ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ Ή ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ?

Η αποκρυπτογράφηση ολόκληρου του κώδικα της ανθρώπινης ζωής, είναι αναμφισβήτητα ένα κολοσσιαίο τεχνικό επίτευγμα. Αλλά, ακόμα κι αν τελικά οδηγεί στην κατανόηση της λειτουργίας κάθε γονιδίου, θα μας επιτρέψει πραγματικά να προβλέπουμε ποιος ακριβώς θα αναπτύξει καρδιακές παθήσεις, ποιος γίνεται βίαιος ή ομοφυλόφιλος?

Τι γίνεται με την παιδική μας ηλικία, τη διατροφή μας, τις συνθήκες διαβίωσης, τα επίπεδα του άγχους μας? Μήπως οι επιστήμονες θα πρέπει να κοιτάξουν και το περιβάλλον μας ώστε να μπορέσουν να εξηγήσουν την υγεία και τη συμπεριφορά μας?

Φυσικά, απαντούν οι ειδικοί. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα γονίδια παίζουν έναν εκπληκτικά σημαντικό ρόλο για σχεδόν όλα τα σύνθετα γνωρίσματα του ανθρώπου, είτε ιατρικά είτε σχετικά με τη συμπεριφορά του. Από την άλλη πλευρά, οι μεμονωμένες διαφορές σ' αυτά τα γνωρίσματα, οφείλονται τόσο στις γενετικές όσο και στις περιβαλλοντικές επιρροές.

Αξιοπερίεργα, όμως, η αποκάλυψη του ρόλου των γονιδίων μπροεί να εξηγήσει την επιρροή των περιβαλλοντικών παραγόντων με μεγαλύτερη ευκρίνεια από ποτέ. Παραδείγματος χάριν, με τη μελέτη του DNA κάποιου που πάσχει από διαβήτη, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να εξηγήσουν μέχρι ποιο σημείο τα γονίδια είναι υπεύθυνα για την ασθένειά του και μέχρι ποιο σημείο ο τρόπος ζωής του. Αυτό θα επιτρέψει στο γιατρό να προσαρμόζει μια θεραπευτική αγωγή που να περιλαμβάνει μόνο συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς.

Τελικά, όμως, γεννιόμαστε ή γινόμαστε αυτό που είμαστε? Παρόλο που οι ανωμαλίες στα γονίδια είναι η μόνη αιτία για μια μειοψηφία ασθενειών, για τις περισσότερες, όπως επισης και για τον καθορισμό της νοημοσύνης και των πτυχών της προσωπικότητάς μας, ο ρόλος της γενετικής δεν είναι πάνω από 50%. Το υπόλοιπο 50% θα μπορούσαμε να πούμε ότι οφείλεται στο περιβάλλον και στις εμπειρίες μας.

Άρθρο του περιοδικού Life Touch, Ιούνιος 2007, σελίδα 4

Stella Awards: Έτσι δικάζουν στις ΗΠΑ!

Stella Awards

Τα Βραβεία πήραν το όνομα τους από την 81χρονη Stella Liebeck η οποία έχυσε ζεστό καφέ πάνω της και κίνησε αγωγή στα McDonalds την οποία φυσικά και κέρδισε. Η υπόθεση ενέπνευσε την δημιουργία των Stella Awards για τις πιο γελοίες και εξωφρενικές αγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το iMan παρουσιάζει τους (ηλίθιους) νικητές τις χρονιάς:

5η Θέση: H Kathleen Robertson από Austin κέρδισε $80,000 κινώντας αγωγή σε ένα κατάστημα επίπλων αφού στραμπούλιξε τον αστράγαλο της στο κατάστημα. Η κα. Robertson έπεσε κάτω όταν σκόνταψε πάνω σε ένα μικρό παιδί. Φυσικά οι ιδιοκτήτες έμεινα έκπληκτοι όταν καλέστηκαν να πληρώσουν αφού το άτακτο παιδί ήταν γιος της κύριας!

5η Θέση (Ισοπαλία): Ο 19χρονος Carl Truman από Los Angelesκέρδισε $7 4,000 και ιατρικά έξοδα όταν ο γείτονας του πέρασε με το αυτοκίνητο του πάνω απ το χέρι του. Φυσικά ο Truman δεν πρόσεξε ότι ήταν κάποιος μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που προσπαθούσε να κλέψει τις ζάντες από τους τροχούς.

