Saturday, March 31, 2007

Οφθαλμός αντί οφθαλμού...



Ανταποκρινόμενη στο πρόσφατο κάλεσμα του φίλου ιστολόγου Παράφωνου, για σύμπραξη εντάντια στη βία που μαστίζει τη κοινωνία μας αυτήν την εποχή, με τη σειρά μου παίρνω τη σκυτάλη για να καταθέσω με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα, κάποιες απόψεις και προβληματισμούς από μέρους μου.

Το γεγονός του ξυλοδαρμού μέχρι θανάτου του νεαρού φιλάθλου στη περιοχή της Παιανίας και οι αποτρόπαιες λεπτομέρειες που αποκαλύφθηκαν στη συνέχεια, για τον τρόπο θανάτωσής του από τους μανιασμένους χούλιγκανς, το λιγότερεο θα προκαλέσει σοκ στη κοινή γνώμη. Το περισσότερο φόβο και τρόμο για την ανεξέλεκτη συμπεριφορά φιλάθλων, επ' ευκαιρία ενός αγώνα βόλευ γυναικών μεταξύ δύο ομάδων.

-Γιατί αυτοί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται έτσι, εκτονώνοντας τα πιο βίαια ένστικτά τους σε υποστηρικτές αντίπαλων ομάδων?

-Γιατί οι γνωστοί άγνωστοι, πυρπολούν τα δημόσια κτίρια στο κέντρο της Αθήνας, σε κάθε δυνατή ευκαιρία που τους δίνεται?

-Γιατί ο προπονητής και πατέρας της νεαρής Ρωσσίδας κολυμβήτριας, την έσπασε μπροστά στις κάμερες στο ξύλο, όταν εκείνη δεν είχε την απόδοση που ήθελε εκείνος στον αγώνα?

-Γιατί οι οδηγοί οδηγούν τα οχήματαά τους σε παράκρουση και σπέρουν το θάνατο ή την αναπηρία στο πέρασμά τους, όταν κρατούν στα χέρια τους τιμόνι?

-Γιατί ανθεί κεκλεισμένων των θυρών η οικογενειακή και συζυγική βία στην Ελλάδα του 2007?

Ας μη βιαστούμε να απαντήσουμε πως για όλες τις εκφάνσεις της βίας φταίει "η κοινωνία", "το κράτος" ή "οι αλήτες", "οι αναρχικοί", "οι Αλβανοί", "οι Ρουμάνοι", "οι γύφτοι", "οι μαύροι" και δεν ξέρω εγώ ποιοί άλλοι πέρα από εμάς τους βολεμένους μικρό- ή μεγαλό- αστούς, ή χωριάτες, ή σπουδαγμένους ή σπουδαίους κυρίους και κυρίες του τίποτα.

Στη Νέα Υόρκη επί δημαρχίας του Rudolf Guliani, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η πολιτική της "zero tolerance" ή "μηδενικής αντοχής", που σημαίνει πως οι ίδιοι οι πολίτες της μεγαλούπολης κατείγγηλαν τα περιστατικά βιας που αντιλαμβάνονταν ότι συνέβαιναν στις αρχές, με σκοπό τον περιορισμό του κύματος βίας που βρίσκονταν σε έξαρση στη πόλη τους. Σύντομα η καμπάνια επέφερε αποτελέσματα, μειώνοντας τα κρούσματα βίας ανάμεσα στους πολίτες. Θαύμα? Όχι βέβαια, αλλά αποτέλεσμα ομαδικής και συντονισμένης προσπάθειας από απλούς ανθρώπους, όπως και εμείς οι ίδιοι...

Βγείτε στους δρόμους και διαδηλώστε για το "ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! - ΌΧΙ ΆΛΛΗ ΒΙΑ - ΌΧΙ ΆΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ!", γράψτε επιστολές ή ηλεκτρονικά μηνύματα προς τα ΜΜΕ και τις Αρχές, δηλώνοντας την αντίθεσή σας και την αγανάκτησή σας προς κάθε μορφή βίας που εκδηλώνεται. Δείτε τη βία πως επηρρεάζει και τη δική σας ζωή, κάθε φορά που γίνεστε εσείς φορέας ή θύμα εξαιτίας της. Η βία δεν αφορά "τον άλλο", αλλά κάθε έναν από εμάς, είτε μας αρέσει είτε όχι.

Αν δεν μπορείς να ελέγξεις τα ένστικτά σου, δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος. Αν δεν αντισταθείς στη βία, δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος του 21ου αιώνα. Λυπάμαι πολύ!



ΈΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ, ΌΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΑΝ ΈΧΕΙ. ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ--ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Links: European Say No To Violence

15 comments:

Anonymous said...

Σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια και την συμμετοχή.
Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά όλων όσων πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσει η βία

adaeus said...

M'αρέσει που ελπίζεις. Σε θαυμάζω που ελπίζεις. Εγώ όμως γιατί είμαι απαισιόδοξος?

