Υιοθετήσατε ένα ενήλικο σκυλί
Στη περίπτωση αυτή θα χρησιμοποιήσετε διαφορετικές μεθόδους από αυτές που ταιριάζουν σε ένα κουτάβι.
Ξεχάστε για λίγο το θέμα της εκπαίδευσης και αφιερώστε όλες σας τις προσπάθειες στην προσαρμογή του σκυλιού στο νέο του περιβάλλον. Ένα σκυλί που αλλάζει ξαφνικά περιβάλλον, που έχει χάσει ή έχει εγκαταλειφθεί από το παλιό του αφεντικό, είναι συνήθως τρομαγμένο, ανασφαλές, τραυματισμένο από την εμπειρία αυτή.
Έτσι, η πρώτη σας φροντίδα είναι να ηρεμήσετε το σκυλί και να του δείξετε ότι το αγαπάτε. Μη χρησιμοποιήσετε τιμωρίες και ξύλο. Επιστρατεύστε όλη σας την υπομονή μέχρι να μάθετε το σκυλί να σας εμπιστεύεται. Μπορεί να χρειαστούν μέρες, εβδομάδες ή μήνες, ανάλογα με το πόσο τραυματικές ήταν οι προηγούμενες εμπειρίες του. Μιλήστε του αυστηρά αν κάνει κάποια σοβαρή αταξία, αλλά μην το χτυπήσετε ποτέ, γιατί το σκυλί είναι τρομαγμένο, μπορεί να σας επιτεθεί και κάτι τέτοιο θα καταστρέψει οριστικά τις σχέσεις σας.
Από το "Βιβλίο των Σκύλων" του Έρικ Άμπερμαν, εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.
Wednesday, February 28, 2007
ΥΙΟΘΕΤΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ
Αναρτήθηκε από Marialena στις 10:15 PM 7 εντυπώσεις
Monday, February 26, 2007
Στα στενά του Ευρύπου
Κυριακή χθες, με την παρέα του Scooter Club Hellas, τελικά αποφασίσαμε να πάμε στη Χαλκίδα για βόλτα και φαγητό/καφέ. Έξι μεγάλου κυβισμού σκούτερς και μηχανές συγκεντρώθηκαν μαζί με ένα "όχημα" τεχνικής υποστήριξης και πήγαμε στα νερά του Ευβοϊκού, για μονοήμερη απόδραση εκτός των τειχών.
Πρώτη στάση το Φρούριο της Χαλκίδας, στη γειτονιά του λογοτέχνη Γιάννη Σκαρίμπα.
Η θέα της Χαλκίδας στο βάθος από το Φρούριο, μαγευτική!
Στη συνέχεια αφήσαμε πίσω μας τη Χαλκίδα και περάσαμε πάνω από τη νέα γέφυρα που συνδέει τη στεριά με την Εύβοια.
Κατευθυνθήκαμε στη νότια πλευρά του νησιού αυτή τη φορά, προς την Ερέτρια και καταλήξαμε να πάμε στο Λευκαντί, στο εστιατόριο Λωτός, με τις πελώριες μερίδες!
Το εσωτερικό του "Λωτού" σαν παλαιοπωλείο έμοιαζε, παρά με εστιατόριο!
Στη παραλία απέναντί μας, μια ομάδα από πάπιες αμέριμνη κολυμπούσε.
Στο σούρουπο, λίγο πριν φύγουμε από το Λευκαντί, στη παραλία.
Καθώς η νύχτα έπεφτε, οι τελευταίες μου φωτογραφίες για να πιάσω τα φώτα και τις αντανακλάσεις στο νερό.
Η εκδρομή μας τελείωσε καθώς το βράδυ επεστρέψαμε όλοι, σώοι και αβλαβείς στην Αθήνα.
Η παρέα του Scooter Club ποζάρει στο κρύο, αλλά με ηθικό και διάθεση ακμαία!
(c) pictures taken by Marialena, 2007
Αναρτήθηκε από Marialena στις 7:34 PM 11 εντυπώσεις
Ετικέτες photos, social events
Sunday, February 25, 2007
River deep, Mountain high
CELINE DION
"River Deep, Mountain High"
When I was a little girl
I had a rag doll
Only doll
I've ever owned
Now I love you just the way
I loved that rag doll
But only now my love has grown
And it gets stronger, in every way
And it gets deeper, let me say
And it gets higher, day by day
And do I love you my oh my
Yeh river deep mountain high
If I lost you would I cry
Oh how I love you baby, baby, baby, baby
When you were a young boy
Did you have a puppy
That always followed you around
Well I'm gonna be as faithful as that puppy
No I'll never let you down
Cause it grows stronger, like a river flows
And it gets bigger baby, and heaven knows
And it gets sweeter baby, as it grows
And do I love you my oh my
Yeh river deep, mountain high
If I lost you would I cry
Oh how I love you baby, baby, baby, baby
I love you baby like a flower loves the spring
And I love you baby just like Tina loves to sing
And I love you baby like a school boy loves his pet
And I love you baby, river deep mountain high
Oh yeah you've gotta believe me
River Deep, Mountain High
Do I love you my oh my, oh baby
River deep, mountain high
If I lost you would I cry
Oh how I love you baby, baby, baby, baby
=====================================================================================
Links: Η ιστορία του τραγουδιού από τη Wikipedia.
=====================================================================================
Celine Dion's live performance at VH1 Divas Live album of 1998.
=====================================================================================
σ.σ. Επειδή αυτό το χειμωνιάτικο σαββατοκύριακο ακούμε ταλαντούχες κυρίες σε δυνατές ερμηνείες, να και άλλη μια αγαπημένη μου από τη Celine Dion. River deep, mountain high live. Καλή ακρόαση! Μ.
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:01 AM 7 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Saturday, February 24, 2007
Just walk away
Just walk away - picture by so-so-lonely.blogspot.com
Just Walk Away (Live)
Artist:Helena Paparizou
I know I never loved this way before
And no one else has loved me more
With you I've laughed and cried
I have lived and died
What I wouldn't do just to be with you
I know I must forget you to go on
I can't hold back my tears too long
Though life won't be the same
I've got to take the blame
And find the strengthI need to let you go
Just walk away
Just say goodbye
Don't turn around now you may see me cry
I mustn't fall apart
Or show my broken heart
Or the love I feel for you
So walk away
And close the door
And let my life be as it was before
And I'll never never know
Just how I let you go
But there's nothing left to say
Just walk away
There'll never be a moment I'll regret
I've loved you since the day we met
For all the love you gave
And all the love we made
I know I've got to find the strength to say
Just walk away
Just say goodbye
Don't turn around now you may see me cry
I mustn't fall apart
Or show my broken heart
Or the love I feel for you
So walk away
And close the door
And let my life be as it was before
And I'll never never know
Just how I let you go
But there's nothing left to say
Just walk away
=====================================================================================
σ.σ. Αυτές τις μέρες θέλω να γράφω πολύ και να ξεφεύγω από τον παρόντα χρόνο μέσα από τις σκέψεις που φωλιάζουν στο μυαλό μου. Γράφω για πράγματα δικά μου, προσπαθώντας να τα ξορκίσω, για να χάσουν την επίδρασή τους πάνω μου από εδώ και μπρος. Μα τη καρδιά μου να την κάνω να πάψει να χτυπά όποτε προσδοκά την αγάπη, όχι, αυτό δεν μπορώ να το κάνω! Αυτό το τραγούδι το ξανάκουσα το προηγούμενο σ/κ, το άκουσα και σήμερα, το ακούω συχνά. Δυνατό τραγούδι, με στίχους αποφασιστικούς, από τις αγαπημένες μου μπαλάντες.
Δεν θα το αφιερώσω στα φαντάσματα του παρελθόντος, τους αφιέρωσα στον καιρό τους αρκετή προσοχή και ενέργεια για να υφίστανται στη φαντασία μου. Σε μένα την ίδια το αφιερώνω, Just walk away, φύγε μακριά, από όλα εκείνα τα επώδυνα, τα ανούσια, τα βαυκαλιστικά, τα εντυπωμένα στους νευρώνες του εγκεφάλου μου. Φύγετε μακριά, τουλάχιστον σε όσα έχω τη δύναμη να το κάνω, φύγετε επιτέλους, φύγετε να ανασάνω!
Just walk away, εκτέλεση live με την Έλενα Παπαρίζου. Το ακούω στο mp3 δυναμώνοντας την ένταση στα ακουστικά και όποτε μπορώ, το τραγουδάω κιόλας για τους στίχους του. Προτείνω όποιος το ακούσει από εδώ, να κάνει το ίδιο πράγμα. Καλή ακρόαση! Μ.
