Wednesday, March 01, 2006

Μια 1η του Μάρτη...βράδυ! (η συνέχεια)

Φίλοι μου,

το απόγευμα σ' ένα διάλειμμα απ' τη δουλειά, έγραψα το προηγούμενο ποστ και σας έλεγα για κάποιες αγωνίες μου. Τώρα επιστρέφοντας από τον καφέ που ήπιαμε με τον πρώην, θέλω να μοιραστώ τα συναισθήματά μου μαζί σας! Σας έλεγα λοιπόν για τις δικαιολογίες που έβρισκα για να αποφύγω να βγω με τον Γ. γιατί με είχε πιάσει πανικός επειδή ήθελα να του πω κάποια πράγματα.

Τελικά στο σεμινάριο της ασφαλούς οδήγησης δεν βόλεψε να πάω (χαρά εσείς) και έτσι αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον Γ. και να του πω ότι είμαι διαθέσιμη για καφέ. Ευτυχώς και κείνος μπορούσε και έτσι κατά τις 6 πήγαμε στο Hard Rock Cafe στο Σύνταγμα για το περίφημο καφεδάκι. Καθήσαμε δύο ώρες και είπαμε για πολλά από εκείνα που μας ενδιαφέρουν (για την ταμπακιέρα τη δική μου αργότερα...) Σχεδόν χαλαρή (εγώ να χαλαρώσω, πάτε καλά?) πήγαμε να αποχαιρετηστούμε για να φύγουμε. Μου πρότεινε να με πετάξει μέχρι το σπίτι, γιατί είχε φέρει τ' αμάξι του και το είχε παρκάρει στη Μητροπόλεως. Στην αρχή μ' έπιασε εκείνος ο γνωστός πανικός μου για το να ξαναμπώ στο αμάξι του (προσέγγιση είπαμε για να μην ξεχνιόμαστε). Μετά από λίγο όμως είπα μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει με τον φόβο μου παρέα και πήγα μαζί του.

Στην επιστροφή, λέγαμε πάλι για θέματα υπαρξιακής και μεταφυσικής φύσεως (αγαπημένη θεματολογία, το ξέρετε ήδη αυτό εσείς που διαβάζετε τη σελίδα ετούτη). Όταν, λίγο αργότερα φτάσαμε στο σπίτι είπα αυτό που ήθελα να του πω χωρίς φόβο και πάθος. Ό,τι δηλαδή πως νιώθω αυτόν τον καιρό με τη δουλειά που κάνω με τον εαυτό μου και αυτά που προκύπτουν, καθώς και ό,τι δεν είμαι διατέθιμένη για σχέση!!! (Εγώ τα είπα αυτά, κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε). Πιστεύω ότι του μετέδωσα το μήνυμα που ήθελα χωρίς να τον θίξω στην ουσία και αυτός ήταν και ο σκοπός μου από την αρχή. Πως αισθάνομαι τώρα? Χμ, ανακουφισμένη θα λεγα κατά πολύ και ευχαριστημένη για την προσπάθεια να επικοινωνήσω τι αισθάνομαι, αλλά και με την ανάγκη να έχω τρυφερότητα, συντροφικότητα και επικοινωνία στη προσωπική μου ζωή παρούσα. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα άλλωστε, κάθε τι έχει την προτεραιότητά του.

Φίλοι Ειρήνη, Ορλάνδο, Snowflake & Πρέζα TV που το απόγευμα μου αφήσατε τα σχόλιά σας στο προηγούμενο μου σημείωμα και φίλη μου αγαπημένη Σία (φιλιά στο Ναύπλιο), σας ευχαριστώ για την ώθηση που μου δώσατε να κάνω αυτό το βήμα (με το φυλλοκάρδι μου να τρέμει ακόμα, αλλά το έκανα!) Χωρίς εσάς ίσως να μην το έκανα σήμερα και θα περίμενα λίγο καιρό ακόμα μπας και πάρω μπρος! Σας αφιερώνω ένα αγαπημένο μου κομμάτι (λόγω στίχων βεβαίως), το Ας εκτεθώ του Γιώργου Λιανού και ελπίζω να το απολαύσετε όπως και γω τον τελευταίο καιρό, μαζί με όλους όσους το κατεβάσουν και το ακούσουν και κυρίως το νιώσουν βαθιά μέσα στη καρδιά!