Marialena said...

Παράφωνε, είναι ένα από τα γνωρίσματα του χαρακτήρα μου να υψώνω το ταπεινό μου ανάστημα μπροστά στην αδικία. Δεν θα μπορούσα να εθελοτυφλώ όταν γύρω μας συμβαίνουν τα μύρια όσα και μας αφορούν όλους οι προεκτάσεις τους! Αλλιώς να πάω να ζήσω αλλού.

Ανδρέα μου, πες μου τι άλλο να κάνω από το να ηγείρω τις συνειδήσεις των κεκοιμημένων? Να πω "α, αυτό δε με αφορά, δεν είμαι έτσι ή γιουβέτσι" και να μπω πάλι στη νιρβάνα μου? Όταν σε έχει αγγίξει η απορριπτική αίσθηση της "διαφορετικότητας" στο πετσί σου, το μόνο που δε θες είναι να συμπεριφερθείς όπως συμπεριφέρεται ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας να αντιδράσουν, να οργιστούν και όχι να αλλάξουν πλευρό στον ύπνο του δικαίου τους!

Ο καθένας μας ας κάνει ό,τι μπορεί για να δείξει τη δυσαρέσκειά του, αυτό υποστηρίζω. Δεν ζητώ άθλους, απαιτώ όμως συνειδητοποίηση από τους Ελληναράδες Ποντίους Πιλάτους!

Πυθαγόρας Σάμιος said...

Θα αποφύγω να καταχραστώ το χώρο σου, γιατί είναι τόσα πολλά που θέλει να πει κάποιος για ένα θέμα που το ζει καθημερινά (κάποιες επιπλέον σκέψεις θα γράψω στο δικό μου χώρο).
Θα επαναλάβω όμως (και θα το επαναλαμβάνω συνέχεια) αυτό που και σε άλλες περιπτώσεις έχω πει για παρόμοια θέματα.
Ποιός είναι ο κύριος υπαίτιος, αυτός που με την παρουσία του βοηθάει να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα;
Tα ΜΜΕ (τηλεόραση κι εφημερίδες).
Αυτά δίνουν το χώρο να κλειστούν τα ραντεβού θανάτου, αυτά θα προβάλουν τις σκηνές βίας στους δρόμους και αλλού, που θα κάνει να νοιώσουν κάποιοι αυτά τα τίποτα.
ποιός μπορεί να βάλει φρένο σ'αυτά;
ελπίζω κάποτε να βρεθεί μια λύση...
αν μπορούμε θα βοηθήσουμε...

Marialena said...

@ Domingo: Πολύ σημαντικό αυτό που λες όχι μόνο γιατί κατέχεις το θέμα από τη μεριά των ΜΜΕ καθώς φαίνεται, αλλά γιατί η βία είναι τόσο πολύπλοκη και πολυεπίπεδη έννοια που με έναν αφορισμό ή μια διαπίστωση και μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα.

Έχεις δίκιο, από κάπου πρέπει να ξεκινήσει το "Φτάνει Πιά" στη βία. Το ότι δεν αντιδρούμε δεχόμενοι να ζούμε σε καθεστώς εξυπηρέτησης ολιγοπωλίων, μας κάνει αμνοερίφια προς σφαγή και όχι σκεπτόμενους πολίτες!

Όσο περισσότερο προβληματιζόμαστε, τόσο λιγότερο θα υιοθετούμε ή υποθάλπτουμε και ανάλογες συμπεριφορές. Όχι ότι είναι εύκολο, όχι, αλλά υπάρχουν και όρια.

Αναμένω να δω τις σκέψεις σου επί του θέματος. Έχεις τη καλησπέρα μου!

tsopanis said...

Καλησπέρα Μαριαλένα .
Πολύ σημαντικά αυτά που τονίζεις. Αντε να γίνουμε όσο το δυνατό περισσότεροι για να πούμε ένα διαδυκτιακό "Δε σας χρειαζόμαστε Ρε" σε όλους αυτούς που έμμεσα ή άμεσα υποκινούν τέτοια γεγονοτα όπως το προχθεσινό.
Εκεί που φτάσαμε ,μάλλον δε χρειαζόμαστε την Ανάσταση του Ιησού, αλλά την Ανάσταση των ΜΥΑΛΩΝ μας...

Marialena said...

@ Tsopanis: Καλησπέρα αγαπητέ μου, ελπίζω να είσαι καλά! Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα και όχι μόνο τώρα με αφορμή τη δολοφονία του 25χρονου φιλάθλου, είναι το γεγονός πως η βία υπάρχει μέσα μας και εκδηλώνεται σε κάθε βολική ευκαιρία. Το ότι ζούμε σε μια πολιτισμένη κοινωνία, δε σημαίνει ότι αυτόματα έχουν κατευναστεί τα ένστικτα που κουβαλάμε από τότε που ζούσαμε ως Homo Erectus την εποχή των Παγετώνων.