(c) Marialena, 23/02/2007
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:15 AM 12 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Thursday, February 22, 2007
Μια αγάπη γεννιέται...
photo by Marialena, 2007, Honda SH 150i
Το ρομάντσο είχε δημιουργηθεί από καιρό, ίσως από το καλοκαίρι πέρσι. Κάθε φορά που περνούσα από τη βιτρίνα της αντιπροσωπείας, το χάζευα θαυμάζοντάς το. Όμως κόστιζε ακριβά και δεν μπορούσα να το αποκτήσω, όπως ήθελα. Στο τέλος του καλοκαιριού προτίμησα να πάρω την Βέσπα μου, τον Βεσπούκιο και να περάσω μαζί της πέντε μήνες ευχάριστης οδηγικής εμπειρίας στους Αθηναϊκούς δρόμους.
Όμως, η Βεσπούλα δεν μου έφτανε να κάνω κάποιες διαδρομές εκτός πόλης που ήθελα στον ελεύθερο χρόνο μου κι έτσι προχώρησα να την δώσω, πιστεύοντας ότι στη συνέχεια θα αγόραζα μια μεγαλύτερη Βέσπα. Αγοραστής βρέθηκε από την Αμαλιάδα και ο Βεσπούκιος τώρα πήγε στην Ηλεία και κάνει τις βόλτες του με τον νέο του ιδιοκτήτη.
Λίγο πριν τη δώσω, πέρασα πάλι από την αντιπροσωπεία με το Χοντάκι. Ρώτησα αν το είχαν διαθέσιμο και ω του θαύματος, ο μηχανικός εκεί πουλούσε το δικό του για να αγοράσει ένα μεγαλύτερο σε κυβικά που ήθελε. Ήταν εκείνο που καμάρωνα στη βιτρίνα το καλοκαίρι του 2006, σε άριστη κατάσταση και διαθέσιμο. Τη Δευτέρα 12/2 πήγα και το έκλεισα και από την Τρίτη 13/2, είναι πια δικό μου.
Τη Κυριακή που μας έρχεται θα πάμε τη πρώτη μας εκδρομή στη περιοχή της Λαμίας, για να συναντηθούμε με τα υπόλοιπα μέλη του Scooter Club Hellas και να κόψουμε τη πίττα μας σε πανελλήνια συνάντηση. Οπλισμένοι με υπομονή και επιμονή, θα πάρουμε το δρόμο και θα οδηγήσουμε στην εθνική για πάνω από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
Ένας φίλος πρότεινε να το πούμε "Ζούζουνο" γιατί το "Βεσπουκία" θα πήγαινε μόνο στη μεγαλύτερη Βέσπα, που δεν βόλεψε να πάρω στη συνέχεια. Ελπίζω να συμβιώσουμε καλά μαζί και να απολαμβάνω τις διαδρομές εντός και εκτός πόλης με τη νέα μου... αγάπη!
Και κράνος έχομεν δια να μην ανησυχείτε!
Update: Μάλλον η συνάντηση της Κυριακής, θα πραγματοποιηθεί φτάνοντας στη Λαμία με αυτοκίνητο, λόγω του άστατου καιρού. Ακόμα και έτσι, οι μικρές εξορμήσεις πέριξ της πόλης μας περιμένουν από εδώ και μπρος σαν μπει η Άνοιξη!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:59 PM 23 εντυπώσεις
Ετικέτες driving
Wednesday, February 21, 2007
Δερματοστιξία
Δερματοστιξία είναι η ελληνική ονομασία του τατουάζ, όπως έχει καθιερωθεί διεθνώς να λέγεται. Αυτή η λέξη μου ήλθε στο νου πρόσφατα για όλα όσα ως άλλο τατουάζ, εντυπώνονται στη ψυχή μας και παραμένουν εκεί στο μισοσκόταδο κρυμμένα, μέχρις ότου μια αιτία τα ανασύρει στην επιφάνεια και φανεί το μέγεθός τους.
Δερματοστιξία, για κάθε φόβο που γίνεται πραγματικότητα, όταν παραδωθούμε στη δύναμη με την οποία τον τρέφουμε σαν πραγματικό, όσα χρόνια τον κρατάμε ζεσταμένο στον κόρφο μας! Και το τραγικό είναι να επιστρέφουμε εκεί στη πηγή του φόβου και να κουρνιάζουμε σαν πληγωμένα πουλάκια, αντί να θρέψουμε την πληγή και να πετάξουμε μακριά του.
Και έτσι περνούν μήνες και χρόνια και εποχές ολόκληρες από τη ζωή μας, βουτηγμένοι στο φόβο της αλλαγής και του ξεπεράσματος των καταστάσεων που μας έχουν σημαδέψει με το ανεξίτηλο μελάνι τους, όπως στα τατουάζ. Και αν κάποια στιγμή, μια χαραμάδα φωτός κατορθώνει να παρισφρύσει στη σκοτεινή κάμαρα της ψυχής μας και να φωτίσει τα κομμάτια που έχουν μαραζώσει, πάλι μπορεί να διαλέξουμε τη σιγουριά της μιζέριας μας, αντί να αφήσουμε πίσω μας το φορτίο που κουβαλάμε.
Είμαστε παράξενοι πολλές φορές οι άνθρωποι και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από αυτήν τη διαπίστωση. Παρελθοντολάγνοι καταντάμε, ανασύροντας και καταφεύγοντας σε όλα εκείνα που μας πόνεσαν στο παρελθόν, μη δίνοντας το περιθώριο στον εαυτό μας να ατενίσει το μέλλον. Λέμε πως φοβόμαστε τη μοναξιά και στην ουσία ζούμε μέσα σε αυτήν, όσους φίλους και γνωστούς να έχουμε στον κοινωνικό μας περίγυρο. Ο τρόμος μας είναι τέτοιος να είμαστε ψυχή τε και σώματι στο παρόν, που είτε αναπολούμε είτε ονειροπωλούμε, ξεφεύγοντας από το τώρα, το πιο σημαντικό στοιχείο της πραγματικότητάς μας. Το τώρα, ούτε το πριν που πέρασε και πάει, ούτε το μετά που δεν το γνωρίζουμε. Το τώρα, αυτό μόνο.
Και φτάνουμε στις προσωπικές μας σχέσεις, στις συναντήσεις ζωής με τους άλλους ανθρώπους και εκεί παίζουμε το παιχνίδι του ποντικιού με τη γάτα. Μπορείς, θέλεις? Όχι... και μπαίνουμε στη σύγκριση με το τότε και προβάλλουμε εξαδεικευμένες εικόνες των περασμένων, πάνω στα πρόσφατα. Θεωρούμε τους εαυτούς μας ανήμπορους και ανάξιους να αγαπήσουν και να αγαπηθούν και κλεινόμαστε σε αυτή τη πεποίθηση, αφήνοντας τη ζωή την ίδια να μας προσπερνά.
Μου ήταν τρομερά δύσκολο και ακόμα είναι, να εφαρμόσω στη πράξη αυτό που λέμε πως είναι η αγάπη: "να δίνεις χωρίς να περιμένεις ανταπόκριση". Ανασφάλειες και εγωϊσμοί, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε! Φτάνει όμως η στιγμή που αυτό το μοτίβο της εγωϊστικής - που δεν είναι αγάπη ουσιαστικά - αγάπης, να μη λειτουργεί πια και να αποκαθίσταται η τάξη του Σύμπαντος μέσα μας, με έναν τρόπο συγκλονιστικό.
Τα Σα εκ των Σων, η σαρξ εκ της σαρκός μου, όπως αναφέρεται και στα ιερά ευαγγέλια. Για τέτοια αγάπη μιλάμε, όπου εκμηδενίζεται ο ατομικισμός μας στο όνομα της ουράνιας ευτυχίας. Όχι, δεν ονειροβατώ, ούτε φαντάζομαι πράγματα που δεν υπάρχουν, αλλά μέσα στο μικρόκοσμό μου νιώθω αυτή η ρωγμή φωτός στη μέχρι τώρα φοβισμένη και ανασφαλή καρδιά μου, να κάνει τη πολυπόθητη μετάλλαξη.
Tableaux et Dessins Luis Royo
Μετέπειτα θα χρειαστεί να είμαι συνεπής στις επιλογές μου και να μην διστάσω να κυνηγίσω το όραμά μου, επιστέφοντας στην βολική και απονευρωτική αγκαλιά του παρελθόντος. Φοβάμαι ακόμα πολύ το μετέπειτα, άλμα σε άλλη ζωή μου κάνει, μα το δρόμο μου τον έδειξε η ίδια μου η ψυχή και αν δειλιάσω, με αυτήν θα έχω να τα βρω.
