Verba volant, scripta manent

ΕΙΠΑΝ:

Τζέρεμι Ρίφκιν, Καθηγητής Οικονομικών
«Σε μια διαπροσωπική σχέση αναζητούμε τα πάντα, την τρυφερότητα. Αν αυτό το κάνω προσπαθώντας να ελέγξω τον άλλο ή να τον έχω δικό μου υπαγορεύοντάς του τι θα κάνει ή προσπαθώντας να τον αλλάξω σύμφωνα με το πως θέλω εγώ να είναι, η σχέση δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί».

Δημήτρης Νανόπουλος, Καθηγητής Φυσικής
«Ακούγεται ίσως περίεργο αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι η έλλειψη επιστημοσύνης στη χώρα μας είναι υπεύθυνη για πολλά κακά και επιτρέπει να βασιλεύουν οι φαύλοι σκοταδιστές που στηρίζονται στην άγνοια του κόσμου για να διαιωνίζουν την απαράδεκτη παθητική, ψευτοφιλοσοφία τους».

Εφημερίδα «Αλληλέγγυος Πολίτης», φύλλο 37, σελ. 2, 23/02-01/03/2006

Paulo Coelho
Η ΦΥΣΗ ΩΣ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ

Η Νύχτα και η Μέρα

Ο δάσκαλος συγκέντρωσε τους μαθητές του και τους ρώτησε πως μπορούσαν να ξέρουν ακριβώς τι ώρα τελειώνει η νύχτα.
«Όταν μπορούμε να δούμε το πρώτο φως του ήλιου», απάντησαν όλοι.
«Καθόλου. Η νύχτα τελειώνει όταν μπορούμε να κοιτάξουμε το πρόσωπο του πλησίον μας και να δούμε ότι είναι αδελφός μας. Όταν μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι, όσο κι αν στοιχίζει, θα ενεργούμε πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όσο δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, η νύχτα παραμένει νύχτα, ακόμα κι αν ο ήλιος έξω λάμπει».

Ο Ζουάν Ζιού Μιλάει για τη Φύση

Όταν φτάνει ο χειμώνας, τα δέντρα πρέπει να αναστενάξουν από τη θλίψη τους βλέποντας τα φύλλα τους να πέφτουν.
Λένε: «Ποτέ δεν θα ξαναγίνουμε όπως πριν».
Φυσικά. Ποιο θα ήταν άλλωστε το νόημα της αναγέννησης? Τα επόμενα φύλλα θα έχουν τη δική τους προσωπικότητα, ανήκουν σ’ ένα καινούργιο καλοκαίρι που έρχεται και που ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι ίδιο με το περασμένο.
Η ζωή είναι αλλαγή και οι εποχές μας επαναλαμβάνουν το ίδιο μάθημα κάθε χρόνο. Αλλαγή σημαίνει να περνάμε από μια περίοδο θλίψης: Ακόμα δεν γνωρίζουμε το καινούργιο και πρέπει να ξεχωρίσουμε όλα όσα είχαμε συνηθίσει. Όμως, αν έχουμε λίγη υπομονή, η άνοιξη τελικά φτάνει και ξεχνάμε το χειμώνα της απελπισίας μας. Η αλλαγή και η ανανέωση είναι νόμοι της ζωής. Είναι καλό να τους συνηθίσουμε και να μην υποφέρουμε για πράγματα που υπάρχουν μόνο για να μας φέρνουν χαρές.

Περιοδικό Ταχυδρόμος, τεύχος 312, 18/02/2006, σελ. 86

σ.σ. Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους μας, Μαριαλένα

Fly me to the moon!

Full moon in Alaska, photo by Webshots.com

"Fly me to the moon and let me stay among the stars,

let me say what spring is like on Jupiter and Mars,

In other words please be true, in other words I love you..."

Ένα μικρό δωράκι για όλους τους ρομαντικούς και ευαίσθητους, που αυτήν την Κυριακή ονειρεύονται και μαγεύονται από το φεγγάρι και όχι μόνο...! Η άνοιξη βρίσκεται προ των πυλών, ας ερωτευθούμε! Καλή ακρόαση, Μ.

A Whale of a Story-a word on addictions!

AN ENCOURAGING WORD for February 16, 2006 - written by Dr. Thomas Lane Butts, Pastor Emeritus, Monroeville First United Methodist Church tolabu2@frontiernet.net

On December 15, 2005, the San Francisco Chronicle carried a story about a female humpback whale who had become entangled in an unbelievable web of crab traps, fishing nets, and lines. She had hundreds of yards of line (rope) and nets wrapped around her body, tail, and torso, and there was a line in her mouth. She was so weighted down and entangled that she could scarcely stay afloat.

A fisherman spotted her just east of the Farralone Islands (outside the Golden Gate) and radioed an environmental group for help. Within a few hours, the rescue team arrived and determined that her situation was so critical that the only way to save her was to dive in and untangle her – a very dangerous proposition. One slap of the tail could kill a rescuer.

They worked for hours with curved knives and eventually freed the whale. When she was free, the divers said she swam in what seemed like joyous circles. She then came back to each diver, one at a time, and nudged them, pushed them gently around. She thanked them.

Some said it was the most incredibly beautiful experience of their lives. The man who cut the rope out of her mouth says her eye was following him the whole time.

The plight of the whale has more than a few human parallels. For reasons too numerous to recite we become entangled and trapped by mental, physical, and emotional detritus that is floating around in our world. We didn’t intend for it to happen. And, we never thought it would turn out as it did. We did not think we would get hooked. We always thought we could cut ourselves loose whenever we wanted to. We thought we could quit before we got addicted. We thought we could pay the money back before anyone found out. But one day we found ourselves entangled and trapped beyond our power to break loose. We were being dragged under. We could no longer stay afloat.

If this ever happens to you, and I pray it does not, may you be fortunate enough to find someone skillful and caring enough to cut you loose before it is too late. May you encounter someone who will have the courage and strength to snatch off the man-hole cover and come in and pull you out. And, may you still have enough presence of mind to accept help. And may you have enough class to show real gratitude to those who took the time, effort, and risk to cut you loose.

Can you hear what I am saying? I hope so! It begs to be heard.

"Ταινία" τρόμου!

Μια απίστευτη υπόθεση που θυμίζει ταινία τρόμου αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ. Τέσσερα άτομα μεταξύ αυτών ένας πρώην οδοντίατρος και ο ιδιοκτήτης ενός γραφείου κηδειών αφαιρούσαν οστά και όργανα των νεκρών και τα πουλούσαν για μεταμόσχευση.