5η Θέση (Ισοπαλία 2): Ο Terrence Dickson από την Pennsylvania έφευγε από το σπίτι που είχε κλέψει μέσα από το γκαράζ. Δεν κατάφερε όμως να βγει έξω καθώς η αυτόματη πόρτα του γκαράζ είχε χαλάσει ενώ δεν μπορούσε να μπει πίσω στο σπίτι αφού η πόρτα είχε κλείσει. Καθώς οι ιδιοκτήτες του σπιτιού βρίσκονταν σε διακοπές για 8 μέρες ο κ. Dickson παρέμεινε κλειδωμένος στο γκαράζ πίνοντας Pepsi και τρώγοντας φαγητό του σκύλου. Κίνησε αγωγή για ψυχολογικό στρες και κέρδισε $500,000.

4η Θέση: Ο Jerry Williams από το Arkansas κέρδισε $14,500 και κάλυψη ιατρικών εξόδων όταν των δάγκωσε στο κώλο ο σκύλος του γείτονα. Οι ένορκοι ήταν λίγο επιεικής αφού θεώρησαν ότι ο σκύλος προκλήθηκε μιας και ήταν δεμένος την ώρα που ο Williams προσπαθούσε να τον πυροβολήσει.

3η Θέση: Ένα εστιατόριο στη Φιλαδέλφεια αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση $113,500 όταν η Amber Carson γλίστρησε πάνω σε ένα αναψυκτικό και έσπασε τη λεκάνη της πέφτοντας στο πάτωμα. Το αναψυκτικό βρισκόταν στο πάτωμα επειδή ένα λεπτό προηγουμένως το είχε πετάξει στον φίλο της με τον οποίο τσακωνόταν!

2η Θέση: Η Kara Walton από το Delaware κέρδισε την αγωγή που κίνησε σε ιδιοκτήτη νυκτερινού κλαμπ όταν έπεσε από το παραθυράκι της τουαλέτας σπάζωντας και τα 2 μπροστινά της δόντια. Η Walton προσπαθούσε να φύγει από το κλαμπ από το παράθυρο για να μην πληρώσει το λογαριασμό. Κέρδισε $12,000.

1η Θέση (Άξια): H νικήτρια της χρονιάς είναι η κυρία Mere Grazinski από την Oklahoma. Η κα. Grazinski αγόρασε ένα τροχόσπιτο μήκους 32 ποδών. Επιστρέφοντας σπίτι από ένα ποδοσφαιρικό αγώνα στον αυτοκινητόδρομο έβαλε το cruise control στα 70 μίλια και άφησε το τιμόνι για να πάει να φτιάξει σάντουιτς!!! Φυσικά το τροχόσπιτο ξέφυγε της πορείας του και αναποδογυρίστηκε κτυπώντας με φόρα. Η κα. Grazinski κίνησε αγωγή στη εταιρία κατασκευής του τροχόσπιτου γιατί κανείς δεν την συμβούλεψε ότι το cruise control δεν είναι και αυτόματος πιλότος. Κέρδισε $1,750,000 και ένα καινούργιο τροχόσπιτο. Η εταιρία αναγκάστηκε να αλλάξει τα εγχειρίδια της σε περίπτωση που υπάρχουν κι' άλλοι ηλίθιοι σαν την κυρία.

Randy Crawford - The lady with the velvet voice

Randy Crawford - "Wishing on a star"


Randy Crawford - "Gimme the night" (Chill night mix)


Randy Crawford - "One day I'll fly away"

Info: Randy Crawford on Wikipedia

Υπάρχουν τραγούδια που μπορεί να τα ακούς χρόνια τώρα, να έχουν εντυπωθεί μέσα σου αλλά η φωνή που τα ντύνει να παραμένει άγνωστη μέχρι να σου φανερωθεί μεγαλόπρεπα!

Αυτό μου συνέβη με αυτήν την κυρία της μαύρης μουσικής, την Randy Crawford. Το τραγούδι της "Wishing on a star" με έκανε να συνδέσω πια την αισθαντική φωνή της με κάποια από τα τραγούδια που είτε χορέψαμε, είτε ακούσαμε τη δεκαετία του 80 και του 90. Ακόμα και τώρα, οι ερμηνείες της δεν έχουν ξεθωριάσει και ακούγονται όπως όταν ήταν μεγάλες επιτυχίες στα διεθνή τσαρτς. Τι πιο όμορφο να αφήνεσαι να ακούς τον παφλασμό των κυμάτων σε μια γαλήνια παραλία με την συνοδεία της κυρίας Crawford να σου τραγουδά "Gimme the night"! Ή εκείνες τις ώρες που κλείνεις τα μάτια και λες στον εαυτό σου "One day I'll fly away", όταν αλλάζεις σελίδα στη ζωή σου και θες να πετάξεις μακριά από το παρελθόν?