Δεν θέλω άλλες δερματοστιξίες μέσα μου, θέλω μόνο να σπάσουν τα δεσμά, μπορώ?
Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται εδώ, όπως φιλοξενήθηκε αρχικά στο ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΟ, στις 20/02/2007.
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:50 PM 10 εντυπώσεις
Tuesday, February 20, 2007
Προσδοκίες
Δεν προσδοκώ, είμαι ικανοποιημένος με όλα
Όταν αρχίζω να προσδοκώ, πρέπει να έχω την πίστη ότι ό,τι είναι καλό για μένα θα μου έρθει οπωσδήποτε.
Αντί, λοιπόν, να έχω επιθυμίες ή προσδοκίες, θα πρέπει να είμαι ικανοποιημένος και γενναιόδωρος.
Όταν εκτιμώ αυτά που έχω και αρχίσω να χρησιμοποιώ τα πάντα με ωφέλιμο τρόπο,
θα μπορέσω να ελευθερωθώ από τις επιθυμίες και θα ανακαλύψω ότι θα έρχεται σε μένα αυτό που είναι σωστό.
Πνευματικό Κέντρο Brahma Kumaris, Website: www.bkwsu.org
Αναρτήθηκε από Marialena στις 11:10 PM 5 εντυπώσεις
Ετικέτες words of wisdom
Sunday, February 18, 2007
Καρναβάλι 2007
Τάδε έφη καρναβάλι σύμφωνα με την Άσπρη Λέξη (c)2007!
Το καλύτερο όμως, το φύλαξα για το τέλος!!!
Για όλους τους καρναβαλιστές: Sergio Mendes feat. Black Eyed Peas - Mas que nada (2006).
Καλές Απόκριες, με κέφι και διάθεση να ξεφύγουμε από τη σοβαροφανή καθημερινότητά μας! Καλή ακρόαση!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 5:25 AM 9 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks, fun
Saturday, February 17, 2007
Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 4η!
Το ξερα (2006)
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Ανάμεσά μας η απόσταση μεγάλωσε
κι όμως στα χέρια μου σε κράταγα πριν λίγο
πάνω στα χείλη το χαμόγελό μου πάγωσε
την ώρα εκείνη που ψιθύρισες
θα φύγω
Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
πως θα γινόσουν μια μέρα πληγή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα με άφηνες δίχως ζωή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα το πλήρωνα που σ' αγαπώ
Σαν μια ταινία στο μυαλό μου όσα ζήσαμε
που δεν κατάφερε ο χρόνος να τη σβήσει
Όνειρα μείνανε τα όνειρα που αφήσαμε
γιατί δεν πρόλαβε κανείς μας να τα ζήσει
Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
πως θα γινόσουν μια μέρα πληγή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα με άφηνες δίχως ζωή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα το πλήρωνα που σ' αγαπώ
Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα
το 'ξερα
Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα
Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα
=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:
Πράξη 4η: Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ!
"...Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα..."
Αφιερωμένο σε όσους από εμάς νομίσαμε πως μπορούσαμμε να ανατρέψουμε τη ροή των πραγμάτων, ειδικά στον Έρωτα. Έστω και αν κατά βάθος γνωρίζαμε από την αρχή την Αληθεία!
=====================================================================================
Αναρτήθηκε από Marialena στις 3:02 AM 6 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Thursday, February 15, 2007
Παιχνίδι να γίνεται και εδώ!
Οι φίλοι Μαριώ , Σταυραετός, Αναστασία , ο Άλλα Λόγια - Χρήστος όπως και ο Ραμόν, με προσκάλεσαν να πάρω μέρος σ' ένα παιχνίδι όπου λες πέντε (5) άσχετα πράγματα για τον εαυτό σου και προσκαλείς ακόμα πέντε ακόμα ανθρώπους να κάνουν το ίδιο στη συνέχεια. Λοιπόν, επειδή στα παιχνίδια λέμε ΝΑΙ, προσκαλώ τους φίλους μου:
Παναγίωτα
Κλέαρχο
Morgana
Νανάκο και
An-Lu
να λάβουν μέρος μαζί με όλους τους υπόλοιπους!
Τα πέντε άσχετα για μένα πράγματα που και που τα μάθατε, τι έγινε, είναι:
- To πρώτο μου αυτοκίνητο ήταν ένα μπορντώ Fiat Uno, μοντέλο του '90.
- Φοράω 40 νούμερο παπούτσι.
- Τρελλαίνομαι για μακαρόνια.
- Το πρώτο αγόρι που φίλησα στο δημοτικό, το λέγανε Βενέτη.
- Έχω όνειρο να γίνω (κάποτε) ραδιοφωνική παραγωγός.
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:00 PM 15 εντυπώσεις
Ετικέτες fun
Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 3η!
Στη Σαλονίκη(2006)
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Ήρθες και έφυγες σαν άνεμος και τώρα δεν καταλαβαίνω πώς
μου είπες «σ’ αγαπάω» μα πρέπει αλλού να πάω, να σωθώ.
Προσωπικός μου ήσουν άγγελος και τώρα σκοτεινιάζει ο ουρανός.
Όταν μου λες αντίο γινόμαστε κι οι δύο ένας καημός.
Κι αν δεν ανέχεσαι τα βουρκωμένα μάτια,
κι αν δεν μπορείς τις μακρινές διαδρομές.
στη Σαλονίκη να μην έρχεσαι ποτέ
τις Κυριακές
Να σε κοιτάζω άλλο δεν μπορώ γιατί μπερδεύομαι και απορώ,
που λες πως δεν αντέχεις στο πλάι σου να μ’ έχεις, απορώ.
Είπες να σε αγγίζω πως δεν θες κι ότι θυμάσαι πάντα αυτά που λες.
Από ένα «κατά λάθος» κάνεις μεγάλο λάθος και θα κλαις.
Κι αν δεν ανέχεσαι τα βουρκωμένα μάτια,
κι αν δεν μπορείς τις μακρινές διαδρομές.
στη Σαλονίκη να μην έρχεσαι ποτέ
τις Κυριακές
=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:
Πράξη 3η: Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ...
=====================================================================================
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:26 AM 4 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Tuesday, February 13, 2007
Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 2η!
ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ (2006)
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Μου λες δεν είμαι αυτό
που πάντα αναζητούσες
κι αν μ' είχες λες
πως δε θα με κρατούσες
Μπορεί να μη μοιάζω
μ' όλα αυτά που ονειρεύεσαι
μα θα σε ξάφνιαζε
το πόσο σ' αγαπώ
Εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
Είμαι το βήμα
που δεν έκανες ακόμα
που μια διστάζει η καρδιά
και μια το σώμα
Κι αν νίκησε ο φόβος
την αγάπη που δεν ένιωσες
εγώ σ' αφήνω
να προσέχεις, σ' αγαπώ
Κι εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
είμαι εδώ
=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:
Πράξη 2η: Η ΔΗΛΩΣΗ!
"...αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ..."
=====================================================================================
Αναρτήθηκε από Marialena στις 8:57 PM 8 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Monday, February 12, 2007
Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 1η!
ΈΝΑ (2006)
Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Ήρθες στη ζωή μου εσύ
κι ο δρόμος μου αλλού μ΄οδηγεί
να κάνω μια καινούρια αρχή δε φοβάμαι
Πίσω αφήνω ότι πονά
και πάω όπου θέλει η καρδιά
με χέρια ενωμένα σφιχτά περπατάμε
Ένα θα ΄μαστε για πάντα εμείς
δε θα μας χωρίσει κανείς καρδιά μου
Ενα και μαζί θα πάμε μακριά
σ΄όλα τα ταξίδια εσύ κοντά μου
Αν τολμάς όλα δικά σου θα γίνουν
εκείνα που τόσο αγαπάς
Αν τολμάς όπου θελήσεις και όπου ζητήσεις
στο τέλος θα πας
Ενα θα ΄μαστε για πάντα εμείς
δε θα μας χωρίσει κανείς καρδιά μου
Ήρθες στη ζωή μου εσύ
του έρωτα φινάλε κι αρχή
σου δίνω και ψυχή και κορμί σ΄αγκαλιάζω
Κράτα με για πάντα εδώ
στα χέρια σου λιμάνι να βρω
στα μάτια σου τον κόσμο εγώ να κοιτάζω
Ένα θα ΄μαστε για πάντα εμείς
δε θα μας χωρίσει κανείς καρδιά μου
Ενα και μαζί θα πάμε μακριά
σ΄όλα τα ταξίδια εσύ κοντά μου
=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:
Πράξη 1η - Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ...
=====================================================================================
Καλή ακρόαση όλη την εβδομάδα που γιορτάζει ο Έρωτας, μέσα από αυτά τα τραγούδια, από τους στίχους και τις μελωδίες της νέας δισκογραφικής δουλειάς της Πέγκυ Ζήνα, χωρίς περαιτέρω σχόλια από μένα, γιατί απλά το νοήμά τους με εκφράζει απόλυτα, Μ.
