Μαντώ - Δεν είσαι εκεί

Μαντώ - Δεν είσαι εκεί

Δεν είσαι εκεί

Στίχοι: Πήγασος
Μουσική: Πήγασος
Πρώτη εκτέλεση: Μαντώ

Πάψε πια
Να μου λες "να περνάμε καλά"
Τι σημαίνει "περνάμε καλά"
Να τα βλέπεις όλα επιδερμικά

Σε χαλάει
Που σου λεω πως δεν είμαι καλά
Σε ρωτάω, πως να 'μαι καλά
Αφου νιώθω τόσο μόνη
Τόση μόνη. Τόσο μόνη

Όταν πονάω δεν είσαι εκεί
Σ' όλα τα δύσκολα που ψάχνει
Κάπου η καρδιά να στηριχτεί
Εσύ αλλάζεις διαδρομή
Όταν πονάω δεν είσαι εκεί
Μόνο στα εύκολα κοντά μου
Να 'σαι δε φτάνει. Δε φτάνει

Η ζωή
Δεν είναι εικόνα ούτε και καρτ-ποστάλ
Να κρατάς όποιον χαμογελά
Κι όποιος όχι
Δεν υπήρξε πουθενά

Δεν ακούς
Την αλήθεια. Η αλήθεια πονά
Θέλεις να σου χαιδεύω τα αυτιά
Η ανοχή μου τελειώνει
Τέλειωνει. Τέλειωνει.

Μαντώ... γιατί έτσι μας αρέσει! Σ' ένα τραγούδι ροκ που αφορά σε όλους μας τελικά. Και ειδικά αυτό το "να περνάμε καλά" ήλθε και έδεσε. Αφιερωμένο σε όσους από εμάς είναι εκεί, όπου και αν βρίσκονται, είναι παρόντες σε όλες τις φάσεις του φεγγαριού, από την πανσέληνο ώς την έκλειψη. Καλή ακρόαση!

Μαριαλένα, 31/10/2008

* Αμοργός

Mη σφίγγεις άδικα τα παπούτσια σου σα να φυτεύεις
πλατάνια
Mη γίνεσαι ΠEΠPΩMENON
Γιατί δεν είναι ο σταυραητός ένα κλεισμένο συρτάρι
Δεν είναι δάκρυ κορομηλιάς ούτε χαμόγελο νούφαρου
Oύτε φανέλα περιστεριού και μαντολίνο Σουλτάνου
Oύτε μεταξωτή φορεσιά για το κεφάλι της φάλαινας.
Eίναι πριόνι θαλασσινό που πετσοκόβει τους γλάρους
Eίναι προσκέφαλο μαραγκού είναι ρολόι ζητιάνου
Eίναι φωτιά σ' ένα γύφτικο που κοροϊδεύει τις παπαδιές
και νανουρίζει τα κρίνα


Νίκος Γκάτσος
Απόσπασμα από την Αμοργό

Αυτό το έργο το έχω ξαναδεί...

Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να ζήσεις το ίδιο πράγμα για να καταλάβεις τι συμβαίνει και από κει και πέρα να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Σήμερα γράφω σε αληθινό χρόνο για πράγματα που μου συμβαίνουν τώρα και έχω την ανάγκη να τα εκφράσω και κατανοήσω.

Σήμερα το πρωί βρέθηκα να περπατάω στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη, από τα Εβραίικα με κατεύθυνση προς τη Νομαρχία, περίπου με κανονικό βήμα μισή ώρα δρόμος, συνηθισμένη από τις αποστάσεις της Αθήνας, δεν μου φάνηκε καθόλου. Χθες μετά τη δουλειά και με τον χρόνο να τρέχει αμείλικτα, πρόλαβα να γυρίσω σπίτι, να ετοιμαστώ και να προλάβω στο τσακ την αμαξοστοιχία των 20.39 για Θεσσαλονίκη. Έφτασα στις 1.40 το πρωί πια, αναμένοντας τους φίλους μου να έλθουν να με πάρουν από τον σταθμό. Με την πόλη να σφύζει από ζωή εκείνη την ώρα ακόμα, πήγαμε σε ένα κουτουκάκι για να τσιμπήσουμε και να πιούμε κάτι, συνοδεία μουσικής ζωντανής σε μια ζεστή ατμόσφαιρα. Η διάθεση καλή, η παρέα εξίσου και μας πήρε το πρωί σχεδόν. Πήγα να κοιμηθώ σε ενός φίλου μου το σπίτι που εκείνη τη βραδιά προθυμοποιήθηκε να με φιλοξενήσει. Σύντομα από εκεί που δεν το περίμενα, η συναναστροφή μας εξελίχθηκε σε ερωτική επαφή, πράγμα που στο τέλος μου προξένησε μεγάλη δυσφορία, καθώς η σχέση μας ήταν καθαρά φιλική και κατά τα λεγόμενά του όπως και τα δικά μου ζητούμενα, δεν επιθυμούσα να προκύψει κάτι τέτοιο μεταξύ μας. Το πρωί πριν φύγει για κάποιες δουλειές του, με ρώτησε πότε θα τα ξαναπούμε και του απάντησα κυνικά "του χρόνου". Όταν με ρώτησε τι εννοούσα του απάντησα εξίσου αδίστακτα "πως κάνεις έτσι βρε παιδί μου, θα βρεθούμε τότε του παραχρόνου..." και εκείνος γούρλωσε τα μάτια με απορία για το τι εννοούσα. Και τι έγινε θα μου πει κανείς? Μεγάλοι άνθρωποι είστε. Φυσικά, δεν έγινε και τίποτε, η ζωή συνεχίζεται...

