Saturday, June 02, 2007

Πανσέληνος του Ιούνη


photo by Marialena, 2007

Η χθεσινή νύχτα ήταν ανέλπιστα μεγάλη για μένα. Γυρίζοντας κατάκοπη από τη δουλειά και έχοντας τελειώσει μια απαιτητική εργασιακή εβδομάδα, με το ζόρι μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου το βράδυ. Θέλησα πριν πάω για ύπνο να περάσω κάποια τραγούδια στο ipod μου για να το έχω έτοιμο για τις επόμενες εξορμήσεις μου, μα αυτό το διαβολεμένο πραγματάκι μου έκανε τη ζωή δύσκολη, καθώς έχει τις δικές του ιδιοτροπίες στο να φορτώσει τραγούδια από τον υπολογιστή. Έτσι λοιπόν, χωρίς να το καταλάβω η ώρα περνούσε και έφτασε σχεδόν να ξημερώνει όταν πια ολοκλήρωσα την ενημέρωση. Το ρολόι έδειχνε ήδη 6.30 πμ, όταν αποφάσισα να κλείσω υπολογιστή και λοιπές εφαρμογές και να πάω στο κρεββάτι μου. Η κούραση είχε δώσει στη θέση της στην υπερένταση και κλείνοντας τα πατζούρια γιατί ήδη χάραζε, βγήκα για λίγο στο μπαλκόνι.

Εκεί αντίκρυσα ένα θέαμα μοναδικό, από ανατολικά η Πεντέλη να βάφεται πορτοκαλιά καθώς ανέττειλε ο ήλιος και από την άλλη, η σελήνη να πηγαίνει να κρυφτεί πίσω από το όρος Αιγάλεω καθώς έδυε. Έτρεξα στο δωμάτιό μου και πήρα την φωτογραφική μηχανή. Η φωτογραφία αυτή αποθανάτησε ακριβώς τη στιγμή που το φεγγάρι όδευε να χαθεί πίσω από το κοντινό βουνό και ολοστρόγγυλη ακόμα έφεγγε στο διάβα της.

Αυτή η ώρα του λυκαυγούς, είναι από τις πιο ωραίες και σημαντικές ώρες της ημέρας, αν και δεν ξυπνάω τόσο νωρίς συνήθως για να παρατηρήσω τη φύση πως είναι εκείνη την στιγμή. Ασυναίσθητα, έκανα μια προσευχή χωρίς λόγια προς την μεριά του ήλιου και ένιωθα το κιτρινοπορτοκαλί του χρώμα να πλημμυρίζει τα μύχια της ψυχής μου. Αυτό το φως το ιλαρό, σαν του κεριού.

Μου ήλθε στο νου το παραμύθι που εμνεύστηκα από τους δύο πόλους ζωής για μένα, τον ήλιο και το φεγγάρι, στην προηγούμενη έκλειψη, με την Ηλιογέννητη και τον Φεγγαρόφωτο και σκέφτηκα πως εκείνη ακριβώς τη στιγμή της συνύπαρξης των δύο ουρανίων σωμάτων στην ατμόσφαιρα, τότε θα πρέπει να αποχαιρετιούνται και οι δύο εραστές!

Μετά από αυτήν την εβδομάδα πένθους και περισυλλογής για τον χαμό της Αμαλίας, σήμερα θέλησα να ανατρέξω λίγο στις μουσικές μου, ετοιμάζοντας μια συλλογή για μια φίλη. Το τραγούδι "A Whole New World" από την ταινία της Disney, Aladdin, είναι πανέμορφο και μου αρέσε πάντοτε πολύ. Αυτό το τραγούδι θα συνοδεύσει τις σκέψεις μου απόψε, με την ελπίδα και την υπόσχεση για έναν καινούργιο, καλύτερο κόσμο, μια καινούργια αρχή, γιατί καμμία μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη...

Reggina Belle and Peabo Bryson: A Whole New World

Καλή ακρόαση, Μαριαλένα

9 comments:

Παπαδημητρίου Σταυρούλα said...