Αναρτήθηκε από Marialena στις 10:24 PM 14 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Sunday, February 11, 2007
Lifestyle αγάπη μου!!!
Σήμερα πήρα μια Κυριακάτικη εφημερίδα από αυτές που διαφημίζονται στους δρόμους με την ένδειξη πως "τα λένε όλα". Ο λόγος του να πάρω μια τέτοια εφημερίδα ήταν για δω ένα ένθετο που φιλοξενούσε δείγματα της γραφής μου και ήθελα να το φυλάξω στη συνέχεια στο αρχείο μου. Η εφημερίδα έμοιαζε με εκείνα τα περιοδικά που από τη μύγα βγάζουν ξύγκι, με τα "σκάνδαλα" των επωνύμων κατά βάση, διανθισμένη με λίγο απ΄όλα τα εύπεπτα, που θες να διαβάσεις σε ταξίδι με το τρένο λ.χ, ή περιμένοντας σε αίθουσα αναμονής ιατρείου, για να σας δώσω μια εικόνα του ύφους που τη χαρακτηρίζει.
Αφού κράτησα το ένθετο φυσικά, έριξα και μια ματιά στο περιεχόμενο της υπόλοιπης εφημερίδας που στη συνέχεια κατάλαβα τα εξής και θέλω να τα μοιραστώ με τους λοιπούς ανυποψίαστους επισκέπτες ετούτης εδώ της σελίδας:
Δεν είσαι ΤΙΠΟΤΑ, αν...
- Δεν είσαι μέλος του λάιφστάιλ στην Ελλάδα και μάλιστα στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη!
- Δεν έχεις πλατινέ ισιωμένο μαλλί για γυναίκα, ή ιδιότροπη κόμμωση για άντρας ή ανταύγειες, επίσης!
- Δεν έχεις κάνει μπότοξ, λίφτινγκ, διόρθωση της μύτης, προσθετική στήθους, λιποαναρρώφιση, γλυπτική γλουτών, εμφύτευση μαλλιών ή εξτένσιονς!
- Δεν έχεις τουλάχιστον επισκευθεί "in" μέρη που διαφημίζουν τα περιοδικά και δεν έχεις φωτογραφηθεί με τους ιδιοκτήτες τους όταν πας εκεί!
- Δεν έχεις πάει με πρώην γκόμενους/γκόμενες επωνύμων που μετά το πήραν επάνω τους!
- Δεν έχεις βγει με μικρότερους άνδρες/μεγαλύτερες γυναίκες για να ανέβει το γόητρο!
- Δεν έχεις ασχοληθεί με την πολιτική/δημοσιογραφία/αθλητισμό/επιχειρηματική δραστηριότητα χλίδας/ιατρική/δικηγορία/κατασκευταστική/ΜΜΕ/Πανεπιστημιακά
- Δεν έχεις τουλάχιστον μια Mercedes/Porche/Rolls Royce/Hammer/Harley Davidson στο γκαράζ σου ή καλύτερα μια συλλογή εξ αυτών!
- Δεν πας στο Γκστάαντ για σκι, δεν έχεις παλατάκι στην Αγγλία/chateau στη Γαλλία/ιδιόκτητο νησί-βραχονησίδα εις την Ελλάδαν!
- Δεν πας στο Μιλάνο για ψώνια, στην Νέα Υόρκη για να γιορτάσεις τη Πρωτοχρονιά, σε τροπικό νησί το καλοκαίρι, στο Μονακό στο Χορό των Ρόδων ως επίτημη προσκεκλημένη του Βασιλέως Αλβέρτου και των λοιπών Μονεγάσκων, στη Μύκονο για Πάσχα και αρπαχτούλες τα σαββατοκύριακα!
- Δεν έχεις φωτογραφηθεί με τη Νανά Μούσχουρη/τους εφοπλιστάς του Λονδίνου/τους Άραβες σείχηδες/τους ιδιοκτήτες μπουτίκ στη Κηφισιά/ποδοσφαιριστάς Α΄Εθνικής/μοντέλους και μοντέλες εγχώριας και διεθνούς κατανάλωσης.
- Δεν έχεις φίλο τον Κωστόπουλο/Λαζόπουλο/Βωβό/Βαρδινογιανναίους/Λάτσηδες/Ντάβλα για δημόσιες σχέσεις και καλά/Βερνίκους για να φανεί πως έχεις και γιώτ στη μαρίνα του Αλίμου/τον Καίσαρη τον κοσμηματοπώλη/τον Λάκη Γαβαλά τον ειδικό στο trend setting/την κα Λία Χατζηπάνου που γνωρίζει το σύμπαν εις τους κοσμικούς κύκλους/τον Κοντομηνά, καναλάρχη και επί των ασφαλίσεων/την Ελένη Μπίστικα - Νίνα Βλάχου, για να γράψουν μια κουβέντα για σένα στα κοσμικά των εφημερίδων τους/τον Χρήστο Ζαμπούνη, τον maitre των "καλών τρόπων" στη χώρα μας.
- Δεν έχεις κάνει το πορτραίτο σου στον Πανουλή/Διαμαντόπουλο και με τους ως άνω φίλους σου δεν έχεις κανονίσει ένα δημοσίευμα σε γυναικείο περιοδικό ποικίλης ύλης για τις δραστηριότητες/έρωτες/χωρισμούς/φιλοσοφία της ζωής σου.
- Δεν είσαι μέλος σε συλλόγους αναξιοπαθούντων, παίδων, προστασίας περιβάλλοντος εκ του μακρόθεν και ακόμα καλύτερα, να είσαι και στο διοικητικό συμβούλιό τους! Και αν έχεις πολλά χρήματα, να κάνεις ένα διαπίστευμα για την διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς στο χωριό σου!
- Δεν μένεις από Πολιτεία, Εκάλη, Ερυθραία και πάνω, ή Βούλα, Βουλιαγμένη, Λαιμός, Καβούρι και πέρα, για να είσαι αποδεκτή, άντε και Κολωνάκι με θέα το Λυκαβηττό!
- Αφού ανακοινώνεις πως το λάιφ στάιλ είναι μάταιο, να ετοιμάζεις να γράψεις βιβλίο με τα απομνημονεύματά σου και να απειλείς πως θα αποκαλύψεις τα σκάνδαλα του αιώνα!
- Το όνομά σου να είναι ξενικό, ή υποκοριστικό του αρχικού σου, που σε συνδιασμό με το ένδοξο επώνυμό σου, θα σου προσθέτει κύρος στο άκουσμά του. Νορμάλ ονόματα είναι passe.
- Να παντρευτείς έναν χοντρό και άσχημο, γέρο πλούσιο άνδρα, ή αντίστοιχα μια χήρα/ζωντοχήρα κάποιου άλλου για να τα κονομήσεις και στη συνέχεια να έχεις και τη παράλληλη σχέση σου με ηθοποιό/ποδοσφαιριστή/τραγουδιστή/μάνατζερ/πολιτικό/επιχειρηματία και να τροφοδοτείς τα ταμπλόιντ με τη προσωπική σου ζωή.
- Να έχεις περάσει τουλάχιστον μια κρίση νευρικής ανορεξίας/βουλιμίας/αλκοολισμού ή χρήσης ναρκωτικών και να έχεις πάει στο εξωτερικό για αποθεραπεία. Επίσης, αν δεν έχεις αποτελέσει θέμα απογευματινής εκπομπής/βραδυνού τοκ σόου/στήλης εφημερίδας ή ιλουστασιόν περιοδικού στα κοινωνικά.
- Τέλος, αν έχεις παιδιά, ή να βγουν ιδιοφυίες ή προβληματικά σαν κι εσένα και να κάνουν τα ίδια και απαράλλαχτα από τη στιγμή που θα μπουν κι αυτά στο παιχνίδι.
Κι επειδή το να είσαι trendy δεν είναι παίξε, γέλασε, την σήμερον ημέραν, όποιος από τους αναγνώστες έχει 20/20 άντε το πολύ 19/20 κοινά σημεία με τη λίστα που αναφέρω, κερδίζει ένα δείπνο με τον Ζάχο Χατζηφωτίου στην Αίγλη του Ζαππείου, εκ μέρους μου!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 6:20 PM 24 εντυπώσεις
Ετικέτες thoughts
Saturday, February 10, 2007
When I need you
When I need you
Just close my eyes and I'm with you
And all that I so want to give you
It's only a heart beat away
When I need love
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day
Miles and miles of empty space in between us
A telephone can't take the place of your smile
But you know I wont be traveling for ever
It's cold out, but hold out and do like I do
When I need you
Just close my eyes and I'm with you
And all that I so want to give you babe
It's only a heartbeat away
It's not easy when the road is your driver
Honey, that's a heavy load that we bear
But you know I won't be traveling a lifetime
It's cold out but hold out and do like I do
Oh I need you
When I need you
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day
When I need you
Just close my eyes and I'm with you
And all that I so want to give you
It's only a heart beat away
Celine Dion "When I need you"
From the album "Let's talk about love"(1997)
When I need YOU, I just close my eyes and I feel YOU...
