Wednesday, May 10, 2006

Το χώσιμο του αιώνα!

Image Hosted by ImageShack.us
Η αφεντομουτσουνάρα μου εμπρός στο εργαλείο που διαπράττω τα εγκλήματα!

Δεν θας κάνω πλάκα ή θα πω καμμιά βλακεία για να περάσει η ώρα σε αυτό εδώ το ποστάκι. Σήμερα, ο προϊστάμενός μου, θεώρησε καλό να με "χώσει" να βγάλω δουλειά για τουλάχιστον 2 άτομα σε διάστημα αυτής και της επόμενης εβδομάδας γιατί λέει "είναι δική μου δουλειά" και να κάτσω να κάνω υπερωρίες γιατί πάλι λέει ότι "ξέρω τι κάνεις ενδιάμεσα και να μην τα πούμε δημόσια" (φυσικά αναφερόμενος στο γεγονός ότι "κάτι κάνω" δλδ blogging, αλλά δεν το έχει πιάσει ακόμα τι κάνω στα διαλείμματά μου).

Δεν τον πειράζει που άλλοι στο τμήμα κρέμονται από ένα τηλέφωνο και λύνουν τα προσωπικά τους εν ώρα εργασίας, δεν τον πειράζουν τα πηγαδάκια για μάσες, χάψες και κουτσομπολιό, το δικό μου το γαμ...νο blogging τον πείραξε!!!

Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι ούτε στο ζεστό βρίσκεις ορισμένους ούτε στο κρύο!

Σας χαιρετώ από το κάτεργο που λέγεται "γραφείο μου" ενώ οι άλλοι χασκογελάνε με τη χαλαρότητά τους.

Ένα πράγμα θέλω στη ζωή μου: Να φύγω από δω μέσα (το κέρατό μου) πριν λιώσω τα κοκκαλάκια μου και να πάψει το αντικείμενο της δουλειάς μου να αποτελεί καταναγκαστικά έργα και πιστέψτε με, όσα σκατά και να τρώω με το κουτάλι, που θα μου πάει θα τα καταφέρω, όσο και αν μου πάρει!!! Μετά σου λένε δημόσιο (ναι καλά...)

Update: Ένα ακόμα εργασιακό μερόνυχτο έφτασε στο τέλος του και για απόψε. Η ώρα είναι 8:20 και πάω να φύγω μπας και ξεκουραστώ και λίγο, γιατί και αύριο έχουμε επικίνδυνη αποστολή να τιθασεύσω τα πρωτόκολλα και τα εισερχόμενα-εξερχόμενα της Μονάδας. Ciao tutti! M.

17 comments:

YO!Reeka's said...

κάαααντε υπομονήηη
κι ουρανόοος θα γίνει πιο γαλανοοοοος

ξέρεις τώρα :)

Dellaporta said...

Είσαι με τα καλά σου?

ΧμΧμ Χμμμμ ...

Όταν παραιτηθείς να με ειδοποιήσεις ... να πάω εγώ στην θέση σου.

Που μιλάς κι απο πάνω ... αντί να κάνεις το σταυρό σου που έχεις και δουλειά.

Marialena said...

Καλησπέρες κρανιοεγκεφαλικές!
@ Gelial: φταίει που δεν μιλάω όταν πρέπει να με προστατέψω, γι' αυτό και τώρα τρώω την αγγούρα, περαστικά μου, αλλά που θα πάει...

@ Μαρία: Όχι δεν σκοπεύω να παραιτηθώ, ο μισθός γαρ απαραίτητος, αλλά σε δεδομένη στιγμή θα ζητήσω μετάταξη σε άλλο φορέα, όταν το εργασιακό μου καθεστώς εξομειωθεί με τους υπολοίπους! Και τότε πάμε γι' άλλα!

Κωστής Γκορτζής said...

"όταν το εργασιακό μου καθεστώς εξομειωθεί με τους υπολοίπους!"

Όταν δηλαδή θα φτάσεις να κρέμεσαι από ένα τηλέφωνο και να λύνεις τα προσωπικά σου εν ώρα εργασίας, και μετά για μάσες, χάψες και κουτσομπολιό...;
Μάθε τους Μαριάννα μου το blogging να εξομοιωθούν αυτοί!

alombar42 said...

Υπομονή, μπόρα είναι θα περάσει.
Αλλά... ίσως έχει δίκιο ο Ημίαιμος :)

Unknown said...

Εγώ πάντως το blogging μου
το κάνω από το σπίτι μου
και πληρώνω απο το προσωπικό
χατζιλίκη μου
Μαριαλένα μου, ψυχή μου

Καλησπέρα!

114ΛΕΞΕΙΣ said...

σε ζηλεύω που μπορείς να "ξεφεύγεις" στ η δουλειά. Εγώ δε μπορώ με πέντε ζευγάρια μάτια να με κοιτάνε.

Xνούδι said...

καλημέρα κοριτσάκι μου.

Μια από τα ίδια σήμερα;

Να μάθεις το Bloging στον προιστάμενο. Να κολλήσει κι αυτός να είστε μια χαρά εκεί μέσα.

Σε φιλώ. Πολύ.

Marialena said...

Καλημέρα από το αγωνιστικό μέτωπο!

