Πασχαλινό Δώρο

Ήταν ανέλπιστο πραγματικά το δώρο αυτό που είχε λάβει λίγο πριν από το Πάσχα. Ένα ολοζώντανο κλωσσοπουλάκι γκριζωπό, της το είχε κάνει δώρο μια οικογενειακή φίλη. Εκείνη, ένα κοριτσάκι 7-8 χρονών το πολύ, σάστισε που το είδε! Παιδί της πόλης, δεν είχε μεγαλώσει μαζί με τέτοια πλασματάκια και όποτε πήγαινε στο χωριό, τις κότες της γιαγιάς τις έβλεπε από μακριά.

Αυτό το πλασματάκι, το μικροσκοπικό στεκόταν με τα φτεράκια του μαζεμένα και έτρεμε. Η μικρή το πήρε στο χέρι της και του χαϊδευε το κεφαλάκι, ενώ η μητέρα της έκοψε στη μέση τη χάρτινη θήκη του σοκολατένιου αυγού που είχαν πάρει για το Πάσχα και έβαλε το κλωσσόπουλο μέσα. Εκείνο έμενε ακίνητο εκεί κοντά στο καλοριφέρ της κουζίνας, η μικρή το τάιζε ψίχουλα από ψωμί και τρίμματα από τυρί φέτα και πήγαν για ύπνο.



Την άλλη μέρα το πρωί, το πουλάκι βρισκόταν ακίνητο με τα πόδια του ανάποδα μέσα στο κουτί. Είχε ξεψυχίσει λίγες ώρες πριν και η μητέρα πήρε το άψυχο σώμα του και το πέταξε στα σκουπίδια. Η μικρή σπάραξε, αφού το δώρο της πέθανε και δεν πρόλαβε να το δει να μεγαλώνει. Θύμωσε κιόλας στην οικογενειακή φίλη που πήρε ένα άρρωστο πουλάκι για να της το φέρει. Την επόμενη χρονιά πιο μεγάλη πια, είδε στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για τους πλανόδιους πωλητές τέτοιων πουλιών και μάλιστα έλεγε ότι δεν επιβιώνουν κατά κύριο λόγο τα ταλαιπωρημένα και υποσιτισμένα πουλάκια, λόγω τις μεταχείρησης που έχουν και κάπως παρηγορήθηκε για την μοίρα του δικού της δώρου.

Με εκείνο το παιδικό παράπονο ζωγραφισμένο στα μάτια της, όταν έβλεπε αθίγγανους να φέρνουν με τα καρότσια τους στη λαϊκή ή στην Αθήνα, τέτοια πουλάκια, θυμόταν το δικό της που ξεψύχησε πριν να προλάβει το κοριτσάκι να καταλάβει αν ήταν παιχνίδι ή ζωντανό πλάσμα.

Marialena, 2/1/2008