Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να ζήσεις το ίδιο πράγμα για να καταλάβεις τι συμβαίνει και από κει και πέρα να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Σήμερα γράφω σε αληθινό χρόνο για πράγματα που μου συμβαίνουν τώρα και έχω την ανάγκη να τα εκφράσω και κατανοήσω.
Σήμερα το πρωί βρέθηκα να περπατάω στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη, από τα Εβραίικα με κατεύθυνση προς τη Νομαρχία, περίπου με κανονικό βήμα μισή ώρα δρόμος, συνηθισμένη από τις αποστάσεις της Αθήνας, δεν μου φάνηκε καθόλου. Χθες μετά τη δουλειά και με τον χρόνο να τρέχει αμείλικτα, πρόλαβα να γυρίσω σπίτι, να ετοιμαστώ και να προλάβω στο τσακ την αμαξοστοιχία των 20.39 για Θεσσαλονίκη. Έφτασα στις 1.40 το πρωί πια, αναμένοντας τους φίλους μου να έλθουν να με πάρουν από τον σταθμό. Με την πόλη να σφύζει από ζωή εκείνη την ώρα ακόμα, πήγαμε σε ένα κουτουκάκι για να τσιμπήσουμε και να πιούμε κάτι, συνοδεία μουσικής ζωντανής σε μια ζεστή ατμόσφαιρα. Η διάθεση καλή, η παρέα εξίσου και μας πήρε το πρωί σχεδόν. Πήγα να κοιμηθώ σε ενός φίλου μου το σπίτι που εκείνη τη βραδιά προθυμοποιήθηκε να με φιλοξενήσει. Σύντομα από εκεί που δεν το περίμενα, η συναναστροφή μας εξελίχθηκε σε ερωτική επαφή, πράγμα που στο τέλος μου προξένησε μεγάλη δυσφορία, καθώς η σχέση μας ήταν καθαρά φιλική και κατά τα λεγόμενά του όπως και τα δικά μου ζητούμενα, δεν επιθυμούσα να προκύψει κάτι τέτοιο μεταξύ μας. Το πρωί πριν φύγει για κάποιες δουλειές του, με ρώτησε πότε θα τα ξαναπούμε και του απάντησα κυνικά "του χρόνου". Όταν με ρώτησε τι εννοούσα του απάντησα εξίσου αδίστακτα "πως κάνεις έτσι βρε παιδί μου, θα βρεθούμε τότε του παραχρόνου..." και εκείνος γούρλωσε τα μάτια με απορία για το τι εννοούσα. Και τι έγινε θα μου πει κανείς? Μεγάλοι άνθρωποι είστε. Φυσικά, δεν έγινε και τίποτε, η ζωή συνεχίζεται...
Όμως ανακαλύπτω μετά λύπης μου πως οι άνδρες στη πρόσκαιρη αναζήτησή τους για ερωτικό σύντροφο της μιας βραδιάς, ψάχνουν να βρουν τον συνδυασμό "βυζάκι, μουνάκι, κωλαράκι", να ικανοποιήσουν το γενετήσιο ένστικτο και από κει και πέρα, πέρα βρέχει. Έχουν τη μνήμη του χρυσόψαρου, δυο δευτερόλεπτα δηλαδή, εκσπερματώνεις και ξεχνάς τα πάντα μετά. Διαγραφή και άντε γεια σας! Ο επόμενος στόχος έχει σειρά. Η ζωή μου έφερε να αποκτήσω αρκετές εμπειρίες πάνω σε αυτό το ζήτημα των πρόσκαιρων σχέσεων. Δεν καμαρώνω, απλά συνέβη. Τους τελευταίους τρεις μήνες, το βλέπω αυτό να συμβαίνει συνέχεια στη ζωή μου όμως, χωρίς να το αποζητώ. Άνδρες που προτάσσουν αυτή τους την ανάγκη για να σε πλησιάσουν, να σε κατακτήσουν και να αποχωρήσουν με γοργά πηδηματάκια. Ο καθένας με διαφορετική δικαιολογία, πιστευτή ή όχι, ένα στρώμα αχνής ζάχαρης πάνω από τον πόθο τους για εκτόνωση. Όχι βρε παιδιά, ευχαριστώ δεν θα πάρω!