Τα τέσσερα μέλη της συμμορίας που συνελήφθησαν πλαστογραφούσαν μάλιστα έγγραφα για να περάσουν ως νόμιμη την αφαίρεση οργάνων. Υπολογίζεται ότι αφαίρεσαν όργανα από τουλάχιστον 1000 νεκρούς μεταξύ αυτών είναι και ο παρουσιαστής του BBC Αλιστερ Κούκ που πέθανε σε ηλικία 95 ετών το 2004.

Πηγή: Ιστοσελίδα Flash.gr, 24/02/2006

σ.σ. Ω! τι κόσμος μαμά...! Τα σχόλια περιττεύουν, Μ.

Κουβέντα με το ...αυτοκίνητό τους!

Μεγάλη Βρετανία

Περίπου το ήμισυ των οδηγών αυτοκινήτων, «μιλάνε» στα οχήματά τους, ενθαρρύνοντας τα εν όψει ενός μεγάλου ταξιδιού, ενώ τα …επιβραβεύουν όταν το ταξίδι τελειώσει. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στη Βρετανία σε 2.000 ιδιοκτήτες οχημάτων, το 40% αυτών θεωρούν πως το αυτοκίνητό τους έχει προσωπικότητα, ενώ το 19% συχνά ανησυχεί για το πως μπορεί να …αισθάνεται το αυτοκίνητό τους. Η έρευνα που διεξήχθη από τους διοργανωτές του Βρετανικού Διεθνούς Μότορ Σόου, αποκαλύπτει πως οι γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες, είναι δεμένοι με το αυτοκίνητό τους. Χαρακτηριστικό είναι πως το 20% των γυναικών ιδιοκτητών αυτοκινήτων, παραδέχτηκε πως έχει δώσει ψευδώνυμο στα αυτοκίνητά τους, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως η έρευνα εξάγει συμπεράσματα και για διαφορετικές συνήθειες των ομιλούντων στα οχήματά τους ανά περιοχές.

Εφημερίδα «Αλληλέγγυος Πολίτης», φύλο 37, σελ. 8, 23/02-01/03/2006

σ.σ. Ουφ! και νόμιζα πως μόνο εγώ ήμουν η "λοξή" που συμπεριφερόταν έτσι στ' αμάξι της! Μ.

Lifo's Best of Blogs for February 23 issue

Επιμέλεια: Διονύσης Λαιμός

http://aderfi.blogspot.com
Εικόνα #4

http://panicroom.wordpress.com
Ο τελευταίος εκπρόσωπος του είδους &
Όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με στενεύει


σ.σ. (Λίγα και καλά αυτή την εβδομάδα από τον εν λόγω καταγραφέα των προσωπικών του εντυπώσεων... αλλά και μια πιο ενδελεχής παρακολούθηση της ελληνικής blog-οσφαιρας δεν θα έβλαπτε...) Καλή ανάγνωση! Μ.

Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ταινία "What The Bleep Do We Know!?"

Μερικές μέρες πριν στο Καφέ Σχολειό, αναφέρθηκε αυτή η ταινία που στην Ελλάδα θα παιχτεί με τον τίτλο "Τι στο...μπιπ...ξέρουμε!?" και περιεργαστήκαμε τα φυλλάδια που είχε στείλει η εταιρία διανομής για την προώθηση της ταινίας. Η υπόθεση έχει ως εξής:

WHAT THE BLEEP DO WE KNOW?! is a new type of film. It is part documentary, part story, and part elaborate and inspiring visual effects and animations. The protagonist, Amanda, played by Marlee Matlin, finds herself in a fantastic Alice in Wonderland experience when her daily, uninspired life literally begins to unravel, revealing the uncertain world of the quantum field hidden behind what we consider to be our normal, waking reality.

She is literally plunged into a swirl of chaotic occurrences, while the characters she encounters on this odyssey reveal the deeper, hidden knowledge she doesn’t even realize she has asked for. Like every hero, Amanda is thrown into crisis, questioning the fundamental premises of her life – that the reality she has believed in about how men are, how relationships with others should be, and how her emotions are affecting her work isn’t reality at all!

As Amanda learns to relax into the experience, she conquers her fears, gains wisdom, and wins the keys to the great secrets of the ages, all in the most entertaining way. She is then no longer the victim of circumstances, but she is on the way to being the creative force in her life. Her life will never be the same.

The fourteen top scientists and mystics interviewed in documentary style serve as a modern day Greek Chorus. In an artful filmic dance, their ideas are woven together as a tapestry of truth. The thoughts and words of one member of the chorus blend into those of the next, adding further emphasis to the film’s underlying concept of the interconnectedness of all things.

The chorus members act as hosts who live outside of the story, and from this Olympian view, comment on the actions of the characters below. They are also there to introduce the Great Questions framed by both science and religion, which divides the film into a series of acts. Through the course of the film, the distinction between science and religion becomes increasingly blurred, since we realize that, in essence, both science and religion describe the same phenomena.

The film employs animation to realize the radical knowledge that modern science has unearthed in recent years. Powerful cinematic sequences explore the inner-workings of the human brain. Quirky animation introduces us to the smallest form of consciousness in the body – the cell. Dazzling visuals reinforce the film’s message in an exciting, powerful way. Done with humor, precision, and irreverence, these scenes are only part of what makes this film unique in the history of cinema, and a true box-office winner.

Η ταινία θα κάνει σήμερα Πέμπτη 23/2 πρεμιέρα στον κινηματογράφο "Μικρόκοσμος" στην Αθήνα, στάση Μετρό ΦΙΞ.
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.filmtrade.gr & στην ιστοσελίδα της ταινίας.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ-Για Καλύτερη Ποιότητα Ζωής...

photo by Webshots.com

Γράφει ο Βασίλειος Ν. Θεοδώρου, Ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής, εξειδικευμένος στη Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία και την Ψυχολογία της Υγείας στην Εργασία. http://www.psi.gr/ e-mail: theodorou@psi.gr

Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη συγκρούσεις με στρεσαρισμένους, απότομους, επιθετικούς ή απογοητευμένους ανθρώπους. Πολλοί όμως, δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν συγκρούσεις, νιώθουν μεγάλο άγχος ότι δεν θα τα καταφέρουν, φόβο ότι θα τους κρίνουν και θα τους απορρίψουν και έτσι, ή εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια διεκδικητικότητας ή είναι απόλυτα αναποτελεσματικοί. Για άλλους η διεκδικητικότητα είναι ο τρόπος να υπερισχύσουν, να φερθούν εγωιστικά, να χειριστούν κάποιον προς όφελός τους ή να τον «πολεμήσουν».

