Friday, July 20, 2007

Γαϊδούρια είμαστε και φαινόμαστε!



Παρακολουθήστε με προσοχή αυτό το βίντεο από τη διαφημιστική εταιρεία BBDO που προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών. Ο τίτλος του: "Όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος". Το θέμα του δυστυχώς είναι γνωστό και οικείο στους κατοίκους, ιδιαίτερα τους πεζούς, που διαμένουν σε μεγαλουπόλεις που αντιμετωπίζουν κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Πάρτε παράδειγμα την Αθήνα, που τα αυτοκίνητα ειδικά στο κέντρο της πόλης, παρκάρουν κυριολεκτικά όπου να ναι! Το αποτέλεσμα? Για να περπατήσεις ή να διασχίσεις ένα πεζοδρόμιο ή μια διάβαση, συχνά να χρειάζεται να έχεις ικανότητες ισορροπιστή ή σαλαμάνδρας για να παρυσφρίσεις ανάμεσα στα παρκαρισμένα οχήματα που φράζουν τη δίοδο.

Για τον λόγο αυτό έχει δημιουργηθεί στην Αθήνα μια ομάδα εθελοντών με το όνομα Street Panthers, οι οποίοι επικολλούν το αυτοκόλλητο που θα δείτε παρακάτω σε αυτοκίνητα που φράσσουν τις διαβάσεις στους πεζούς και στα άτομα με κινητικές ιδιαιτερότητες. Τα αυτοκόλλητα αυτά μπορεί να τα προμηθευτεί κανείς μέσω της ιστοσελίδας τους, σε χαμηλό κόστος και να τα χρησιμοποιήσει ανάλογα.



Αυτή η συμπεριφορά των εποχούμενων, δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον της πρωτεύουσας. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις της επικράτειας βλέπουμε τα αυτοκίνητα να αποτελούν τη προέκταση των ποδιών των κατοίκων και να σημειώνονται τραγελαφικά περιστατικά, όταν π.χ. σταματάει στη μέση του δρόμου το αγροτικό ή το κουρσάκι για να μιλήσει με τον απέναντι!

Μην ρίχνουμε όλο το φταίξιμο στους χρήστες ιδιωτικών μέσων μετακίνησης και την νοοτροπία που έχουν αναπτύξει, καθώς η μετακίνηση με δημόσια μέσα μεταφοράς ειδικά στην περιφέρεια, δεν είναι τόσο καλά δικτυωμένη ώστε να έχουν κίνητρο οι πολίτες να χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Με άλλα λόγια είναι σαν η ίδια η πολιτεία να μας ωθεί να οδηγούμε όταν θα μπορούσαμε να γλιτώναμε και χρόνο και χρήμα, με μια σαφώς καλύτερη διάρθρωση των δημοσίων συγκοινωνιών.

Προγράμματα ένταξης ακόμα και δημοτικών επιχειρήσεων για αγορά και λειτουργία λεωφορείων για την εξυπηρέτηση του κοινού, υπάρχουν σε συνεργασία με τα αναπτυξιακά προγράμματα που υποστηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά για οχήματα που κινούνται με εναλλακτικές μορφές ενέργειας όπως το βιοντίζελ ή το υγραέριο που είναι φιλικά προς το περιβάλλον.

Μήπως θα έπρεπε εμείς ως πολίτες να ζητήσουμε την βελτίωση των όρων μετακίνησής μας στις πόλεις? Έχουμε δείξει άραγε την αντίδρασή μας στον κυκλοφοριακό κόλαφο που πλήττει ολοένα και πιο σοβαρά τα αστικά κέντρα της Ελλάδας? Το αυτοκόλλητο των Πανθήρων των Δρόμων είναι μια πρωτότυπη διαμαρτυρία για τις κακώς κείμενες νοοτροπίες μας ως Νεοέλληνες. Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί, πόσο γαϊδουρινή είναι η οδική συμπεριφορά του καθενός μας εις βάρος των συμπολιτών μας?

Μαριαλένα, 20/07/2007

14 comments:

melomenos said...

