Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα παλάτι έξω από το Wiesbaden στη Γερμανία, που το έλεγαν Schloss Freudenberg. Το παλάτι αυτό ήταν ενός άρχοντα που το χρησιμοποιούσε ως εξοχικό, αλλά με τα χρόνια εγκαταλήφθηκε. Ήλθαν ύστερα κάποιοι φοιτητές αρχιτεκτονικής που το νοίκιασαν από το κράτος, με σκοπό να το αναστηλώσουν και γι'αυτό έφτιαξαν το Πάρκο των Αισθήσεων, όπου εκεί οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν πολλές και ενδιαφέρουσες εφαρμογές γύρω από τους Νόμους της Φυσικής μέσα σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον.
Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι η Παναγιώτα που ψάχνει την ηχώ της...
Αυτή η κούνια δεν είναι κάτι το συνηθισμένο, ανεβαίνεις και μετά απογειώνεσαι, ενώ στροβιλίζεσαι στον αέρα!
Μμμ, μα που πάνε αυτοί οι δυο?
Ξυπόλιτοι στα αγκάθια!
Ανεβαίνω, κατεβαίνω το ζουνάρι λύνω δένω...
Πως να ισορροπίσω με τα ξυλοπόδαρα, οεο?
Μμμμ, είμαι φακίρης από την Ινδίαααα!
Που θα μου πάει, θα τα καταφέρω!!!
Να χαλαρώσουμε όμως και λίγο στις κουνιστές ξαπλώστρες!
Μπα, τι έχουμε εδώ? Φτιάχνουμε το δικό μας ψωμί? Για να δοκιμάσουμε...
Γύρω γύρω όλοι και οι σπόροι στη μέση γίνονται αλεύρι
Πρώτα όμως πρέπει να το ζυμώσουμε,
να πλάσουμε τη ζύμη
και μετά να τη περάσουμε σε ένα ξυλάκι για να ψηθεί
Ψήστε το όμως γιατί πεινάσαμε!
Χμ, νόστιμο είναι!!!
Αλοοό, μ' ακούει κανείς?
Σ' ακούω, σ' ακούωωωω...
Άγαλμα στον κήπο, αυτή τη φορά χωρίς κάποιο τρικ
Μέσα στο παλάτι, εκεί που οι βασιλιάδες και οι πρίγκηπες πάνε μόνοι τους!
Παίζουμε με τον συγχρονισμό, πετώντας ξυλάκια ο ένας στον άλλον
Δια της τριβής παράγεται ταλάντωσις των υδάτων
Εβγα έξω Διαμαντή από το πιθάρι!!!
Γκόνγκκκκκ, ο αυτοκράτορας σας περιμένει!
Ωωωωχ, με τόσα που είδα στο παλάτι, τα έχασα!!!
Αλλά ήταν μοναδική εμπειρία και μαζί με τους φίλους μας πέρασα υπέροχα!
Μαριαλένα, 21/3/2008
Friday, March 21, 2008
Schloss Freudenberg: Το παλάτι των αισθήσεων
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Εξαιρετικότατον!
Όπως και υμείς άλλωστε!
Βρε Διαμαντή,ψωμί σε φαλλικό σχήμα μας έψησες,με τα ξυλάκια κουντούρντισες σαν τον Μπρους Λη,στα ξυλοπόδαρα ανέβηκες αλλά να μπεις και στο πιθάρι των ήχων?
Αααα,βρε εγώ την ηχώ έψαχνα,όχι τον φακίρη!
Επρεπε να δώσουμε στον Μάρτιν το σουράβλι να παίξει για να μας χορέψεις βγαίνοντας από το πιθάρι....
Καλά να είμαστε να το επαναλάβουμε!
Πανεμορφα ολα Μαριαλενα...
Πιστευω οτι περασατε θαυμα...
Φαινεστε αλλωστε απο τα χαμογελα.
Πολλα φιλια
Καλη Κυριακη
Θαυμάσιο!
Και καλή βδομάδα!
An-Lu, Παναγιώτα, Φαραόνα και Νίκο!
Καλησπέρα ξανά πάλι εκτός Αθηνών, σε μια Άνοιξη ηλιόλουστη και πανέμορφη!
Περάσαμε καλά και τέτοιες στιγμές είναι που μένουν στη μνήμη συνοδευόμενες από ένα χαμόγελο για τις "ζαβολιές" μας!
Κορίτσια φεύγετε και χαρήτε σε πείσμα ανθρώπων και των καιρών.
Παναγιώτα σε ξεμυάλισε βλέπω το Μαρλενάκι μας
Μήπως θυμάστε τι μαγιά χρησιομποίησαν εκει στο σπίτι για το ψωμί?
Το ψάχνουμε εδ΄ω στο δικό μας γιατί φτιάχνουμε δικά μας ψωμιά αλλά θέλουμε να φτιάξουμε και από κατα δικία μας μαγιά.
ολες οι προσπαθειες όμως μέχρι τώρα έχουν αποτύχει
Φιλιά
Καλημέρα Σάκη μου! Τέτοιες στιγμές που αφήνεις τη σοβαροφάνεια και διασκεδάζεις πραγματικά σαν να είσαι ξανά παιδί, μένουν χαραγμένες με ένα χαμόγελο στη μνήμη...
Η αμαζόνα λέει ότι δεν βάλαμε μαγιά, αλλά τρίψαμε τους σπόρους, προσθέσαμε νερό και αλάτι και διάφορα μυρωδικά και το πλάσαμε για να το ψήσουμε. Το κάναμε όπως οι πρωτόγονοι, δεν βάλαμε μαγιά για να φουσκώσει.
Πάντως το κριθαρένιο με γλυκάνισο ψωμάκι μας ήταν νοστιμότατο ομολογώ, καθότι καρπός των δικών μας προσπαθειών!!!!
Ρώτα τη Παναγιώτα που φτιάχνει ψωμί στο σπίτι πως το κάνει με το μηχάνημα και τι χρησιμοποιεί...
Φιλιά πολλά και καλό σ/κ!
Post a Comment