Thursday, October 19, 2006

Somewhere over the rainbow

Over The Rainbow
(Arlen-Harburg)
--------------------------------------------------------------------------------

Somewhere over the rainbow
Way up high
There's a land that I heard of
Once in a lullaby

Somewhere over the rainbow
Skies are blue
And the dreams that you dare to dream
Really do come true

Some day I'll wish upon a star
And wake up where the clouds are far behind me
Where troubles melt like lemondrops
Away above the chimney tops
That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow
Bluebirds fly
Birds fly over the rainbow
Why then, oh why can't I?


Some day I'll wish upon a star
And wake up where the clouds are far behind me
Where troubles melt like lemondrops
Away above the chimney tops
That's where you'll find me

Somewhere over the rainbow
Bluebirds fly
Birds fly over the rainbow
Why then, oh why can't I?

If happy little bluebirds fly
Beyond the rainbow
Why, oh why can't I?

Από την ταινία "Ο Μάγος του Οζ" του 1939, με τη Τζούντι Γκάρλαντ


Image Hosted by ImageShack.us

σ.σ. Το τραγούδι αυτό ίσως να το πρωτο άκουσα όταν είδα την ταινία παιδί ακόμα, σε θερινό σινεμαδάκι, αλλά αυτό που θυμάμαι ήταν η εκτέλεση με την αγαπημένη μου Barbra Streisand, που με τη μοναδική της φωνή, με συντρόφευσε αρκετά στην εφηβεία μου.

Και ξάφνου, το περασμένο Σάββατο βλέπω από την ΕΤ1 μια ταινία για την ηθοποιό Judy Garland που εξιστορούσε τη πολυτάραχη ζωή της από την παιδική της ηλικία μέχρι τη δεκαετία του 1950, μέσα από την αφήγηση της κόρης της, ετεροθαλούς αδελφής της Lisa Minelli.

Για την ιστορία: Το 1939 που η Metro Goldwin Mayer αγόρασε τα δικαιώματα του ομώνυμου βιβλίου "Ο Μάγος του Οζ" για να το γυρίσει σε ταινία με την Γκάρλαντ, τότε 16 ετών. Η Ντόροθυ, η ηρωϊδα που υποδυόταν, ήταν ένα κοριτσάκι 10 ετών και επειδή η ηθοποιός δεν ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη, υποδύθηκε την Ντόροθυ αντί της Σίρλευ Τεμπλ που ήταν η σταρ της εποχής εκείνης στο Χόλλυγουντ. Η Γκάρλαντ υπερτερούσε στη φωνητική, εξαιτίας της μοναδικής φωνής που διέθετε από τότε και με χαρά πήρε τον ρόλο. Για να ξαναγίνει όμως ένα 10χρονο παιδάκι, υπεβλήθη σε εξαντλητικές δίαιτες και άρχισε να παίρνει χάπια για να ρυθμίζει την όρεξη και να τις δίνουν ενεργητικότητα, έξη που την ακολούθησε και ως ενήλικη με απρόβλεπτα στη συνέχεια αποτελέσματα.

Ακούγοντας την Γκάρλαντ να λέει το Over the rainbow στο σενάριο, κάτι σκίρτησε μέσα μου, αλλά σαν μια περαστική θύμιση το προσπέρασα συνεχίζοντας να παρακολουθώ την ιστορία. Όμως όταν στη δεκαετία του 1950 τραγούδησε στη Νέα Υόρκη, ντυμένη ως αλήτης και καθισμένη κατάχαμα στη σκηνή συνοδεία ενός πιάνου, εκεί μαζί της τραγουδούσα και εγώ τους στίχους και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου, απρόβλεπτα. Μαζί με την συγκλονιστή της ερμηνεία, ήλθαν και οι δικοί μου οι λυγμοί, σιωπηλοί και βαθείς.

Άραγε τι κινητοποιήθηκε μέσα μου ακούγοντας αυτό το τόσο ιδιαίτερο τραγούδι? Ποια συναισθήματα ζητούσαν διέξοδο μετά από τόσα χρόνια? Σήμερα είναι για μένα όλα αυτά που περιγράφω, μαζί με κάτι άλλο ακόμα. Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μέσα από σκοτάδια και φόβους, επιθυμίες και προσπάθειες. Somewhere over the rainbow, with love!