Η επιθετική συμπεριφορά (που συχνά πηγάζει από χαμηλή αυτοεκτίμηση ή την ανάγκη του ελέγχου των άλλων), όπως και η παθητική (που επιτρέπει στους άλλους να κάνουν κάθε φορά αυτό που θέλουν, ακόμα και αν δεν το επιθυμούμε) σπάνια ικανοποιούν τις ανάγκες μας μακροχρόνια. Είναι πιθανότερο να επιφέρουν απογοήτευση, ματαίωση και τη διάρρηξη των κοινωνικών σχέσεων. Δημιουργούν επίσης πολύ περισσότερο στρες απ’ ότι η διεκδικητική συμπεριφορά.

Η διεκδικητικότητα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος επικοινωνίας που βασίζεται σε επικοινωνιακές δεξιότητες και στη σταθερότητα της προσωπικότητας. Είναι παράλληλα μια πολυσύνθετη έννοια, πολλά διαφορετικά νοήματα που δύσκολα μπορεί να οριστεί. Βασικά αποτελεί έναν τρόπο βελτίωσης της ποιότητας ζωής, που προάγει την ισοτιμία στις ανθρώπινες σχέσεις, υπερασπίζεται τα ατομικά δικαιώματα, αναγνωρίζει το δικαίωμα της γνώμης και προωθεί τη χωρίς άγχος λεκτικοποίηση όλων των παραπάνω.

Διεκδικητικότητα συνεπώς σημαίνει να υπερασπιζόμαστε τα δίκαιά μας, να ενεργούμε με αυτοσεβασμό εκφράζοντας τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, να μιλάμε με διακριτικότητα, ξεκάθαρα και επικεντρωμένα και να είμαστε καλοί στην ακρόαση και επικοινωνία.

Γιατί όμως η διεκδικητικότητα αποτελεί συστατικό καλής ψυχικής υγείας? Το συναισθηματικό κόστος της μη διεκδίκησης είναι πολύ οδυνηρό, καθώς οδηγεί σε αυτομομφή και αυτουποτίμηση. Η αίσθηση αποτυχίας, αναποτελεσματικότητας και ανεπάρκειας οδηγεί σε εκλογικεύσεις και μη πειστικές λογικοφανείς δικαιολογίες. Εκλύεται άγχος που αν γίνει χρόνιο οδηγεί στην ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας ή/και σε ψυχοσωματικές ασθένειες. Η έλλειψη διεκδικητικότητας έχει συμπεριφορικές και συναισθηματικές επιπτώσεις, όπως την αναποτελεσματική επίλυση των προβλημάτων και την μόνιμη αίσθηση μειονεξίας. Τα στοιχεία αυτά ανατροφοδοτούν με τη σειρά τους την έλλειψη διεκδικητικότητας και οδηγούν σ’ έναν φαύλο κύκλο.

Φυσικά η διεκδικητικότητα δεν αποτελεί πανάκεια και έχει περιορισμούς, που συνοψίζονται στη μη διεκδικητικότητα ως επιλογή, στη μη εφαρμογή με άτομα υπερευαίσθητα ή ως ένδειξη κατανόησης σε περιπτώσεις που δεν είναι απαραίτητη ή τέλος στις επαφές με αδιόρθωτους ανθρώπους.

Η διεκδικητικότητα όπως και άλλες κοινωνικές συμπεριφορές, μαθαίνεται. Τα προγράμματα διεκδικητικότητας περιλαμβάνουν εκπαίδευση στη λειτουργία χωρίς άγχος στις διανθρώπινες σχέσεις , στην έκφραση συναισθημάτων, στο πώς να λέμε όχι ή ναι, ανάλογα με τις ανάγκες μας, στο πώς να ζητάμε αυτό που χρειαζόμαστε, στην αποδοχή της άρνησης χωρίς να θιγόμαστε, στην αποδοχή της κριτικής χωρίς να υποτιμάμε τον εαυτό μας, στην εποικοδομητική κριτική, στο να κάνουμε και να δεχόμαστε κομπλιμέντα, στο να ικανοποιούμε τα δίκαια αιτήματά μας, στο να ακούμε με κατανόηση, στο να κάνουμε λογικές υποχωρήσεις, στη συνεργασία με τους άλλους για αμοιβαίο όφελος.

Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει την ελευθερία να επιλέξει την αντίδραση του σε μια δεδομένη στιγμή. Η εκπαίδευση στη διεκδικητική συμπεριφορά στοχεύει στη διασφάλιση της ελευθερίας αυτής. Στοχεύει επίσης στην ενδυνάμωση και παρακίνηση των ανθρώπων που ασκούν τα παρακάτω δικαιώματά τους, χωρίς ενοχές και άγχη.

Να αξιολογούν τη συμπεριφορά, τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους και να φέρουν την ευθύνη γι’ αυτά.
Να μην ζητούν συγνώμη, να μην δίνουν εξηγήσεις, ούτε να διορθώνουν τη συμπεριφορά τους.
Να αλλάζουν γνώμη.
Να κάνουν λάθη και να φέρουν την ευθύνη αυτών.
Να πουν «Δεν ξέρω».
Να μην εξαρτώνται από την καλή θέληση των άλλων.
Να παίρνουν παράλογες αποφάσεις.
Να πουν «Δεν σε καταλαβαίνω».
Να πουν «Δεν με ενδιαφέρει!»

Πηγή: Περιοδικό Ε-Ιατρικά, Τρίτη 14/2/2005, τεύχος 21, σελ. 20

Δια-ροές στο Μετρό της Αθήνας

Στους σταθμούς του Μετρό
ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΧΑΛΑΝΔΡΙ-ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
20-26 Φεβρουαρίου 2006
Είσοδος ελεύθερη

9ο φεστιβάλ νέων καλλιτεχνών
Μουσική-Ζωγραφική-Θέατρο-Χορός-Video Art-Φωτογραφία-Ακροβασία- Κινηματογράφος

Διοργάνωση: Χοροθέατρο Ροές
Με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς
Με τη συνεργασία της Αττικό Μετρό ΑΕ

Just saying "hello" a pet's way!