Εύχομαι καλή ακρόαση σε αυτές τις αγαπημένες μελωδίες!

Marialena, Παρασκευή και 13/6/2008

Ασκήσεις επί χάρτου

Πολλές φορές προτιμώ να γράψω τα κείμενα ή ποιήματά μου κατευθείαν στον υπολογιστή και να τα έχω έτοιμα για δημοσίευση, άλλες φορές όμως όπως αυτή της φωτογραφίας, το μέσον για να αποτυπωθούν οι σκέψεις μου, ήταν ένα φύλλο χαρτί κομμένο από ένα μπλογκ, όπου έγραψα ένα ακόμα ποίημα με την έμπνευση της στιγμής, αυτή τη φορά χειρόγραφα.

Αυτό το ποίημα με τίτλο Ερινύες, το αφιερώνω στο ΙδιογράφΩς σαν ένα δείγμα της προσωπικής γραφής και γραφικού χαρακτήρα της Μαριαλένας σε ένα κομμάτι χαρτί.



Για το http://autographcollectors.blogspot.com/

Marialena, 10/6/2008

Πόσα ψέμματα χωράνε στην αλήθεια? Η αποκάλυψη!

Έσπαγα το κεφάλι μου αυτές τις ημέρες για να σκεφθώ τι στο καλό θα βάλω ως ψέμματα και αλήθειες σαν συμμετοχή μου στο μπλογκοπαίγνιο που με προσκάλεσε η αγαπητή μου Παναγιώτα πρόσφατα.

Ας ξεκινήσω λοιπόν τις τερατολογίες μου και αφήνω τους αναγνώστες να ανακαλύψουν που λέω αλήθεια και που ψέμματα σε αυτά που ισχυρίζομαι:

1. Το αγαπημένο μου φαγητό είναι ο πατσάς!
Μμμμ, φρεσκοκομμένο πασταδάκι σε ζωμό με σκόρδο, ό,τι καλύτερο!!!
Ψέμα: μικρή όταν ήμουν, έλεγα πως τα τρώω όλα εκτός από πατσά και πέτρες και έμεινα πιστή σε αυτή μου τη δήλωση όσον αφορά και τον πατσά και τις πέτρες!!!

2. Καπνίζω αρειμανίως!
Μεγάλη πίκρα, από "τρελλό κριάρι" θα έπρεπε να αυτοαποκαλούμαι "καπνιστός σολωμός" καλύτερα!
Ψέμα: δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου και ούτε πρόκειται, αλλά αν ήμουν Ινδιάνα θα έκανα μια εξαίρεση για την πίπα της ειρήνης!!!



3. Λάτρης του καφέ, μ' αρέσει να τον απολαμβάνω καθημερινά!
Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες δεν λένε? Ε, χωρίς καφέ δεν κάνω!
Ψέμα: έπινα ένα καφεδάκι ελαφρύ ελαφρύ μέχρι πριν από δυο χρόνια στο γραφείο, αλλά λόγω ομοιοπαθητικής το έκοψα και στράφηκα στο πολυαγαπημένο μου ρόφημα- το τσάι!

4. Μπερδεύω το δεξί με το αριστερό, ειδικά αν οδηγώ και πρέπει να στρίψω υπό πίεση! Όπως επίσης και την φρατζόλα με το καρβέλι, το γιατί δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα!!!
Αλήθεια: Ε, ναι λοιπόν μπερδεύω το δεξί με το αριστερό και το καρβέλι με την φρατζόλα ακόμα και τώρα αν δεν το έχω στο μυαλό μου ή ακολουθώ φωνητικές οδηγίες. Που στρίβουμε είπαμε?

Τάδε έφη Μαριαλένα και για να δούμε πόσο καλή ψεύτρα είμαι τελικά? Χμ, όσο πατάει η γάτα είμαι ψεύτρα για τις ανάγκες του παιχνιδιού, γιατί στην πραγματικότητα προτιμώ την αλήθεια έστω και αν πονάει, ή αν ενοχλεί, από ένα όμορφα πλασμένο ψέμα.

Marialena, 8/6/2008

Το πρώτο φιλί...

