Friday, May 11, 2007

Comme ci, comme ça - Eurovision 2007


Image of Evridiki by clubs.pathfinder.gr

Comme ci, comme ça (κατεβάστε το από εδώ)

Tous les lundis
tu finis
Le travail trop tard et
puis la télé et sommeil
quand mon cœur se réveille
Tous les mardis
tu me dis
le matin et tu l’oublies
on ira au ciné
mais le soir désolé
Comme ci, comme ça
la vie passe
Et les bons moments nous dépassent
Comme ci, comme ça
L'amour casse
routine et paresse nous menacent

Comme ci, comme ça
Je n'en peux plus
Je suis déçue, tu m'as perdue
Je reste pas là
Comme ci, comme ça
La fin voilà
Comme ci, comme ça

Même les samedis
A minuit
Tu me dis déjà «bonne nuit»
Tu t'endors quand je sors
En te chantant très fort
Comme ci, comme ça
La vie passe
Et les bons moments nous dépassent
Comme ci, comme ça
L'amour casse
routine et paresse nous menacent
Comme ci, comme ça
Je n'en peux plus
Je suis déçue, tu m'as perdue
Je reste pas là
Comme ci, comme ça
La fin voilà
Comme ci, comme ça

Ερμηνεύτρια: Ευριδίκη
Συνθέτης: Δημήτρης Κοργιαλάς
για την Κύπρο, Eurovision 2007

Link: Το blog που δημιούργησε η γνωστή φαν της ελληνικής μουσικής Μαρία, (Ημερολόγιο Καταστρώματος), αφιερωμένο στην Ευριδίκη, ΕΔΩ!



Αυτή και αν είναι αδικία!!! Γιατί δεν προκρίθηκε το τραγούδι στον τελικό? Μάθετε εδώ.

σ.σ. ευχαριστώ πολύ πολύ την αγαπημένη μου φίλη Κατερινίδιον από την Κύπρο, που μου έστειλε το τραγούδι και τους στίχους που δημοσιεύω εδώ. Μαριαλένα

12 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Ηταν σχετικα καλουτσικο κομματι...αλλα ρε γαμωτο δεν μπορω να το ακουσω πανω απο μια εβδομαδα...

Marialena said...

Καλημέρα Νίκο μου! Είχε ευρωπαϊκές προδιαγραφές και ακούγεται από τα ευρωπαϊκά ραδιόφωνα, αλλά τον δικό μας τον χλεχλέ με το ντίρλι-ντίρλι που θα παρουσιάσει, ποιός θα τον μαζέψει?

Agobooks said...

Εμένα μου άρεσε το τραγούδι της Δανίας!
Ανδρικό τραγούδι!

bidibis said...

Ήταν η πρώτη φορά που η κύπρος έστειλε ένα αξιοπρεπές τραγούδι για τα δεδομένα της γιουροβίζιον και πρώτη φορά στεναχωρέθηκα που δεν πήγε τελικό.

Ο κομπλεξισμός ελληνων και κυπρίων να αναταλάσσουν κάθε χρόνο τα δωδεκάρια τους μου σπάει τα νεύρα και έτσι δεν υποστηριζω ποτέ την Κύπρο. Φέτος όμως με τον ντιρλι-ντίρλι που λες και συ ήμουν Κύπρος δαγκωτό

Πάντως θα πρέπει να παραδεχθούμε πως ελληνες και κύπριοι είναι μουσικά από τους πιο κακόγουστους λαούς της Ευρώπης

Νek said...

πράγματι, το φετινό τραγούδι είχε τα φοντα να πάει καλά στη euroβυζιων, είχα υποσχεθεί να δω το διαγωνισμό και να ψηφίσω Κυπρο και τελικά...

Marialena said...

@ N.Ago: Ναι, βέβαια... ήταν τραγούδι του στυλ "δεν ξέρω ποιός είμαι, δεν ξέρω τι θέλω!" Μπλιαχ!