Retirement age 'should reach 85'

By Paul Rincon BBC News science reporter, St Louis

A longer life could mean a longer working life

The age of retirement should be raised to 85 by 2050 because of trends in life expectancy, a US biologist has said.
Shripad Tuljapurkar of Stanford University says anti-ageing advances could raise life expectancy by a year each year over the next two decades.

That will put a strain on economies around the world if current retirement ages are maintained, he warned.
He also told a science meeting in St Louis that 50-year or 75-year mortgages may not be unusual in the future.
Dr Tuljapurkar was speaking at the American Association for the Advancement of Science annual meeting in the Missouri city.

"People are going to do things they didn't get round to in their working lives. Current institutions are really not equipped at the moment to deal with such long lives," Dr Tuljapurkar said.
"We are going to have to plan a lot more carefully, which people are not very good at."

Lifestyle trends

The Stanford researcher has been looking at relationships between historical trends in ageing, population growth and economic activity.
Based on this, he came up with a scenario in which anti-ageing technologies will increase the most common age of death by one year per year between 2010 and 2030.
Dr Tuljapurkar then applied this scenario to four countries: the US, China, Sweden and India.
In the US the cost of social security and medical care would almost double if people retired at 65 He found that his projected trends in life expectancy would have profound effects on the economy, lifestyle and population demographics.

"It might be possible to go through two mortgages, for example, or even have 50-year or 75-year mortgages," Dr Tuljapurkar explained.
In the US, the cost of social security and medical care would almost double if people retired at 65 under Tuljapurkar's scenario.

But an increase in the retirement age to 85 would bring costs down to today's levels.
However these trends would also create a "permanent underclass" of countries where opportunities for increased life expectancy were not the same as in the industrialised world.
"We can't even get retrovirals to some countries now," he told journalists.

Published on BBC News, Science-Nature section, Friday February 17, 2006

σ.σ. Ε, μην μου πείτε ότι αυτό το δημοσίευμα δεν σας έκανε να δείτε τη ζωή σας με άλλο μάτι? Μ.

Vodafone - Ericsson γνωρίζουν...

Συστηματικές παρακολουθήσεις πρίν από το 2004

Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας πιθανότατα γνωρίζουν πολύ περισσότερα απ΄ όσα υποστηρίζουν. Αυτό φαίνεται να προκύπτει από τα στοιχεία που έρχονται σταδιακά στο φως με πρώτη την παραδοχή πως οι συστηματικές υποκλοπές ξεκίνησαν κατά την προ-ολυμπιακή περίοδο και ιδίως μετά την δολοφονία Σόντερς. Όπως προκύπτει από τις ακροάσεις και την έρευνα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η Vodafone και η Ericsson γνώριζαν με ακρίβεια που κατέληγαν οι υποκλοπές, ενώ το ίδιο το λογισμικό-υποκλοπέας πιθανότατα συγκροτήθηκε σε εργαστήρια μυστικών υπηρεσιών.

Επίσης, η παρακολούθηση της μισής κυβέρνησης μπορεί, στην καλύτερη περίπτωση να οδηγήσει στη δημιουργία ενός σαφούς προφίλ για τον τρόπο που κινείται, με προφανείς συνέπειες στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Η Vodafone, πάντως, εκτιμάται ότι θα την γλιτώσει "φτηνά", με την υποβολή προστίμων έως 3 εκατ. ευρώ. Όλα αυτά, αν δεν υπάρξει κάποια σημαντική ανατροπή από αστάθμητους... μάρτυρες. Πάντως, η έρευνα για τις συνθήκες θανάτου του Τσαλικίδη αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός των επομένων ημερών.

Από την εφημερίδα "Καθημερινή της Κυριακής", 19/02/2006

σ.σ. Δεν ξέρω για σας, αλλά με τέτοια νέα πως να μην ξεκινήσει καλά η εβδομάδα μας?Μ.

4 Signs For Successful Flirting

Suddenly Single Body language: 4 signs to decode it
By David Givens, Ph.D.

Your date's gestures can send you silent signals of desire—or communicate a complete lact of interest. Do you know how to read the message in these moves?

Can you tell when someone is interested in you? Are you sure? Since no one likes to be rejected, it's a good idea to understand the subtle signs of attraction (or lack thereof) before you launch yourself into the line of fire. As an anthropologist who studies mating and dating rituals, I'll help you decode the top four body-language cues. Use this information to either proceed with your flirtation—or flee with ego intact.

Before we get into the specifics, know this: For all of our technological advances and psychological insights, when it comes to the silent signs of sexual attraction, we are no different than beasts. For the past 500 million years, every member of the animal kingdom has utilized certain signals to communicate their interest in mating. These boil down to the message: "I am harmless; I won't bite." (Charles Darwin called these signs "submissive displays," because they make the subject seem more approachable.) Seeing any one of them may signify physical attraction. Seeing all four at once is compelling evidence that you are liked—and very possibly lusted after.

Signal 1: Lifted Shoulders

One of the most easily detected signs of attraction is lifted shoulders. This motion indicates that a person has activated what biologists call the "cute response," a bashful, almost childlike behavior that reveals a softer, more compliant side. This is an emotional, involuntary muscular response to someone you like, and it has a universally disarming effect. (It is also a natural response when you're oohing and ahhing over a puppy or cuddling with a baby.) In a dating scenario, this unconscious movement tells you that the person you're interested in wants to get a little closer—and that you shouldn't be shy.

Sign 2: Pigeon Toes

Pigeon toes may not sound like the sexiest of gestures, but an inward rotation of the feet suggests definite interest. Anatomically referred to as "tibial torsion," this toes-turned-in posture occurs when someone feels both smitten and somewhat intimidated by you. By "shrinking" the body, the subject is creating a less threatening profile. Put simply, pigeon toes do for the body what the smile does for the face. Both actions say: "If you approach, I won't snub you." Worth noting: In direct contrast to pigeon toes is the more aggressive military posture. This toes-out, hands-behind-the-back posture is reminiscent of soldiers at ease, and its aloofness should tell you that it's probably best to keep your distance.

Sign 3: The Palm Reveal

As you talk to your potential love interest, watch his or her hands. Specifically, take note of whether the palms are facing upward, while gesturing or resting on a table. The brain is programmed to perceive vulnerability and openness in this motion. In courtship, these gestures are psychologically friendlier than palm-down cues. (Indeed, think about the downward hand motions that President Bush uses when talking to the country about Iraq or that a grade-school teacher uses when trying to calm rowdy students. Not a maneuver that communicates warmth and connection.)

