Thursday, September 07, 2006

Χθες, σήμερα, αύριο...

Σήμερα η Πανσέληνος του Σεπτέμβρη μας περιμένει...
σήμερα, θέλω να κλείσω τα μάτια και να αφουκράζομαι,
σήμερα, δεν θέλω να μιλήσω, δεν έχω τι να πω, δεν χρειάζεται.

Σήμερα, τα μονοπάτια της ψυχής με οδηγούν στο βάθος.
σήμερα, μια μέρα σαν τις άλλες, αλλά και τόσο διαφορετική,
σήμερα, θέλω να ακούω ουράνιες μουσικές και να γαληνεύω.

Image Hosted by ImageShack.us
Mustical Union, picture by womenthouartgod.com

Χθες ήταν μια μέρα που την περίμενα να έλθει,
χθες, εμπιστεύτηκα το σώμα, την ύπαρξή μου στο Θεό
χθες, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας.

Χθες, το σκοτάδι εναλλάσοταν με το φως,
χθες, η αγάπη με τον φόβο έπαιζαν κρυφτό,
χθες, το άγγιγμα οδηγούσε στα συναισθήματα.

Χθες, σήμερα, αύριο, μικρές τελείες στη γραμμή της ζωής...!
Ψυχή μου πέτα, πέτα σαν πουλί στον ουρανό και ξαναγύρισε μετά στο σώμα που διάλεξες να ζήσεις. Σε περιμένω!

16 comments:

mat said...

Χθες ηταν σαν όνειρο το σήμερα που ξημερώνει αυριο ...
:)

Marialena said...

Στα όνειρα είναι όλα αληθινά...

mat said...

Tωρα το είπες σωστά ;)
Το θέμα είναι να ζήσουμε το όνειρό μας !!! μακριά απο αυτό που καθορίζουμε πραγματικότητα ... Το ψάχνω δεν το έχω καταφέρει ακόμη !!!

Marialena said...

Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα Ματ. Φαντάσου πως κάπως έτσι είμαι και γω, άλλα έχω αρχίσει και "βλέπω" και τι κρύβεται πίσω από το βουνό που ονομάζεται "καθορισμένη πραγματικότητα". Για ποιόν άραγε αξίζει να ζούμε έτσι? Η ψυχή δεν θέλει τέτοιους περιορισμούς! ;-}

Epsilon said...

Καλημέρα κι από μένα...
Πανσέληνος απόψε κι έκλειψη επίσης!
Θα είναι δύσκολο για πολλούς από εμάς αλλά ευτυχώς υπάρχουν και οι φίλοι bloggers!

Marialena said...

Καλώς την Ε! Δε λες τίποτα, είμαι σαν ξαρμυρισμένη ρέγγα σήμερα, αλλά επειδή τέτοια ωραία πράγματα δεν μας συμβαίνουν κάθε μέρα, καλά είμαστε!

Λες να το ρίξουμε στη γραφή? Θα έλθεις αύριο στο σουαρέ? Θα χαρώ να γνωριστούμε μεταπανσεληνιακά!

Anonymous said...

Ξαρμυρισμένη ρέγγα? χε χε! Έψαχνα και γω ο έρμος ο καρκινος μια έκφραση που να περιγράφει ακριβώς το πως με κάνει να αισθάνομαι η πανσέληνος και νομίζω οτί μόλις την βρήκα! Thanks!

Marialena said...

Welcome dear Shakespeare! Εγώ λέω να απολαύσουμε την αίσθηση που γελάς σήμερα και από αύριο συνερχόμαστε! Αχ, αυτή η Σελήνη...!

Anonymous said...

Τον έρμο τον πλούτωνα ετοιμάζονται να τον πετάξουν στον κοσμικό κάδο των αδιάφορων αστρολογικά νανοπλανητών...Μακρυά τα χέρια από την σελήνη γιατί σας έφαγα τρελοεπιστήμονες!

Marialena said...

Αχου! τι τους έκανε ο πλανήτης του υποσυνειδήτου μου λες? Μωρέ άντεξε τόσα εκατομμύρια χρόνια, λες να μην τα καταφέρει να αγγίξει την αιωνιότητα?

Θεριό Ανήμερο said...

Τι σήμερα, τι αύριο, τι χθες
Γέλα αν θες, κλάψε αν θες
Αδέρφια είναι ο κόσμος κι η χαρά
Τι σήμερα, τι αύριο, τι χθες
Πέθανε αν θες, ζήσε αν θες
Δεν έχει και μεγάλη διαφορά

Marialena said...

Αν το βλέπεις έτσι, πάω πάσο! Όμως η δική μου ερμηνεία είναι πως το θέμα έγκειται στο να ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ γιατί ζεις τη κάθε μέρα έτσι όπως τη ζεις. Και μετά... μπορεί τα πράγματα να είναι όντως απλά! ;-}

Ανδρομεδα said...

σ' ευχαριστώ για το όμορφο που μου έγραψες! (όσα μου αρέσουν στα blogs μου τα αφιερώνω η ψωνάρα)!

Αλιενοφιλί!

Epsilon said...

Βεβαίως και θα γνωριστούμε...
a demain λοιπόν!

ΠΡΕΖΑ TV said...

Ελπιζω τη σημερινη πανσεληνο να την περνας οσο το δυνατον καλυτερα γινεται.Καλημερα.

Marialena said...

Ανδρομέδα: Καλημέρα καλή μου! Φιλιά από το σύμπαν κι ακόμα παραπέρα!

Εψιλον: κορίτσι μου θα χαρώ πολύ!!!

Πρέζα TV: Νίκο μου, τη σελήνη την ατένισα από το μπαλκόνι μου την ώρα που γινότανε η έκλειψη. Σκέτη μαγεία! Εσύ πως την είδες?