I wish YOU could feel the same way... oh my!
I just wannna hold you,
touch you,
kiss you,
caress you,
tease you,
feel you,
haunt you,
make the sweetest love to you,
before the night is over,
just for one more time;
If only you could see how much I want YOU, how much I need YOU, my baby... can you?
I'm just too shy to say it, too afraid to show you in any other way... Hear my cry!
Marialena, 07/02/2007
Αναρτήθηκε από Marialena στις 1:05 AM 6 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks
Friday, February 09, 2007
Bye bye Monitor, hello Sync!
Σήμερα διαπίστωσα πως μια νέα υπηρεσία παρακολούθησης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας εγκαινιάστηκε πρόσφατα, που φιλοδοξεί να αποτελέσει τη συνέχεια του Μόνιτορ του Παναγιώτη Βρυώνη. Ονομάζεται Sync.gr και θα την βρείτε ΕΔΩ .
To Sync, σύντομα θα θέσει σε λειτουργία και νέες υπηρεσίες για την παρακολούθηση των ελληνικών μπλογκς και των δημοσιεύσεών τους και έχει ήδη ξεκινήσει να δέχεται μέλη.
Εκτός από τα ιστολόγια, τα μέλη θα μπορούν να παρακολουθούν και τα καινούργια podcasts & videocasts, μέσα από τον κατάλογο που μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους με ενδιαφέρουσες γι' αυτούς, σελίδες που θέλουν να παρακολουθούν.
Είδα δε, πως στην αρχική σελίδα βρίσκεται και ένα Τοπ - 100 των ελληνικών μπλογκς που βασίζεται στη μέθοδο Page Rank, που χρησιμοποιεί το Technorati και το Google, που βασίζεται σε πόσα εισερχόμενα λινκς (συνδέσεις), έχει κάθε σελίδα στον παρόντα χρόνο. Τη κατάταξη αυτή θα τη βρείτε επίσης ΕΔΩ προς ενημέρωσή σας.
Για περισσότερες πληροφορίες για τον νέο ελληνικό aggregator και όχι μόνο, θα βρείτε στη σελίδα του NYLON και στο μπλογκ του Παναγιώτη Βρυώνη με τίτλο Το Μόνιτορ πέθανε , όπως και στο άρθρο που φιλοξενεί το Webz.gr
Αναρτήθηκε από Marialena στις 2:10 AM 2 εντυπώσεις
Thursday, February 08, 2007
Έκπτωτος Άγγελος
Fallen Angel
Sarah McLachlan - Fallen (Bonus Track)
Σήμερα δεν θα μιλήσω για Νεφελήμ και Υιούς των Ανθρώπων. Ούτε θα δαιμονολογήσω προσπαθώντας να εξανθρωπίσω το ανυπόστατο, μέσα από δοξασίες και μυθεύματα. Θέλω όμως, να εκφράσω αυτό που καιρό τώρα βρίσκεται μέσα μου και προσπαθεί να εκφραστεί με λόγια.
Αισθάνομαι πως κάθε ένας από εμάς τους θνητούς, είμαστε πεπτωκότες άγγελοι. Όχι δεν είναι καταδίκη αυτό, μάλλον η μοίρα μας ορίζει να ακολουθήσουμε αυτή τη πορεία σαν γεννηθούμε από μήτρα ανθρώπινη σε τούτη εδώ τη γη. Πνοή Θεού μας φέρνει από τον ουρανό μέσα στο σώμα του ξενιστή μας, αυτό που ονομάζουμε Μητέρα, Μάτερ, Μήτρα και πνοή ξανά Θεού μας καθοδηγεί προς τα ουράνια δώματα σαν αφήσουμε το φθαρτό μας σώμα στο χώμα από όπου ο πρώτος εξ ημών προήλθε.
Θέλω να κεντρίσω το υποσυνείδητο κάθε ενός από εμάς, όταν θα αναφέρω πως όταν ο άνδρας και η γυναίκα κάνουν έρωτα και όχι σεξ σαρκικό και μόνο, αγγίζουν έστω και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, ξανά τον Δημιουργό τους με τη στιγμιαία απώλεια της συνείδησης. Ο μικρός θάνατος που αλλιώς αποκαλείται ο οργασμός, μας συνδέει ξανά με τη Θεϊκή Πνοή, το κανάλι της Ζωής, τον ομφάλιο λώρο με το Σύμπαν.
Πέραν από το κομμάτι που ονομάζεται φυσική και μετά - φυσική, κατά τον Αριστοτέλη, στενή επαφή δύο ανθρώπων που βίωσα ανέλπιστα δύο χρόνια πριν, η πρώτη φορά που η ξέπνοη ανάσα του ύστατου ηδονικού σπασμού με έφερε σε επικοινωνία με το παραπέρα και ακολούθησαν πολλές ευλογημένες στιγμές σαν κι αυτή που περιέγραψα με τον σύντροφό μου τότε. Πέρσι το Μάϊο έζησα πολύ έντονα αυτήν την αίσθηση μέσα από την αφύπνιση που είχα σε ένα διήμερο σεμινάριο ενεργοποίησης του εσωτερικού θεραπευτή. Μια δέσμη χρυσοκίτρινου φωτός με διαπέρασε ενώ βρισκόμουν σε διαλογισμό και με συνέδεσε με το άπειρο και την πηγή της ύπαρξής μου. Τον Αύγουστο πάλι, το Φως αυτό ήλθε και φανερώθηκε για μέρες ξανά μέσα μου, αναδύοντας την γλυκειά του αίσθηση πληρότητας καθώς βίωνα την εσωτερική ισορροπία που δεν είχα ξανανιώσει εν ζωή. Τώρα πια, αναγνωρίζω πως μέσα μου βρίσκεται όπως και στον καθένα μας αυτή η αίσθηση, που συγκαλύπτεται από λογικές σκέψεις και κοινωνικούς περιορισμούς που ανθούν στη Δυτικό τρόπο σκέψης και ζωής μας.
Όμως, όταν εξασκούμαι στο να προσφέρω θεραπευτική ενέργεια σε συνανθρώπους μου, μέσω του σιάτσου, διαπιστώνω πως η πύλη με το Σύμπαν ξανανοίγει και εγώ λειτουργώ ως μέσον να διοχετευθεί αυτή η συμπαντική ατέρμονη ενέργεια ανάμεσα στους πομπούς και δέκτες. Διαπιστώνω με δέος πως όσες φορές η προσφορά της ενέργειας γίνεται με συναίσθηση και σεβασμό προς τον άλλον άνθρωπο, στη συνέχεια βιώνω μια ανείπωτη αίσθηση, αυτή του Έρωτα με το Σύμπαν, μια γλυκειά και ήρεμη καθολική δύναμη που με πλημμυρίζει και θέλω να ευχαριστήσω τον Δημιουργό γι' αυτό που μου επιτρέπει κάθε φορά να ζήσω, αφήνοντας πίσω μου λογικοποιήσεις και εξιδανικεύσεις κάθε είδους. Είμαι κομμάτι του Σύμπαντος και ως τέτοιο λειτουργώ, τόσο απλά, τόσο συγκλονιστικά, γι' αυτό και αποκαλώ Έρωτα, στην πιο ιδανική του μορφή, το παράθυρο που φανερώνεται μέσα μου, κάθε φορά που το επιτρέπω.
Τι ψάχνουμε, τι γυρεύουν οι ψυχές μας όντας εν ζωή σε αυτήν εδώ τη διάσταση και τον κόσμο? Ποιά είναι τα μαθήματα που έχουμε να πάρουμε καθώς περνάμε από διάφορες και διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης και αντιμετώπισης των πραγμάτων σύμφωνα με την ατομική μας οπτική? Είναι καθολικός σκοπός να επιστέψουμε στην προτεραία κατάστασή της ψυχής μας, αυτή των Αγγέλων? Γιατί χρειαζόμαστε να φορτώνουμε το άυλο σώμα μας εκτός του φυσικού, με τόσα εγκεφαλικά κατασκευάσματα, φόβους και ανασφάλειες? Μας δειχνει η ψυχή τον δρόμο για παρακάτω και αν ναι, γιατί εμείς δεν τον ακολουθούμε ή αν το κάνουμε, δεν αφήνουμε πίσω μας όλα τα άλλα βάρη?