Sign 4: The Forehead Bow

Your date has more than friendship in mind if he or she uses the forehead bow. Here's the tell-tale gesture: The person tips the head slightly forward and looks up at you from under the eyebrows. (Think of Lauren Bacall looking at Humphrey Bogart with her famous come-hither look.) A fragment of the full-body bow, which is used in cultures around the world to show respect and deference, this head motion and those bedroom eyes can indicate that you may not be very far away from an actual bedroom. In direct contrast to this move is a posture of domination: A subtle tilting back of the head and casting of a downward gaze. That look should tell you where you stand—and that, in fact, you should go stand elsewhere because this individual is not a good prospect for love.

David Givens, author of Love Signals: A Practical Field Guide to the Body Language of Courtship, is an anthropologist who specializes in nonverbal communication. When he's not people watching, he studies the courtship rituals of reptiles, mammals and birds.

Article published on Msn Dating & Personals page

Marialena's note: Now that you are aware of these signs , DON'T fall for the wrong guy/girl again! Have a flirtatious weekend! ;-}

Πράγματα που έχω μάθει...

Lake Michigan in winter, photo by Webshots.com

Έχω μάθει πως ότι και να συμβαίνει σήμερα και όσο άσχημα και αν φαίνονται τα πράγματα, η ζωή συνεχίζεται και το αύριο θα είναι καλύτερο.

Έχω μάθει ότι μπορείς να καταλάβεις πολλά για έναν άνθρωπο από τον τρόπο που αντιδρά σε μια βροχερή μέρα, στην απώλεια της βαλίτσας του και μπροστά σε ένα μάτσο μπερδεμένα χριστουγεννιάτικα φωτάκια.

Έχω μάθει ότι άσχετα αν η σχέση σου με τους γονείς σου είναι καλή ή κακή, θα σου λείψουν όταν φύγουν απ' τη ζωή.

Έχω μάθει ότι δεν θα έπρεπε να προχωράς μαζεύοντας και με τα δυό σου χέρια... Χρειάζεται να μπορείς να αφήνεις και κάτι πίσω σου.

Έχω μάθει πως όποτε αποφασίσω κάτι με ανοιχτή καρδιά, συνήθως έχω πάρει τη σωστή απόφαση.

Έχω μάθει ότι ακόμα κι όταν πονάω δεν χρειάζεται να κάνω και τους άλλους να πονάνε.

Έχω μάθει πως κάθε μέρα θα πρεπε να απλώνω τα χέρια μου και να αγγίζω κάποιον.
Οι άνθρωποι λατρεύουν μια ζεστή αγκαλιά ή ένα φιλικό χτύπημα στη πλάτη.

'Εχω μάθει ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουν πως τους έκανες να νοιώσουν.

Έχω μάθει ότι ακόμα έχω πολλά να μάθω.

Απόσπασμα από το περιοδικό "ΌΛΟ & ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΕΑ", τεύχος 105, σελ. 16

Best of Blogs - Lifo's choices for Feb. 16 issue

Επιλογή: Διονύσης Λαιμός

1. http://old-boy.blogspot.com "Ευτέρπη"
2. http://blog.versutia.net "Sad"
3. http://blogs.gr/minimalist "Εισαγωγή στο Marketing"

σ.σ. Σήμερα βρήκα την Lifo νωρίς το πρωί καθώς πήγαινα στη δουλειά, γι' αυτό και το γρήγορο του πράγματος. Καλή ανάγνωση! Μαριαλένα

Humor extra-ordinaire for Greek fans only!

σ.σ. Δεν πιστεύω να πήγε ο νους σας στο πονηρό??? τς, τς, τς, ακόλαστα πλάσματα, χι,χι,χι! Δεν είναι φωτομοντάζ, είναι από πραγματικές πηγές! Μαριαλένα ;-D

Lovely Quotes About Love

The wondrous feeling of being in love, they say, cannot be expressed in words alone. But this hasn't stopped us from trying. Oceans of ink have been spilled in hopes of capturing love in all its many forms. We offer you this sampling of our favorite attempts:

She looked at him, as one who awakes: The past was a sleep, and her life began.--Robert Browning (1812 - 1889), British poet. From Men and Women, "The Statue and the Bust."

But to see her was to love her, Love but her, and love for ever.--Robert Burns (1759 - 1796), Scottish poet and songwriter. From "Ae Fond Kiss."

Love conquers all things except poverty and toothache.--Attributed to Mae West (1892 - 1980), U.S. actor and comedian.

JULIET: My bounty is as boundless as the sea, My love as deep; the more I give to thee, The more I have, for both are infinite.--William Shakespeare (1564 - 1616), English poet and playwright. From Romeo and Juliet, Act 2, Scene 2.

I don't want to live--I want to love first, and live incidentally.--Zelda Fitzgerald (1900 - 1948), U.S. writer. From a letter to her husband, F. Scott Fitzgerald.

I have learned that every man lives not through care of himself, but by love.--Leo Tolstoy (1828 - 1910), Russian writer. From What Men Live By and Other Tales.

Drink to me with your eyes alone … And if you will, take the cup to your lips and fill it with kisses, and give it so to me."--Flavius Philostratus (170? - 245), Greek writer. From "Letter 24."

Give me but what this ribband bound, Take all the rest the sun goes round.--Edmund Waller* (1606 - 1687), English poet. From "On a Girdle."

I hold it true, whate'er befall; I feel it, when I sorrow most; 'Tis better to have loved and lost Than never to have loved at all.--Alfred, Lord Tennyson (1809 - 1892), British poet. From "In Memoriam A. H. H." (Arthur Henry Hallam was the fiancé of Tennyson's sister Emily and died suddenly in September 1833.)

Look not in my eyes, for fear They mirror true the sight I see, And there you find your face too clear And love it and be lost like me.--A. E. Housman* (1859 - 1936), British poet and classicist. From "A Shropshire Lad."

The trick is to love somebody ... If you love one person, you see everybody else differently.--Attributed to James Baldwin (1924 - 1987), U.S. writer and civil-rights activist.

Love does not consist in gazing at each other but in looking together in the same direction.--Antoine de Saint-Exupéry (1900 - 1944), French writer and aviator. From Wind, Sand and Stars.

HELENA: Love looks not with the eyes, but with the mind; And therefore is wing'd Cupid painted blind.--William Shakespeare (1564 - 1616), English poet and playwright. From A Midsummer Night's Dream, Act 1, Scene 1.

