Σ' αρέσουν τα παιδιά?

Φτερό στον άνεμο ήταν η προσωπική της ζωή, είχε φτάσει τα τριάντα κάτι της και ακόμα ψαχνόταν χωρίς αποτέλεσμα. Όσο λαχταρούσε τον Έρωτα, άλλο τόσο τον απόδιωχνε, λες και ήθελε να μείνει μια ζωή ανέραστη και μόνη, παράξενα πράγματα.

Σαν τότε που η Άντζελα, μια συνάδελφός της την προσκάλεσε στα γενέθλιά της σε ένα κέντρο και εκεί της γνώρισε τον Σαράντη. Ο Σαράντης, σαραντάρης, πρόσχαρος άνθρωπος, την έκανε να γελάσει με τα αστεία του και όπως φάνηκε στη συνέχεια, θέλησε να την ξαναδεί.

Εκείνη δέχτηκε, μιας και εκείνον τον καιρό η προσωπική της ζωή ήταν υπό του μηδενός και έτσι δεν άργησε να συναντηθεί κατά μόνας με τον Σαράντη. Δεύτερο ραντεβού και είχαν κανονίσει να πάνε στο σινεμά, πήγε και την πήρε από το σπίτι της και ξεκίνησαν να βγουν έξω.

Το σινεμά τελείωσε και η βραδιά συνεχίστηκε σε ένα μπαράκι στη περιοχή του όπου πήγαν για ένα ποτό και να χορέψουν. Όπως έφευγαν, της πρότεινε να πάνε για λίγο από το σπίτι του και εκείνη δέχτηκε, μη βάζοντας ιδέες στο μυαλό της για περαιτέρω. Το σπίτι του, ένα τυπικό εργένικο διαμέρισμα-γραφείο, δεν είχε ίχνος σπιτικής ατμόσφαιρας και ενώ της έδειχνε τη τραπεζαρία, έξαφνα βρέθηκαν στη κρεβατοκάμαρα ανάμεσα στο στρώμα και ένα σωρό από ρούχα.

Ο Σαράντης φιλούσε όμορφα και αυτό την έκανε να χαλαρώσει λίγο, ενώ σκεφτόταν ότι αν είχε πάρει το αυτοκίνητό της μαζί, τώρα θα είχε φύγει από το σπίτι του. Όμως τα χάδια και τα φιλιά του ήταν βάλσαμο σε μια ψυχή που δεν ήξερε που πατούσε μέσα στα υπαρξιακά της κι έτσι ανταποκρίθηκε κι εκείνη στο άγγιγμα του.

Μέχρι που της έκανε εκείνη την ερώτηση που την έκανε να ξεσπάσει σε λυγμούς: "Σ' αρέσουν τα παιδιά?" τη ρώτησε και εκείνη άξαφνα άρχισε να κλάει γοερά και να πλαντάζει ενώ ο Σαράντης τη κοιτούσε απορημένος. "Είπα τίποτα κακό?" τη ρώτησε ενώ εκείνη προσπαθούσε να του εξηγήσει πως φοβόταν ότι αν έκανε παιδιά θα τους κληρονομούσε την ανίατη ασθένεια που έπασχε και αυτό και μόνο την σακάτευε ψυχικά.
Δεύτερο ραντεβού και αυτό που έλεγε σε έναν ουσιαστικά άγνωστο άνθρωπο εκείνη τη στιγμή, τη διέλυε μόνο στην ιδέα.

Έπειτα, μετά από τους λυγμούς της και την αγκαλιά που της προσέφερε ο αποσβολωμένος Σαράντης, εκείνη από την ένταση παραδώθηκε στο κρεββάτι και εκείνος άρχισε να της βγάζει σιγά σιγά τα ρούχα. Το γεγονός ότι εκείνη βρίσκονταν σε έμμηνο ρύση δεν τον έκανε να σταματήσει να ερωτοτροπεί μαζί της, ενώ εκείνη αισθανόταν μάλλον αμήχανα να βλέπει να λερώνεται το μπλουζάκι του όταν την ακουμπούσε και να μην χαίρεται την επαφή όπως θα συνέβαινε σε άλλη περίσταση.

Την πήγε σπίτι γύρω στις 6 το πρωί την άλλη μέρα και με το που άνοιξε τη πόρτα, αντίκρισε αγουροξυπνημένο τον πατέρα της να τη ρωτάει που ήταν. Του απήντησε με μια πολύ αισχρή έκφραση, αποτέλεσμα της βραδυάς που μόλις είχε περάσει, ενώ ο πατέρας της την κοίταγε σαστισμένος.

Με τον Σαράντη, δεν συνεχίστηκε επί μακρόν το ειδύλλιο καθότι εκείνος πολιορκούνταν από την πρώην του την οποία και παντρεύτηκε λίγο καιρό μετά. Εκείνη, παιδευόταν για πολλά χρόνια ακόμα σχετικά με το θέμα της μητρότητας και της ασθένειάς της, ενώ τα χρόνια περνούσαν και ακόμα δεν είχε κατασταλάξει στη ζωή της σχετικά με έναν σύντροφο. Πλησίαζε πια τα σαράντα της και έμοιασε να έχει παραιτηθεί μέσα της, ενώ την διακατείχε ακόμα η αγωνία του τι μέλλει γενέσθαι. Ένα πράγμα όμως είχε αποφασίσει μετά από κείνη τη νύχτα, να διαφυλάσσει όσο μπορεί την γυναικεία της αξιοπρέπεια.



Marialena, 8/3/2008