Ίσως οι απορίες μου, να έχουν απάντηση πέραν της λογικής, ίσως και όχι. Όμως για όλα τα πνευματικά αδέλφια, που μπορεί να έχουν βιώσει με τον τρόπο τους τη σύνδεση με το Σύμπαν, αυτές οι σκέψεις που βρήκαν τελικά τον τρόπο να εκφραστούν μέσα από λέξεις, είναι αφιερωμένες!
Μαριαλένα, 06/02/2007
Αναρτήθηκε από Marialena στις 11:15 AM 11 εντυπώσεις
Ετικέτες bonus tracks, thoughts
Wednesday, February 07, 2007
Μια εικόνα και μια σκέψη...
Για δυό μέρες λόγω ψύχους, πήγα στη δουλειά με τη συγκοινωνία ξανά μετά από πολύ καιρό που πηγαινοέρχομαι συνήθως με τη μηχανή.
Πρωί κουκουλωμένη περιμένω το λεωφορείο στη στάση. Μετρώ τα αυτοκίνητα μέχρι να πλησιάσει, μου φαίνονται να κινούνται τόσο αργά πριν το φανάρι. Μπαίνω μέσα, κάθομαι σε μια μάλλον άβολη θέση, βγάζω το mp3 μου και φορώ τα ακουστικά μου. Στο μυαλό μου τριγυρνά ένα τραγούδι της Πέγκυ Ζήνα από το νέο της άλμπουμ το "Το ξερα". Βάζω ραδιόφωνο και ακούω στον Love 97,5. Νότες και μελωδίες με ερωτικό περιεχόμενο πλημμυρίζουν τα αυτιά μου καθώς προχωράμε, αχ και πλησιάζει η Μέρα των Ερωτευμένων. Κάποια στιγμή ακούγεται και το τραγούδι που έχω στο νου μου, δυναμώνω την ένταση. Στο σπίτι το τραγουδώ δυνατά στο δωμάτιό μου τα βράδυα για εκτόνωση... "Το ξέρα!"
Έχει κίνηση έξω, κολλήσαμε στη μεγάλη λεωφόρο για λίγο, η ώρα κυλά. Προσέχω πως στο παράθυρο απέξω δύο παράλληλες σταγόνες έχουν μείνει ακίνητες και στραφταλιάζουν στον ήλιο που έχει βγει! Φτάνουμε στο τέρμα, επιβιβάζομαι στο Μετρό για Ομόνοια. Παίρνω εφημερίδες από τις δωρεάν για την επιστροφή, κατεβαίνω τις σκάλες, το πόδι μου με ενοχλεί με την αλλαγή του καιρού, κλείνω το ραδιόφωνο δεν πιάνει μέσα στο συρμό. Έρχεται το τρένο, μπαίνω μέσα δεν κρατιέμαι από πουθενά, αλλά ισορροπώ στα πέλματά μου, άσκηση του τάι τσι που μου έχει γίνει συνήθεια μέσα στο μετρό. Ανεβαίνω τις κυλιόμενες σκάλες στη πλατεία, ξάφνου βλέπω στο μάρμαρο ακουμπησμένα ένα ποτήρι νερό και ένα φλυτζάνι ελληνικό καφέ. "Να χα μαζί τη φωτογραφική μου μηχανή" σκέφθηκα, καθώς το κοίταζα ξεμακραίνοντας προς τον δρόμο.
Φτάνω στη δουλειά, ο υπολογιστής ανοίγει, τα χαρτιά μου με περιμένουν στο πλάι του γραφείου να τα επεξεργαστώ. 4 και μια μείνανε για την άδεια σκέφτομαι. Υπακούωντας στη παρόρμησή μου να γίνομαι ενίοτε "κακό παιδί" ασχολούμαι εναλλάξ με το αντικείμενο, αλλά χαζεύω κιόλας για αλλαγή παραστάσεων. Βαριέμαι, ό,τι και να πω!
Η ώρα περνά, φεύγω και μπαίνω στο τρόλλευ για Πατήσια. Ο ελεγκτής τσακώνει κάτι παιδιά χωρίς εισητήριο. Ένα τους, αρπάει το διαβατήριο από τα χέρια του ελεγκτή και το βάζει στα πόδια στην επόμενη στάση στο Πολυτεχνείο. Φτάνω στο Σχολειό, παρακολουθώ την ομάδα του σιάτσου, επιστροφή ξανά με το μετρό και το λεωφορείο στο σπίτι το βράδυ πια.
Το λεωφορείο ήταν βρώμικο και είχε χαλάσει ο συμπλέκτης του γιατί πατινάριζε καθώς επιτάχυνε και ο θόρυβος ήταν έντονος. Τα ακουστικά στα αυτιά μου χρωματίζουν τη μουντή και κρύα νύχτα με μουσική. Φτάνω σπίτι, θέλω να τραγουδήσω το τραγούδι που ακούω, μα η Άρτεμις και οι δικοί μου δεν νομίζω πως συμμερίζονται την όρεξή μου να αποφορτιστώ έτσι.
Έχω όρεξη να γράψω κάθομαι στον υπολογιστή μου, κάτι σκαρώνω μα η ώρα περνά και νυστάζω. Πέφτω να κοιμηθώ με την αίσθηση πως λαγοκοιμάμαι. Προφανώς βλέπω όνειρα τέτοια που νομίζω πως είμαι ξύπνια. Αγωνία ακόμα και στον ύπνο μου, μπερδεμένη με την επιθυμία μου για επαφή και γαλήνεμα. Θέλω να ηρεμίσω, μα πριν προλάβω, η καινούργια μέρα έχει ήδη ξημερώσει και γω έχω να ξαναζήσω τη μέρα της μαρμότας σαν "καλό" ή "κακό παιδί".
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:10 PM 11 εντυπώσεις
Ετικέτες thoughts
Tuesday, February 06, 2007
Η μοναξιά του μπλόγκερ
Computer Loneliness
Η πραγματικότητα πολλές φορές ξεπερνάει τα δικά μας μέτρα και σταθμά, ειδικά στον τομέα των εφαρμογών του διαδυκτίου. Τρανό παράδειγμα η εξελικτική πορεία του blogging, που αυξάνεται και πληθύνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς, ήτοι ένα διαδικτυακό ημερολόγιο ανά δευτερόλεπτο δημιουργείται παγκοσμίως!
Κοιτάω τη δική μας, οικεία Ελληνική σκηνή και βλέπω πως σύντομα θα έχουμε ξεπεράσει τα 3000 προσωπικά ημερολόγια και δεν θα σταματήσουμε εκεί! Ένα μόλις χρόνο πριν, η περιήγηση στην μπλογκόσφαιρα ήταν εφικτή καθότι, η ανάγνωση ενός σημαντικού αριθμού δημοσιεύσεων δεν απαιτούσε πολύ από τον διαθέσιμο χρόνο του καθενός.
Τώρα, με την αλματώδη αύξηση, η κατάσταση τείνει να γίνει όπως και τότε που πρωτοξεκινήσαμε να γράφουμε "στο κρυφό σχολειό". Υπάρχουν ήδη δύο διαφορετικές δημοφιλείς πλατφόρμες δημοσίευσης (blogger & wordpress), όπως και ελληνικές σελίδες σαν αυτή του pathfinder που φιλοξενούν ανάλογα ιστολόγια. Αν δεν αποσκοπούμε σε χρηματικό όφελος ή δημοτικότητα για να επωφεληθούν οι επαγγελματικές μας ενασχολήσεις, το blogging οφείλει να είναι χόμπυ και δημιουργική εκτόνωση της διάθεσης για το καινούργιο του πράγματος, όπως και μια γέφυρα επικοινωνίας με τους άλλους.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα, τείνουμε να το εκμαυλίσουμε, προωθώντας τρίτα συμφέροντα μέσα από μια προσωπική σελίδα, ή αλληλεπιδρώντας με τους αναγνώστες/σχολιαστές προς ίδιον όφελος. Και καλά να δεχθώ πως ως η ύστατη δημοκρατική διαδικασία, το μπλογκ είναι ελεύθερο (έως και ασύδοτο) στο να συναθροίζονται ετερογενείς κατηγορίες ενδιαφερομένων. Όμως, η μανία για την όποια "πρωτιά" σε δείκτες αναγνωσιμότητας και η κατασπάραρξη αλλήλων, ποιά δημοκρατία εξυπηρετεί? Το ατελείωτο πάρε δώσε για διαδυκτιακούς έρωτες και λάγνα πάθη που κρύβονται πίσω από τις λέξεις ή μια φωτογραφία στο προφίλ που εξάπτει τη φαντασία, είναι υγιής προσέγγιση σε προσωπικό επίπεδο? Η μη τήρηση κανόνων συμπεριφοράς στις μεταξύ μας επαφές, τι άραγε κρύβει?