Όμως ανακαλύπτω μετά λύπης μου πως οι άνδρες στη πρόσκαιρη αναζήτησή τους για ερωτικό σύντροφο της μιας βραδιάς, ψάχνουν να βρουν τον συνδυασμό "βυζάκι, μουνάκι, κωλαράκι", να ικανοποιήσουν το γενετήσιο ένστικτο και από κει και πέρα, πέρα βρέχει. Έχουν τη μνήμη του χρυσόψαρου, δυο δευτερόλεπτα δηλαδή, εκσπερματώνεις και ξεχνάς τα πάντα μετά. Διαγραφή και άντε γεια σας! Ο επόμενος στόχος έχει σειρά. Η ζωή μου έφερε να αποκτήσω αρκετές εμπειρίες πάνω σε αυτό το ζήτημα των πρόσκαιρων σχέσεων. Δεν καμαρώνω, απλά συνέβη. Τους τελευταίους τρεις μήνες, το βλέπω αυτό να συμβαίνει συνέχεια στη ζωή μου όμως, χωρίς να το αποζητώ. Άνδρες που προτάσσουν αυτή τους την ανάγκη για να σε πλησιάσουν, να σε κατακτήσουν και να αποχωρήσουν με γοργά πηδηματάκια. Ο καθένας με διαφορετική δικαιολογία, πιστευτή ή όχι, ένα στρώμα αχνής ζάχαρης πάνω από τον πόθο τους για εκτόνωση. Όχι βρε παιδιά, ευχαριστώ δεν θα πάρω!

Εγώ σαν γυναίκα των 37 μου χρόνων δεν έχω τις ίδιες ανάγκες και ορμέμφυτα. Μπορώ να ζω και χωρίς σεξ για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, αν χρειαστεί. Δεν είναι το σεξ που μου λείπει, αλλά η συντροφικότητα, το μοίρασμα, η επικοινωνία και μετά το σεξ, ειδικά αν δεν συνδυάζεται από έρωτα. Θα μου πει κανείς "καλά εσύ τώρα το παίζεις αγία?". Όχι βέβαια, το δικό μου μερίδιο ευθύνης το αναγνωρίζω και ξέρω που κάνω λάθος και που είμαι σωστή με τον εαυτό μου και τους άλλους. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω!


The Lovers, image by www.quickzilla.com

Αυτό που αναγνωρίζουν οι άλλοι σε μένα είναι ότι είμαι ένας ευγενικός, γλυκός και ευαίσθητος άνθρωπος και όντως έτσι είναι σε κάποιες από τις πτυχές του χαρακτήρα μου. Η Μαριαλένα που ήταν όμως ρομαντική, δοτική και ενθουσιώδης, τείνει να εξελιχθεί σε ένα κυνικό "αντράκι" που εκτελεί με το εξάσφαιρο όσους άνδρες την βλέπουν μόνο ως ξερολούκουμο και "βυζάκι, μουνάκι, κωλαράκι" για να γαμήσουν. (ζητώ συγνώμη για την σκληρή γλώσσα που χρησιμοποιώ ενίοτε). Έχω αρχίσει να τους συμπεριφέρομαι με την ίδια αναίσθητη συμπεριφορά που μου συμπεριφέρονται εκείνοι. Πηδηματάκι θες φίλε μου? Τσαγάκια και τα λέμε εις το διηνεκές...

Οι άνδρες που προέρχονται από άλλες κουλτούρες δεν έχουν τη νοοτροπία αυτή των Ελλήνων ανδρών όπως διαπιστώνω. Ο Ευρωπαίος, Αμερικάνος, ή Αυστραλός, ακόμα και ο Ασιάτης ή Μεσανατολίτης π.χ., από όσο ξέρω έχει άλλη κουλτούρα. Είναι ευγενικός και δεν σου τη πέφτει με την μια σαν πεινασμένος λύκος. Έχουν όμως άλλα βέβαια, όπως να μην κεράσουν ένα καφέ ή ποτό στη κοπέλα, να είναι "τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι" μαζί σου και τέτοια άλλα κουλά, που εδώ ο Έλληνας διαφέρει. Ακόμα και φίλοι μου από το εξωτερικό που ζουν εδώ, έχουν υιοθετήσει αυτή τη νοοτροπία στη κοινωνική τους ζωή, ζώντας στην Ελλάδα πια.

Ο Έλληνας αυτό που θέλει στο σεξ, το θέλει τώρα! Ό,τι και αν κάνει, οι πράξεις του φωνάζουν από μακριά "τα κάνω για να σε ρίξω στο κρεββάτι"... Και καλά να είναι ικανός εραστής και να σου προσφέρει τουλάχιστον μια ευχάριστη εμπειρία μαζί του. Οι περισσότεροι είναι για την πάρτη τους, να ανακουφιστούν και άμα καταφέρεις και ευχαριστηθείς και εσύ, πάλι καλά, αλλιώς "συγνώμη μωρό μου που δεν κρατήθηκα και δεν σε περίμενα", λες και θέλει και ρώτημα να καταλάβεις πως η γυναίκα είναι απλώς το μέσο για να περάσουν καλά στο κρεββάτι. Ενώ οι ξένοι είναι και εκεί αλλιώς. Ξέρουν πως να κάνουν μια γυναίκα να αισθανθεί άνετα, ξέρουν να περιμένουν να συμβαδίσουν, ξέρουν να την περιποιηθούν και να της προσφέρουν την ηδονή με τον δικό τους τρόπο. Και εκεί βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που πηγαίνουν κατευθείαν στο ψητό χωρίς να φαντασία, αλλά την εγωιστική συμπεριφορά των Ελλήνων "εγώ είμαι και άλλος δεν είναι", δεν την έχουν!

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε άνδρες ούτε γυναίκες και να μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, μεμφόμενοι μη ηθικά σωστές συμπεριφορές σε αυτές μου τις σκέψεις. Ο "πρίγκηπας" δεν έρχεται από τον ουρανό, ούτε μεταμορφώνεται σε ιδανικό μοντέλο ανδρός για να σε κερδίσει. Καμία σχέση. Απλά αναγνωρίζω πως υπάρχουν και άνθρωποι που ξέρουν πως να σου φερθούν, να σε φλερτάρουν διακριτικά και να σεβαστούν στα προσωπικά σου ζητήματα και τότε αξίζουν της προσοχής μας, αν μας λένε κάτι.

Και εις άλλα με υγεία, εύχομαι να περάσουμε ένα τριήμερο ζωντανό και ευχάριστο και ό,τι προκύψει στον καθένα μας, να το ζήσει συνειδητά και με επίγνωση. Εγώ απλά θέλω να αποστασιοποιηθώ και να ησυχάσω πλέον, ενώ χαίρομαι τις στιγμές που περνάω με την συντροφιά των καλών και αγαπητών μου φίλων εδώ.

Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενη, ξημέρωμα Κυριακής, αγίου Δημητρίου του πολιούχου της πόλης.
Μαριαλένα
26/10/2008

Από αυτό που φοβάσαι δεν θα γλυτώσεις...

Η περασμένη εβδομάδα ήταν περίοδος εξετάσεων που ολοκληρώθηκαν μόλις σήμερα στο Νοσοκομείο των Παίδων (μην γελάσει κανείς, ναι εκεί...) για να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας μου μετά την πάροδο δεκαετίας από την πρώτη φορά που σημειώθηκαν. Ομολογώ πως ήμουν ανήσυχη μέχρι να ακούσω τα αποτελέσματα, τα δέκα χρόνια που είχαν περάσει μήπως είχαν επιβαρυντική χρειά στον οργανισμό μου υπάρχοντος του διαβήτη. Όμως ευτυχώς διαψεύσθην όταν λίγες μέρες αργότερα έμαθα πως ήμουν καλύτερα και από πριν σε κάποια ζητήματα όπως η πάχυνση των αρτηριών που ήταν μέσα στα φυσιολογικά όρια για τους ενήλικες. Ανακουφίστηκα, μα περίμενα και σήμερα να δω τι θα έδειχνε ο υπέρηχος της καρδιάς, καθώς άγχος, στεναχώρια, απογοητεύσεις, κούραση και αϋπνία εξαιτίας όλων αυτών συχνά με έκανε να έχω ταχυκαρδία, χωρίς αυτό να με ενοχλεί κατά κανέναν άλλον τρόπο.

Ο καρδιολόγος στο Παίδων συμπαθέστατος και πολύ διακριτικός σαν άνθρωπος, έκανε τον υπέρηχο καρδίας και μου ανακοίνωσε πως όλα καλά, αλλά από τα 50 και μετά πρέπει να προσέχω γιατί υπάρχουν πολλοί επιβαρυντικοί παράγοντες, κληρονομικότητα, οργανικοί άλλοι παράγοντες όπως η χοληστερίνη ή η υπέρταση και φυσικά ο διαβήτης. Μάλιστα, έκανα μέσα μου, ακούγοντας τα λόγια του γιατρού, άλλα 13 χρονάκια και μετά αρχίζουν τα δύσκολα για την καρδιά μου... Το ξέρω πως από καρδιά θα πάω, δεν υπάρχει περίπτωση να την γλυτώσω, παρόλο που δεν καπνίζω, μετά την εμμηνόπαυση παύουν οι ορμόνες να προστατεύουν το γυναικείο σώμα και επιβαρύνεται, ειδικά στη περίπτωσή μου.

Μικρή όταν ήμουν, στα μαύρα πρώτα χρόνια της συμβίωσης με τον διαβήτη, έλεγα πως θα πεθάνω στα 30 μου (μαγικό νούμερο τότε), τα χρόνια πέρασαν και πάτησα τα 30 και τίποτε τέτοιο δεν συνέβη, μετά έλεγα πως τα 50 θα ήταν το όριο, Αλλά και πάλι προχωρόντας βλέπω πως πάλι του μυαλού μου αηδίες είναι αυτές, μα το περίεργο είναι πως και άλλοι φίλοι μου με διαβήτη τα ίδια μου λένε κατά καιρούς, οπότε έχει να κάνει με την ψυχολογία μας μάλλον παρά με οτιδήποτε άλλο, αυτές οι ικασίες. Όμως, βλέπω και την πραγματικότητα πως μια καρδιά που θα δουλεύει για 60 ή 70 χρόνια με διαβήτη και τυχόν άλλες επιβαρύνσεις οργανικές, πως να μην κλατάρει... τα καρδιοαγγειακά νοσήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου μετά τον διαβήτη παγκοσμίως. Ευχαρίστα αυτά τα δεδομένα που αναφέρω? Όχι καθόλου, αλλά από αυτό που φοβάσαι, δεν θα γλιτώσεις, όπως λέω και στον τίτλο αυτών μου των σκέψεων.

Αν τον φοβάμαι τον θάνατο? Μεγάλη κουβέντα, πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή. Το να μην ζω μια μέρα δεν το φοβάμαι, πιο πολύ φοβάμαι για τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου, τους αγαπημένους φίλους τι θα απογίνουν ή πως θα πεθάνουν. Εγώ προσωπικά πάντα έλεγα στον εαυτό μου πως θα ήθελα έναν ανεπαίσχυντο και ειρηνικό θάνατο, να κοιμηθώ ένα βράδυ και το επόμενο πρωί να μην ξυπνήσω, έτσι απλά το θέλω, ούτε ταλαιπωρίες, ούτε να μην μου βγαίνει η ψυχή στο σκαλοπάτι του βιολογικού θανάτου. Το ότι θα με φάει αυτή η αρρώστια και οι επιπλοκές της θα με φάνε, χωρίς αντίλογο, αλλά τουλάχιστον ας φύγω σαν άνθρωπος και όχι σαν χτικιό βρε παιδί μου. Λέω τώρα...

Δεν με πειράζει και αύριο αν θελήσει να με πάρει ο Θεός από τη Γη, ας με πάρει, εγώ θα του πω πότε θα πεθάνω? Αν είναι γραμμένο μου να ζήσω παραπάνω στη ζωή μου, ας ζήσω, πάλι δεν έχω έλεγχο σε αυτά τα δεδομένα, έτσι όπως είναι η ζωή μου. Μετανιώνω όμως που έφτασα 37 χρονών γυναίκα και δεν έχω φέρει ένα παιδί στον κόσμο, να το μεγαλώσω με όση αγάπη μπορεί να βγει από την καρδιά μου σε έναν άνθρωπο, μετανιώνω που δεν έχω πει αυτό το "σ' αγαπώ" ακόμα στον σύντροφό μου, μετανιώνω που δεν αισθάνομαι ασφαλής μέσα στην αγκαλιά του, μετανιώνω που κάνω μια δουλειά που δεν μου προσφέρει τίποτε εκτός από την αμοιβή και παραμυθιάζομαι γι' αυτό, μετανιώνω που συνήθως έπαιρνα ρίσκα που με έκαναν να σπάω το κεφάλι μου και εκεί που έπρεπε έτρεμα σαν το κλωσσόπουλο μέχρι να προχωρήσω. Μετανιώνω που δεν αγάπησα τόσο τη Μαριαλένα, ώστε να της προσφέρω μια καλύτερη ζωή και ακόμα την παιδεύω...