Links: The Wizard of Oz Memorabilia

Update 20/10: Η αυθεντική εκτέλεση του "Over the rainbow": ΕΔΩ!!!

14 comments:

panagiota said...

Μαριαλενα μου-καραμελενια μου...καλο μεσημερακι
Ευαισθητη ψυχη μου,για ολους υπαρχει ενα ουρανιο τοξο...και μπορουμε σιγουρα να πεταξουμε πανω απο αυτο σαν τα bluebirds.
Και για να σε κανω να γελασεις λιγο"εγω λογω ηλικιας θα κανω ή την μπλε, (σοφη,,,ναχαμε να λεγαμε)κουκουβαγια ή τον μπλε(ανοητο-τεμπελη)μπουφο.
Εκει ψαξε να με βρεις οταν θα πεταξεις πανω απο το τοξο.ξερω οτι μπορεις....
Μακια πολλα.......

An-Lu said...

Καλησπέρα Μαριαλένα!
Ήταν μίνι σειρά και είχε και συνέχεια την επομένη, μέχρι το τέλος...
Όμως τα λόγια του τραγουδιού είναι υπέροχα....

Marialena said...

Σοφή μου μπλε κουκουβάγια, δεν μπορεί, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε, δεν μπορεί, δεν μπορεί, στο ίδιο ουράνιο τόξο ζούμε! Καλησπέρα μανούλα, σ'ευχαριστώ και εγώ για όλα, Μ.

Αχ, με τις εκλογές δεν το πήρα είδηση βρε Γοργονίτσα μου, αν και ξέρω την ιστορία της. Κρίμα! Εκεί που η ηθοποιός τραγουδούσε στο τέλος του πρώτου μέρους, εκεί συγκλονίστηκα! και τι τραγούδι αυτό ε? Τα λόγια χτύπησαν ακριβώς εκεί που έπρεπε, στη καρδιά!

zero said...

Καταπληκτικο ποστ.

ζερο.

Anonymous said...

μερικές λεπτομέριες στην ζωή μας
εχουν τόσα πολλά συναισθήματα να μας
δώσουν που πρέπει να τις χαιρόμαστε
όταν έρχονται...

...we believed wed catch the rainbow
Ride the wind to the sun
Sail away on ships of wonder...

panagiota said...

Aγαπητε μελομενε γραψε σε παρακαλω ολα τα λογια απο αυτο το καταπληκτικο κομματι της δεκαετιας του -80.μου θυμησες"κατι αλλες εποχες"Με λιγα λογια ...τα νιατα μου....ευχαριστω προκαταβολικα....
Καλο ξημερωμα σε ολους.....

Anonymous said...

"catch the rainbow-Rainbow"

When evening falls
Shell run to me
Like whispered dreams
Your eyes cant see
Soft and warm
Shell touch my face
A bed of straw
Against the lace

* we believed wed catch the rainbow
Ride the wind to the sun
Sail away on ships of wonder
But lifes not a wheel
With chains made of steel
So bless me come the dawn
Come the dawn

Παναγιώτα αν θέλεις να το ακούσεις και να θυμηθεις κατι απο τα παλιά μάλλον έχουμε κοντινή ηλικία! χα χα χα!!
εχθές βρηκα το videoclip και το έβαλα
στο blog μου. Δεν ξέρω γιατί αυτό το κομμάτι με εκανε ανέκαθεν να ανατριχιάζω οταν το άκουγα!

Marialena said...

Καλημέρα Ζέρο μου, χαίρομαι που δεν χαθήκαμε τελικά. Σ'ευχαριστώ!

Μελομένε και Παναγιώτα, για σας τους δυό χαίρομαι περισσότερο, γιατί ένα τόσο δα σημείωμα σας κάνει να έρχεστε σε επαφή, να συζητάτε και να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα τελικά. Va bene!

panagiota said...

Mαριαλενα μου veramente siamo bene.
Μου θυμισε πολλα αυτο το στιχακι.εποχες και ανθρωπους.Ειχε μια θεση αναμεσα στα αγαπημενα μου τραγουδια και εχω πολλα χρονια να το ακουσω.Καπου θα ειναι καταχωνιασμενο σε καμια παλια μου κασσετα.
Ειδες?οι νεοι στο μπλοκ και παλιοι στα χρονια ανατριχιαζαν με το ιδιο τραγουδι.Ποσα απροβλεπτα εχει η ζωη?
Φιλακια σου στελνω ψυχη μου ομορφη....