Εγώ σαν γυναίκα των 37 μου χρόνων δεν έχω τις ίδιες ανάγκες και ορμέμφυτα. Μπορώ να ζω και χωρίς σεξ για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, αν χρειαστεί. Δεν είναι το σεξ που μου λείπει, αλλά η συντροφικότητα, το μοίρασμα, η επικοινωνία και μετά το σεξ, ειδικά αν δεν συνδυάζεται από έρωτα. Θα μου πει κανείς "καλά εσύ τώρα το παίζεις αγία?". Όχι βέβαια, το δικό μου μερίδιο ευθύνης το αναγνωρίζω και ξέρω που κάνω λάθος και που είμαι σωστή με τον εαυτό μου και τους άλλους. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω!
The Lovers, image by www.quickzilla.com
Αυτό που αναγνωρίζουν οι άλλοι σε μένα είναι ότι είμαι ένας ευγενικός, γλυκός και ευαίσθητος άνθρωπος και όντως έτσι είναι σε κάποιες από τις πτυχές του χαρακτήρα μου. Η Μαριαλένα που ήταν όμως ρομαντική, δοτική και ενθουσιώδης, τείνει να εξελιχθεί σε ένα κυνικό "αντράκι" που εκτελεί με το εξάσφαιρο όσους άνδρες την βλέπουν μόνο ως ξερολούκουμο και "βυζάκι, μουνάκι, κωλαράκι" για να γαμήσουν. (ζητώ συγνώμη για την σκληρή γλώσσα που χρησιμοποιώ ενίοτε). Έχω αρχίσει να τους συμπεριφέρομαι με την ίδια αναίσθητη συμπεριφορά που μου συμπεριφέρονται εκείνοι. Πηδηματάκι θες φίλε μου? Τσαγάκια και τα λέμε εις το διηνεκές...
Οι άνδρες που προέρχονται από άλλες κουλτούρες δεν έχουν τη νοοτροπία αυτή των Ελλήνων ανδρών όπως διαπιστώνω. Ο Ευρωπαίος, Αμερικάνος, ή Αυστραλός, ακόμα και ο Ασιάτης ή Μεσανατολίτης π.χ., από όσο ξέρω έχει άλλη κουλτούρα. Είναι ευγενικός και δεν σου τη πέφτει με την μια σαν πεινασμένος λύκος. Έχουν όμως άλλα βέβαια, όπως να μην κεράσουν ένα καφέ ή ποτό στη κοπέλα, να είναι "τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι" μαζί σου και τέτοια άλλα κουλά, που εδώ ο Έλληνας διαφέρει. Ακόμα και φίλοι μου από το εξωτερικό που ζουν εδώ, έχουν υιοθετήσει αυτή τη νοοτροπία στη κοινωνική τους ζωή, ζώντας στην Ελλάδα πια.
Ο Έλληνας αυτό που θέλει στο σεξ, το θέλει τώρα! Ό,τι και αν κάνει, οι πράξεις του φωνάζουν από μακριά "τα κάνω για να σε ρίξω στο κρεββάτι"... Και καλά να είναι ικανός εραστής και να σου προσφέρει τουλάχιστον μια ευχάριστη εμπειρία μαζί του. Οι περισσότεροι είναι για την πάρτη τους, να ανακουφιστούν και άμα καταφέρεις και ευχαριστηθείς και εσύ, πάλι καλά, αλλιώς "συγνώμη μωρό μου που δεν κρατήθηκα και δεν σε περίμενα", λες και θέλει και ρώτημα να καταλάβεις πως η γυναίκα είναι απλώς το μέσο για να περάσουν καλά στο κρεββάτι. Ενώ οι ξένοι είναι και εκεί αλλιώς. Ξέρουν πως να κάνουν μια γυναίκα να αισθανθεί άνετα, ξέρουν να περιμένουν να συμβαδίσουν, ξέρουν να την περιποιηθούν και να της προσφέρουν την ηδονή με τον δικό τους τρόπο. Και εκεί βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που πηγαίνουν κατευθείαν στο ψητό χωρίς να φαντασία, αλλά την εγωιστική συμπεριφορά των Ελλήνων "εγώ είμαι και άλλος δεν είναι", δεν την έχουν!