@ Bidibis: Καλημέρα και καλοσώρισες στη σελίδα μου! Αξιοπρεπέστατο ήταν το κομμάτι της Κύπρου φέτος και μακάρι να είχαμε συνεργαστεί εμείς στην Ελλάδα με τον Κοργιαλά και όχι με τον Ελληνοσουηδό του "ντίρι-ντίρι πως πηδά το τρεχαντήρι" μας.

Βρε παιδί μου ένα παράξενο πράγμα συμβαίνει όντως στις επιλογές των τραγουδιών. Στείλαμε την Έλενα και τον Σάκη και από κει και πέρα το χάος! Στέλνουμε κακής ποιόητας τραγούδια, λες και οι Ευρωπαίοι μασάνε κουτόχορτο με εμάς εδώ!!!

Άξιζε να έχει μια ευκαιρία το τραγούδι της Κύπρου φέτος και θα ήταν άνετα στην πρώτη πεντάδα...

panagiota said...

Καλημερουδια θα πω,σχολιο δεν θα κανω γιατι απλα....δεν το ειδα!!!!
Και δεν νομιζω να εχασα και πολλα....

Anonymous said...

να θυμώνεις..

... Μας έχουν μάθει ότι οι καλοί queer δεν εξοργίζονται.
Μας το έχουνε μάθει τόσο καλά, που όχι μόνο κρύβουμε το θυμό μας από αυτούς,
τον κρύβουμε και μεταξύ μας.
Τον κρύβουμε ακόμα και απο τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Τον κρύβουμε με καταχρήσεις ουσιών και με αυτοκτονίες
και με υπερβολικές προσπάθειες επιτυχίας για να αποδείξουμε την αξία μας.

Μας προσβάλουν, μας κακομεταχειρίζονται, μας σφάζουν και μας πυροβολούν
και μας βάζουν βόμβες όλο και περισσότερες φορές
κι ακόμα φρικάρουμε όταν κάποιοι θυμωμένοι queer σηκώνουν πανώ και πικέτα
που γράφουν "ανταποδώστε την κακομεταχείριση".

Την τελευταία δεκαετία μας αφήνουν να πεθαίνουμε σαν τις μύγες
κι εμείς ακόμα ευχαριστούμε τον πρόεδρο (ηπα) για τη φύτευση ενός μαμημένου δένδρου
και τον επευφημούμε που συγκρίνει τα θύματα του πολέμου του
με τα θύματα αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων που αρνούνται να φορέσουν τις ζώνες ασφαλείας.

'Ασε τον εαυτό σου να θυμώνει.

Να θυμώνεις που το τίμημα της ορατότητας είναι η διαρκής απειλή βίας,
βίας ενάντια στους queer, στην οποία ουσιαστικά συνεργεί κάθε τμήμα της κοινωνίας.

Να θυμώνεις που δεν υπάρχει κανένας τόπος σε τούτη τη χώρα
όπου να μπορούμε να είμαστε ασφαλείς,
παντού είμαστε στόχοι μίσους και επιθέσεων.

Να θυμώνεις για το εσωτερικό μας μίσος γι αυτό που είμαστε,
για τις αυτοκτονίες - για το ντουλάπι που κρυβόμαστε.

Την επόμενη φορά που οποιοδήποτε ετερόφυλόφιλο άτομο σε μαλώνει που θυμώνεις,
πες τους ότι μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα,
δεν χρειάζεσαι άλλες αποδείξεις ότι εμείς πληρώνουμε το κόστος για να γυρίζει ο πλανήτης.

