Tuesday, June 27, 2006

Και ρώτησα τον Δάσκαλο... για τον φόβο

ΦΟΒΟΣ

-Δάσκαλε, Δάσκαλε, ντρέπομαι. Σε έχω δίπλα μου κι όμως φοβάμαι.
-Μην ντρέπεσαι, παιδί μου. Όλοι οι άνθρωποι κάποτε φοβόμαστε. Αυτή τη στιγμή, εσύ μπορεί να έχεις εμένα δίπλα σου, αλλά δεν έχεις τον εαυτό σου. Γι’ αυτό φοβάσαι. Εγώ ξέρω ότι βρίσκεσαι στο δρόμο της ανάπτυξης. Αλλά γιατί τόση προσπάθεια, τόση αγωνία, τόση σκέψη? Γιατί έχεις δυσκολέψει την πρόσβαση στον εαυτό σου?
-Γιατί φοβάμαι, Δάσκαλε. Φοβάμαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι τη ζωή.
-Καταλαβαίνω, παιδί μου. Να θυμάσαι, όμως, πάντα ότι, αν και δεν είναι εύκολη η ζωή, μόνο αν τη ζούμε εύκολα, μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στη δυσκολία της. Αλλιώς γίνεται αξεπέραστα δύσκολη.
-«Πρόσβαση?» Τι πάει να πει «πρόσβαση», δάσκαλε?
-Θα πει ότι μπορείς να την αντιμετωπίσεις, να την χειριστείς και ίσως να αλλάξεις τον τρόπο που τη βλέπεις. Η ζωή έχει πίκρες. Αλλά μόνο όταν τη ζούμε γλυκά, μπορεί να έχουμε πρόσβαση στη γλύκα της. Η ζωή είναι τεράστια. Αλλά μόνο όταν προχωράμε με μικρά έργα, με μικρές χειρονομίες, με μικρές σκέψεις, μόνο τότε μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στο μεγαλείο της.
Κι όμως, εμείς οι άνθρωποι, όλοι επιθυμούμε, λες και είμαστε μάγοι, να κάνουμε τεράστια έργα. Όταν, όμως, αυτά τα τεράστια έργα έχουν στόχο το κέρδος και την δόξα, μόνον στην αρχή κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Κι ύστερα υποφέρουμε από τα ίδια τα έργα μας.
-Κι όμως πρέπει να υπάρχουν μεγάλα έργα που δεν δημιουργούν προβλήματα. Γιατί σε έχω ακούσει να θαυμάζεις κάποια από αυτά.
-Ναι, παιδί μου. Γιατί αυτά τα μεγάλα έργα έχουν γίνει από ανθρώπους που κύριο στόχο είχαν την προσωπική τους ανάπτυξη. Κι αυτά τα έργα τους, η δημιουργία τους, υπηρετούν την ανάπτυξη αυτή.
-Και πως καταλαβαίνουμε τη διαφορά, Δάσκαλε?
-Από την αίσθηση πληρότητας, παιδί μου. Από αυτή τη θαυμάσια αίσθηση πληρότητας.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Χρυσάνθης Φωτεινού Κισατζεκιάν «Και ρώτησα το Δάσκαλο…», Εκδόσεις Καφέ Σχολειό, Αθήνα 2001

11 comments:

Marialena said...

Smouts! Από μένα καλή μου κακό όνομα δεν θα βγάλεις, χαρ,χαρ! Λέγε κανέναν καλό λόγο να πιάνει και τόπο η θετική προαίρεση, φιλιά πολλά, Μ.

ZissisPap said...

Φόβο έχουν οι γενναίοι...
Πληρότητα οι θαρρετοί...

Καλησπέρα σας!

Μαύρος Γάτος said...

Κατ'αρχήν, Δόνια μου, αν συμφωνούσαμε σε όλα, θα ήυταν μάλλον πολύ ύποπτο δεν νομίζεις;;;;

Δεύτερον, δεν μού αρέσει το ύφος αυτού του αποσπάσματος. Ο Δάσκαλος στην Έδρα του, και το "Παιδί μου" να ρωτάει. ό,τι και να λέει λοιπόν ο Δάσκαλος αυτός, κρατάω κάποιες επιφυλάξεις....

ζΣε φιλώ

Σ;)))))

Μαύρος Γάτος said...

Ξέχασα, με γειά το νέο καλοκαιρινό look Σ;)))))))))

Marialena said...

@ Sigmund: Καλωσόρισες αγαπητέ. Ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σου το δίχως άλλο. Να μπορούσα να αντίκρυζα τον κόσμο με γαλήνη στη καρδιά γι' αυτό που είμαι, είναι ένα από τα ζητούμενά μου στη ζωή...

@ Μαύρος Γάτος: Το πρόβλημα θα ήταν να διαφωνούσαμε σε όλα καλό μου γατίδιο, το να συμφωνούμε στα βασικά το βρίσκω επικοδομητικό, όμως ο διάλογος χτίζεται πάνω στη διαφορετική οπτική του καθενός μας.
Καλώς να προκύπτει λοιπόν ο διάλογος σε αυτά που μας απασχολούν. Εγώ θα σεβαστώ την άποψή σου, αλλά και από το απόσπασμα θα κρατήσω ότι ο φόβος μας εμποδίζει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας πραγματικά και να έλθουμε σε ειρήνη με όλα αυτά που μας κάνουν να είμαστε αυτοί που είμαστε. Ο Δάσκαλος εδώ παίζει τον ρόλο του Δικηγόρου του Διαβόλου νομίζω. Όνειρα γλυκά και δροσερά!

Unknown said...

μικρές χαρές μεγάλα έργα ;)

Marialena said...

Καλημέρα Street Spirit, καλοσώρισες! Ωραία σκέψη φιλοσοφημένη, έχει λειτουργήσει σε σένα?

ZissisPap said...

"Να μπορούσα να αντίκρυζα τον κόσμο με γαλήνη στη καρδιά γι' αυτό που είμαι..."

O κόσμος είναι ο καθρέπτης μας...
Όπως εκπέμπεις... λαμβάνεις...
Αυτό που βλέπεις, αυτό είσαι...

Καλημέρα σας!

Marialena said...

Αγαπητέ Sigmund καλημέρα, εδώ τίθεται και η υπέρβαση μεταξύ λογικής και συναισθήματος και γιατί όχι η αποδοχή του καθρέπτη.

Θα χαρώ να βλέπω την άποψή σου σε αυτά που καταθέτω εδώ. Να σαι καλά, Μ.

ZissisPap said...

Καλησπέρα!
Λογική και συναίσθημα είναι η ίδια πλατφόρμα...
Αλληλοσυμπληρώνονται συνέχεια...
για να υπάρχει ισορροπία...
Η διαφορά έρχεται από την ψυχή...
Μεγάααλη συζήτηση ανοίγει... :)

Marialena said...

Let the games begin my dear dr. Sigmund! Στο μέλλον θα δεις και άλλα ανάλογα κείμενα που πιστεύω ότι θα μας δωθεί η ευκαιρία σε όποιον ενδιαφέρει ο προβληματισμός που έθεσες να συμμετάσχει στη συζήτηση. Καλό σου απόγευμα, Μ.