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε άνδρες ούτε γυναίκες και να μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, μεμφόμενοι μη ηθικά σωστές συμπεριφορές σε αυτές μου τις σκέψεις. Ο "πρίγκηπας" δεν έρχεται από τον ουρανό, ούτε μεταμορφώνεται σε ιδανικό μοντέλο ανδρός για να σε κερδίσει. Καμία σχέση. Απλά αναγνωρίζω πως υπάρχουν και άνθρωποι που ξέρουν πως να σου φερθούν, να σε φλερτάρουν διακριτικά και να σεβαστούν στα προσωπικά σου ζητήματα και τότε αξίζουν της προσοχής μας, αν μας λένε κάτι.
Και εις άλλα με υγεία, εύχομαι να περάσουμε ένα τριήμερο ζωντανό και ευχάριστο και ό,τι προκύψει στον καθένα μας, να το ζήσει συνειδητά και με επίγνωση. Εγώ απλά θέλω να αποστασιοποιηθώ και να ησυχάσω πλέον, ενώ χαίρομαι τις στιγμές που περνάω με την συντροφιά των καλών και αγαπητών μου φίλων εδώ.
Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενη, ξημέρωμα Κυριακής, αγίου Δημητρίου του πολιούχου της πόλης.
Μαριαλένα
26/10/2008
Sunday, October 26, 2008
Αυτό το έργο το έχω ξαναδεί...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
ego tasomai me tin pleura you antra.apla etixe.
Kαλησπέρα Γιάννη! Ναι, απλά έτυχε, πάμε παρακάτω. Την κατάσταση στυλιτεύω, όχι κατ' ανάγκην το άτομο, αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και από την πλευρά του άνδρα είναι ίσως πιο απλά από ότι από τη μεριά της γυναίκας...
Μην τα κάνετε δύσκολα τα πράγματα.Τί πάει να πει φίλος και φίλη?Ο άντρας είναι δέσμιος των αναγκών του και δεν είναι επιλήψιμο αυτό..Για μένα καλά έκανε και κυνήγησε το γκολ.Έτσι πρέπει να είναι εάν του βγήκε έτσι.Τί να έκανε?Να το καταπίεζε?
Όσον αφορά τις άλλες εθνικότητες δεν πολυισχύουν αυτά.Πάντα πρέπει να αναρωτιέσαι "What is the catch?" όταν όλα δείχνουν παραμυθένια και πιστέψτε με πάντα υπάρχει ένα.
Μου αρέσει πολύ που είμαι άντρας αλλά η αλήθεια είναι πως σήμερα η γυναίκα επιβιώνει πολύ πιο εύκολα από όλες τις απόψεις.Οπότε ψυχραιμία και μην γκρινιάζετε.
Ο άνθρωπος αυτός και πάθος να έβγαζε την άλλη μέρα θα τον κατηγορούσατε τί έπαθε και δεν το βγάζει πλέον..Εάν ήτανε μονοκόματος θα τον αποκαλούσατε παρτάκια κλπ κλπ.Το τέλειο δεν είναι τούτου του κόσμου.
Ντρέπομαι που το λέω αλλά ανακαλύπτω μεγαλώνοντας πως πολλές φορές στην ζωή μου το κάτω κεφάλι είχε περισσότερες φορές δίκιο.Ακολουθώντας το πάνω στην τελική εάν λάβεις όλες τις παραμέτρους βρίσκεσαι "ριγμένος" και αναρωτιέσαι εάν άξιζε.Τις περισσότερες φορές όχι...!!
@ Lemarchand: Αγαπητέ μου φίλε, ως άνδρας που είσαι δέχομαι την άποψή σου, γιατί αυτή είναι εν ολίγοις η οπτική σας ως φύλο ενώ είστε ενεργά σεξουαλικά ακόμη.
Το θέμα δεν είναι να κατηγορήσουμε κανέναν αν έκανε καλά ή κακά με την στάση του. Καλά έκανε, αφού αυτό ήθελε και επεδίωκε και το λέω αυτό με ψυχρή λογική και όσο μπορώ να είμαι αντικειμενική σε αυτά τα ζητήματα.
