι σαν να είναι όλα αληθινά. Θα βάλω και την υπογραφή μου από κάτω, με τα άγαρμπα γραμματάκια των πρώτων τάξεων του Δημοτικού. Θα πάω να το δείξω μετά στη μαμά μου, "κοίτα τι έφτιαξα μαμά!" και ελπίζω να μην με ξεφορτωθεί με ένα "ωραίο είναι", αλλά να εισπράξω την επιβεβαίωσή της!

Μα τι στο καλό έπαθα πάλι, μεγαλώνω ξανά, ξεμακραίνω από το παιδικό δωμάτιο, το παρόν με τραβά στο σήμερα. Γαμώτο! Ωραία που ήταν εκεί... θα ξαναπάω κάπως, κάποτε, να βρω εκείνο το μπλε τετράδιο!