Η τεχνολογική πρόοδος δεν έχει καταφέρει να μας κάνει να μην προβάλλουμε τα ζωώδη μας ένστικτα όταν αυτά ζητούν εκτόνωση. Μήπως όλος αυτός ο υλικός πλουραλισμός μας ωθεί προς συμπεριφορές πρωτόγονες και ανεξέλκτες?

Μπορούμε όμως να πούμε το ΌΧΙ στη βία, ξεκινώντας από μέσα μας για να μην γινόμαστε έρμαια των παθών μας, αυτό έχω να πω. ΌΧΙ πρώτα σε εμάς τους ίδιους και μετά σε όλους τους υπόλοιπους.

Ο Ιησούς σταυρώθηκε υπέρ ημών, εμείς όμως σταυρώνουμε ημάς καθημερινά άνευ λόγου και αιτίας!!!

panagiota said...

Μαριαλενα μου πολυ καλη η προσπαθεια ολων!Ας ελπιζουμε πως αυτη η ανωφελη ανθρωπινη βια καποτε θα ξεθυμανει.Ενας ιστο-φιλος με ενημερωσε για το"υψωμα της φωνης εναντια στην βια"
Τα γραψατε σαφως και επακριβως τα αποτελεσματα αυτης της ασχημοσυνης.Δεν θα μπορουσα να συμπληρωσω τιποτα αλλο εγω.Το μονο που μπορω να κανω ειναι να παρωτρυνω τους περαστικους απο την σελιδα μου να σας διαβασουν....
Καλο απογευμα να εχεις και περαστικουλια.Ειμαι μαζι σας!!!!!

adaeus said...

Πραγματικά μ'αρέσει η φωτιά που έχεις μέσα σου και η πίστη στα πιστεύω σου. Μια μικρή ένστασή, πολλές φορές και η σιωπή έχει τη δύναμη να ακουστεί.

ci said...

Όπως λες Μαριαλένα, όλοι μαζί μπορούμε.
Το και "τι μπορώ να κάνω" δεν είναι πια δικαιολογία, ας ξεκινήσουμε κι ας αποτύχουμε έστω, στην μνήμη του παιδιού που χάθηκε..και όλων των παιδιών.

Φιλιά.

Marialena said...

@ Παναγιώτα: Όλοι μαζί τουλάχιστον θα τσιγκλήσουμε ο ένας τον άλλον, γιατί η βία είναι και μέσα στο σπίτι μας και όχι μόνο κάπου εκεί έξω και μακριά από εμάς τους ίδιους. Σ'ευχαριστώ για την αναφορά καλή μου, χαίρομαι που η κινητοποίηση σε φέρνει και εσένα να προσπαθείς για κάτι ουσιαστικό.

@ Adaeus: Φυσικά και η σιωπή έχει τη δική της δύναμη και αυτό το αντιλαμβανόμαστε κυρίως στρέφοντας το βλέμμα προς τα εσώτερά μας. Άρχισα να το αντιλαμβάνομαι βιωματικά τον τελευταίο χρόνο και έχω ακόμα πολλές σιωπές να αφουκραστώ στη ζωή μου.

Όμως θα μου επιτρέψεις να μην στραφώ στη σιωπή για να μεταφέρω το μήνυμα του αποτροπιασμού στη βία, αλλά μέσα από τη καρδιά να λέω αυτό που πιστεύω. Ο καθένας μας έχει τον τρόπο του. Ο δικός σου ποιός είναι σε αυτή τη περίπτωση?

@ Citronella: Έτσι ακριβώς κορίτσι μου γλυκό, έτσι γιατί δικαιολογίες δεν χωράνε όταν υπάρχει πρόβλημα. Πάμε όλοι μαζί και όπου μας βγάλει!

adaeus said...

Θρηνώ χαμούς, άδικους, με σιωπή, με ξενύχτι, με ενδοσκόπηση, προσπαθώ να γίνω καλύτερος, προσπαθώ να διδάξω τα παιδιά μου, τους γύρω μου... Θα έβαζα τα στήθη μου μπροστά σε μια διαδήλωση σιγής, θρήνου, χωρίς πανό και συνθήματα...
Συγγνώμη καλή μου, αλλά κουράστηκα από τα συνθήματα, τις ξύλινες φωνές, τα πανό, τις φωτιές...

Marialena said...

@ Adaeus: Μη ζητάς συγνώμη, αυτή είναι η αλήθεια σου και εγώ από τη μεριά μου οφείλω να τη σεβαστώ.

Ούτε εγώ μιλάω για υποκινούμενες αντιδράσεις, αλλά για ατομική ευθύνη και ευαισθητοποίηση. Για τα παιδιά σου και όλα τα παιδιά του κόσμου που υφίστανται βία στη ζωή τους... Μη μου στεναχωριέσαι σε παρακαλώ, έχε τη σιωπή φίλο σου!

adaeus said...

Και σένα...

Marialena said...

Και μένα... ;-D