Η αποκρυπτογράφηση ολόκληρου του κώδικα της ανθρώπινης ζωής, είναι αναμφισβήτητα ένα κολοσσιαίο τεχνικό επίτευγμα. Αλλά, ακόμα κι αν τελικά οδηγεί στην κατανόηση της λειτουργίας κάθε γονιδίου, θα μας επιτρέψει πραγματικά να προβλέπουμε ποιος ακριβώς θα αναπτύξει καρδιακές παθήσεις, ποιος γίνεται βίαιος ή ομοφυλόφιλος?
Τι γίνεται με την παιδική μας ηλικία, τη διατροφή μας, τις συνθήκες διαβίωσης, τα επίπεδα του άγχους μας? Μήπως οι επιστήμονες θα πρέπει να κοιτάξουν και το περιβάλλον μας ώστε να μπορέσουν να εξηγήσουν την υγεία και τη συμπεριφορά μας?
Φυσικά, απαντούν οι ειδικοί. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα γονίδια παίζουν έναν εκπληκτικά σημαντικό ρόλο για σχεδόν όλα τα σύνθετα γνωρίσματα του ανθρώπου, είτε ιατρικά είτε σχετικά με τη συμπεριφορά του. Από την άλλη πλευρά, οι μεμονωμένες διαφορές σ' αυτά τα γνωρίσματα, οφείλονται τόσο στις γενετικές όσο και στις περιβαλλοντικές επιρροές.
Αξιοπερίεργα, όμως, η αποκάλυψη του ρόλου των γονιδίων μπροεί να εξηγήσει την επιρροή των περιβαλλοντικών παραγόντων με μεγαλύτερη ευκρίνεια από ποτέ. Παραδείγματος χάριν, με τη μελέτη του DNA κάποιου που πάσχει από διαβήτη, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να εξηγήσουν μέχρι ποιο σημείο τα γονίδια είναι υπεύθυνα για την ασθένειά του και μέχρι ποιο σημείο ο τρόπος ζωής του. Αυτό θα επιτρέψει στο γιατρό να προσαρμόζει μια θεραπευτική αγωγή που να περιλαμβάνει μόνο συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς.
Τελικά, όμως, γεννιόμαστε ή γινόμαστε αυτό που είμαστε? Παρόλο που οι ανωμαλίες στα γονίδια είναι η μόνη αιτία για μια μειοψηφία ασθενειών, για τις περισσότερες, όπως επισης και για τον καθορισμό της νοημοσύνης και των πτυχών της προσωπικότητάς μας, ο ρόλος της γενετικής δεν είναι πάνω από 50%. Το υπόλοιπο 50% θα μπορούσαμε να πούμε ότι οφείλεται στο περιβάλλον και στις εμπειρίες μας.
Άρθρο του περιοδικού Life Touch, Ιούνιος 2007, σελίδα 4
Monday, June 23, 2008
ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ Ή ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Καλημέρα, καλώς σε βρίσκω και καλό Σαββατοκύριακο!
Αλίμονο αν μόνο τα γονίδια προκαθόριζαν την ποιότητα της ζωής μας!!
Το πόσο υγιείς και τι ασθένειες θα μας παρουσιαστούν.
Αν ένας πχ έχει το Χ καρκινικό γονίδιο αυτό σημαίνει ότι έχει την προδιάθεση της εμφάνισεις, δλδ αυξημένες πιθανότητες. Το ίδιο συμβάινει και με τις συγγενείς καρδιοπάθειες , ίσως Αλτζχάιμερ κλπ.
Ομως μέχρι εκεί. ολα τα άλλα ανήκουν στο περιβάλλον στην κοινωνία και στις εμπειρίες της ζωη΄ς του ατόμου οι οποίες ή θα επικαλύψουν την γονιδιακή αυτή ανωμαλία ώστε να μην εκδηλωθεί τίποτα είτε θα την πυροδοτήσουν.
Εδώ θέλω να επισημάνω ένα πολύ λεπτό ηθικό επιστημονικό δίλημμα.
Μήπως θεωρήσουμε την όποια χρωμοσωμική ανωμαλία ασθένεια ανακαλύπτουμε απορριπτέα (όπως το σύνδρομο Down ή τη Μεσογειακή αναιμία) και αρχίζουμε να πετάμε στον Καιάδα όλα τα έμβρυα, με την δικαιολογία ότι θέλουμε να δημιουργούμε γονιδιακά υπερανθρώπους.
@ Αρμός: Πολύ αξιόλογη η εκδοτική σου προσπάθεια. Καλοσώρισες και από μένα και εύχομαι καλές εμπειρίες εδώ στην ελληνική μπλογκόσφαιρα.
@ Σάκης: Συγχώρεσέ με για το καθυστερημένο της απάντησης, λόγω της απουσίας μου τον καιρό της δημοσίευσης καλέ μου φίλε.
Το ζήτημα χωράει πολύ συζήτηση καθώς στο μυαλό μου δεν υπάρχουν καθορισμένες απαντήσεις περί αυτού. Το ότι γεννιόμαστε με συγκεκριμένα χαρτογραφημένον τον γονιδιακό μας χάρτη αυτό είναι γεγονός. Όμως κατά ποιό ποσοστό η επίδραση του περιβάλλοντος προκαθορίζει την εκδήλωση συμπεριφορών (κοινωνικό φαινόμενο) ή τάσεων ή παθήσεων ή ψυχικών ανισορροποιών και αν μπορούν να αποφευχθούν τέτοιοι επηρρεασμοί, αυτό απομένει να αποδειχθεί μέσα από μετρήσιμα μεγέθη.
Post a Comment