Saturday, February 17, 2007

Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 4η!

Το ξερα (2006)

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα

Image Hosted by ImageShack.us

Ανάμεσά μας η απόσταση μεγάλωσε
κι όμως στα χέρια μου σε κράταγα πριν λίγο
πάνω στα χείλη το χαμόγελό μου πάγωσε
την ώρα εκείνη που ψιθύρισες
θα φύγω

Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
πως θα γινόσουν μια μέρα πληγή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα με άφηνες δίχως ζωή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα το πλήρωνα που σ' αγαπώ

Σαν μια ταινία στο μυαλό μου όσα ζήσαμε
που δεν κατάφερε ο χρόνος να τη σβήσει
Όνειρα μείνανε τα όνειρα που αφήσαμε
γιατί δεν πρόλαβε κανείς μας να τα ζήσει

Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
πως θα γινόσουν μια μέρα πληγή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα με άφηνες δίχως ζωή
μέσα μου το 'ξερα
πως θα το πλήρωνα που σ' αγαπώ

Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα
το 'ξερα

Το 'ξερα
πως δε μ' αγάπησες όσο εγώ
μέσα μου το 'ξερα
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ
Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα
Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα

=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:

Πράξη 4η: Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ!
"...Το 'ξερα
μέσα μου το 'ξερα..."

Αφιερωμένο σε όσους από εμάς νομίσαμε πως μπορούσαμμε να ανατρέψουμε τη ροή των πραγμάτων, ειδικά στον Έρωτα. Έστω και αν κατά βάθος γνωρίζαμε από την αρχή την Αληθεία!
=====================================================================================

6 comments:

tsopanis said...

Καλή η Πέγκυ και ελπίζω να μη στο χαλάω με το να παραθέσω ένα -κατά τη γνώμη μου- από τα καλύτερα και πιο διαχρονικά τραγούδια του Δ.Παναγόπουλου...
-----------------------------------
Από την πόρτα σαν θα βγω θα δω τον ήλιο στρογγυλό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
Μια καλημέρα θα σου πω μετά θα φύγω θα χαθώ
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου


Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν


Φεύγω ψηλά για το βουνό κι ύστερα πέφτω στον γκρεμό
Και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες στη σιγή μιαν ανυπότακτη κραυγή
Και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει


Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Marialena said...

Βασίλης Καζούλης διαχρονικός, από τα φοιτητικά μας χρόνια! Καλησπέρα αγαπητέ μου Τσοπάνη, ωραίο αυτό το τραγούδι. Εντάξει, με την τετραλογία, ήθελα να κάνει τον κύκλο του κάτι ουτοπικό και ατελέσφορο που σηματοδοτεί το πάμε παρακάτω. Γι' αυτό και έτσι κλείνει το αφιέρωμα και όντως εισπνέουμε μια ουλιά καθάριου αέρα και η ζωή συνεχίζεται...

Απόκριες πως και που θα βοσκήσεις? Μήπως θες βοήθεια στο χειμαδιό, γιατί θέλω να γίνω μια βοσκοπούλα με laptop για να βρω την υγειά μου?

tsopanis said...

Απόκριες ήταν και πέρασαν... και παραδόξως είχαν χαβαλέ αγαπητή Marialena.
Α, έμαθα και καινούρια πράγματα ,βγαίνοντας στον κόσμο και αφήνοντας το μαντρι..
Καταργήθηκε λέει εδώ και χρόνια η "καφεϊνη" που πιστεύαμε όλοι ότι περιείχε ο ορός , όταν πήγαινες για χανκ όβερ στα Εξωτερικά ιατρεία...

Πλέον λέει, βάζουν μονάχα νεράκι γιατί ο οργανισμός αυτό που χρειάζεται είναι υγρά (εξ αιτίας της αφυδάτωσης) και όχι καφέ (που είναι επικινδυνος τέτοιες ώρες)...

Τσ τσ τσ, χαλάσαν και τα νοσοκομεία :P

Καλημέρα και καλή 40κοστή πλέον.

Marialena said...

Καλησπέρα αγαπητέ μου Τσοπάνη! Εγώ η εκ της πόλεως ορμώμενη βοσκοπούλα, άνευ λαπτοπίου, εξέδραμα εις τον Ελληνικό Βορρά, αλλά ουχί εις την Πίνδον με τας αρκούδας, αλλά εις πόλην με άλλα πολλά ζώα και ζωντανά, μπεεεε!

Τι μου λες, μέρος της διασκέδασής σου φέτος προέβλεπε και επίσκεψη σε ευαγές ίδρυμα που ονομάζεται "νοσοκομείο" ή αλλιώς "δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν"!!! Κατά πως μου περιγράφεις, αν το ήξερες πιο πριν, θα έπινες τα νεράκια σου από το στόμα κανονικά και όχι με ορό, αλλά προφανώς τώρα που κατέχεις τη γνώση, η εμπειρία άξιζε τα μάλλα!

Καλή Σαρακοστή ανοιξιάτικη να χουμε και οι χαρές και τα γλέντια αν είναι να ρθουν, θε να ρθουν, αλλιώς θα προσπεράσουν, που λέει και ο ποιητής!

tsopanis said...

xe xe xe!
Βασικά επισκέφθηκα το ευαγές ίδρυμα αλλά ουχί δια προσωπικήν χρήσιν. Κολλητός εκουρουμπελέφθην, οπότες μεταβήκαμεν άμεσα...
Στην αρχήν εζηλεύαμεν (οι παριστάμενοι) το μπουκαλάκιον, το οποίον νομίζαμεν ότι "φέρει" καφεϊνην, αλλά έπειτα από τις επεξηγήσεις της αδελφής ξενερώσαμεν και ορμίσαμεν εις το πλησιέστερον περίπτερον προς "Ιόλην"... :D

Την καλημέρα μου.

Marialena said...

χε,χε,χε Ελάτε τώρα... πείτε μου την αλήθεια, μήπως το εν λόγω ίδρυμα είχε και ωραιότατες νοσηλεύτριες και πήγατε να τις επισκευθείτε, γι' αυτό και κουρουπελιάσατε τον φίλο σας για τα περαιτέρω??? Τς,τς,τς και η περιπτερού ονομάζετο Ιόλη! Σκάνδαλον εις τας ελληνικάς επαρχίας! Καλή μέρα να έχεις! LOL!