Το ζήτημα είναι τι κάνεις εσύ από την μεριά της γυναίκας, εκεί εδράζονται οι προβληματισμοί μου. έχω καταλήξει πως αν και εσύ γουστάρεις το ίδιο πράγμα, κανένα πρόβλημα, αλλά αν δεν σου λέει κάτι όμως ούτε ο άνθρωπος, ούτε η περίσταση, καλύτερα να κρατάς τις αποστάσεις σου. Το όχι να είναι ΌΧΙ. Αυτό έχω να πω για μένα και όσο με ξέρεις, θα συνεχίζω να το υποστηρίζω μέχρι νεοτέρας.
Ασε τα παραμύθια στην άκρη καλύτερα, γιατί αυτό το "άλλο λέω και άλλο δείχνω" είναι που κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στις ανθρώπινες σχέσεις. Χίλιες φορές ειλικρίνεια, όσο ωμή και αν είναι παρά το ψέμα.
Mαριαλένα,
μερικά πράγματα είναι απλά. Ας μην τα κάνουμε περίπλοκα εμείς.
Βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι
Μαριαλένα μου,
όπως λες και συ δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Αδυνατώ να πειστώ πως οι άντρες είναι αναίσθητα γουρούνια. Από τις διάφορες αναρτήσεις σου που έχει τύχει να διαβάσω, θεωρώ πως η περίπτωσή σου εμπίπτει σε ένα από τα επόμενα: είτε πέφτεις σε "λάθος" (με την έννοια της ασυμβατότητας αναγκών/χαρακτήρων/κλπ) άντρες, είτε εσύ η ίδια χειρίζεσαι λάθος τις καταστάσεις.
Επέτρεψέ μου να κλίνω προς το δεύτερο. Πώς εξελίχθηκε μία φιλική σχέση σε ερωτική περίπτυξη εφόσον δεν ήταν κάτι που επεδίωκες? Πώς "ενδίδεις" σε αμφίβολες ερωτικές απολαύσεις εφόσον, αφενός λες ότι δεν είναι η πρωταρχική σου ανάγκη, αφετέρου δεν είναι αυτό που πρωτίστως ζητάς από ένα σύντροφο?
Προς Θεού μη παρεξηγήσεις, δεν σε κρίνω για τις επιλογές σου. Απλά έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι πρώτα "του κάθεσαι" (του εκάστοτε άντρα) χωρίς να έχεις ιδέα αν αξίζει να απολαύσει τους χυμούς σου και μετά κλεισμένη στον εαυτό σου, προσπαθείς να βγάλεις μόνη σου συμπεράσματα από μισόλογα και κρυφτούλια του κάθε βλακάκου και αναρωτιέσαι αν θα υπάρξει συνέχεια και ποιά θα είναι αυτή. Ξέρεις τι νομίζω πως σε βασανίζει? Η έλλειψη του βασικότερου συστατικού για τη δημιουργία σχέσης μεταξύ 2 ενήλικων ανθρώπων. Ο διάλογος. Ο ειλικρινής, επί της ουσίας διάλογος.
Μπορεί να μου πεις ότι ο άντρας δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Αυτό είναι λάθος. Αν τον προσεγγίσεις με το σωστό τρόπο, και όχι με τη λάμπα ανακρίσεως, αν του κανείς σαφείς τις θέσεις σου, αν του μιλήσεις ανοιχτά για το τι ψάχνεις με ηρεμία και υπευθυνότητα, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Το πολύ πολύ να το βάλει στα πόδια, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν θα χάσεις τίποτα σημαντικότερο από μία νύχτα "χλυαρού"(ελλείψει συναισθημάτων) σεξ. Το πιο πιθανό όμως, είναι να σου πει και ο άλλος τι θέλει, εξ'αρχής, χωρίς να χρειαστεί να ραγίσει πρώτα την καρδιά σου.
Γι αυτό, από το να σε μετατρέψει η "αναισθησία" τους σε αντράκι, και να παίρνεις ουσιαστικά μια υποσυνείδητη εκδίκηση από κάθε κακομοίρη που θα εκφράσει το, έστω καθαρά σεξουαλικό, ενδιαφέρον του, φρόντισε να ωριμάσεις συναισθηματικά. Να μην υποκύπτεις σε πράγματα που δεν σε ενδιαφέρουν και να λες αυτό που νιώθεις. Πίστεψέ με, είσαι νέα ακόμη και συνεπώς έχεις την πολυτέλεια να είσαι όσο επιλεκτική θες. Να επιμένεις και κάποια στιγμή θα βρεις αυτό που σου αξίζει. Και κάτι τελευταίο: Καλύτερα να μείνεις μόνη σου επειδή εσύ το επέλεξες, παρά να σκορπίζεις την καρδιά σου σε μετριότητες.
