Monday, September 03, 2007

3 του Σεπτέμβρη...

Επιστροφή στα καθ' ημάς, 3 του Σεπτέμβρη! Μέχρι χθες είχα συντροφιά μου την ησυχία της εξοχής, αλλά η χθεσινή βροχούλα με έφερε ξανά στην Αθήνα. Οι καλοκαιρινές διακοπές για φέτος τελείωσαν...

Με λίγο πιο σταρένια από ότι συνήθως την επιδερμίδα μου, με τις υπογλυκαιμίες να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο σε καθημερινή βάση (ας όψεται η καλή ρύθμιση του σακχάρου με τα παρελκόμενά της), με τα μαλλιά μου να έχουν ξανθίνει και μακρύνει με τον ήλιο,
με τα μπαγκάζια να θέλουν ξανά τακτοποίηση στο σπίτι, επέστρεψα.

Πλύσιμο ο Χοντούκιος να φύγει η στάχτη για να τον οδηγήσω σήμερα, τα μπαλκόνια που έβγαζαν τον μέλανα ζωμό ενώ τα καθαρίζαμε, τα φυτά μου διψασμένα από τη ζέστη, εδώ είμαστε!

Ο υπολογιστής δεν μου έλειψε, είχα συντροφιά μου ένα μπλοκ όπου χειρόγραφα έγραφα σκέψεις, τις μικρές μου ιστορίες και κάποια ποιήματα, όταν η έμπνευση με ωθούσε να καταγράψω με λόγια αυτά που πλάθονταν μέσα στο μυαλό μου και άγγιζαν τη ψυχή μου! Αν είχα άλλο ένα στη διάθεσή μου, σίγουρα θα έμπαινα στον πειρασμό να το γεμίσω κι αυτό.

Με λαχτάρα έπιασα ξανά αγαπημένα βιβλία στα χέρια μου και διείσδυσα σε καινούργια μονοπάτια. Τελείωσα το "Σαββατογεννημένη" της Μαλβίνας Κάραλη, εκδ. Τσαγκαρουσιάνου, με τα τελευταία κείμενα της λατρεμένης μου πριν πεθάνει, το "Αγάπη, έρωτας και εξάρτηση" του ψυχολόγου Γιώργου Πιντέρη, PhD, εκδ. Θυμάρι, τον "Αλχημιστή" του Πάουλο Κοέλιο, εκδ. Λιβάνη (σαν παλιό χρέος σε κάποιον που χρόνια πριν με προέτρεπε να το διαβάσω) και "Το Σημάδι" του Θεόφιλου Ελευθεριάδη, εκδ. της Εστίας, συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στο διαμελισμένο πια Βυζάντιο, μετά την άλωση το 1204 μΧ από τους Φράγκους της Βασιλεύουσας.

Γεύτηκα για μια ακόμη φορά την αίσθηση που αναδύουν οι λέξεις και τα νοήματα μέσα από ένα βιβλίο και με ερωτική -σχεδόν- διάθεση, διάβαζα κάθε λέξη και κάθε σελίδα από τα αναγνώσματα που με συντρόφευσαν αυτό το διάστημα. Είχα ξεχάσει τι απόλαυση είναι να εντρυφεί κανείς στον υπέροχο κόσμο των βιβλίων, έτσι όπως τα ξέρουμε...

Ξενύχτησα (έτσι όπως ζηλεύει ο καλός μου N. Ago), γράφοντας ή κουβεντιάζοντας ενώ η νύχτα προχωρούσε με την Παναγιώτα (Giotavita) στο μπαλκόνι που έβλεπε τον Ακροκόρινθο, όταν για μια εβδομάδα ήλθε στο κονάκι μου, κατηφορίζοντας στα νότια.

Είδα μια υπέροχη ανατολή, εντελώς απρόσμενα, ένα ξημέρωμα εξήμιση το πρωί και αρπάζοντας τη φωτογραφική μηχανή έτρεξα να το απαθανατίσω, μαγεμένη από τα χρώματα που έπερνε η πλάση στα Γεράνια Όρη με το Λουτράκι και την Περαχώρα στο βάθος.




Για σήμερα, αφιερώνω σε όλους τους φίλους και γνωστούς, επώνυμους και ανώνυμους περιπατητές της blogoσφαιρας, το "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες" από τα παλιά, με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στα πρώτα της βήματα.

Get this widget | Share | Track details


...Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες, 3 του Σεπτέμβρη να περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες, τα παλικάρια, τα παλικάρια να κερνάς...

Καλώς σας βρήκα και καλό μας φθινόπωρο! Μαριαλένα

11 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Καλο χειμωνα να εχουμε γεματο υγεια και πολλα χαμογελα....

panagiota said...

Καλώςτηνε την πέρδικα!
Εγώ πως την έχασα αυτήν την φανταστική ανατολή?
Πράγματι εκείνο το πριβέ μπαλκόνι ήδη μου λείπει ακόμα.Και οι συζητήσεις μας,και οι αναλύσεις μας και τα"κερματάκια"μας και το αποχαιρετιστήριο σιάτσου προπάντων.
Καλά να είμαστε για να ξαναπεράσουμε τόσο όμορφα μερόνυχτα.
Φιλιά πολλά!