Όμως δεν μετανιώνω για τα λάθη μου, τις αποτυχίες μου, τις απογοητεύσεις μου, τις μαλακίες μου, τις χαζομάρες μου, το κρυφτό με τη ζωή και τα θέλω μου και θυμώνω σαν μικρό παιδί όταν ο κόσμος γύρω μου είναι κακός και άδικος. Δεν μετανιώνω που έκανα έρωτα με τόση τρυφερότητα και τόσο πάθος που πλημμύριζε το Έιναι μου από ανείπωτα συναισθήματα. Δεν μετανιώνω που ακόμα και τώρα πιστεύω στο καλό στις καρδιές των ανθρώπων και στην Αγάπη που τα νικάει όλα. Δεν μετανιώνω που είμαι τόσο ρομαντική και τόσο ηλίθια ώρες ώρες. Δεν μετανιώνω που ενδυνάμωσα το μυαλό μου τόσο ώστε να έχω μια ασπίδα προστασίας ενάντια στον παραλογισμό που υπάρχει γύρω μου. Δεν μετανιώνω που κάνω υπομονή για να ξεφύγω από τις καταστάσεις και τους ανθρώπους που δεν με πάνε με τίποτε. (Χέστηκα!) Αν είχα την επιλογή να ζήσω ξανά, την ίδια τρελλή και ανικανοποίητη ζωή θα ζούσα μέχρι σήμερα και ο Θεός βοηθός...


Σεπτέμβρης 2008, Οία Σαντορίνης σε όμορφες στιγμές

Μαριαλένα, 22/10/2008 (σαν διαθήκη μου μοιάζει αυτό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις Θεός φυλάξοι!)

Soulmate - Natasha Bedingfield

Natasha Bedingfield - Soulmate

Natasha Bedingfield Soulmate Lyrics
Songwriters: Hauge, Mads; Bedingfield, Natasha; Tench, David;

Ασύμβατοι, δεν έχει καμμιά σημασία
επειδή κάποιος θα βρεθεί να ακούσει τη κραυγή μου
μίλησε αν είσαι συ, γιατί δεν είναι εύκολο να βρεθείς

Είναι πιθανόν ο κύριος Αξιαγάπητος να είναι ήδη στη ζωή μου?
ακριβώς μπροστά μου ή μήπως είσαι μεταμφιεσμένος

Ποιός δεν λαχταρά να έχει κάποιον στην αγκαλιά του
κάποιον που να ξέρει πως να σε αγαπήσει χωρίς να του το πεις
ας μου πει κάποιος γιατί είμαι μόνη μου
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας

Εδώ είμαστε ξανά, οι κύκλοι ποτέ δεν σταματούν
πως θα βρω το άλλο μου μισό?
υπάρχει αρκετό για όλους
μα γιατί εγώ ακόμα περιμένω στην σειρά?

Ποιός δεν λαχταρά να έχει κάποιον στην αγκαλιά του
κάποιον που να ξέρει πως να σε αγαπήσει χωρίς να του το πεις
ας μου πει κάποιος γιατί είμαι μόνη μου
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας

Οι περισσότερες σχέσεις μοιάζουν τόσο περαστικές
είναι όλες τους καλές, μα όχι αυτή η παντοτινή

Ποιός δεν λαχταρά να έχει κάποιον στην αγκαλιά του
κάποιον που να ξέρει πως να σε αγαπήσει χωρίς να του το πεις
ας μου πει κάποιος γιατί είμαι μόνη μου
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας

Ποιός δεν λαχταρά να έχει κάποιον στην αγκαλιά του
κάποιον που να ξέρει πως να σε αγαπήσει χωρίς να του το πεις
ας μου πει κάποιος γιατί είμαι μόνη μου
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας
αν υπάρχει μια αδελφή ψυχή για τον καθένα μας

Μετάφραση: Μαριαλένα, 2008

σ.σ. Είναι κάποια πράγματα που έρχεται η στιγμή που μιλάνε στη καρδιά σου. Ένας ήχος κλήσης στο κινητό μου φυλαγμένος από πέρσυ, είχε το κουπλέ αυτού του τραγουδιού σαν θέμα:
"Who doesn't long for someone to hold
who knows how to love you without being told
somebody tell me why I'm on my own
if there's a soulmate for everyone"

Μόλις τον ξανάκουσα, πρόσεξα τους στίχους και ήταν λες και μιλούσαν για μένα αυτήν την εποχή! Το υπέροχο αυτό τραγούδι είναι της Βρετανίδας τραγουδίστριας Natasha Bedingfield από το άλμπουμ της NB του 2007. Αυτοί όμως οι στίχοι είναι τόσο προσωπικοί που θα μπορούσε κάθε άνθρωπος που ψάχνει το άλλο του μισό να σχετιστεί μαζί τους.
Το τραγούδι είναι μια πανέμορφη μπαλάντα, τραγουδισμένη από μια όμορφη γυναικεία φωνή. Δεν ζητάς πολλά, κάποιον που να ξέρεις πως να σε αγαπήσει χωρίς να του το πείς, αν υπάρχει αυτή η αδελφή ψυχή για τον καθένα μας!

Αφιερωμένο σε όσους και όσες αναζητούν να βρουν το Soulmate τους ή αλλιώς την Αδελφή Ψυχή τους... Γιατί στον κόσμο αυτόν τον Μικρό τον Μέγα, κάπου υπάρχει!

Με αυτήν την ευχή ας ξεκινήσει αυτή η εβδομάδα και όπου μας βγάλει, με την κρυφή επιθυμία στη καρδιά και πυξίδα τα όνειρά μας!

Μαριαλένα, 20/10/2008

Παρέα με τα σύννεφα

Κυριακή απόγευμα και καθώς ταξιδεύω στην Εθνική, τα σύννεφα κάνουν παιχνίδι με το φως του ήλιου και στα μάτια μου σχηματίζονται διάφανες εικόνες καθώς τα σύννεφα παίρνουν μορφή μπροστά μου.