Πολύ καλό το ποστ και μπράβο σου!
και η ομάδα των εθελοντών πολύ έξυπνη ιδέα ίσως κάποιοι έτσι καταλάβουν το αυτονόητο!

καλό σου Σαββατοκύριακο

Marialena said...

Καλησπέρα Μελομένε! Να σαι καλά, αλλά δεν είμαστε άμοιροι των ευθυνών μας ως πολίτες, όταν και εμείς οι ίδιοι διαιωνίζουμε μια κατάσταση?

Καλό σ/κ και από μένα, Μ.

Anonymous said...

Υπάρχει και το φωτογραφικό group στο Flickr που δημιούργησε ο Βρυώνης.

Marialena said...

@ Nikos: Ναι, ναι, να σαι καλά, μπράβο στον Παναγιώτη, όλα χρειάζονται, αρκεί να μην κάνουμε και εμείς αυτά που κοροϊδεύουμε!

Agobooks said...

Πολύ καλή ιδέα!
Καλο Σ/Κ!

Marialena said...

Επίσης Νίκο μου, σε βλέπω να εξορμάς στη γειτονιά σου και να κολλάς στα παρκαρισμένα το αυτοκόλλητο!

Anonymous said...

Ωραίο ποστ, και το βίντεο εξοργιστικό (όπως πρέπει δλδ). Έχω βιώσει αυτή την κατάσταση όσο το παιδί ήταν τόσο μικρό που έπρεπε να κυκλοφορούμε με καρότσι - πρέπει να δεις κρετίνο να καβαλάει το πεζοδρόμιο μπροστά σου, κόβοντάς σου τον δρόμο, για να αντιληφθείς ότι δεν έχει όρια το θράσος τους!

Marialena said...

Καλησπέρα Γρηγόρη μου! Το βίντεο είναι τόσο αληθινό, που δεν αφήνει περιθώρια αντίδρασης!

Φαντάσου και τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη βάδιση και την όραση και χρειάζεται να περπατήσουν σε ένα πεζοδρόμιο ξεχαρβαλωμένο από τις πλάκες και μετά να διασχίσουν και τον δρόμο ανάμεσα στα παρκαρισμένα οχήματα και τα αυτοκίνητα να τρέχουν σαν δαιμονισμένα.

Just like Heaven!

adaeus said...

Λίγο πριν μπω στο καράβι για Σκύρο σου αφήνω μια πρόσκληση για παιχνιδάκι στο μπλογκ μου. Σε φιλώ καλοκαιρινά :)

Marialena said...

Ω!!! merci beaucoup mon ami! Σ' ευχαριστώ που με σκέφτηκες, καλές διακοπές να έχεις και να περάσεις όμορφα στη Σκύρο. Φαίνεσαι ήδη να έχεις σαλπάρει για εκεί. Καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση, φιλιά! Μ.

Suspect said...

στη χωρα θα αρχισουν να γινονται σημαντικα βηματα προοδου οταν ασχοληθουμε με την ατομικη ευθυνη.

panagiota said...

E...ψιτ μικρή στειλε και σ'εμένα κάνα πακετάκι με αυτοκόλλητα γιατί έχουμε κι εμείς εδώ πολλούς γαιδαρους(δεν εχω πιστωτική για παραγγελεία)
Σε φιλω Κυρία επί των τιμών!!!!!

MenieK said...

