Friday, June 30, 2006

Λόγια της Νύχτας... (διάλογοι)

-Καλησπέρα, τι κάνεις?
-Χμ, καλώς το μου, πως από δω?
-Παρασκευή βράδυ, προσπαθώ να χαλαρώσω...
-... και γω το ίδιο, έχω μια κούραση!
-Εχεις όρεξη να τα πούμε?
-Έλα κάθησε, κερνάω παγωμένο τσάι με λεμόνι, θες?
-Να κάτσουμε κάτω από το πεύκο, να μην ανάψουμε και φως να ναι πιο ωραία?
-Φέρνω ένα κεράκι, βολέψου αναπαυτικά κι έρχομαι.

-Χαμογελάς, πως κι έτσι?
-Είναι που χαίρομαι που σε βλέπω, γι' αυτό.
-Πες μου τι κάνεις...
-Τελειώνει ο Ιούνιος σήμερα το βράδυ, το κατάλαβες?
-Ναι, πιάσαν οι ζέστες...
-Περίεργος μήνας κι αυτός μα την αλήθεια. Πρώτα ο Μάης, μετά κι αυτός, στο καλό να πάνε!
-Δε βαριέσαι, όλα στο μυαλό είναι!

-Μπαίνει ο Ιούλιος σε λίγο, διακοπές προ των πυλών, helloooo!
-Όντως, τι λέει για φέτος το πρόγραμμα?
-Το ότι θέλω να κάνω διακοπές αυτό λέει.
-Ωραία, το πρόβλημα που είναι και είσαι κάπως?
-Μου φαίνεται πως θα πάρω την αφεντιά μου και όπου μας βγάλει, αλλά δεν θέλω κι έτσι βρε γαμώτο, κάπως μου κάθεται, καταλαβαίνεις!
-Εεεε, τι να σου πω μωρέ στο ίδιο ζουμί βράζω και γω "παγιδευμένοι στη μετάφραση" ένα πράγμα...
-Ώρες, ώρες δεν με αντέχω. Ειδικά τώρα που καλοκαίριασε, είναι σαν τις γιορτές η αίσθηση, όλοι όλοι αντάμα και ο ψωριάρης χώρια... Που καταντήσαμε λοχία!
-Αχού, τραβάτε με κι ας κλαίω μου ακούγεσαι, τι θέλεις να κάνεις φέτος?
-Αν σου έλεγα να κάνω λίγες μέρες διακοπές με παρέα που θέλω δεν σου λέω ψέμματα.
-Ο δρόμος ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα, τι σε εμποδίζει?
-Η παπαροσύνη στον εγκέφαλο, αυτό με εμποδίζει. Δεν νιώθω καλά και τελείως μόνη στις διακοπές, θέλω και παρέα.
-Συγκεκριμένη?
-Αν γινότανε, αυτό θα ήταν το ιδανικό. Αλλιώς με κόβω ή να την κάνω για τόπους αλλού ή να προσφύγω στον αγροτουρισμό εντός, εκτός και επί των αυτών. Η μονάχους-μονάχους, κατάλαβες, θέλει και διακοπές μιλάμε! Που πας βρε καραμήτροοοοοο...

-Πα, πα, καλύτερα δες τι εναλλακτικές έχεις και μετά τρελλαίνεσαι, έτσι δε βγάζεις άκρη, capito?
-"Φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια, μες τα θερινά τα σινεμά"..., που λέει και ο Λουκιανός ο Κηλαϊδόνης. Ξέρεις τι θα θελα, να μουν 27-28 χρονών ξανά με τα μυαλά των 35, χλίδα σου λέω, θα σου λεγα εγώ τι εστί βερύκοκκο.
-Γιατί τώρα τι γίνεται, παρασίτεψες και θα πας στη χωματερή βρε? Τι ακούω βραδυάτικα!
-Βρε παιδί μου, λέμε τώρα, θες έναν άνθρωπο. Στην ηλικία μας, ή νομίζουν ότι ντε και καλά τους θες για γάμο και τους πιάνει κολούμπρα, ή είναι κάτι μεσήλικες που σε κοιτάν σαν ξερολούκουμο (μπλιαχ!), ή είναι συνομήλικοι και κοιτάνε τις νεότερες... Εγώ γιατρέ μου που κολλάω, που θέλω νορμάλ καταστάσεις, ΟΕΟ? Να γυρίσω το χρόνο πίσω δεν γίνεται, το αφήνουμε αυτό σαν ενδεχόμενο.
-Δύσκολα τα πράγματα τα βλέπω και δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά απ' την άλλη...
-... τι, το γνωστό ποτέ δεν ξέρεις? Καλά, καλά, δεν ξέρεις και όλο στα ίδια είμαστε!