Με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι, απαθανατίζω τη στιγμή, ενώ η ταχύτητα φέρνει εμπρός μου διάφορους σχηματισμούς των φθινοπωρινών νεφελωμάτων. Ο γαλανός ουρανός κάνει αντίθεση με το λευκό ή το γκρίζο των αέριων μαζών και τα τοπία που περνούν από δίπλα, στέφονται μοναδικά από τα ολόλευκα στολίδια του ορίζοντα.

Από την εξοχή ως την πόλη, η ώρα περνούσε και τα χρώματα στον ουρανό άλλαζαν καθώς πλησίαζε το δειλινό. Λίγο πριν πέσει ο ήλιος, κοιτούσα ακόμα τον ουρανό θαυμάζοντας τα σύννεφα που εκείνη το απόγευμα, ήταν η καλύτερη έμπνευση!











all images by Marialena, 2008

Ο Μαλακομαγνήτης/The Asshole's Magnet

Μιλούσα πρόσφατα με την φίλη μου τη Κατερίνα, συνομίληκη και ελεύθερη εξίσου, ένας άνθρωπος που είναι καλοδιάθετος και "κορίτσι για σπίτι". Μου είπε κάποια στιγμή στη συζήτησή μας: "Δεν θέλω άλλα φλερτ, ΣΧΕΣΗ θέλω!!!" και δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω μαζί της. Με βίους παράλληλους με τη γράφουσα, για να κάνω τον πόνο μας λιγότερο βαρύ και ασήκωτο, όσον αφορά την μη επιτυχία να γνωρίσουμε έναν νορμάλ άνδρα της ηλικίας μας και να κάνουμε σχέση (επιτέλους τι τους πιάνει, λες και θες να πλαγιάσεις με τον Αντίχριστο, ήμαρτον!), Γι' αυτό και έψαξα τα κιτάπια μου επί του θέματος και έβγαλα τα εξής συμπεράσματα με πολύ χιούμορ και πάθος!

Αν είσαι μια γυναίκα στην ηλικία μας των 30+, θα εμπίπτεις στις εξής κατηγορίες:

α. Μπακούρι
β. Παντρεμένη
γ. Χωρισμένη
δ. Σε σχέση
ε. Ξενοπηδιέσαι
ζ. Δεν ξέρω/δεν απαντώ...

Εμείς όμως θα ασχοληθούμε σήμερα με την κατηγορία των Μπακουριών.
Αν είσαι:
α. Μπακούρι, σημαίνει ότι είσαι, είτε:
α.α. Ορκισμένο Μπακούρι ή
α.β. Μπακούρι από Γκαντεμιά ή
α.γ. Τα θέλει ο κώλος σου

Που κολλάει ο μαλακομαγνήτης λοιπόν στην περίπτωση του Μπακουριού?

Πολύ απλά, το δημοφιλές αυτό χαρακτηριστικό, εμφανίζεται στη πλειονότητα των γυναικών που είναι ελεύθερες και δεν μπορούν να σταυρώσουν γκόμενο ή αλλιώς τον γκόμενο που σταυρώνουν είναι της κατηγορίας των ακατοικήτων, συχνό εύρημα στους άνδρες μεταξύ 30 και 45, εξίσου μπακουριών.


3 pole magnet, image by http://ocw.mit.edu

Επιστημονικά λοιπόν Ο Μακαλομαγνήτης (αγγλιστί: The Asshole's Magnet), επίσημη ονομασία: Magnetus Malacus (λατινιστί), εδράζεται εις το μέτωπον της γυναικός, εις το λεγόμενον "τρίτο μάτι" και ενεργοποιείται όταν η γυνή εντοπίσει άνδρα τινά, ο οποίος αποδεικνύεται Μαλάκας εις τις πλήστες των περιπτώσεων. Οι επιστήμονες διεξάγουν πολυετή έρευνα επί του θέματος της γονιδιακής προδιάθεσης, ή της επίκτητης εμφάνισης του Μαλακομαγνήτου εις τας άτυχας κορασίδας και νεανίδας που τον κουβαλούν δια βίου εις την κεφαλήν των και παιδεύουσι αυτές.

Ο γνωστός ερευνητής σεξολόγος, Δρ. Παπάρι Παράρωφ εκ Ρωσίας, δηλώνει πως η εξάπλωση του Μαλακομαγνήτου οφείλεται εις περιβαλλοντικές επιρροές και κυρίως εις την μητρικήν παραίνεσιν: "Να βρεις ένα καλό παιδί να παντρευτείς". Η επανάληψις αύτης της επιθυμίας εκ μέρους των γονέων, επιφέρει μόνιμην ζημίαν εις τον ψυχισμόν της νεαράς γυναικός, με αποτέλεσμα να τεθεί εις λειτουργία ο ανιχνευτής του Μαλακομαγνήτου και να εντοπίζει εις Μαλάκαν εμφανίζεται εμπρός της κορασίδος εφεξής! και της ομοιάζει με "καλό παιδί να παντρευτεί".

Αυτά λοιπόν λέει η επιστήμη επί του θέματος και ας δούμε πως ο Μαλακομαγνήτης τίθεται σε λειτουργία στη σημερινή εποχή. Έχεις βαρεθεί να πούμε για παράδειγμα, να είσαι μόνη σου πια, έχεις κάνει ένα δυο πέντε δέκα φλερτ στη ζωή σου, κανά δυο τρεις σχέσεις ας το πούμε, καλές και άλλες τόσες κακές, ψυχρές και ανάποδες ίσως και παραπάνω και κάποια στιγμή βρε αδελφέ, θέλεις να γνωρίσεις έναν άνθρωπο να είστε μαζί.

Αν είσαι Ορκισμένο Μπακούρι, ατύχησες, γιατί ο ένας σου βρωμάει και ο άλλος σου μυρίζει, οπότε καταλήγεις να ζεις με τις γάτες σου και τη μαμά που σου φέρνει ταπεράκια στο διαμέρισμα, ενώ σου κάνει διαλέξεις ότι "όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι" και στα πρήζει καθημερινά, οπότε το κόβεις το σπορ και τελείωσες, αμάν πια!

