Το δώρο δώθηκε στην κατάλληλη ευκαιρία, μα το χαρτί με τις σκέψεις μου αυτές έμεινε στο γραφείο μου, μέσα στο αντίτυπο του δικού μου βιβλίου μέχρι προχτές που το άνοιξα για να διαβάσω ένα απόσπασμα στη κυριακάτικη ραστώνη μου.
Χωρίς να το θυμάμαι, το χαρτάκι με τον γραφικό μου χαρακτήρα έμεινε στο χέρι μου καθώς άνοιγα την πρώτη σελίδα και ξαναδιάβασα αυτά που έγραφα λίγους μήνες πριν:
"Όταν θα σε βρη ο Έρωτας να μην τον φοβηθείς, άνοιξε τη καρδιά σου και γίνε ένα μαζί του "
Στάθηκα στις λέξεις και προς μεγάλη μου έκπληξη συνειδήτοποίησα ότι η ευχή αυτή δεν ήξερα πια σε ποιόν απευθυνόταν, σε εκείνον ή σε μένα τελικά...!
Dedication, image by http://adonim.com
Μαριαλένα, 16/10/2007
σ'όποιον και να απευθυνόταν ήταν πολύ όμορφο!
ReplyDeleteείδες όταν έχεις έμπνευση (καλά εσένα δεν σου λείπει κιόλας)...γράφεις υπέροχα πράγματα!
byeeeeeeeeeeeeeee!
καλοοοο
ReplyDeleteΠολλές φορές εχω γράψει σε άλλους πράγματα με νόημα αμφίδρομο επειδή θέλω να υπάρχει κατι προσωπικό μεταξύ μας.
ReplyDeleteΜπορεί να μην απευθύνεται δηλαδή μόνο στον άλλο, αλλα και σε μενα.