Δεν χρειαζόμαστε να βλέπουμε στην ΤΒ μόνο ετερόφυλα ζευγάρια να ψωνίζουν λαχανικά.
Δεν θέλουμε να μας τρίβουν στη μούρη άλλες φωτογραφίες μωρών,
όχι μέχρι μπορούμε να έχουμε και να μεγαλώνουμε τα δικά μας (χωρίς κανενα φόβο).
Ούτε γάμους, ούτε βαφτίσια, ούτε γαμήλιες επετείους παρακαλώ,
εκτός αν είναι οι αδελφές μας κι οι αδελφοί μας που γιορτάζουν τις σημαντικές τους στιγμές.

Και πες τους να μην σε απορρίπτουν με δικιολογίες τύπου "μα έχεις δικαιώματα", "έχεις προνόμια",
"αντιδράς υπερβολικά" ή "σκέφτεσαι σαν θύμα και θυματοποιείσαι μόνη σου".
Πες τους:
"Παράτα με ήσυχη, μέχρι να αλλάξεις."
Φύγε και πήγαινε να δοκιμάσεις να ζήσεις σε ένα κόσμο χωρίς τις γενναίες δυνατές queer
που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του, που είναι τα κότσια του και τα μυαλά του και οι ψυχάρες του.
Διώξ' τους μέχρι να έχουν ζήσει ένα μήνα περπατώντας σε δημόσιους χώρους χέρι-χέρι
με άτομο του ίδιου φύλου. Αφού επιβιώσουν αυτή τη δοκιμασία, τότε μόνο θα ακούσεις τη
γνώμη τους για την οργή των queer.

Αλλιώς πες τους να το βουλώσουν και να ακούνε προσεκτικά.

Η φίλη της Caroline...........

Marialena said...

@ Νεκτάριος Τ: Να δούμε τι τελικός θα μας βγει φέτος. Δεν πιστεύω ότι το επίπεδο θα είναι ικανοποιητικό!

@ Παναγιώτα: την καλησπέρα μου επίσης κορίτσι μου! Προφανώς δεν έχασες και τίποτα χθες, αλλά η Eurovision είναι ένα ωραίο πανηγυράκι για να περνάμε καλά!

@ Ανώνυμη φίλη της Caroline: Αν και δεν έχω τις ίδιες σεξουαλικές προτιμήσεις με την Caroline, πόσο δίκιο έχεις με το να μπορούμε να εκφράζουμε τον θυμό μας...

Αν φτάσουμε πια στο σημείο της υπέρβασης των δικών μας βιωμάτων (με αφετηρία τις απορρίψεις που έχουμε υποστεί για τα δικά μας προσωπικά ελλείματα που θεωρούμε που μας χαρακτηρίζουν), τότε ο γόρδιος δεσμός μπορεί να αρχίσει να λύνεται από μέσα προς τα έξω.

Το δικό μου προσωπικό "αγκάθι" έχει να κάνει με το γεγονός ότι από παιδί πάσχω από νεανικό σακχαρώδη διαβήτη ινσουλινοεξαρτώμενο, πάθηση που θα με συντροφεύσει μέχρι να κλείσω τα μάτια μου, όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Δύσκολο πράγμα να ζεις με την εντύπωση ότι είσαι "διαφορετικός", ότι έχεις "κουσούρι" και οι άλλοι πραγματικά, ή μή, ασχολούνται με αυτό... Δεν ξέρω πως είναι να έλκεσαι από άτομα του ιδίου φύλου, δεν είναι στη φύση μου να το καταλάβω τι σημαίνει αυτό για εσάς, μα ξέρω τι σημαίνει να παθαίνουν οι άλλοι μια φρίκη στο άκουσμα του χαρακτηριστικού σου (και του δικού μου), λες και είσαι λεπρός!

Δεν πειράζει τώρα πια, "άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". Ο καθένας μας έχει τον δρόμο του να βαδίσει στη ζωή και πορεύεται αναλόγως.

Να σαι καλά, σ'ευχαριστώ για το σχόλιο, έστω και αν δεν έχω κατορθώσει ακόμα να θυμώσω με τα 25 χρόνια συμβίωσης με τον διαβήτη μου! Αλλά που θα μου πάει, μπορεί και να τα καταφέρω κάποτε...