The most wonderful thing in life is to be delirious and the most wonderful kind of delirium is being in love.--Yevgeny Zamyatin (1884 - 1937), Russian writer. From "The Fisher of Men." (see Soviet Literature)

Love is like quicksilver in the hand. Leave the fingers open and it stays. Clutch it, and it darts away.--Attributed to Dorothy Parker (1893 - 1967), U.S. writer and wit.

To fear love is to fear life, and those who fear life are already three parts dead.--Bertrand Russell (1872 - 1970), British philosopher and mathematician. From Marriage and Morals.

When one is too old for love, one finds great comfort in good dinners.--Zora Neale Hurston (1891 - 1960), U.S. writer and folklorist. From Moses: Man of the Mountain.

What love is, if thou wouldst be taught, Thy heart must teach alone--Two souls with but a single thought, Two hearts that beat as one.--Friedrich Halm (1806 - 1871), German playwright and poet. From Ingomar the Barbarian (Maria Lovell, tr.).

You must always be a-waggle with LOVE.--D. H. Lawrence (1885 - 1930), British writer. Referring to a dog in "Bibbles," from The Complete Poems of D. H. Lawrence.

When a man is in love how can he use old words? Should a woman desiring her lover lie down with grammarians and linguists?--Nizar Qabbani (1923 - 1998), Syrian poet. From Modern Arabic Poetry, "Language" (Salma Khadra Jayyusi, ed.).

You're the Nile, You're the Tower of Pisa, You're the smile On the Mona Lisa... But if, baby, I'm the bottom you're the top!--Cole Porter (1893 - 1964), U.S. songwriter and composer. Song lyric from "You're the Top."

Who told you there was no such thing as real, true, eternal love? Cut out his lying tongue!--Mikhail Bulgakov* (1891 - 1940), Russian novelist and playwright. From The Master and Margarita (Michael Glenny, tr.).

With you I should love to live, with you be ready to die.--Horace (65 - 8 BC), Roman poet. From Odes.

Also on Encarta
•
The trouble with love (stories)
•
Dating tips from the animal kingdom

σ.σ. Η σημερινή μέρα ας είναι η αφετηρία για να δείξουμε σ' αυτούς που αγαπάμε τα αισθήματά μας! Μια σκέψη, μια λέξη, ένα άγγιγμα, ένα φιλί, αυτό το κάτι... Ας μην περιμένουμε επετείους για να επικοινωνήσουμε την αγάπη μας, ας την εκφράζουμε στις δικές μας μοναδικές στιγμές. Και του χρόνου περισσότερο ερωτευμένοι με τη ΖΩΗ, μόνοι ή με σύντροφο!

A reminder for St' Valentine's Day!

AN ENCOURAGING WORD for February 9, 2006 - written by Dr. Thomas Lane Butts, Pastor Emeritus, Monroeville First United Methodist Church tolabu2@frontiernet.net

I Ain’t Moved

St. Valentine’s Day is coming up soon. Perhaps this is a good time to reflect on love and marriage. I did not keep count, but I must have done 2,000 marriages in my 57 years in the ministry. I have received many letters from the people I have married – most of them are positive.

I remember vividly the note I received from a young husband who said, Dear Dr. Butts: Thank you for performing our marriage ceremony. It was beautiful the way you brought my happiness to a conclusion." Well, that shows what a great difference there is between two words that are spelled very much alike: "conclusion" and "consummation."

Several years ago, there was a cartoon of an old man and his wife riding down the road in a pickup truck. In the first frame, he was on the driver’s side with his arm out the window, and she was sitting up against the door on the other side.

The second frame shows this young couple passing them. The girl was sitting so close to the young man that you could hardly tell which one was driving.

The third frame showed the old woman saying to her husband, "Pa, I remember when we used to sit like that!" The fourth frame had the old man responding, "I ain’t moved."

We all start out like the young couple, snuggled up together enjoying each other, really delighting in the closeness of a relationship; and so many marriages (some early on) end up with great distance between two people who thought they would be close forever.

What happens to kill off a relationship that starts with such passion and enthusiasm as a marriage? Dr. Charles Petty, who spends his time lecturing and teaching on marriage and family life, said that no one really knows any one overarching reason for divorce, but he said if he had to say any one thing he would say the word "drift."

People love each other, get married, and ride off into the sunset. The problem is they often ride off in two different cars. All of us remember when we sat close and delighted in the presence of each other.

Probably we would all sing the tune of the old man who protested, "I ain’t moved." Men are bad about that sort of thing. We think that if we told our wives we loved them when we married them, and we have never taken it back, there is no reason to repeat it. "I ain’t moved." That is a mistake.

We do not remember quite how or when it started, but "drift" got us. Little by little, we lose the people we love because we were not intentional in checking out to see where they were, how they were feeling or where they were going and growing.

It only takes a degree, the very slightest degree, to extrapolate into a vast distance over a period of time. And suddenly, someone we love, with whom we were once close, with whom we have had children, disappears over the horizon and they never (emotionally) come back in sight. Drift.

Many people feel guilty because they do not have a perfect marriage. I hate to disappoint you, but there are no perfect marriages. There are no perfect parents. There are no perfect children. There are people who create mythologies about being perfect, but this is mostly due to a poor memory or merely lying to oneself and to others.

Marriage and family life generates more than enough guilt that is realistic. Do not compound that guilt by thinking you must be perfect. We are going to make mistakes with our children.
If marriage works, you will find yourself always having to forgive and be forgiven. Nothing is more detrimental to a good marriage than unrealistic and romanticized expectations that are impossible. Watch out for drift, send flowers, bring candy, and don’t forget to say the "L" word often.

Δασικό Χωριό "Δρυάδες"

Εικόνες από το Δασικό Χωριό "Δρυάδες" στο Καροπλέσι του Δήμου Ιτάμου στη Καρδίτσα... Εγώ το έζησα για ένα σαββατοκύριακο μες το χιόνι, αλλά την ομορφιά του τοπίου αξίζει κανείς να την νιώσει όλον τον χρόνο. Κάτι μου λέει πως θα ξαναπάω και άλλη εποχή! Εσείς?
e-mail: dryades@itamos.gr

Άρωμα...τοξίνης!

Tοξικά αποδεικνύονται 36 γνωστά αρώματα, σύμφωνα με την Greenpeace
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Τα αρώματα που φοράμε μάς εκθέτουν σε χημικές ουσίες που μπορούν να διεισδύσουν στο σώμα, δεν διασπώνται εύκολα και πιθανόν να έχουν ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην υγεία μας.