Μόλις είχε τελειώσει την τρίτη λυκείου εκείνο το καλοκαίρι και αφήνοντας πίσω της τις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, έφυγε για διακοπές στο χωριό του πατέρα της. Απιευδισμένη από την υπερπροσπάθεια όλης της τελευταίας σχολικής χρονιάς, το μόνο που ήθελε, ήταν να περάσει τον καιρό των διακοπών της όσο πιο χαλαρά γινόταν.

Η καθημέρινότητά της περιελάμβανε βόλτες στο χωριό και στις γύρω εξοχές με το ποδήλατό της για να ξεσκάσει, καλοκαιρινό σινεμαδάκι τακτικά τα βράδυα, μουσική στο κασετοφωνάκι της, ανάγνωση κάποιων ελαφρών αναγνωσμάτων, γιατί από την πολλή μελέτη της εξεταστέας ύλης, είχε σιχαθεί τα βιβλία εκείνη την εποχή.

Ο πατέρας της ανέφερε πως συνάντησε έναν παλιό του συμμαθητή που είχε φύγει στο εξωτερικό μετανάστης και τον βρήκε να παραθερίζει και εκείνος με την οικογένειά του στο χωριό, όχι μακρυά από εκεί που έμεναν και οι ίδιοι. Ο φίλος είχε και ένα αγόρι στην ηλικία του κοριτσιού και ο πατέρας συμπλήρωσε πως σύντομα θα βρισκόταν όλοι μαζί για να θυμηθούν τα παλιά.

Η συνάντηση δεν άργησε να γίνει και ο γιός του μετανάστη, ένα λεπτοκαμωμένο αγόρι με ξενική προφορά, συστήθηκε στο κορίτσι. Με ξενικό όνομα και τρόπους, ήταν αρκετά φιλικός απέναντί της και είπαν πως θα ξαναβρεθούν κάποια στιγμή. Ένα από τα απογεύματα που εκείνη έπαιρνε το ποδήλατό της και έκανε για αρκετή ώρα ποδήλατο μέχρι να πέσει ο ήλιος, τον συνάντησε να κάθεται στην βεράντα του σπιτιού του. Αυτό επαναλήφθηκε κάποιες φορές μέχρι που την κάλεσε να περάσει στο σπίτι και να μην συνεχίσει τη βόλτα της. Εκείνη πέρασε μέσα και χωρίς να το καταλάβει, καθώς της έδειχνε το σπίτι του, της έδωσε ένα φιλί στο στόμα, το πρώτο της φιλί! Απορημένη με τη διάθεσή του, τον κοίταξε με την έκπληξη ζωγραφισμένη στην έκφρασή της. Τι ήταν αυτό άραγε? Εκείνος κατάλαβε την απειρία της και προθυμοποιήθηκε να της δείξει το γαλλικό φιλί. Φιλί στο φιλί εξοικειώθηκε με την αίσθηση αυτή στα χείλη της, αν και αυτή η πρώτη επαφή με ένα άλλο αγόρι, την έφερε προ απροόπτου.


An introductory kiss - image by http://beyondthemoon.virtualave.net

Με κομμένα τα πόδια από την ταραχή της, έφυγε και γύρισε σπίτι γρήγορα. Τι βόλτα να πήγαινε μετά από αυτήν την εμπειρία? Κάποιες φορές τον έβλεπε στο ξώφαλτσο καθώς διέσχιζε τον δρόμο εμπρός από το σπίτι του, κάποιες όχι. Με παρέα από συνομήλικα παιδιά, κανόνισαν να πάνε στη τοπική ντίσκο να διασκεδάσουν. Αν και οι γονείς της εξακολουθούσαν να είναι αυστηροί με το ωράριο της εξόδου της, η ώρα που πέρασαν χορεύοντας και διασκεδάζοντας της έδωσε ικανοποίηση. Έπρεπε να φύγει για το σπίτι και ο νεαρός τη συνόδευσε στο γυρισμό. Κρατιόταν χέρι χέρι και κάποια στιγμή κάθησαν κάτω σε ένα πλακόστρωτο να μιλήσουν. Το τι είπαν δεν έχει πια σημασία, κουβέντες δυο νέων ανθρώπων ήταν, μα εκείνη θυμόταν πως έτσι όπως καθόταν αντίκρυζε το φεγγάρι και τα αστέρια απέναντί της!