Μια γλυκιά, τρυφερή καληνύχτα από τη Δόνα Μαριαλένα, να είστε όλοι καλά, φιλιά!

5 comments:

Μαύρος Γάτος said...

Καλησπέρα Δόνια Μαριαλένια!

Είναι η εποχή των επαναπροσσεγγίσεων ή what?

Είδες τί έπαθα εγώ προχτές...

Τεσπά αληθινά λυτρώθηκα. Ανησυχούσα πάρα πολύ για αυτήν την πρώτη συνάντηση μετά τον χωρισμό. Τελικά έτσι που ήρθαν τα πράγματα δεν θα υπάρξει συνάντηση και είμαι πολύ πιό ήρεμος.

Χαίρομαι που εσείς είστε πιό πολιτισμένοι από εμάς...

Σού έχω κάποια πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για το θέμα, θα σού τα στείλω με mail.

Προς το παρόν, περάστε παρακαλώ να πάρετε την Σιωπή, το διόρθωσα...

Καλό βράδυ
Σ;)))))))))))))))))))))))))))))))))

ci said...

Καλημέρα Δόνα Μαριαλένα, πολύ ευχάριστα τα νέα σου:))
Η Άνοιξη είναι μάλλον, που μάς κάνει όλους να ανοίγουμε τα φτερά μας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο - όπως η πανέμορφη πεταλούδα που μάς έφερες χτες!

Άλλωστε, το έχω ξαναπεί : είσαι από τα λίγα άτομα (εντός κι εκτός μπλογκς) που έχω δει να έχουν τόσο θετική ματιά.
Ε,αυτό τελικά πάντα σε πάει μπροστά, ακόμα και με κάποιες αμφιταλαντεύσεις ενίοτε.

Εύχομαι ο δρόμος να είναι ακόμα πιο ανοιχτός από εδώ και πέρα;)

(Το τραγούδι πράγματι ωραίο, gracias!)

Marialena said...

Την καλημέρα μου στα παλιόπαιδα τ' ατίθασα! Σας ευχαριστώ όλους & πάλι!

@ Μαύρος Γάτος: Των επανοπροσδιορισμών Γάτε μου είναι η εποχή και των επαναπροσεγγίσεων που εξυπηρετούν τους επαναπροσδιορισμούς (σαρανταποδαρούσες λέξεις διάλεξα). Κοιτάω πάντα μπροστά και προχωράω. Χάρηκα για σένα & το πήρα το τραγούδι, ευχαριστώ!

@ Snowflake: Βήμα-βήμα, προσπαθώ να κάνω λίγο καλύτερη τη ζωή μου με πολύ φόβο και πάθος! Να σαι καλά!

@ Orlando: Σ'ευχαριστώ απίθανε, εμ τι νόμιζες μπρίκια κολλάμε! Προσπαθώ μέσω της συνειδητοποίησης να βρω το δρόμο μου επί της γης και να είμαι καλά με τις επιλογές μου. Από πάνω μια γλύκα και από κάτω ένα γαμ...νο κουράγιο, έτσι είμαι εγώ σαν το μιλφεϊγ! Φιλιά!

Μαύρος Γάτος said...

Το άκουσα Μαριαλενίτα από χτες και σ'ευχαριστώ, πολύ ενδιαφέρον (οι στίχοι βεβαίως ;)))))))))

Αλλά δεν ξέρω αν συμφωνώ. Μάλλον όχι!

Δηλαδή φυσικά και συμφωνώ, αν πρόκειται για θέμα περηφάνιας... αν όμως πρόκειται για θέμα αποδεδειγμένης ασυμβατότητας, όπως στην δική μου περίπτωση... αλλάζει πολύ.

Πάμε γι άααααααααλλλαααααααα.......

Σ;))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Marialena said...

Μπράβο Γατούλη μου, μπράβο!!! Έφτασες επιτέλους στο σημείο να αφήσεις πίσω σου το παρελθόν που τόσο σε βασάνιζε και θες να πας για άλλα (οεο)! Μαζί σου συμπνέω και επιδοκιμάζω. Η δική μου επαναπροσέγγιση είναι σε φιλικό επίπεδο από τη μεριά μου, ερωτικά και σε επίπεδο σχέσης θέλω πια άλλα πράγματα, απλά δεν βιάζομαι να τα βρω. Όταν έρθει η ώρα τους...ναι! Μ.