Κάθε τύχη και μια ατυχία, ή κάθε ατυχία και μια τύχη …. Ωραία η φωτό ….

panagiota said...

Ηλιογεννητη,ακολουθα το φεγγαρι....
Θα τα πουμε ξανα εμεις....
Και αξιζεις πολυ αγαπη,που θα ερθει στην καταλληλη στιγμη!!!
Ακου τι λεει η φιλη σου η madame De Bree....
Σε φιλω με αγαπη!!!!

Anonymous said...

Με δουλεύεις κοπέλα μου,
ποιοί να αποχαιρετιστούν εκείνη την ώρα, που ξεροστάλιασα όλη νύχτα να σε περιμένω κι εσύ είχες ξεχαστεί στο δωμάτιό σου.
Καλά μου είχε πει ο φίλος μου (ξέρεις ποιός ντε, ο Κάλχας) πως κάποιος άλλος σούχει πάρει τα μυαλά.
Πού να φανταστώ ότι επρόκειτο για τον εγκεφαλικό Πίσιο.... πως θα περνάς ολόκληρες νύχτες μαζί του.
Που κάθε νύχτα μακριά σου, νοιώθω πως χάνω μια φέτα απ'το κορμί μου.
Ωιμέ :(

MenieK said...

επειδή εγώ δεν έχω την πένα σου, αλλά δεν αντέχω κι όλας να μην σχολιάσω (σιγά μην άντεχα!!)nθα δανειστώ τα λόγια του αγαπημενου μου ποιητή:
...όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί
και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη
πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί,
θα μείνει ο ναύτης να μετρά το άσπρο χαλίκι...

Anonymous said...

@ pasta: Καλή σου μέρα Παστούλα, όλα είναι θέμα οπτικής και αντιμετώπισης, έτσι δεν είναι?

@ Madame De Bree: To φεγγάρι το έχω πάντοτε για οδηγό μου όμορφη ψυχή μου... Φιλιά πολλά και από μένα και καλή μας εβδομάδα!

@ Φεγγαρόφωτος: Ε, τώρα τι να σου πω βρε Φεγγαρόφωτε! Μ' αφήνεις μόνη μου και παραπονεμένη να περνάω τις νύχτες μου πως να μην βρω παρηγοριά στην αγκαλιά του κυρίου Πισίου ε, ε, ε? Και μουσική είχε και χρώματα, άνθρωπος δεν είναι, αλλά με ό,τι μπορούμε βολευόμαστε...

Για κατέβα λίγο απ' το Φεγγάρι και έλα λίγο στη Γη, γιατί δεν μας βλέπω καλααααά... Καλημέρες πολλές!

Anonymous said...

@ Menie: Καλή σου μέρα, φυσικά και κάνεις πάρα πολύ καλά, όταν κάτι σε κινητοποιεί να σχολιάζεις και όχι μόνο... αλίμονο!

Τα λόγια του αγαπημένα σου ποιητή απλά υπέροχα, σ' ευχαριστώ που τα μοιράστηκες μαζί μας!

Anonymous said...

Να και άλλη μια φωτογραφία της πανσελήνου, τραβηγμένη από εμένα, την ώρα που ανέτειλε πάνω από τα Μικρασιατικά παράλια.

Marialena said...

@ Kioan: Τι πανέμορφη φωτογραφία ήταν αυτή? Πραγματικά σ' ευχαριστώ που την έβαλες μέσω λινκ στη σελίδα και έτσι μπορούν ακόμα περισσότεροι να την απολαύσουν!

Τα Μικρασιατικά Παράλια είναι τόπος ιδιαίτερος για μένα...

Ελπίζω να σε ξαναδώ να αφήνεις το αποτύπωμά σου, να σαι καλά μέχρι την επόμενη πανσέληνο που θα μας εμπνεύσει!

Anonymous said...

Μαριαλένα, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Επειδή το προηγούμενο link που έδωσα έπαψε να λειτουργεί, μπορείτε να βρειτε την φωτογραφία εδώ.