Ενόσω οι διακοπές κυλούσαν σε αυτούς τους ρυθμούς, η μητέρα της ανακοίνωσε τα νέα στην οικογένεια. Θα πήγαινε ξανά να δουλέψει στην παλιά της δουλειά, για να συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια που της χρειαζόταν για την σύνταξή της κι έτσι θα άφηνε τα παιδιά στον πατέρα τους για το υπόλοιπο των διακοπών τους. Ο πάτερ φαμίλιας έπαθε πανικό με την προοπτική φροντίδας των δυο τους παιδιών, έστω και αν δεν ήταν πια μωρά. Η μητέρα επέστρεψε στην Αθήνα και ερχόνταν τα σαββατοκύριακα πίσω στο χωριό. Το κορίτσι τότε, αντιμετώπισε την άρνηση του πατέρα της να συναναστρέφεται τους άλλους νέους, γιατί "η κόρη του τάδε δεν θα γίνει πουτάνα πηγαίνοντας για βόλτα στο χωριό!" κατά πως αποφασιστικά απεφάνθη ο ανασφαλέστατος πατέρας της ένα απόγευμα που του ζήτησε να βγει με την παρέα της.

Κλείστηκε στο δωμάτιό της, μέσα στο κατακαλόκαιρο και αυτό που έμεινε στη μνήμη της είναι πως ενώ τα άλλα παιδιά ετοιμαζόταν για να φύγουν, εκείνη τους έβλεπε στο βάθος να ξεμακραίνουν. Η μητέρα δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα, είχε άλλωστε άλλες προτεραιότητες. Το κορίτσι ξανάπαιρνε το ποδηλατάκι της και ξεμάκραινε τα απογεύματα προσπαθώντας να αλλάζει παραστάσεις μακριά από το οικογενειακό περιβάλλον, έστω και για λίγο και την κράτησε την συνήθεια αυτή για πολλά χρόνια ακόμα τα καλοκαίρια που ερχόταν και έφευγαν.

Πέρασαν χρόνια, το πανεπιστήμιο τελείωσε, η δουλειά ξεκίνησε και επέστρεψε στο χωριό μαζί με την οικογένεια ξανά. Πήγε ένα βράδυ στον θερινό κινηματογράφο και μπροστά της καθόταν μια μικρότερη ξαδέλφη της παρέα με έναν φίλο της. Χαιρετήθηκαν οι ξαδέλφες και συστήθηκε και το παιδί που την συνόδευε! Ήταν ο ίδιος νεαρός, δέκα χρόνια μετά, λίγο πιο γεμάτος, λίγο πιο μεγάλος, αγνώριστος... Είπαν μερικές τυπικές κουβέντες και μετά όλοι αφοσιώθηκαν στην ταινία που άρχιζε στην οθόνη! Δέκα χρόνια μετά για φαντάσου, πέρασαν κιόλας, σκεφτόταν καθώς επέστρεφε στο σπίτι της και αμέσως τα γαλλικά φιλιά που μάθαινε ο νεαρούλης στην άπειρη 18χρονη, επισκιάστηκαν από τις απαγορεύσεις του πατέρα. "...η κόρη μου δεν θα γίνει πουτάνα..." ήλθε σαν συνειρμός και τότε θύμωσε χωρίς όμως αποτέλεσμα, με τον εαυτό της! Λες και είχε σημασία αν θα γινόταν ή όχι αυτό που ο πατέρας της φοβόταν. Λες και δεν ήξερε τι άνθρωπος ήταν τόσα χρόνια το παιδί του, τώρα θα γινόταν πουτάνα, άστα να πάνε!

Δεν τον ξαναείδε από τότε, αλλά πέρσι έμαθε πως το συνομήλικο πια παιδικό της φλερτ, είχε παντρευτεί και πως παραθέριζε με τα παιδιά και την γυναίκα του στο σπίτι του στο χωριό, ερχόμενος από το εξωτεριό όπου μένει μόνιμα. Εκείνη όπως πάντα, χανόταν μεταξύ ουρανού και γης, ξεμακραίνοντας από το σπίτι της κάθε απόγευμα μέχρι να την βρει το βράδυ μένοντας όπως πάντα μόνη με τις σκέψεις της παρέα...

Marialena, 15/06/2007

Απέραντο Γαλάζιο...*

Light Blue Eyes - image by Yuri Bonder @ photo.net

Γαλάζιο το χρώμα των ματιών σου, γαλάζιο,
απέραντο όπως ο ουρανός και η θάλασσα μαζί,
γαλάζιο...

(c) Μαριαλένα, 05/06/2006