Αν είσαι Γκαντέμικο Μπακούρι (ψήφισες Μητσοτάκη το 1992? Καλά να πάθεις!), μπορεί να μην σε πρήζει η μάνα σου, μπορεί να ζεις μόνη σου, να έχεις κοινωνικό κύκλο, να εργάζεσαι, υποτίθεται ότι δεν σου λείπει τίποτα, αλλά όταν σου αρέσει κάποιος δεν ανταποκρίνεται, ή όταν αρέσεις σε κάποιον σου ξυνίζει εσένα, οπότε όταν βάλεις νερό στο κρασί σου, νααααα το κελεπούρι, ο Μαλάκας μπροστά σου ολοζώντανος! Voila!

Όταν όμως εμπίπτεις στη κατηγορία του τα θέλει ο κώλος σου, ό,τι και να κάνεις τσουπ! ο Μαλάκας ανασταίνεται σαν τον Λάζαρο το Σάββατο του Λαζάρου. Νομίζεις ότι έβαλες μυαλό και δεν θα ξαναπέσεις σε Μαλάκα? Ότι πήρες το μάθημά σου? Μπαααα? Έτσι νομίζεις? Όχι χρυσό μου, λάθος κάνεις, μεγάλο λάθος. Γιατί? Ο Μαλάκας αγάπη μου, μεταμφιέζεται σε ποικίλες περιπτώσεις. Τον βρίσκεις παντού, στην αρχή σε ξεγελάει, όμως όταν φτάσετε στο δια ταύτα, νάτος μπροστά σου μέσα στο άκρατο μεγαλείο της Μαλακίας του. Θα τον καταλάβεις όταν σου πει κοντζάμ άνδρας:

-"Θέλω να με διεκδικήσεις από την πρώην μου" 45 ετών Ο Βολεψομαλάκας
- "Δεν μαγειρεύω, η μαμά μου φτιάχνει τα αγαπημένα μου σουτζουκάκια και ψάχνω μια να μαγειρεύει σαν τη μαμά μου", 40 ετών-Ο Κυκλώπειος Μαλάκας
-"Ήθελα να σε παντρευτώ και να κάνουμε οικογένεια" (αφού έχετε χωρίσει ένα χρόνο) 38 ετών - Ο Χοντρομαλάκας
-"Αν κάνεις μια σχέση και είσαι ευτυχισμένη, θέλω να γνωρίσω το αγόρι σου" 41 ετών - Ο Μαλακομαλάκας
-"Δεν ήθελα να φανώ μαλάκας μπροστά στην αδελφή μου" 40 ετών - Ο κουτοπόνηρος Μαλάκας (όταν βγάζει εσένα την υποψήφια γκόμενα και την παρέα σου για φαγητό και πληρώνει μόνο τα δικά του και της αδελφής του)
-"Τι υπονοείς όταν λέει το τραγούδι "Είσαι ένα περιστέρι που πετά στον ουρανό"?" 42 ετών - Ο ψυχάκιας Μαλάκας
-"Εμένα μου αρέσει η γυναίκα να είναι 58 κιλά και 1,85 ύψος" 43 ετών - Ο ζω στη κοσμάρα μου Μαλάκας (ο οποίος θέλει να βρει μια γυναίκα να τον παντρευτεί και να τον θρέφει, σωστός ο κύριος!)
-"Είμαι γάϊδαρος" (όταν ξέρει ότι πας σπίτι να τον βρεις και εμφανίζεται μετά από τρεις μέρες) 38 ετών - Ο διανοούμενος γκομενιάρης Μαλάκας
-"Μην με κακολογήσεις, δεν είμαι τόσο γάϊδαρος όσο φαίνομαι" (αλλά σου ρίχνει ένα σιχτίριασμα όταν του λες να σε σέβεται γιατί τα πήρε που το του είπες) 38 ετών - Ο να περνάμε καλά Μαλάκας

Το αν καταλαβαίνεις τι σου λέει και τι εννοεί ο Μαλάκας σε κάθε περίπτωση είναι μεγάλη υπόθεση που επιτυγχάνεται μετά από μεγάλη τριβή με το αντικείμενο, αλλά έλα όμως ο Μαλακομαγνήτης είναι αδιάψευστη απόδειξη ότι και πάλι πέτυχες το "καλό παιδί" που ω, του θαύματος είναι και πάλι παραλλαγή του Μαλάκα και φτου από την αρχή!

Αγαπητές μου φίλες, μην πτοείστε, η στήλη συμβουλεύει να χτυπάτε το κεφάλι σας στον τοίχο με σκοπό να απενεργοποιηθεί ο Μαλακομαγνήτης και να μετατραπεί σε Μαλακοδιώχτη επιτέλους, καθημερινά επί τουλάχιστον οκτώ ώρες (όσες είστε στο γραφείο, για να μην πάει χαμένος ο ελεύθερός σας χρόνος) και καλή σας επιτυχία!

Marialena, 7/10/2008 (οπαδός της σχολής "Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις")

Οι πραγματικοί φίλοι

Μην εγκαταλείπεις ποτέ τους πραγματικούς σου Φίλους
ακόμα κι αν αυτό σου προξενεί δυσκολίες.
Αν αυτοί σου προσφέρουν την αγάπη τους και την συντροφιά τους, εσύ έχεις μία ευθύνη: Να μην τους εγκαταλείψεις ποτέ!

Διότι:

Το να κάνεις έναν Φίλο είναι Ευλογία,
το να έχεις έναν Φίλο είναι Δώρο,
το να διατηρείς έναν Φίλο είναι Αρετή και
το να είναι κάποιος Φίλος σου είναι Τιμή!

(από τη φίλη μου τη Κατερίνα την Αλκυόνη)

σ.σ. Αφιερωμένο σε όλους μου τους Φίλους της Καρδιάς, που κατέχουν ξεχωριστή θέση στη ζωή μου, που βρισκόταν εκεί στη χαρά και στη λύπη, στο γέλιο και στο δάκρυ, στον έρωτα και την μοναξιά, κοντά ή μακριά, μα πάντα Φίλοι Αληθινοί.

Μαριαλένα 9/10/2008

Ευλογείτε και Εισπράξατε...