Με πολύ-πολύ αγάπη,
μια φίλη
@ Κούκος: Το τραγούδι που μου προτείνεις είναι πολύ ιδιαίτερο και σε ευχαριστώ. Για τα υπόλοιπα θα απαντήσω μαζί με τις σκέψεις της ανώνυμης φίλης.
@ Ανώνυμη Φίλη: Το να καταγράψω αυτούς τους προβληματισμούς μου και να τους θέσω σε κοινή θέα και στη κρίση των φίλων αναγνωστών αυτής εδώ της σελίδας, ήταν πραγματικά δύσκολο καθώς προσπαθώ να κρατώ πάντα τις ισορροπίες μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου βίου μου εδώ. Τίποτε δεν προέκυψε σε αυτήν την περίπτωση, χωρίς την δική μου - έστω σιωπηλή συγκατάθεση και δεν μέμφομαι κανέναν για την περίπτωση αυτή. Είμαι και εγώ κομμάτι αυτής της ιστορίας, έστω και αν μετέπειτα η πρόσκαιρη αυτή εμπειρία με έβαλε σε σκέψεις σαν άνθρωπο και σαν γυναίκα. Αν ήταν καλά, δεν έχει σημασία, ο άνθρωπος αυτός φέρθηκε ειλικρινά και ακολουθώντας τις ανάγκες του ως άνδρας με μια γυναίκα που του έδωσε το περιθώριο να εκφραστεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Έτσι είναι.
Για μένα όμως ήταν το κερασάκι στη τούρτα αυτό το συμβάν, που τελικά δεν ήταν και τίποτε το ιδιαίτερο ή αξιομνημόνευτο, απετέλεσε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο την αφετηρία, να μπω στη διαδικασία να επαναπροσδιορίσω τη στάση μου απέναντι σε ανάλογες καταστάσεις. Όλοι μας εκπέμπουμε μηνύματα στους άλλους γύρω μας και αναλόγως ερμηνεύονται. Η παραμονή μου στη Θεσσαλονίκη αυτές τις ημέρες, με έκανε να αποστασιοποιηθώ αρκετά από επιρροές και καταστάσεις και να δώσω το περιθώριο στον εαυτό μου να ασχοληθεί με το τι πραγματικά θέλω και χρειάζομαι σαν άνθρωπος στο συναισθηματικό επίπεδο, όσο οδυνηρές και αν ήταν οι συνειδητοποιήσεις που προέκυψαν.
Έχεις δίκιο σε αυτά που λες και αναφέρεις μέσα από τη δική σου ματιά φίλη (που μακάρι να γνώριζα το όνομά σου για να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο αυτήν σου την διάθεση),έχεις δίκιο και δεν υπάρχουν δικαιολογίες σε τέτοια πράγματα, πλην της επιπολαιότητας και της απερισκεψίας, κακών συμβούλων όταν πρόκειται για αποφάσεις που επηρεάζουν πράξεις.
Δεν είμαι τέλεια σε καμία περίπτωση, ούτε υποστηρίζω κάτι τέτοιο κατά καιρούς όταν αναφέρομαι στο πρόσωπό μου. Έχω και εγώ τις δικές μου μη λειτουργικές πλευρές του χαρακτήρα μου. Η ωρίμανσή μου ως προσωπικότητα, προκύπτει μέσα από συνειδητοποιήσεις και αποδοχή ευθυνών για όλα όσα έχω κάνει στο παρελθόν είτε με θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο. Θέλω ακόμα χρόνο και περιθώριο για να φτάσω να εκτιμώ καταστάσεις που άπτονται της συναισθηματικής μου ισορροπίας μέσα από τις σωστές τους διαστάσεις. Μπερδεύομαι ακόμα από τα μηνύματα που εκπέμπει το άλλο φύλο σε εμένα και γι' αυτό προτιμώ να απέχω από το παιχνίδι του κυνηγητού όσο μπορώ, παρά να μην ξέρω προς ποια κατεύθυνση να τρέξω... Το ότι μεγάλωσα δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι η συναισθηματική μου ηλικία συμβαδίζει της βιολογικής ή πνευματικής κ.ο.κ. Αυτό διαπιστώνω. Δύσκολες συνειδητοποιήσεις αυτές εξίσου και αυτό που αισθάνομαι είναι να αφήνω τα γεγονότα να μιλούν από μόνα τους και να μην βιάζομαι να πάρω τις όποιες αποφάσεις μου στα προσωπικά ζητήματα.
