Wednesday, September 05, 2007

Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ



Απόψε δεν ήλθες όπως πέρσι σαν ολόγραμμα μπροστά μου, ανήμερα της Παναγιάς. Πίστευα πως τα παιχνίδια του μυαλού μου είχαν χάσει πια τη δύναμή τους, όσο τίποτα το παράξενο δεν συνέβαινε αυτήν εδώ τη μέρα.

Και μια κρυφή ανακούφιση αναμεμιγμένη με κατήφεια (όπως πάντα), έβγαινε από το στέρνο μου υπόκωφα, μέχρι που τηλεφώνησες εσύ. Βράδυ, μόλις είχα επιστρέψει από τη Χάρη της κι ενώ ο μικρόκοσμός μου κλυδωνιζόταν υπόγεια (όπως πάντα), είδα τ' όνομά σου γραμμένο στην οθόνη του κινητού μου και μετά από μήνες το σήκωσα.

Με αποκάλεσες με το χαϊδευτικό που μόνο εσύ με λες και με τον χειμαρρώδη σου τρόπο με ρώτησες τι κάνω. "Ήσυχα" σου απάντησα και άνοιξα τη πόρτα της βεράντας για να ατενίζω τη θάλασσα ενώ σου μιλούσα. Μου πες πως από Σεπτέμβρη θα έλθεις στην Αθήνα και και πως έχεις καιρό να κατέβεις.

Μα μου έλεγες ψέμματα και το ήξερα καλά. Γιατί να μου λες ψέμματα ή μισές αλήθειες? Ξέρω πότε ήλθες πρόσφατα και γιατί. Όχι από σένα, αλλά τυχαία από άλλους γνωστούς μας το έμαθα. Και τώρα μου λες, πως όταν ξανάρθεις στα μέρη μου να συναντηθούμε. Κι εγώ σου είπα με τη γνωστή ψυχραιμία που με διακατέχει μπροστά στο αναπάντεχο, πως θα χαρώ να ιδωθούμε, μα αμφιβάλλω αν θα τηρήσεις την υπόσχεσή σου, συγχώρεσε με την κασσάνδρεια πρόβλεψη.

Διαβάζω* ότι οι άνδρες ορμώμενοι από την επιθυμία να "εκτονωθούν" σεξουαλικά, πρώτα ζευγαρώνουν κι ύστερα αν η παρτενέρ τους λέει κάτι συναισθηματικά, παραμένουν. Αλλιώς πάνε παρακάτω, μέχρι την επόμενη. Κι εγώ ο βλάκας, έκανα προβολές τελικά όταν σμίξαμε, πως θα μπορούσες να είσαι αυτός που ψάχνω στη ζωή μου, ενώ για σένα ήμουν "το καλά μας έκατσε, πάμε παρακάτω" ε?

Απλά τα πράγματα σύμφωνα με την επιστήμη, αλλά άντε πες το στη καρδιά αυτά σαν θεωρία, που από τότε έχει μπει σε καραντίνα και δεν λέει να αναρρώσει. Κατόρθωσες να αποκαλύψεις τ' όνειρο, να με κάνεις να μην πιστεύω πια σε παραμύθια για τον Έρωτα, έστω και με αίσιο τέλος.

Μακάρι να συναντηθούμε ξανά, το εύχομαι. Ξέρεις γιατί? Για έναν μόνο λόγο από μέρους μου: Για να σου πως τι ένιωσα, τα αισθήματά μου κάποτε κι ας μην τα σπουδαιολογήσεις. Εγώ θα προσπαθήσω, μέρα που ναι σήμερα. Στο υπόσχομαι, μου το υπόσχομαι, γι' αυτήν τη καρδιά που δε λέει να ανακάμψει. Της το χρωστάω!

Μαριαλένα, 16/08/2007 (ξημερώματα)

* Γ. Πιντέρης PhD, Έρωτας, Αγάπη & Εξάρτηση, εκδόσεις Θυμάρι

9 comments:

ci said...