Εν ολίγοις, σε τι μεταμορφωνόμαστε όταν νομίζουμε ότι κρυβόμαστε πίσω από μια οθόνη?
Αυτό που μ' αρέσει στη διατήρηση των διαδυκτιακών μου ημερολογίων, είναι ότι έχω ένα βήμα για την προσωπική μου έκφραση και ένα έναυσμα να συνυπάρχω σε μια πολυσυλεκτική διαδυκτιακή κοινωνία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως, μετά λύπης μου διαπιστώνω πως ο ιδεαλισμός και η σωστή συμπεριφορά ανάμεσα στον γράφοντα και τον αναγνώστη, πάει περίπατο, όταν οχειρονόμαστε πίσω από μια περσόνα, ένα ψευδώνυμο, μια επίπλαστη ταυτότητα που δημιουργούμε για να εξιδανικεύσουμε αυτό που δυστυχώς, δεν είμαστε.
Τι θέλω: Το να είμαστε μια κλειστή κάστα "μυστικιστών" που δημιουργούν αυτά τα περίφημα μπλογκς, είναι σαφώς ουτοπικό και ανεδαφικό. Η εποχή του Μεσαίωνα της Πληροφορικής σύντομα θα παρέλθει, καθώς τη γνώση κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει.
Θέλω όμως, όπως τηρούμε κανόνες συμπεριφοράς και ηθικής στην κοινωνική μας αλληλεπίδραση, το ίδιο να ισχύει και στο διαδύκτιο, είτε μέσω των δημοσιευμάτων, είτε σε άλλη μορφή επαφής και επικοινωνίας. Γιατί? Γιατί το να βγάζουμε τον πιο κακό ή ανώριμο εαυτό μας, προφυλαγμένοι πίσω από την "ανωνυμία" μας, γυρίζει σε μπούμερανγκ τελικά, γιατί δεν θα αργήσει ο καιρός που όλοι ή σχεδόν όλοι θα διατηρούν μια σελίδα στο ίντερνετ και θα πάψουμε να είμαστε η μειοψηφία.
Τρίχες θα μου πείτε, αυτά που λέω! Ίσως και κάποιοι θα γελάσετε ειρωνικά με τις παρατηρήσεις μου για το που πάμε. Όσο και να νομίζουμε ότι κάτι είμαστε συμμετέχοντας στα φόρα των διαδυκτιακών ημερολογίων, στην ουσία δεν είμαστε τίποτα, αν αφήσουμε το σεβασμό στον εαυτό μας καθώς και στους συνανθρώπους μας απέξω. Χίλιοι αναγνώστες την ημέρα, είναι πολύ βολικό σκότωμα του χρόνου που περνάει άπραγος, καθώς στην ουσία παραμένουμε αφόρητα μονάχοι, όσες συνδέσεις ή προτιμήσεις έχουμε!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:20 PM 9 εντυπώσεις
Το άσπρο χαρτί - Γ. Σεφέρης
"Τ' άσπρο χαρί σκληρός καθρέπτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
Τ' άσπρο χαρτί μιλάει με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει.
Μουσική σου είναι η ζωή
αυτό που σπατάλησες.
Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες το άσπρο χαρτί"
Γιώργος Σεφέρης, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Θερινό Ηλιοστάσι, "Η"
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:35 AM 4 εντυπώσεις
Ετικέτες poetry
Sunday, February 04, 2007
Τα τοπ 100 Ελληνικά Blogs
Η εφημερίδα "Τύπος της Κυριακής" δημοσίευσε στην έκδοση της 4/2/2007, ένα αφιέρωμα σχετικά με τον κόσμο του Blogging στην Ελλάδα και διεθνώς, καθώς και οδηγίες προς τους νέους χρήστες που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν ή να αναπτύξουν το δικό τους διαδικτυακό ημερολόγιο. Ο τίτλος του "Ξενάγηση στη σφαίρα των blogs" και το επιμελήθηκε ο κ. Μάριος Ροζάκος. Εδώ σας παραθέτω την λίστα των 100 δημοφιλέστερων ελληνικών μπλογκς, όπως δημοσιεύτηκε στο ένθετο, που αφορά στην επισκεψιμότητά τους κατά την περίοδο 22/12/2006, μέσω της αναφοράς τους στη σελίδα http://broccoli-garden.blogspot.com
- Doncat http://doncat.blogspot.com
- Νίκος Δήμου http://nikosdimou.blogspot.com
- Old Boy http://old-boy.blogspot.com
- X-Psilikatzoy http://xpsilikatzoy.wordpress.com
- M' Hulot's Nothing Days http://mhulotsnothingdays.blogspot.com
- H Κλειδαρότρυπα http://agonek.blogspot.com
- Movies For The Masses http://mftm.blogspot.com
- Enteka http://enteka.blogspot.com
- Vita Moderna http://vitamo.blogspot.com
- Πιτσιρίκος http://pitsirikos.blogspot.com
- Μαύρος Γάτος http://mavrosgatos.blogspot.com
- Ιστολόγιον http://histologion-gr.blogspot.com
- H Κουρούνα http://kourouna.blogspot.com
- Shine On, You Crazy Diamond! http://shine-on-you-crazydiamond.blogspot.com
- Λαπούτα http://teleologikos.wordpress.com
- Days With Rain and Questions http://niketasp.blogspot.com
- E-Rooster Blog http://e-roosters.blogspot.com
- Milo Magazine Blog http://milomagazine.blogspot.com
- Mirandolina http://locandiera.blogspot.com
- Από το Γραφείο http://apotografeio.blogspot.com
- FunEL Βαρύ Πακέτο http://funel.blogspot.com
- Τα Μυστικά του Κόλπου http://tamystikatoukolpou.blogspot.com
- Αμπελοφιλοσοφίες http://abelofilosofies.blogspot.com
- Υπάρχουμε... Συνυπάρχουμε? http://gazikapllani.blogspot.com
- Τα Σύρματα http://tasirmata.blogspot.com
- Manifestogr http://manifestogr.blogspot.com
- ArxediaMEDIA http://arxediamedia.blogspot.com
- Yiothesies http://yiothesies.blogspot.com
- Aspripetraxexaspri http://kuk.blogspot.com
- Άνθρωποι από καλαμπόκι http://nadaparanosotros.blogspot.com
- O Ροϊδης και οι εμμονές του http://ecclessias.blogspot.com
- H Καλύβα Ψηλά στο Βουνό http://panosz.wordpress.com
- Anemos http://naftilos.blogspot.com
- George is Your Man http://georgeisyourman.blogspot.com
- Kaltsovrako http://kaltsovrako.wordpress.com
- SFrang http://sfrang.blogspot.com
- Mindstripper http://mindstripper.blogspot.com
- Loucretia's http://loucret.blogspot.com
- Krotkaya http://krotkaya.blogspot.com
- Ενστάσεις http://enstaseis.blogspot.com
- A Woman In This City http://womansown.blogspot.com
- Χνούδι http://xnoudi.blogspot.com
- Πρέζα TV http://prezatv.blogspot.com
- Όταν ο Mazdoc συνάντησε τον Ζαρατούστρα http://mazdoc.blogspot.com
- Ths_Ellinidas http://ths-ellinidas.blogspot.com
- Morgana: The Ironic Blog http://mymorgana.blogspot.com
- SFrang2 http://sfrang2.blogspot.com
- Knight's Night Soundrack http://knightsnight.blogspot.com
- Συνήθη και ύποπτα http://lilikamp.blogspot.com
- Artflo by Stavros Katsaris http://katsaris.blogspot.com
- Πτυελοδοχείο http://ptyelodoxeio.blogspot.com
- Χώρος Ο.Κ. http://nanakos.blogspot.com
- Daily Madness http://kathimerinitrella.blogspot.com
- Gravity and the Wind http://granityandthewind.blogspot.com
- Elef Marilina http://elefmarilina.blogspot.com
- Sraosha - Rakasha http://sraosha.blogspot.com
- Ελεύθερος Σκοπευτής http://mantalena-parianos.blogspot.com
- www.zouri.gr http://zouri.blogspot.com
- Διαστάσεις http://diastaseis.blogspot.com
- Index http://indexfanzine.blogspot.com
- Χοιροβοσκός http://xoirovoskos.blogspot.com
- The Erasers http://theerasers.blogspot.com
- Μορφές http://morfes.blogspot.com
- Orxistra http://orxistra.blogspot.com
- Singen Sang Gesungen http://singensanggesungen.wordpress.com
- Απίστευτα Δρώμενα http://apistefto.blogspot.com
