Με τα δίσεκτα έτη!!!

Το πρόβλημα πρωτοεμφανίσθηκε τον 1ο π.Χ. αιώνα όταν διαπίστωσαν ότι υπήρχε ήδη μεγάλη απόκλιση μεταξύ των εποχών και των ημερομηνιών. Ο Αλεξανδρινός αστρονόμος Σωσιγένης, που είχε κληθεί το 46 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαφορά είχε δημιουργηθεί από το ότι μέχρι τότε πίστευαν ότι ο χρόνος περιφοράς της Γης γύρω από τον Ηλιο, το έτος δηλαδή, διαρκεί ακριβώς 365 ημέρες.

Ο Σωσιγένης τον χρόνο αυτό τον βρήκε ίσο με 365,25 ημέρες. Από τη διαφορά των 0,25 ημερών ανά έτος, είχε ήδη δημιουργηθεί μια απόκλιση 90 ημερών! Το 45 π.Χ . αποφασίσθηκε η εισαγωγή αυτών των 90 ημερών και η τάξη αποκαταστάθηκε. Για να μη συμβεί δε κάτι παρόμοιο στο μέλλον, καθιερώθηκαν τα δίσεκτα έτη, δηλαδή αυτά που θα διαρκούν 366 ημέρες. Ενα ανά τετραετία. Η ημέρα αυτή προστέθηκε στον Φεβρουάριο των ετών των οποίων η χρονολογία διαιρείται ακριβώς με το 4. Ετσι το 2008 είναι δίσεκτο αφού το 2008 διά 4 δίνει ακριβώς 502.
Αυτό είναι το Ιουλιανό Ημερολόγιο.

Υστερα από 1.500 χρόνια περίπου, διαπίστωσαν ότι είχε πάλι δημιουργηθεί μία διαφορά, αντίθετη όμως τώρα. Οι ημερομηνίες δεν έτρεχαν, αλλά αντιθέτως καθυστερούσαν. Και αυτό διότι το έτος υπολείπετο κατάτι των 365,25 ημερών. Με μεγάλες προσπάθειες και ακριβέστερες μετρήσεις, βρήκαν ότι ο ακριβής χρόνος ήταν 365,2422 ημέρες. Αυτό έγινε αντιληπτό το 1545, 1.500 δηλαδή χρόνια μετά την καθιέρωση του Ιουλιανού Ημερολογίου. Αυτή η μικρή διαφορά των 0,078 ημερών, είχε δημιουργήσει μέσα στα 1.500 χρόνια, μια διαφορά 10 περίπου ημερών.

Το 1582 προστέθηκαν οι 10 αυτές ημέρες και για να μην επαναληφθεί αυτή η καθυστέρηση, που περίπου αντιστοιχούσε σε 3 ημέρες ανά 400 χρόνια, αποφάσισαν να αφαιρούν 3 δίσεκτα έτη από τα 99 των 400 ετών.

Αυτά θα ήταν, για την τετρακοσαετία π.χ. 2000 έως 2400, τα 2100, 2200 και 2300. Αυτά δηλαδή που ναι μεν διαιρούνται με το 4, αλλά όχι και ο αιώνας τους, το 21, το 22 και το 23 δηλαδή. Αυτό είναι το Γρηγοριανό Ημερολόγιο που ακολουθούμε και εμείς από το 1923, με απόφαση της τότε επαναστατικής κυβερνήσεως του Στυλιανού Γόνατα.

Μόνο που επειδή εν τω μεταξύ, είχαν περάσει και άλλα 400 χρόνια, θα έπρεπε να προστεθούν 3 ημέρες περισσότερο, 13 δηλαδή αντί για 10.
Η αλλαγή έγινε την 16η Φεβρουαρίου του 1923. Η ημέρα αυτή ονομάσθηκε 1η Μαρτίου. Η λεπτή διαφορά που εμφανίσθηκε στη συνέχεια είναι το κατά πόσον αυτές οι 3 ημέρες ανά 400 χρόνια εξαλείφουν τελείως την διαφορά. Δυστυχώς όχι. Δημιουργείται πάλι διαφορά μιας ημέρας μέσα σε 2000 χρόνια.

Για να αρθεί και αυτή η μικρή διαφορά, ο Σέρβος αστρονόμος Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς πρότεινε έναν άλλο τρόπο καθορισμού των μη δίσεκτων επαιωνίων ετών. Πρότεινε να μην είναι δίσεκτα τα επαιώνια έτη που ο αιώνας τους διαιρούμενος με το 9 δίνει υπόλοιπο διάφορο του 2 και του 6. Ετσι το 2800, που θα ήταν δίσεκτο, αφού το 28 διαιρείται ακριβώς με το 4, δεν θα είναι δίσεκτο διότι 28 διά 9 ίσον 3 και υπόλοιπο 1. Αντιθέτως θα είναι το 2900 διότι 29 διά 9 ίσον 3 και υπόλοιπο 2. Γενικότερα, ενώ με το Γρηγοριανό από το 2000 έως το 4000, δίσεκτα θα ήσαν τα 2000, 2400, 2800, 3200, 3600 και 4000, με το «Νέο Διορθωμένο Γρηγοριανό Ημερολόγιο», δίσεκτα θα είναι τα 2000, 2400, 2900, 3300 και 3800. Αρα 5 αντί 6. Η διαφορά της μιας ημέρας δεν θα υπάρχει πλέον. Αρκεί βέβαια να υπάρχουν μέχρι τότε οι απόγονοι μας!