Τη μοναξιά δεν τη φοβάμαι, ζω μαζί της και έχω συμφιλιωθεί, όχι ότι η κοινωνικότητα δεν είναι κομμάτι μου ή η επαφή με φίλους δεν επιζητείται, το αντίθετο μάλιστα. Δεν μισώ ή υποβλέπω τους άνδρες γιατί εγώ είμαι και άλλη δεν είναι, σε καμία περίπτωση. Οι άνδρες στη ζωή μου είναι συνεργάτες, δάσκαλοι, γονείς, αδέλφια, φίλοι, φιλαράκια, εραστές και σχέσεις ζωής που προέκυψαν και με σημάδεψαν στο πέρασμα του χρόνου. Η ισορροπία επέρχεται όταν μπορείς να λάβεις υπόψη σου και τον άνδρα και την γυναίκα σε μια σχέση και δεν είναι ο ένας ή ο άλλος το εξιλαστήριο θύμα για τις επιβολές ή θυματοποιήσεις σου...
Σε ευχαριστώ από καρδιάς που βρήκες τον χρόνο να μου γράψεις αυτές σου τις σκέψεις αναφορικά με το κείμενό μου. Εύχομαι να είσαι καλά με τις δικές σου επιλογές στη ζωή σου!
Να είσαι καλά, Μαριαλένα
"Ασε τα παραμύθια στην άκρη καλύτερα, γιατί αυτό το "άλλο λέω και άλλο δείχνω" είναι που κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στις ανθρώπινες σχέσεις. Χίλιες φορές ειλικρίνεια, όσο ωμή και αν είναι παρά το ψέμα."
Εκεί που γράφω "πάντα υπάρχει ένα" εννοώ "catch", όχι παραμύθι.
Πάντως εάν υπήρχε 100% ειλικρίνεια μάλλον δεν θα ήτανε ποτέ κανείς με κανέναν.Άσχημο αυτό αλλά ρεαλιστικό..
Είναι όπως όταν πας για συνέντευξη σε καινούργια δουλειά ένα πράγμα.Πρέπει να πεις το ποίημα για να κάνεις την δουλειά σου(να την πάρεις).Μπορείς να ξεφύγεις λίγο αλλά το προφίλ σου πρέπει να είναι του στυλ "Πάω εκκλησία κάθε Κυριακή" ένα πράγμα.
Μιλάω ως παθών, όσες φορές πήγα για "συνέντευξη" με δικό μου προφίλ μου έμεινε σαν ανάμνηση το "κοστούμι" που είχα πάρει την προηγούμενη μέρα για την περίσταση.
Απλά εάν έχεις μία άλφα εμπειρία ζυγίζεις αυτό που βλέπεις κι αυτό που ακούς, που και λάθος να έχεις κάνει θα φανεί σύντομα..)
(Πάλι πλάτιασα, offtopic και άγιος ο θεός...:-) )
@ Lemarchand: Καλά κάνεις και πλατείασες, συζήτηση κάνουμε. Το θέμα δεν είναι η όποια εμπειρία, καλά ήταν και πάμε παρακάτω, αυτό που αντιλαμβάνομαι από τα γραφόμενά σου είναι πως τις περισσότερες φορές που γίνεται η προσπάθεια προσέγγισης του άλλου φύλου, είτε επειδή σου αρέσει ή της αρέσεις αντίστοιχα, ή είσαι ειλικρινής οπότε ο άλλος δεν το εκτιμά και ζητά το "παραμύθι", ή πέφτει το παραμύθι και ο άλλος αντιλαμβάνεται πως δεν είναι αληθινό αυτό, παρά μια προσπάθεια για να τον προσεγγίσεις. άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
Εγώ πιστεύω πως ανάμεσα σε αυτές τις συνηθισμένες ανακολουθίες, υπάρχουν και άνθρωποι που εκτιμούν αυτό που είσαι και τους αρέσεις όπως είσαι και αυτό που αντιπροσωπεύεις, είτε είναι φίλοι, είτε προσωπική επαφή. Το ζήτημα είναι να το αντιλαμβανόμαστε και εμείς αυτό και να συμπορευόμαστε.