An-Lu said...

Καλώς σε ξαναβρίσκουμε κούκλα μου!

zouri1 said...

μαζι με εσενα και οι βροχες

Anonymous said...

καλωσόρισες! οντως, δυσκολη η προσαρμογη στην πραγματικοτητα.. αναρωτιέμαι αν προσαρμόστηκα ποτε! ;Ρ
απ'ότι κατάλαβα ξεκουράστηκες. εύχομαι ο χειμώνας να σε βρει με την ίδια διάθεση!

Πυθαγόρας Σάμιος said...

Σου εύχομαι κι εγώ καλό ... (μια στιγμή να σκουπίσω τον ιδρώτα) .. καλό φθινόπωρο.
Κι άσε τα σάπια ότι τα μαλλιά σου τα ξάνθινε ο ήλιος (σα να σε πήρε το μάτι μου σε απόμερο κομωτήριο της Κορίνθου, τι έκανες εκεί?)
Αμ το άλλο; Ότι τάχα έγραφες σε μπλοκάκι? (όλο το μήνα δεν του άφησες του παιδιού από το διπλανό σπίτι ούτε μια μέρα το λάπτοπ,... ανακουφίστηκε που έφυγες επιτέλους... και κυρίως που δεν του το πήρες μαζί σου).
Αν μεγεθύνεις τη φωτό θα μπορέσεις να με διακρύνεις απέναντι στο Λουτράκι (αλλά πως; χρειάζεται και μια άλφα ανάλυση... πόσα μεγκαπίξελς είπες είναι η μηχανή σου?)

(αααααχ αρκετές κακίες μου βγήκαν για πρώτη εργάσιμη του μήνα, ...καλά θα μου πάει κι ο Σεπτέμβρης)

α, καλό μήνα είπα?

melomenos said...

καλώς επιστρέψαμε!
καλό φθινόπωρο να έχεις!

adaeus said...

Καλώς μας ήρθες πίσω. Μας έλειψες. Σύμπτωση: και γω φέτος διάβασα τον αλχημιστή. Μα τι καθυστερημένοι είμαστε. Αγκαλιές.

Marialena said...

Γειά σας, γειά σας!

Τι κάνετε φίλες και φίλοι μου? N.Ago & ΠρέζαTV επίσης!

Παναγιώτα, κοιμόσουν και στο είπα το πρωί που ξυπνήσαμε κανονικά για την ανατολή. Καλό χειμώνα να χουμε!

Καλώς σας ξαναβρίσκω με τη σειρά μου γοργονίτσα. Καλώς επιστρέψαμε!

Ζούρι καλέ μου, καλύτερα να φέρει η επιστροφή μας βροχούλα παρά κι άλλες πυρκαγιές. Όχι άλλο κάρβουνο!

Μικρο_Τ, τι είναι αυτή η "προσαρμογή στη πραγματικότητα" που λες? Χμ, όσο και αν έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να προσαρμοστώ τόσων χρονών γαϊδούρα. Γιατρέ μου τι λες, θα ζήσω? LOL!

Βρε καλώς τον Δομίνικοοοο! Σιγά μην πάω σε απόμερο κομμωτήριο της Κορίνθου από άνθρωπος να γίνω γίδι. Πριτς! Μιας και με πειράζεις τώρα (μ' αρέσει όμως!) θα σου πω τα εξής για να ξέρεις άλλη φορά.

Για το μπλοκάκι έχω και μάρτυρα την Giotavita που το είδε στο τραπέζι, οπότε την πάτησες, χι,χι,χι! Ο Η/Υ ήταν του απέναντι και μάλιστα όταν με φώναξε ένα απόγευμα γιατί κάτι του είχε κολλήσει, είχε ξεχάσει η γυναίκα του να ανανεώσει τη σύνδεση και έτσι έμεινα στον άσο από ίντερνετ!
(χαρά εσύ φαντάζομαι ε?)

Όσο για την ανάλυση των φωτογραφιών σε ενημερώνω ότι τις τράβηξα σε 6 Mega Pixels και δεν νομίζω ότι έχουν πρόβλημα κανένα!

Αλλά είπαμε αν δεν με πειράξεις, δεν θα χει και νοστιμιά το σχόλιο!

... δεν μου λες τον Δρακουμέλ τον έχεις συγγενή σου χρυσό μου? ;-P

Μελομένε, καλό να είναι το φθινόπωρό μας, μακάρι...

Ανδρέα μου, να σαι καλά! Ξέρεις, είχα τον Αλχημιστή τόσα χρόνια στο συρτάρι και δεν τον διάβαζα, μα φέτος ήταν η χρονιά του. Όχι δεν είμαστε καθυστερημένοι, απλά τώρα σήμανε η ώρα να καθήσουμε και να το διαβάσουμε πραγματικά. Σ΄άρεσε?

MenieK said...

όταν έλεγες Σεπτέμβριο, εννοουσες ΕΝΤΕΛΩΣ Σεπτέμβριο... (Μιλάμε, βαρέθηκα να μπαίνω και να με κοιτουν ειρωνικά τα μάπετς)
Καλώς ήρθες :)

adaeus said...

Ναι μου άρεσε. Σου αφήνει μια γλυκιά γεύση και σε ποτίζει με ηρεμία.