-Εγώ θα σου έλεγα, χαλαρρρά, έτσι κι αλλιώς με το να χτυπιέσαι δεν αλλάζει και κάτι!
-Ομμμμμμ, ομμμμμμ, μωρέ θα γίνω καμμιά Χαρέ Κρίσνα, χαρέ και θα πάω στο Νεπάλ, αυτό λέω να κάνω, μπας και την κόψω την κακιά συνήθεια, λέω γω! Ομμμμμ, ομμμμμ!
-Χα,χα,χα, έλα δω να σε χαϊδέψω λιγάκι, μου λειψες παλιοσκατούλικο, ομμμμ!
-Θα μείνεις απόψε να κοιμηθούμε παρέα? Μπορείς?
-Θα το ήθελα κι εγώ, γιατί όχι, αύριο πάμε για μπανάκι στη θάλασσα?
-Κάτσε να βάλω και λίγη μουσική στο cd και μετά κάνε με αλοιφή να λιώσω...ομμμμ!

[Ακούγεται η φωνή της Celine Dion στο κομμάτι When I need you και η παρέα χαλαρώνει]

-Καληνύχτα, όνειρα γλυκά!
-Καληνύχτα, καλό ξημέρωμα...οοοομμμμμ!

(c) Μαριαλένα 30/06/2006, (σήμερα λόγω βλάβης του μόνιτορ, δεν νομίζω να ανταλλάξαμε πολλές επισκέψεις αναμεταξύ μας. Παρόλα αυτά, ο μπαξές έχει απ' όλα σήμερα και χιούμορ και τραγούδι και κουβεντούλα μεταμεσονύκτια σε ανάλογα κειμενάκια. Καλή ανάγνωση!)

4 comments:

An-Lu said...

Τελικά που θα πας διακοπές;

Marialena said...

Αχοοοου! Κάτι έχω στο νου μου αλλά ακόμη τπτ, γοργονίτσα! Χρειάζεται να αναλάβω πρωτοβουλία μου φαίνεται και να μην περιμένω την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος!

Φιλιά, Μ.

Anonymous said...

Μήπως τελικά είσαι συγγραφέας και μας το κρύβεις;
Γράφεις: -Βρε παιδί μου, λέμε τώρα, θες έναν άνθρωπο. Στην ηλικία μας, ή νομίζουν ότι ντε και καλά τους θες για γάμο και τους πιάνει κολούμπρα, ή είναι κάτι μεσήλικες που σε κοιτάν σαν ξερολούκουμο (μπλιαχ!), ή είναι συνομήλικοι και κοιτάνε τις νεότερες...
ΧΑΧΑΧΑ!!!
Είσαι απίθανη και μ΄έχεις γοητεύσει με τα κείμενά σου (κατ΄αρχήν).
ΥΓ 1. Αν δεν είσαι συγγραφέας, τότε ξέρεις πολύ καλά τους άντρες...

Marialena said...

Εσύ σε ποιά από τις τρεις κατηγορίες ανδρών ανήκεις αγαπητέ Σκακιστή? Ξέρω (νομίζω) τους άνδρες, γιατί μαζί υπηρετήσαμε στα ΟΥΚ και βγάλαμε τη διαβολοβδομάδα παρέα, γι' αυτό, χα,χα,χα!

Συγγραφέας μαζί με κάποια άλλα ακόμα πράγματα, θα ήθελα να γίνω...