Wednesday, March 21, 2007

Θα μπορούσε...


picture by Jennifer Mulvey "Ed and Kate clocks"

... να έχει γεννηθεί ένας χαρούμενος άνθρωπος και να χαίρεται πραγματικά τη ζωή.
... να μην παίρνει τις μετρητοίς ό,τι συμβαίνει γύρω του και να σκάει με το παραμικρό.
... να μην έχει αυτό το τεράστιο βάρος στους ώμους του, από ευθύνες και ενοχές που φορτώθηκε για χατήρι άλλων κάποτε.
... να μην πληγώνεται από συμπεριφορές "φίλων" και γνωστών, φανερών και κρυφών εχθρών, όταν δεν συμφωνούσε με τον τρόπο που συμπεριφέρονταν προς εκείνον.
... να έχει κάνει τις διευθετήσεις του και να ζει ανάλογα με τις ανάγκες του.
... να βρίσκει ενδιαφέρον στους ανθρώπους, αντί να τους αποφεύγει συστηματικά και έτσι να ζει σαν κοσμοκαλόγηρος.
... να αφήνει να αισθάνεται πράγματα και συναισθήματα, αντί να τα καταπνίγει μέσα του.
... να μην αφήνει την καθημερινότητα να τον συνθλίβει και να τον αγχώνει με τις εναλλαγές της και απροσδόκητες εξελίξεις της.
... να προσπαθεί να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους, να μην το καταφέρνει και να αφήνει τον εαυτό του πάντοτε στα μετόπισθεν.
... να έχει καταφύγει στο ασφαλές καταφύγιο της τρέλλας αλλά δεν του ήταν γραφτό.
... να αλλάξει εν τέλει οπτική, για να μην περνάει μπροστά του η ζωή άπρακτη.
... ή να συμβιβαστεί τελικά με αυτό που ήταν και είχε φτιάξει για να ζει, όπως ζει.

... να αγαπήσει πραγματικά με όλο του το είναι πέρα από τα συνηθισμένα του και να μην φοβάται να χαθεί μέσα από αυτό το υπέροχο συναίσθημα.

... να είναι ένας άλλος άνθρωπος, ένας τελείως διαφορετικός, μα έτσι ήταν και έτσι θα συνεχίσει να πορεύεται, με όλα τα καλά και τα κακά μέσα στο μυαλό του!

(c) Μαριαλένα, 16/03/2007 (Θα περάσει κι αυτό και το άλλο και το επόμενο, άραγε...?)