Marialena said...

Grazie tante cara amica! Αν μου στείλεις μια αγκαλίτσα αγαπουδερή, τρυφερή και ζουζουνένια, δεν θέλω κάτι άλλο για την ώρα, αυτό μου αρκεί! Είναι που φοβάμαι ώρες ώρες να αγγίξω τα όμορφα της ζωής...

Un abbracio e millione baccioni per te! saluti, M.

panagiota said...

Kαλησπερα μελομενε και ευχαριστω και παλι για τους στοιχους.Δυστυχως ειμαι πολυ φρεσκια στα μπλογκ και δεν ξερω που και πως να σε βρω,για να ακουσω το τραγουδι.Η μαριαλενα με μυησε στον τομεα αυτον.Βαση των οδηγιων της εκανα τα πρωτα μου βηματα και την ευχαριστω.
But lifes not a wheel
with chains made of steel
so bless me.....
αυτες οι λεξεις μου εφερναν μια διαθεση να κλαψω οταν το ακουγα πριν πολλα χρονια....μπα ,σε καλο μου..ακομα και τωρα το ιδιο νοιωθω...

Marialena said...

Πάτα πάνω στο όνομά του κάτω από το σχόλιό του και θα σε οδηγήσει στο προφίλ του και από κει στη σελίδα του Μελομένου!

Καλή περιήγηση και στη Νεραϊδοσελίδα του Μελομένου φιλενάδα! Με το καλό...

panagiota said...

Καραμελενια μου με τι βοηθεια σου,τα καταφερα.Ακουσα και τα 2 ουρανια τοξα.το ενα καλυτερο αποτ'αλλο.αλλα...γ....ο.Γιατι βγαινει η μελαγχολια και στα δυο ενω ειναι εντελως διαφορετικα σε ειδος μουσικης μεταξυ τους?Τα απολαυσα παντως αμφοτερα.
Μπηκα στην οικογενεια των νεραιδων.(Χαχαχα)Η fidget goldinglow που ζει στα δηλητηριασμενα μανιταρια κοντα,ειμα.ΑΧ..θεε των νεραιδων...γιατι δεν με εβαλες σε κανα χωραφι με κολοκυθες να τρωω τα σπορια τους που τα λατρευω!τι θα φαω εγω δηλαδη τωρα?ασε που με εντυσε σαν μανιταρι.Κοκινο φορεμα με πουα ασπρα.Ουτε για να βγαινω απο το μανιταρι μου δεν μπορω απο την ντροπη,με τετοιο ρουχο.Ευτυχως ομως αποφασισε να με κανει να φαινομαι μονο οταν εχει πανσεληνο,,,οποτε κυκλοφορω ανετα ολο τον μηνα και στην πανσεληνο κανω και καμια μακαροναδα με δηλητηριωδη μανιταρια.Εμ εκεινα τα πρασινα φτερα ,τι τα ηθελε να μου τα βαλει?σαν φραουλα με εκανε ο νεραιδο-πατερας.
Αυτη ειναι η αθλια εικονα μου στον νεραιδοκοσμο..σνιφ-σνιφ
Axxxxxx....ξεχασα να στειλω και τις χνουδερες αγαπουδερες αγκαλιτσες,θετικη ενεργεια,μακια πολλα,καιευχες για ενα αγαπησιαρικο σ-κ
Σε ολους καλο σ-κ

Marialena said...

΄Ωστε έτσι λοιπόν αγαπητή Fidget, μας τάζεις σπαγγέτι με μανιτάρια και μετά, τσουπ! ρίχνεις και το δηλητηριώδες στη μέση και η φαντασίωση πάει περίπατο... κλαψ!

Ας είναι όμως, φοράς και ωραία φορεσιά πιτσιλέ, ποιός στη χάρη σου στη νεραϊδοχώρα!

Ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις και τις αγκαλίτσες, όσο για τα τραγούδια μοιάζουν μελαγχολικά, γιατί μέσα μας ίσως ξέρουμε γιατί.

Πολλά φιλιά, να χεις ένα όμορφο βράδυ, ήρεμο και χαλαρό, φιλιά, Μ.