MenieK said...

Μπήκα τυχαία (για να δω το μάτι) από link σε blog. Χάζευα και μπήκα στα σχόλια για να κάνω πλάκα με την Εurovision. Να πω ότι εμένα αυτό το πανηγυράκι - που ξεκίνησε μες στην αθώοτητα του πολυπολιτισμικού κίτς (οι χώρες ήταν υποχρεωμένες να συμμετέχουν με τραγούδια ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη γλώσσα τους, με αποτέλεσμα τα αλήστου μνήμης "λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ΄αγόρι μου" ή "Σωκράτη εσύ σουπερστάρ" )και κατέληξε αποδειξη για άλλη μια φορά της ηγεμονίας της αγγλοσαξωνικής κουλτούρας του κιτς... και βρέθηκα συγκλονισμένη ν' ασχολούμαι με κάτι τελείως άσχετο...Με το ρατσισμό του σώματος (είτε στην εγγράψιμη επιφάνεια του, είτε στις εσωτερικές λειτουργίες του). Βλέπετε, εγώ μεν είμαι υγιής, όμως έχω κάποιο πολύ δικό μου πρόσωπο τετραπληγικό. Και ζω από πολύ κοντά το βάσανο να υπάρχεις σε μια χώρα, όπου δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη γι αυτά τα άτομα. Σαν να πρέπει να παραμένουν κρυμένα, καθώς καθιστούν απειλή για την κοινωνία των υγιών, θυμίζοντας της την ασημαντότητά της ζωής.

Πυθαγόρας Σάμιος said...

Καλημέρα
Θα μείνω μόνο στο θέμα αποκλεισμού της Κύπρου.
Βρίσκω την αιτία απλή.
Όπως εμείς με την Κύπρο ανταλλάσσουμε 12άρια, έτσι κάνουν και οι άλλοι "συγγενείς" και γείτονες μεταξύ τους.
Πόσες φορές το 12άρι της Κύπρου δεν μας γλύτωσε από περιπέτειες-αποκλεισμούς? Σκεφτείτε να είχαμε κι άλλες τέτοιες χώρες-"συγγενείες".
Ε, οι πρώην "γιούγκοι" και οι πρώην σοβιετικοί έχουν.

Καλό Σ/Κ :)

Marialena said...

@ MenieK: Εκ μέρους του ματιού σε καλοσωρίζω στη σελίδα του αλλά και στα ιστολόγια, φίλη του φίλου Adaeus! Τώρα που είμαστε στο μετέπειτα της φετεινής διοργάνωσης, θα έλεγα ότι να μην φτάσουμε να πούμε "κάθε πέρσι και καλύτερα" γιατί τότε αυτός ο θεσμός δεν θα είχε μέλλον. Μακάρι, όπως είπε και η νικήτρια της φετεινής διοργάνωσης, του χρόνου στο Βελιγράδι, η Eurovision να είναι μια γιορτή της μουσικής και μόνο και όχι ένα φτηνό θέαμα.

Για το άλλο ζήτημα, η αγάπη μπορεί να κάνει το θαύμα της, όσον αφορά την επαφή με τους ανθρώπους που η ζωή τους κάνει να προχωρούν την ανηφόρα τους με τον τρόπο τους. Μόνο αυτό έχω να πω και θα χαρώ να λαμβάνω την άποψή σου επί των θεμάτων που θίγω κατά καιρούς.

@ Δομίνικο: Έλα μου ντε, αυτά τα 12άρια εικόνισμα τα έχουμε κάνει στη Eurovision. Τώρα πια λόγω των οικονομικών μεταναστών, παίρνουμε και κάτι ψιλά από τις χώρες τους, αλλά με την Κύπρο είμαστε αδελφές χώρες και στον τομέα των ψήφων... Μιλάμε για την κορυφαία πολιτική!!!