Τι "ασφάλεια" παρέχει αυτό το πάμε παρακάτω ε? Και φυσικά χωρίς καμμιά ανάγκη για εξηγήσεις (μα πώς κάνεις έτσι, μεγάλα παιδιά είμαστε..).

Μαριαλένα, είσαι ένα από τα πιο γλυκά παιδιά που ξέρω. Γι'αυτό άσε τον κάθε loser να πηγαίνει όσο παρακάτω θέλει, και κράτα την καρδιά σου για κάποιον που σού αξίζει.
Φιλιά πολλά.

An-Lu said...

Μέχρι την "επόμενη" συνάντηση όμως, έχεις πολλά και ωραία να κάνεις κούκλα μου!

Suspect said...

Γνωμη που μπορει να ειναι και λαθος:

Αντι να περιμενεις τη μερα που θα, να την επιδιωξεις ωστε να επισπευσεις τη Λυτρωση.

Απο την αλλη βεβαια ο φερομενος ως συντροφος αν σου υποσχεθηκε δεσμο και την εκανε, φταιει. Αν δεν στο υποσχεθηκε ομως δεν φταιει για τις προβολες του μυαλου σου.

melomenos said...

λαχείο μου φαίνεται!
ας αφήσεις την καρδιά να μιλήσει αλλά προσοχή μην βουλιάξει κι άλλο!
καλησπέρα σου

MenieK said...

Εγώ ως συνήθως θα είμαι άσχετη και εκτός κλίματος...
Αλλά επειδή το αρχαιοπρεπές της εικόνας μου έφερε στο μυαλό τους 300 (αν δεν το έχετε δει, δείτε το, μιλάμε για εικαστικό επίτευγμα... και by the way, που βρίσκονται αυτοί οι άντρες? 300 ήταν και μας τελειώσαν?), μου έφερε και την τέλεια απάντηση στον περι ου (για όταν και αν τελεφωνήσει)
-Χρυσέ μου, tonight DINE IN HELL
(αυτή την αηδία με τα γράμματα την είχα ξεχάσει!)

panagiota said...

Μόνο την αγάπη μου θα σου στείλω,τίποτα δεν θα σχολιάσω επ'αυτού.Αλλωστε αναλύσαμε το βιβλίο στο πριβέ μπαλκόνι και την"νύχτα των πνευμάτων"νομίζω πως την κατατάξαμε στην ουσία της"νάχαμε να λέγαμε"συνουσίας......
Σε φιλώ!

Marialena said...

Αχχχ, με κάνετε να θέλω να σας πω κι εγώ την άποψή μου νυχτιάτικα με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο ανοιχτό ακόμα, λόγω γεμάτης μέρας!

@ Citronella: Εύχομαι να μην αργήσει η μέρα όπου αυτή η καρδιά νιώσει σίγουρη για τις επιλογές της και πάρει τη ζωή στα χέρια της!

@ An-Lu: Ευτυχώς που δεν περιμένω καμμία "επόμενη" συνάντηση για να αφήσω τη ζωή να κυλήσει έτσι. Αν πραγματοποιηθεί καλώς, αν όχι η ζωή συνεχίζεται...

@ Suspect: Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου αγαπητέ μου. Η ευθύτητα και η ευθυκρισία σου με δυσκόλεψαν αρκετά να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να σου απαντήσω, αλλά τέτοιες επισημάνσεις αξίζουν τα μάλλα, όταν δεν υπεκφεύγουμε να θίξουμε ένα τέτοιο ζήτημα.

Η θέση μου είναι σαφής προς το άλλο πρόσωπο. "Εφόσον θες, έλα να τα πούμε". Αν ανταποκριθεί ή όχι, είναι καθαρά δικό του θέμα.