Μιλάμε, δεν περίμενα από σένα που λατρεύεις τις outdoor δραστηριότητες ένα τέτοιο ποστ. Βρε κουτο, έτσι χάνεις την ευκαιρία για δυο εξαιρετικά extreme sports δυο βήματα από την πόρτα σου, χωρίς να χρειάζεται να ξενιτεύεσαι:
Α."βόλτα με καροτσάκι μωρού" όπου: 1. εξασκείς την ευλιγισία ομού μετα των ικανοτήτων στρατηγικής σου, στην προσπάθειά σου κάνεις σλάλομ (ενώ σπρώχνεις το καροτσάκι) ανάμεσα στα καθίσματα των καφετεριών, αποφεύγοντας τους φορτωμένους σερβιτόρους που επιχειρούν να αδειάσουν το περιεχόμενο των δίσκων επάνω στο καροτσάκι,
2. εξασκείς τη χάρη και την ζωηράδα σου ισορροπώντας στην άκρη του πεζοδρομίου, αποφεύγοντας τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα κινούμενα μηχανάκια που φυσικά κορνάρουν γιατί το προπορευόμενο όχημα (το καροτσάκι) τους καθυστερεί στο πεζοδρόμιο,
3. εξασκείς όλες τις μεγάλες ομάδες μυών (κοιλιακούς, γλουτιαίους, ραχιαίους) σκαρφαλώνοντας στις ρίζες από τους ευκαλύπτους (ανάθεμα την ώρα που εμεταφυτεύθησαν τα ξενόφερτα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας), ανασηκώνοντας το καροτσάκι και ανέβοκατεβαίνοντας τις άπειρες σκάλες (χωρίς φυσικά ράμπες) που βασιλεύουν στο λεκανοπέδιο (hello, υπεύθυνοι, λεκανοπέδιο, μεγάλες ανηφόρες και κατηφόρεεεες!!) και
4. ανεβαίνει η αδρεναλίνη, (ώστε να εξασφαλίσεις τη μακροζωία σου) στην προσπαθεία σου να διασχίσεις διάβαση πεζών, φανάρι πεζών και φυσικά, να κατέβεις (αποφεύγοντας εμπόδιο, αν αποτύχεις στις τρεις προηγούμενες ασκήσεις) από το πεζοδρόμιο και να ανέβεις πέντε μέτρα μετά το εμπόδιο, αποφεύγοντας τους εποχούμενους (δίτροχους και τετρατροχούς) οι οποίοι σου επιτίθενται άλκιμοι αλλά και συμπαγείς...
Β. "μετακίνηση με αναπηρικό καροτσάκι" το οποίο βέβαια ανήκει στην κατηγορία "μηχανοκίνητος αθλητισμός" (που επίσης σου αρέσει αν δεν κάνω λάθος) όπου λαμβάνοντας υπ' όψη τη διαφορά μεγέθους με το παιδικό καροτσάκι, είναι μάταια η προσπάθεια να επιχειρήσεις να μετακινηθείς στο πεζοδρόμιο. Άρα, κατεβαίνεις στο οδόστρωμα και με επιδεξιότητα και ταχύτητα, ανταγωνίζεσαι ποδήλατα, μηχανές, Ι.Χ., λεωφορεία, και φορτηγά όλων των μεγεθών και κατηγοριών
(και τώρα γίνεται σαφές γιατί εγώ, ως και πλείστες άλλες μανούλες, μείναμε με ένα βλαστάρι: Δεν είμαστε αθλητικοί τύποι)

Marialena said...

@ Suspect: Κοίτα το μότο που έχω στο τέλος της σελίδας σε παρακαλώ: "If you want to make the world a better place, take a look at yourself and make that change"

Οι απόψεις μας συμφωνούν και σ' αυτό!

@ Παναγιώτα: Θέλει και πιστωτική κάρτα το κίνημα? Χμ, άμα μπω στον πειρασμό, δεν θα σε ξεχάσω!!!

@ Μένη: Καλά, πέθανα στο γέλιο με την συλλογιστική σου ομολογώ! Μανούλα δεν έχω γίνει ακόμα αλλά το παιδί μου καλύτερα να μεταλλαχθεί σε πιθικάκι για να ελίσσεται ανάμεσα στη ζούγκλα της μεγαλούπολης! Ή να αρχίζουμε να κάνουμε σαν τη διαφήμιση που πηδάνε πάνω από τα αυτοκίνητα και κάνουν ανάποδα σάλτα και έτσι φτάνουν σώοι και αβλαβείς στον προορισμό τους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά περπατώντας δεν μας βλέπω να καταφέρνουμε να πηγαίνουμε πουθενά!