@ Ημίαιμος: δεν στο ξεκαθάρισα γι' αυτό και συμπέρανες περί μάσας, χάψας και λοιπόν "επικοδομητικών" παρέργων. Το εργασιακό μου καθεστώς αφορά τη σύμβαση εργασίας που έχω και επειδή είναι σε διαδικασία εξομοίωσης με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε αυτό αναφερόμουν όταν είπα για μετατάξεις. Τα άλλα αραλίκια δεν με εκφράζουν, είμαι δημιουργικός άνθρωπος από τη φύση μου και δεν μ' αρέσει να πληρώνομαι τζάμπα.

@ Αλόμπαρ: Καλημέρα Βασίλη μου κοίτα τι απάντησα στον Ημίαιμο σε παρακαλώ...

@ Ναυτάκο: με φαντάζεσαι βρε Καπετάνιο μου, οκτώ ώρες και βάλε εμπρός από έναν υπολογιστή στη δουλειά με γρήγορη σύνδεση και μετά να πηγαίνω σπίτι και να ξανακάθομαι στον αργό μου υπολογιστή για τα μπλογκάρω? Ε, δεν είναι φυσιολογικά πράγματα αυτά. Εσύ καλά κάνεις και έχεις την ησυχία σου στο σπίτι. Σε φιλώ!

@ Παντράζο: σαν τον "κλέφτη της Βαγδάτης" αισθάνομαι ώρες ώρες, αλλά ό,τι μπορώ κάνω Βασίλη μου!

@ Χνούδι: Ο προϊστάμενος αγάπη μου, είναι προϊστορικός μιλάμε. Βλέπει τον υπολογιστή με δέος!!! Τι μπλόγκινγκ λες τώρα, καλύτερα να βλέπει καμμιά ομορφούλα να ξεχνιέται και να μ' αφήνει ήσυχη (ήμαρτον κύριε). Όλα θα γίνουν και για μένα και για σένα, είμαστε σκληρά καρύδια. Καλή σου μέρα!!!

Πατουσίτσα said...

Kαλημέρα Μαριαλενάκι μου.
Κουράγιο κοριτσάκι σε καταλαβαίνω..
Σε φιλώ πολυ

Marialena said...

Καλημέρα Πατουσάκι μου, όρια χρειάζονται, όρια και από τους μέν και από τους δε, αυτό κατάλαβα μετά το διήμερο της ψυχικής βίας που υπέστην και την έφαγα με το κουτάλι. Μάθημα ζωής πήρα, τι να λέμε τώρα! Να μου σαι καλά, Μ.

Marialena said...

Εμ, εκεί ακριβώς είναι το θέμα Ρηνάκι μου, άλλως τρώει, άλλος τηλεφωνεί και γω γράφω. Αλλιώς να πάρουμε και κανένα μαστίγιο να βασανιζόμαστε για να περνούν ευχάριστα οι ώρες στο γραφείο. Η δουλειά δουλειά αλλά έλεος...!

Marialena said...

Καλημέρα Μάκη και καλοσώρισες και συ! Εγώ θέλω να κάνω την δουλειά μου ευσυνείδητα και από κει και πέρα το τι κάνω στα διαλείμματά μου είναι γμτ μου, προσωπική μου υπόθεση, αλλά με ορισμένους πιάσε αυγό και κούρεφτο που λένε!

το θέμα είναι να μην δίνω δικαιώματα στη δουλειά. Εσύ τυχερός είσαι και ελπίζω να συνεχίσεις έτσι...

Λύσιππος said...

Διάβασε αυτό

Δυστυχώς, είναι καλύτερα στην Αμερική στο θέμα αυτό. Εργάζομαι 9 - 6 με 1 ώρα διάλειμμα κι αν χρειαστεί να μείνω παραπάνω (σπάνια, γιατί υπάρχει προγραμματισμός στα projects) τότε υπάρχουν "αντίδωρα" (kickbacks) πχ περισσότερες διακοπές.

Βρες μια εργασία όπου ο εργοδότης σε σέβεται και σε εκτιμά για αυτά που προσφέρεις - ή γίνε ελεύθερη επαγγελματίας.

άρχοντας Κώστας said...

...εγώ μένω στο απίστευτα υπέροχο και μεταδοτικό χαμόγελο ακόμα και εν ωρα εργασίας!!

:):)

την καλημέρα μου!

Epicuros said...

Μαριαλένα εγώ τα έχω πει για το δημόσιο. Στο 1ο μου ποστάκι. Μετά το'ριξα στα φωτογραφικά ποσταρίσματα γιατί δεν ήθελα να συνεχίσω με άτέλειωτα μπλά-μπλά και μάλιστα με στόχο το δημόσιο! Όσο το δημόσιο θα είναι εργασιακό(;) καταφύγιο έτσι θα συμβαίνει...

Marialena said...

Καλημέρα Κώστα μου γλυκέ και σε σένα Βασίλη Επίκουρε. Ο καθένας στη ζωή του κάνει τις επιλογές του, το θέμα είναι να πορευόμαστε με αυτές όπως και να χει. Να γίνω ελεύθερος επαγγελματίας, δεν προβλέπεται προς το παρόν και γι' αυτό θα πρέπει να τηρώ τις ισορροπίες μου στη δουλειά όπως και να χει, αυτό κατάλαβα!

Σ'ευχαριστώ Λύσιππε για αυτό που μου έστειλες με το λινκ, στα θέματα της οργάνωσης των επιχειρήσεων κατά μέσο όρο, είμαστε ακόμα πίσω εδώ στην Ελλάδα.