Friday, July 27, 2007

Αντί σχολίων...

Όταν ο καλός φίλος και ιστολόγος Adaeus μου απεύθυνε τη πρόσκληση να σχολιάσω τους παρακάτω στίχους εν μέσω καλοκαιριού ξαφνιάστηκα! Τι να πεις για πράγματα που κάποιοι άλλοι έχουν περιγράψει σαφώς καλύτερα από σένα? Θα προσπαθήσω όμως γιατί με αγγίζουν!


1. Κάτω ἀπ᾿ τὰ ροῦχα μου δὲ χτυπᾶ πιὰ ἡ παιδική μου καρδιὰ
Λησμόνησα τὴν ἀγάπη πού ῾ναι μόνο ἀγάπη

Μανώλης Αναγνωστάκης


Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, μιλά για την παιδική του καρδιά και την αγάπη που ναι μόνο αγάπη. Η παιδική καρδιά που δεν γνωρίζει άλλον τρόπο για να υπάρχει εκτός του ν' αγαπά και να αγαπά καθ' ολοκληρίαν, όσο ανακαλύπτει τις αόρατες κλωστές που μας συνδέουν μεταξύ μας. Και μετά, μεγαλώνουμε και κόβουμε τους ιστούς της αγάπης, γεμίζοντας τη καρδιά με άψυχα κενά και άμορφα πιστεύω, για να ανακαλύψουμε λίγο αργότερα πως διώξαμε την παιδική ψυχή μας από τα ενήλικά μας σώματα. Κι ας ψάχνουμε την αγάπη που ναι μόνο αγάπη με ψεύτικες φορεσιές και αλλοπρόσαλα στολίδια και κρόταλα που την διώχνουν μακριά ξανά. Ο θάνατος δεν θα μπορούσε να ενδυθεί καλύτερο κουστούμι από αυτό, σαν η παιδική καρδιά σιγήσει παραδωμένη στον οδοστρωτήρα της συμμόρφωσης...

2. Εσβησε το κερί και μαζί του έσβησαν τα γκρίζα μάτια σου,
μέσα στο σκοτάδι ψηλάφισα το κορμί σου κι ήταν υγρό,
ιδρωμένο από την ανείπωτη σαγήνη της αγκαλιάς μας.
Εκλεισα τα μάτια και συ έλειπες...
έλειπες, έλιωσε το κερί, κερί και η αγάπη, έμεινε η έλλειψη...


Άραγε το έχεις ζήσει? Ξέρεις τι σημαίνει η εικόνα στο μυαλό σου να είναι δυνατότερη από την ίδια την πραγματικότητα? Η έλλειψη να πλημμυρίζει και την τελευταία ρανίδα του κορμιού σου, παγώνοντας το αίμα στις φλέβες σου για μια ακόμη φορά? Να εύχεσαι το όνειρο να αποκτήσει σάρκα και οστά για να ξαναζήσεις το ανυπόστατο έστω και στιγμιαία? Άραγε το έχεις ζήσει?



Κι από μένα, αυτοί οι στίχοι του Μπόρις Πάστερνακ:

Σαν δώρο σε κρατώ, σ' έφεραν δρόμοι
που πήρα απελπισμένος στα τυφλά.
Η ομορφιά γεννιέται από την τόλμη,
κι αυτό είναι που μας τράβηξε κοντά.

(μτφρ. Γ. Κοροπούλης)

Μαριαλένα, 24/07/2007 (γιατί τα πολλά λόγια αυτή τη φορά περιττεύουν!)

3 comments:

adaeus said...

Άρτι αφιχθείς από Σκύρο και ευτυχής που συμμετέχεις στο κάλεσμά μου, θέλω να σ' ευχαριστήσω για το υπέροχο σχόλιό σου και τους στίχους του Πάστερνακ... Άραγε το έχω ζήσει? :)

Marialena said...

Η χαρά ήταν και δική μου Adaeus για την συμμετοχή! Απλά άφησα τους στίχους αυτούς να με παρασύρουν σε μονοπάτια που με καλούσαν να ακολουθήσω!

Να σαι καλά, καλώς επέστρεψες από τις διακοπές σου. Χάρηκα και πάλι!

Anonymous said...

www.arelis.gr
περιεχει την ποιητικη μυθιστορια ερωτονομικον,το ποιημα νεα υορκη ολυμπια και την ποιητικη συνθεση εκθεση ορθοδομης αναδρομιας