Τώρα, όχι δεν υποσχέθηκε δεσμό, γιατί αν το έκανε και "την έκανε" θα ήταν χίλιες φορές δυσκολότερο. Αυτό που με ενόχλησε και προβληματίζει ακόμα, είναι το γεγονός ότι απέναντί μου ήταν ενθουσιώδης και συναισθηματικός, πράγμα που εγώ -πρόσεξε- εξέλαβα ως δείγμα ότι θα μπορούσε να προχωρήσει η γνωριμία μας σε σχέση. Προφανώς, όπως αποδείκτηκε στη συνέχεια, ήταν απλά ο τρόπος του αυτός, αλλά ξέρεις κάτι, ως βαθύτατα συναισθηματικός χαρακτήρας που είμαι που έχω ανάγκη συναισθηματικής κάλυψης όταν είμαι με κάποιον σημαντικό για μένα άνθρωπο, ήθελα απλά να μου ξεκαθαρίσει τη στάση του κάποια στιγμή. "Μ' αρέσεις, αλλά εγώ αυτό θέλω και δεν είμαι για παραπάνω, θέλεις?" Κι όχι να φαίνεται πως αγγίζεται συναισθηματικά και μετά να κάνει πως δεν με ξέρει! Μια εξήγηση ήθελα από μέρους του για να μην τρέφω ελπίδες κι από κει και πέρα, ήταν δικό μου θέμα αν ήθελα να πάω μαζί του ή όχι, γνωρίζοντας που πατάω. Δεν έχω διάθεση να κατηγορίσω κανέναν, αυτά συμβαίνουν, απλά συναισθηματική μου κατάσταση περιέγραψα εδώ!

@ Melomenos: Λαχείο της Ενώσεως Συντακτών Εφημερίδων όπως λέγανε παλιά! Όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω, θέλω απλά να τακτοποιήσω μέσα μου κάποιες εκκρεμότητες και τίποτα άλλο. Γνωρίζω εκ προοιμίου πως αν ήθελε να είμαστε μαζί όπως εγώ τότε, δεν θα είχε αλλοπρόσαλη συμπεριφορά απέναντί μου. Για κείνον δεν είμαι τίποτα το σημαντικό σε προσωπικό επίπεδο, δυστυχώς. Απλά πέρασα και δεν ακούμπησα. Δεν πειράζει, μαθήματα ζωής είναι αυτά, χρειάζονται για να γινόμαστε πιο ρεαλιστές. (Ρεαλιστές στον Έρωτα, τι οξύμωρο σχήμα!)

@ Μένη: Καλώς σε βρίσκω, όντως τήρησα την υπόσχεση για ραντεβού τον Σεπτέμβρη και ναμαστε πάλι εδώ. Δε μου λες καρδιά μου, ληγμένα παίρνεις και μου έβαλες τέτοιο σουρεάλ σχόλιο? (Σε πειράζω)
Κι έλεγα τόσες μέρες που είναι το κορίτσι μου το καλό, με την κυνική πλην υπέροχη σκέψη της. Σε φιλώ!

@ Παναγιώτα: "Να χαμε να λέγαμε" και "να χαμε να ασχολούμαστε" με ασυνάρτητες συμπεριφορές Παναγιώτα μου. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος, λένε πολύ σωστά οι γραφές!

Άς το αφήσουμε καλύτερα, γιατί τελείωσαν και οι εκπτώσεις και ξεκινά πάλι φουλ σεζόν, ό,τι και να σημαίνει αυτό για τον καθένα μας. Και εις άλλα με υγεία...

Klearchos said...

Το ρητό είναι κλασσικό: "Πρέπει κανείς να φιλήσει πολλούς βατράχους μέχρι να βρει τον όμορφο πρίγκηπα"

Να πω "Καλό Χειμώνα" ή είναι νωρίς ακόμα;

Marialena said...

Νωρίς είναι ακόμα Κλέαρχε, κάτσε να ζήσουμε λίγο φθινόπωρο ακόμα και μετά ας έλθει και ο χειμώνας όπως πάντα!

Είσαι καταπληκτικός το ξέρεις? Λες γι' αυτό τελευταία οι άνδρες γύρω μου έκαναν βρεκεκέξ κουάξ κουάξ κι εγώ δεν έπαιρνα χαμπάρι ότι ήταν βάτραχοι? Κάτσε να βγω από το βάλτο και να πάω προς το παλάτι να βρω τον όμορφο πρίγκηπα, χι,χι,χι!