Όσο δεν... τότε άλλα θέλουμε και άλλα κάνουμε και φτου απ' την αρχή!
Να καταθέσω κι εγώ την δική μου μικρή εμπειρία χωρίς να κρίνω τίποτε και κανέναν. Συμφωνώ με την άποψή σου πως πρέπει να είμαστε 100% ξεκάθαροι και ειλικρινής απέναντι στον άλλον και υπήρξα πολλές φορές αψεγάδιαστος.
Όμως η απάντηση που πήρα από την άλλη πλευρά (δεν το λέω "ανταμοιβή" γιατί τότε και η δική μου θα ήταν δόλια) ήταν πως η ειλικρίνεια σε αυτήν την νεοελληνική κοινωνία που ζούμε δεν τιμάται παρά μόνον διακωμωδείται.
Άρα καλύτερα να κάνει κανείς υπομονή μήπως και βρει κάποιον ειλικρινή σύντροφο έστω κι αν πεθάνει μόνος παρά να ζει σε μια σχέση που όλοι (μαζί και ο ίδιος) θα φοράνε μάσκες για να μπορούν να παίξουν κάποιους ρόλους που άλλοι (και όχι οι ίδιοι) θέλησαν να παίξουν στην θεατρική παράσταση που λέγεται "ζωή".
Να βάλω επίσης και λίγη σάλτσα στην όλη συζήτηση, λέγοντάς σας πως υπαρχουν πολλές γυναίκες που ψάχνουν μόνον σεξ και τίποτε άλλο από τον άλλο. Είχα μια-δύο τέτοιες περιπτώσεις και ειλικρινά μετανιώνω που ασχολήθηκα μαζί τους. Βέβαια κάτω από το θολό τζάμι του έρωτα όλα μοιάζουν ιδανικά αλλά κάποια στιγμή το γυαλί ραγίζει και η αλήθεια μένει ολόγυμνη.
Να κλείσω λέγοντας πάλι πως δεν κρίνω κανέναν (και δεν έχω δικαίωμα) με τα λεγόμενά μου. Ο καθείς κάνει τις επιλογές του. Για μένα το σώμα είναι ο ναός της συνείδησής μου και οφείλω να το κρατώ πεντακάθαρο.
Όπως έλεγε και ο Νίτσε "οι καρδιές που είναι ικανές για ευγενή φιλοξενία αναγνωρίζονται από τα πολλά κλειστά παράθυρα και παντζούρια: αφήνουν άδεια τα καλύτερα δωμάτιά τους. Γιατί; Γιατί περιμένουν καλεσμένους με τους οποίους δεν μπαίνει θέμα "ανοχής".
@ Stardust: Αγαπητέ μου σε ευχαριστώ για αυτήν σου την κατάθεση απόψε, δεν τίθεται άλλωστε θέμα κρίσης και κατάκρισης, είναι όμως σημαντικό να ακούμε αυτά που λέγονται επί τη ευκαιρία, σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα...
Να φανταστείς πως λίγο πριν αναχωρήσω ξανά για Αθήνα νωρίτερα απόψε, με πήρε τηλέφωνο ο φίλος με τον οποίον διαδραματίστηκαν αυτά τα γεγονότα και μου ευχήθηκε καλή επιστροφή. Το εξετίμησα, τον άνθρωπο είδα και όχι ένα μεμονωμένο γεγονός που προέκυψε μια στιγμή.
Επέστρεψα έχοντας κάνει χοντρές διαπιστώσεις και σημαντικές επισημάνσεις για όλα αυτά αλλά και για άλλα πράγματα που χρειάζονται εξισορρόπιση στη ζωή μου και ήδη έχω θέσει σε λειτουργία κάποια από αυτά δοθείσης της ευκαιρίας. Μου είπες πολύ σημαντικά πράγματα και δεν έχω παρά να τα εκτιμήσω.
Να είσαι καλά και εύχομαι να μας δίνονται ερεθίσματα να κάνουμε τέτοιες ουσιαστικές συζητήσεις μέσα από αυτά που μας απασχολούν. Καλή ξεκούραση!
Post a Comment