- Allu Fun Marx http://afmarx.blogspot.com
- Από τις 4 στις 5 http://apotis4stis5.blogspot.com
- Zpinderland http://zpinderland.blogspot.com
- Φυσικά, τελείως φυσικά http://maskesiliou.blogspot.com
- Suigenerisav http://suigenerisav.blogspot.com
- Καμηλοκαβαλαρίες http://darthiir.blogspot.com
- KHIXEMTA www.provato.gr http://provatos.blogspot.com
- Swimming Around http://angela-lucy.blogspot.com
- The Macmanus sessions http://cassetes.wordpress.com
- Λευκός Θόρυβος http://themotorcycleboy.blogspot.com
- Λ-έξεις http://l-exeis.blogspot.com
- L'esprit De L'escalier http://lespritdelescalier.blogspot.com
- Το Χημείο του Παρακράτους http://toximeio.blogspot.com
- Padrazo http://padrazo.blogspot.com
- Taparaponasas Stonato http://rodiat5.blogspot.com
- Some Photos, Some Ideas, Some Links, Just a Blog... http://snikolas.blogspot.com
- Η Τριαντάρα http://triandara.blogspot.com
- Katerina's Diary http://katerinanteportas.blogspot.com
- Βαριέμαι που Ζω http://varetos.blogspot.com
- Σουξουμούξου κ.λ.π. http://lexluthor06.blogspot.com
- Αν θες, μπορείς! http://argyrenia.wordpress.com
- Ημίαιμος http://imiaimos.blogspot.com
- The Earth is Not a Cold Dead Place http://earthisnot.blogspot.com
- BREATHE http://dataspace.blogspot.com
- Ο Δύων Ανατέλλων http://opusdays.blogspot.com
- The Postnuclear Icehouse http://postnuclear-icehouse.blogspot.com
- Ηλίθια ρομαντική ή ρομαντική ηλίθια? http://hli8iaromantiki.blogspot.com
- Εναν ενήλικα λυγμό http://mn8dk.blogspot.com
- Τα εις εαυτόν http://ta-eis-eafton.blogspot.com
- Iblog http://ibloglive.blogspot.com
- Τα ανώδυνα ημερολόγια http://estarian.blogspot.com
- Dark_Maiden http://darkmaiden.blogspot.com
- Alexis Stamatis http://alexistamatis.blogspot.com
- H Λίτσα http://litsak.blogspot.com
H Marialena θέλει να συγχαρεί όλους αλλά και καθέναν ξεχωριστά, από τους έλληνες ιστολόγους που αναφέρονται εδώ, για την υψηλή δημοτικότητα και αναγνωσιμότητα των προσωπικών τους blogs.
Update 07/02: Ενημερώθηκα από τον κ. Μάριο Ροζάκο σήμερα, ότι την Κυριακή 11/2, θα ακολουθήσει συνέχεια του σχετικού αφιερώματος στον Τύπο της Κυριακής, με δημοσίευση όλων των απόψεων που δημοσιοποιήθηκαν μετά από το σχετικό αφιέρωμα του Τύπου της Κυριακής, στις 04/02.
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:58 PM 30 εντυπώσεις
Saturday, February 03, 2007
Without Love
Who can see the truth in your eyes …
Αναρτήθηκε από Marialena στις 8:40 PM 0 εντυπώσεις
Ετικέτες poetry
Friday, February 02, 2007
J Lo's "Que Hiciste" Music Video
Jennifer Lopez: "Que Hiciste"
watch the music video from Yahoo!
The sensational J Lo, strikes back with her new hispanic album. This lady knows well how to be a sight for sore eyes, no matter what and if I was ever to become a latino pop star of some kind, I wish I could swing my hips and dazzle the crowds just like her! Enjoy!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 4:34 PM 6 εντυπώσεις
Ετικέτες music videos
Thursday, February 01, 2007
Για να πάνε κάτω τα φαρμάκια!
Παρακολουθώντας την τηλεοπτική υστερία που επικρατεί στις μέρες μας, σχετικά με το παρασκεύασμα με το παράξενο όνομα "φραπελιά" και τις απέλπιδες προσπάθειες πασχόντων από καρκίνο, να απαλλαγούν από την αρρώστια τους πίνοντας αυτό το αυτοσχέδιο ρόφημα, είπα στην αρχή να μην δώσω σημασία στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ.
Όμως, καθώς πολλοί πάσχοντες βγήκαν στα κανάλια για να κρούσσουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις αμφισβητούμενες ιδιότητες του ιδιοσκευάσματος με το γελοίο όνομα, στην αντιμετώπιση του καρκίνου, θυμίθηκα τα δικά μου χάλια, 25 χρόνια πριν και προβληματίστηκα.
Όταν το 1982 διαγνώστηκα με νεανικό διαβήτη, τη περίοδο που νοσηλεύτηκα στο Παίδων για να ρυθμιστεί το σάκχαρό μου, η οικεγενειά μου ήταν απελπισμένη από το γεγονός της εκδήλωσης της ασθένειάς μου στα ξαφνικά. Τότε, τις πρώτες μέρες μετά το συμβάν, στο νοσοκομείο ήδη, η μητέρα μου, Προϊσταμένη και η ίδια για χρόνια στο ΝΝΑ, συζητούσε με κάποια νοσηλεύτρια στο τμήμα για το πρόβλημα και εκείνη της πρότεινε να πάμε σε κάποιον που θα μπορούσε να με θεραπεύσει, με ανορθόδοξες μεθόδους!
Πήγαμε λοιπόν κάπου μεταξύ του Γουδιού και του Ζωγράφου, σε έναν κύριο που με έβαζε απέναντί του και με ένα σταυρουλάκι έκανε κυκλάκια μπροστά από το πρόσωπό μου και δεν ξέρω αν έλεγε και κάτι από μέσα του, εν τω μεταξύ. Όταν τελείωνε με αυτό το πράμα, υποτίθεται ότι κάτι έκανε με τα χέρια του στο αιθερικό μου σώμα, μα εγώ θυμάμαι πολύ καλά πως κρατούσα σθεναρή αντίσταση στις μαγγανείες του, δέκα χρονών σκατό που ήμουν.
Μετά, πρότεινε να πίνω κάτι ζουμιά που θα θεράπευαν και πάλι το διαβήτη. Το ένα ήταν σχοινόζουμο που μαζεύαμε από σχοίνα της Πεντέλης και όταν τα βράζαμε είχε ένα εμετικό άρωμα και γεύση, αλλά εγώ έπρεπε να πίνω παγωμένο ένα ποτήρι κάθε πρωί. Μετά ακολούθησε ζουμί από καρπουζόφλουδα, που ήταν εξίσου άνοστο και τέλος συνέστισε ο τσαρλατάνος να πιω κάτι οινοπνευματώδες, θα σας γελάσω τι, ουίσκι νομίζω που με έκαιγε!
Την αίσθηση του σχοινόζουμου όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, δεν την έχω ξεχάσει μέχρι και σήμερα, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα! Ο διαβήτης μου όχι μόνον δεν θεραπεύτηκε, αλλά συνέχισε να είναι ένα κομμάτι του εαυτού και του σώματός μου και θα συνεχίσει να είναι, μέχρι να πεθάνω! Με τα χρόνια έχω επαναπροσδιορίσει τη σχέση μου με τη κλασσική ιατρική, τουλάχιστον στο φοβικό κομμάτι και έχω στραφεί και σε άλλες πιο φυσικές μεθόδους, όπως η ομοιοπαθητική για παράδειγμα. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να αντιληφθώ την αγωνία των καρκινοπαθών μπροστά στην απειλή θανάτου, μα αυτό που καταλαβαίνω καλά, είναι πως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ειδικά όταν είμαστε βουτηγμένοι στο άγχος, στην ανθυγιεινή διατροφή, στο καυσαέριο, στις καταχρήσεις, στη καθιστική ζωή και στην αποκοπή από την πραγματική φύση του ανθρώπου. Ξεπεράσαμε τα όρια και η φύση η ίδια μας εκδικείται, είτε με αρρώστιες του σώματος είτε της ψυχής.
Αν τα φύλλα της ελιάς αποτελούσαν πανάκεια, δεν θα περιμέναμε τώρα να το ανακαλύψουμε. Θα το ξέραμε ήδη, ακόμα και πριν γεννηθούμε, θα ήταν κομμάτι της γνώσης της πανανθρώπινης. Αλλά, μιας και η ζωή μας δεν αξίζει τίποτα, ας πιούμε ένα ποτηράκι φραπελιά στην υγειά μας!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 5:08 PM 5 εντυπώσεις