Όσο περνάει ο καιρός, βγαίνω ακόμα περισσότερο από τα ρούχα μου, με την ιστορία της Μονής Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος. Εκεί δεν είναι ούτε οίκος του Θεού, ούτε αναχωρητήριο. Είναι έδρα εταιρίας κτηματικών και άλλων συμφερόντων όπως αποκαλύπτεται από τις εισαγγελικές έρευνες που διεξάγονται. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στο όνομα του Θεού ή του Χρήματος καλύτερα είναι ο μοναχός Εφραίμ, κυπριακής καταγωγής, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει αποφέρει σημαντικά κέρδη εις τη Μονή και στην τσέπη του.

Το Περιβόλι της Παναγιάς, είναι τόπος ιδιαίτερος και αφιερωμένος στη λατρεία της Χριστιανικής Ορθόδοξης Θρησκείας από ιδρύσεώς του επί Βυζαντικών Χρόνων με τα αυτοκρατορικά χρυσόβουλα από τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Οι μοναχοί κατευθύνονται εκεί για να αναχωρήσουν από τα της κοινωνίας μας και να παραμείνουν δια βίου στην Αθωνική πολιτεία, διάγωντας βίο μοναστικό, σύμφωνα με τους κανονισμούς του κάθε μοναστηριού που θα ενταχθούν, είτε μέσα στο κύριο κτίσμα, είτε στις σκήτες ή σπανιότερα στις σπηλιές όπως έκανε στις μέρες μας ο Πατέρας Παϊσιος, όταν έμενε εκεί.

Για να τιμήσουν τη Προστάτιδα του Αγίου Όρους, Παναγία, κανένα θηλυκό ζώο ή άνθρωπος δεν έχει εισέλθει στα γεωγραφικά όριά του, ή μήπως όχι? Δεν θέλω να σκανδαλίσω κανέναν χρηστεπόλυπτο αναγνώστη, αλλά λέγεται πως έχουν εισέλθει γυναίκες στη Μονή Βατοπεδίου, με αντάλλαγμα χρηματική ανταμοιβή, για να προσκηνύσουν. Αλήθεια ή ψέμα, η σκέψη και μόνο της ιεροσυλίας από τον Ηγούμενο της Μονής αυτής, με ανατριχιάζει και αηδιάζει.

Προφανώς ο μοναχός Εφραίμ, έχοντας το χέρι μέσα στο βάζο με το μέλι, έδρασε με ένθερμο επιχειρηματικό ζήλο, για να αυξήσει τα προσωπικά του εισοδήματα και τα έσοδα της μονής με αγοραπωλησίες γης και ακινήτων σε όλη την Ελλάδα και επισκέψεις στη Κύπρο με την Αγία Ζώνη της Παναγίας, όπου προσκυνούν έναντι αντιτίμου οι εκεί πιστοί.

Όταν ο Εμμανουήλ Ροϊδης εξέδωσε την Πάπισσα Ιωάννα, στα τέλη του 19ου αιώνα, η Ελλαδική Εκκλησία τον αφόρησε λόγω σκανδαλώδους περιεχομένου του βιβλίου, όπου ο συγγραφέας υπεστήριζε ότι η Καθολική Εκκλησία εξεπατήθει από μια γυναίκα η οποία έφτασε να γίνει Πάπας στην Αγία Έδρα στη Ρώμη, αλλά και περιέγραφε τα αίσχη και τις κοροϊδίες των εν Ελλάδι μοναχών οι οποίοι βάφτιζαν το κρέας που έτρωγαν "οψάριον" και έτσι απαλλάσσονταν από την αμαρτία, μεταξύ άλλων, μεταξύ των οποίων και οι μεταξύ των σεξουαλικές σχέσεις.

Αν το βιβλίο αυτό του Ροϊδη σκανδάλησε τα χρηστά ήθη της τότε κοινωνίας, φαντάζομαι τι θα ένιωθε με τα χάλια μας την σήμερον ημέρα ο συγγραφέας. Τι θα περιέγραφε από τα απίστευτα που συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας. Η Ελληνική Εκκλησία ποιεί την νήσσαν καθώς δεν τοποθετείται επί του θέματος, ούτε καν οι γνωστοί τηλελάγνοι κληρικοί που διατυμπανίζουν την άποψή τους επί παντός επιστητού, στα τηλεοπτικά παράθυρα των ειδήσεων. Ούτε και ο Πατριάρχης Κωνσταντινοπόλεως λαμβάνει μέτρα, καθώς στην δικαιοδοσία του υπάγεται το Αγιον Ορος θρησκευτικά. Που είναι το "ξύρισμα" του μοναχού Εφραίμ, αγαπητοί μου, όπως και όλων των συνεργών του? Που είναι η επιστροφή στο Ελληνικό Δημόσιο των χρημάτων από τις παράνομες αποκτήσεις γης και πώλησης αυτών σε επιχειρηματίες?

Δεσμεύτηκε λέει η περιουσία του Βατοπεδίου η οποία αποκτήθηκε από τις δωρεές του Ελληνικού Κράτους. Γιατί είναι τόσο γενναιόδωρο το κράτος προς τους μοναχούς, απορώ και εξίσταμαι! Εμείς οι μεροκαματιάρηδες, μισθωτοί, μικρομεσαίοι, ας πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας τα βάρη της οικονομίας και να φτωχαίνουμε κάθε μέρα, αλλά όμως το παπαδαριό να πλουτίζει εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.... Ε, όχι!!!

Αυτοί είναι οι μονοχίτωνες που κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα εκτός δρόμου και διατηρούν διαμερίσματα εκτός του Αγίου Όρους? Αυτοί είναι που υπηρετούν τον Κύριο τον Θεό τους με αυταπάρνηση των κοσμίων και πενία? Αυτοί είναι που κάνουν τη διαφορά με τον βίο τους στην σήψη της κοινωνίας και την παρακμή των αξιών? Αυτοί οι κατάπτυστοι ρασοφόροι που πρέπει να ντρέπονται για τον όρκο που έχουν δώσει ενώπιον Θεού και ανθρώπων στη χειροτονία τους?


Christian Cross Image by www.dreamstime.com

Η εποχή των Μαγισσών και της Ιεράς Εξέτασης στους ανυπεράσπιστους πιστούς ή μη του δυτικού δόγματος, έχει παρέλθει προ πολλού, όμως ω! της ειρωνείας παράλογο, το σύστημα που ονομάζεται Ανατολική ή Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει περιέλθει σε βαθιά κρίση και κανένα ευχολόγιο ή συγκάληψη δεν πρόκειται να κουκολώσει το πρόβλημα της ηθικής τάξεως που υπάρχει, με τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται με την ταχύτητα του φωτός, πλεον.

Θέλω να ακούσω τη φωνή πεφωτισμένων ιεραρχών να καταδικάζουν τα κακώς κείμενα, να είναι παράδειγμα με τη στάση ζωής των, να εκφράζουν αυτό που έχουν ασπαστεί ψυχή τε και σώματι. Όσο αυτές οι φωνές της αντίδρασης στη σαπίλα, παραμένουν σιωπηλές, τόσο να μην απορήσει κανείς, αν δεν πατάμε πια στις εκκλησίες και διαλέγουμε να επικοινωνούμε με τον Θεό που πιστεύει ο καθένας μας μέσα από την προσωπική προσευχή και διάλογο με τον εαυτό μας. Και κυρίως με τον τρόπο που ζούμε που κατά περίπτωση εμπίπτει ή όχι στους κανόνες της ηθικής του καθενός μας.

Αντί υστερογράφου: Η καύση των νεκρών που θα εφαρμοστεί επιπλέον και στη χώρα μας, με βρίσκει ένθερμη υποστηρίκτριά του μέτρου, καθότι όχι μόνο εν ζωή αλλά και στον θάνατο, θέλει το σύστημα του παπαδικού να μας τα παίρνει χοντρά με τους χοντρούς σταυρούς και τις μεγάλες μετάνοιες και ενοχές που μας σπέρνει. Όχι ρε σεις, δεν θα μας χρεώνετε και την αποδημία στον άλλον κόσμο, αρκετά... Κοιτάξτε λίγο τα χάλια σας και τότε τα ξαναλέμε!

Μαριαλένα, 5/10/2008 (...που είναι ο Χριστός να διώξει τους εμπόρους στον Ναό του Σολωμόντα?)

Try a little tenderness...

There are numerous times when I wonder what the hell goes on in my life in regards to my personals. Like a grasshopper I jump into any given opportunity to find what I am looking for, only to often find myself being let down by my expectations. I have had enough of it though. Been drawn by politeness and calmness in one's character, I realize that things are not what they seem when it comes to courtship. The majority of men want to lead you down to a sexual encounter, in order to fulfill their fantasies and/or find a way to express their sexual instincts with the company of a woman, if they happen to be heterosexuals.

What about the sentiments? When a man feels for you, he shows it one fine day. Even a macho guy knows how to break his girlfriend's heart with a notion or a statement. If he just wants to have fun, as they call it, a plain "have fun" whatever that means in their heads, he just acts as a programmed male who wants to get laid and that's it. Finitto!

I, as a woman, cannot act like that. It's not in my nature to think as such. I need my brain to be stimulated by the way a man comes on to me. If he's part of the above mentioned category of "get laid and leave", then it's no good, it's a turn off from the start.

I admire men who know how to play the waiting game and don't rush into suggesting you sex from the very beginning. Yes, sex is a natural process and making love is a social pattern to come closer to an erotic partner and enjoy the physical contact, but what lies in between of those two?

Men tend to like women for their physical features, such as breasts, buttocs, hair, lips etc, making a direct insinuation to sexual contact. I often listen to R n B songs stating how much the guy loves the ass of a lady, or her other body features, making no referral to who she really is, her character. As long as he likes a certain part of you, it's enough to come on to you?

Women on the contrary, not only like a man for his appearance but they find personality traits to cling in to him and like him, often putting second the fact he's not Mr. Perfect in terms of his looks. A combination that can carry both is more than welcomed, but we are not looking for Mr. Damn Sexy down the road from the first time we lay eyes on him. It's his charm and way of approaching that makes us feel enchanted.

We need to be a part of the fairy tale, the one that Cinderella finds her Prince Charming out of the blue, one way or the other. We like to be treated as someone special in his life. We enjoy seeing him act as a gentleman and find little excuses to hit it on to us, while knowing his goal is to guide us into his love nest (or ours...) for having the sex he has on his mind.

Recently I couldn't keep myself from asking the "now what?" question to my erotic partner, only to find him turn down any possibility of our contact becoming a relationship. "I just want us to have a good time when we see each other" he replied and I felt devastated by his statement. He was telling the truth from his point of view, no wonder, but as a person who acts sentimentally, I was let down by him by the time he told me so. I need to have something to believe in when it comes to relationships, I cannot act like a horny human being, who all she wants is to make out and being fucked by her suitor or lover. Sorry, it's no go!

There's so much pleasure and excitement to the act of love making between two partners who are attracted to each other. You feel like exploring a terra incognita, an unknown territory that is, which is by nature a factor to feel turned on by the whole thing. The way you make your partner become aroused and eventually cum into a blast of bodily fluids and psychological ecstasy, is a precious gift to be cherished by both. The way a male knows how to bring down the inhibitions of a female, the exchange of physical and mental stimuli, the abandonment of Ego for the sake of the Unity, is unparalleled!

I don't know shit about what happens in the minds of men of in their middle or late 30's these days. I guess they fantasize that there are too many willing cocumbines around to offer them the sexual excitement they're looking for, but in reality many of them are lonely people, leading an ordinary and at many times, dull life, which is deprived from a close steady relationship, which in other cases, would offer them the incentive to be committed. I am sorry to admit that there are people who are focusing on virtual sex on internet sites more, instead of exposing themselves into a real encounter within their social environment. It was never of my liking though.

Getting to know one person socially is one thing and flirting is another. In any case, a man who is not acting like a sexually deprived person is so much desirable than the other way around. Men who don't have sex regularly, go crazy over it when they live without it. But before that, there are so many things to consider on a woman's point of view and guess what the consideration is paying off when you loose a bit of your egoistic drives and start thiknking as a human being with a brain in his head and not in his penis. Even the male organ needs to be second best in order to conquer the castle of desire and unrevealed hedonism.

As far as I am concerned, all I am asking in a man, is a VERY BIG HUG to find a safe haven within and a LITTLE TENDERNESS to begin with... and the rest is yet to come!


Michael Buble - Try a little tenderness

Marialena, 4/10//2008