H οργάνωση Greenpeace έδωσε χθες στη δημοσιότητα μια έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας 36 γνωστά αρώματα ελέγχθηκαν από ένα ολλανδικό εργαστήριο (ΤΝΟ) για δύο δυνάμει επικίνδυνες ομάδες χημικών ουσιών: τους φθαλικούς εστέρες και τα συνθετικά musk (μόσχος, ένα πολύ σημαντικό συστατικό της αρωματοποιίας, που στη φυσική μορφή του λαμβάνεται από αδένες ζώων). H τρέχουσα νομοθεσία δεν ορίζει ανώτατα επίπεδα για καμιά από τις ουσίες αυτές, οι οποίες περιέχονται σε καλλυντικά και πολλά άλλα προϊόντα.
«Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου θέλουμε να δείξουμε την αγάπη μας, όχι να εκθέσουμε τον σύντροφό μας σε επικίνδυνα χημικά» δήλωσε η Ελέν Περιβιέ της Greenpeace International. «Το άρωμα πρέπει να προσφέρει απόλαυση όταν το δωρίζεις και όταν το φοράς, όχι να είναι πηγή συσσώρευσης χημικών ουσιών στο σώμα μας».

Οι χημικές ουσίες

Σχεδόν όλα τα αρώματα που δοκιμάστηκαν στο πλαίσιο της έρευνας με τίτλο «Eau de toxine» (όπως λέμε eau de cologne ή eau de parfum), περιείχαν φθαλικούς εστέρες και συνθετικά musk. Και καθώς η ύπαρξη των χημικών αυτών ουσιών σπάνια αναφέρεται στις συσκευασίες, οι καταναλωτές δεν μπορούν να επιλέξουν να τις αποφύγουν, επισημαίνει η Greenpeace.

Πολύ υψηλά επίπεδα διαιθυλικού φθαλικού εστέρα (DEP) εντοπίστηκαν στο γυναικείο Eternity του Κάλβιν Κλάιν και στο ανδρικό Le Male του Ζαν-Πολ Γκοτιέ. H χημική αυτή ουσία, προειδοποιεί η Greenpeace, διεισδύει άμεσα στο δέρμα και εξαπλώνεται στον οργανισμό. Μέσα στον οργανισμό μετατρέπεται σε μονοαιθυλικό φθαλικό εστέρα (ΜΕΡ), που πιθανολογείται ότι επηρεάζει το DNA του σπέρματος και συμβάλλει στον περιορισμό της λειτουργίας των πνευμόνων στους άνδρες. Αντίθετα, το Vanderbilt της Γκλόρια Βάντερμπιλτ δεν περιείχε ανιχνεύσιμη ποσότητα οποιουδήποτε από τους φθαλικούς εστέρες για τους οποίους ελέγχθηκε.

Όσον αφορά τα συνθετικά musk, υψηλά επίπεδα εντοπίστηκαν στο Le Baiser Du Dragon του οίκου Cartier και στο White Musk της εταιρείας The Body Shop. Τα συνθετικά musk συγκεντρώνονται σε ζωντανούς ιστούς. Επηρεάζουν πιθανώς τα ορμονικά συστήματα επικοινωνίας των ψαριών, των αμφίβιων και των θηλαστικών και επιτείνουν τις επιπτώσεις από την έκθεση σε άλλες τοξικές χημικές ουσίες.

Οι συζητήσεις

Τα αποτελέσματα της έρευνας έκαναν την Greenpeace ν' αρχίσει επαφές με τους παρασκευαστές αρωμάτων για να συζητήσει μαζί τους τη σταδιακή μείωση της χρήσης επικίνδυνων χημικών ουσιών στα αρώματα. H οικολογική οργάνωση τάσσεται κατηγορηματικά υπέρ της προτεινόμενης κανονιστικής ρύθμισης της E.E. για τα χημικά (REACH), που ζητεί από τη βιομηχανία να εξαλείψει σταδιακά τις προβληματικές χημικές ουσίες και να τις αντικαταστήσει με ασφαλέστερες εναλλακτικές. Αλλά η πρόταση έχει δεχθεί πυρά από τη χημική βιομηχανία και την αμερικανική κυβέρνηση.


Σ.Σ. Επειδή το σ/κ θα την "κάνω" για λίμνη Πλαστήρα, σας έπρηξα σήμερα λίγο με τις δημοσιεύσεις, για να χετε να διαβάζετε το σαββατοκύριακο. Από Δευτέρα πάλι εδώ! Μ. ;-}

Best of Blogs-Lifo's choices for Feb.9 issue

Επιλογές από τα ημερολόγια του ελληνόφωνου Internet, Επιμέλεια: Διονύσης Λαιμός

1. http://blogarismenh.blogspot.com
Διζ ποστ ιζ ντεντικέιιτιντ του μάι σίστα
2. http://vatraxokoritso.blogspot.com
απομυθοποίηση του ... κώλου!
3. http://teleologikos.blogspot.com
Ο "καλός" Γιαχβούλης και ο "απρόσωπος" Μωάμεθ

... και φυσικά η συνέντευξη του Πιτσιρίκου από τον Μ. Hulot, σε περίοπτη θέα, στη σελίδα 44 του Lifo! Ανοίγει την καρδιά του και με διάθεση παιχνιδιάρικη μας αποκαλύπτει πολλά για το ... "ένοχο" παρελθόν του, αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια!

Καλή ανάγνωση, Μαριαλένα
Υ.Γ. Το τροφοδοτικό του υπολογιστή μου έπαθε χθες το εγκεφαλικό τελικά, αλλά ανένηψε! Γλύτωσα και τη μουρμούρα από τη μηχανογράφιση, ουφ, επέστρεψα!

Terra incognita - pt. 1 & 2

1. Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Τη στιγμή που είχαμε την εντύπωση ότι ολόκληρος ο πλανήτης έχει γνωρίσει την ανθρώπινη παρουσία - ενίοτε και στη χειρότερη μορφή της - οι επιστήμονες βάλθηκαν να μας διαψεύσουν. Ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν μια απάτητη ζούγκλα στην Ινδονησία κοντά στα βουνά Φόντζα, στην επαρχία της Παπούα, χωρίς ίχνος πολιτισμού. "Είναι ό,τι κοντίτερο στον Κήπο της Εδέμ μπορεί να βρει κανείς στη Γη", δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν στο χαμένο αυτό παράδεισο είκοσι νέα είδη βατράχου, τέσσερα νέα είδη πεταλούδας και πέντε νέους τύπους φοινικιάς. Το πιο αξιοσημείωτο εύρημα είναι όμως ένα πτηνό το οποίο θρέφεται με μέλι και έχει ένα έντονο πορτοκαλί σημάδι στο κεφάλι. Αυτό ίσως είναι το πρώτο νέο είδος πτηνού που ανακαλύπτεται στην περιοχή σε διάστημα 60 ετών. Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ενδέχεται να έχουν δει ένα ελάχιστο μέρος από τους θησαυρούς του χαμένου αυτού κόσμου.


2. ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΈΒΡΟΥ - Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ (ΧΙΛΙΑΔΩΝ) ΚΥΚΝΩΝ!

Ένα πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα αντικρύζουν τις τελευταίες εβδομάδες όσοι επισκέπτονται τη λιμνοθάλασσα στο Δέλτα του Έβρου.
Περίπου δώδεκα χιλιάδες κύκνοι έχουν βρει καταφύγιο στα παγωμένα νερά της περιοχής, αριθμός - ρεκόρ σύμφωνα με την υπεύθυνη του κέντρου πληροφοριών στο Δέλτα του Έβρου, περιβαλλοντολόγο Ελένη Μακρυγιάννη. "Όσοι μπόρεσουν να δουν από κοντά αυτό το μοναδικό θέαμα θα είναι πολύ τυχεροί καθώς ποτέ άλλωτε δεν είχαμε στη περιοχή τόσους πολλούς κύκνους. Ο μεγαλύτερος αριθμός καταγράφηκε το 1999, όταν είχαν συγκεντρωθεί6 χιλιάδες κύκνοι. Συνήθως οι κύκνοι που έρχονται στον Έβρο δεν ξεπερνούν τους χίλιους", τονίζει η κα Μακρυγιάννη.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως τα πάντα στο Δέλτα του Έβρου έχουν παραδοθεί στην παγωνιά και είναι δύσκολογια τους κύκνους να βρουν τροφή.
Ο κυνηγετικός σύλλογος Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με το δασαρχείο ανέλαβαν λοιπόν τη πρωτοβουλία να ταϊσουν τα πτηνά ρίχνοντας 2 τόνους καλαμπόκι.
Τα πουλιά όπως τονίζει η κα Μακρυγιάννη, είναι εξαντλημένοι από το ταξίδι τους προς την Ελλάδα και έτσι ο Σύλλογος Προστασίας & Περίθαλψης Αγρίων Ζώων και Πουλιών και η Κτηνιατρική Υπηρεσία του νομού δημιούργησαν στην Αλεξανδρούπολη μια μονάδα που θα δώσει στους ταλαιπωρημένους κύκνους τις πρώτες βοήθειες.


Εφημερίδα "Αλληλέγγυος Πολίτης", φύλλο 35, 9 - 15 Φεβρουαρίου 2006

Goin' bananas ή το χρονικό του υπολογιστή που αυτοκτόνησε!

Κατά το μεσημεράκι μου ήρθε Η φαεινή ιδέα!

Δε λέω στα παιδιά της μηχανογράφισης εδώ στο γραφείο, να μου κάνουν μια αναβάθμιση του λογισμικού (κακές λέξεις τη σήμερον ημέρα), να βλέπω την εισαγωγική σελίδα του ημερολογίου μου χωρίς Χ? Μετά από 3 περίπου ώρες που πήρε να ολοκληρωθεί το κατέβασμα και η εγκατάσταση 27 ενημερώσεων!!!, μου λέει η κοπέλα που κάνει χρέη administrator: Κάνε επανεκκίνιση και μπες με το δικό σου κωδικό να δουλέψεις. Σιγά τα ωά, είπα από μέσα μου. (Προφανώς σ' εκείνο το σημείο ο Θεός των υπολογιστών γέλασε χθόνια και μου υποσχέθηκε να με τακτοποιήσει συντόμως) γιατί όπως αποδείχτηκε ένα λεπτό μετά, το καημένο μου το motherboard έκανε ένα ΤΣΑΦ! και έμεινα χωρίς υπολογιστή, μόλις πρόβαλε η επιφάνεια εργασίας μετά την επανεκκίνηση! Γκρρρρ, όχι τίποτα άλλο, ξεγκαβώθηκα 3 ολόκληρες ώρες να παρακολουθώ τις ενημερώσεις και τώρα δουλεύω σε υπολογιστή συναδέλφου υπερωρία.

Μα τι κακό είν' τούτο, αύριο πρωί ποιός ακούει τον τεχνικό, αν δεν αποκαταστήσει τη βλάβη. Δλδ, "τι του κάνες και τον χάλασες, αμάν βρε Μαριαλένα τον έφαγες τον υπολογιστή" και άλλα τέτοια συναδελφικά. Αν δεν φτιάχνεται, τουλάχιστον ας μου δώσουν ένα καινούργιο μηχάνημα γιατί το δικό μου το άμοιρο είναι 3η γενιά σε μένα, αλλά του το ορκίζομαι: Ματάκια εγκώ ντεν του έβγκαλα καλέ, μπουχοοοού! Ελπίζω αύριο να μπορέσω να τον λειτουργήσω αλλιώς με βλέπω να την βγάζω στο αρχείο για τιμωρία (κάνει και κρύο συν τοις άλλοις εκεί, άστα να πάνε!)

Καλό απόγευμα συν-αγωνιστές μου που γελάτε με το πάθημά μου,
Μαριαλένα η γκαντέμω! (γαμώ την ατυχία μου με άλλα λόγια!!!)

Μια φωτογραφία, μια σκέψη, μια μέρα

Colorado Baloon Classic by Webshots.com

Καλημέρα! Τις τελευταίες δύο μέρες δεν αισθάνομαι ιδιαίτερα καλά. Ψυχοσωματικό είναι κατά πως το αντιλαμβάνομαι. Είναι καιρός αλλαγών μικρών μα και μεγαλύτερων σε ψυχολογικό επίπεδο και αυτό προφανώς έχει κινητοποιήσει καταγεγραμμένες μνήμες στο σώμα και στη ψυχή μου.

Τη Τρίτη που μας πέρασε πήγα στην Ομάδα της Οικογένειας στο Καφέ Σχολειό. Εκεί που μια συνδαιτημόνας αναφερόταν στους δικούς της προβληματισμούς περί ελευθερίας και επιβολής, με κινητοποίησε και μένα και στη συνέχεια πήρα το λόγο. Μιλάω με πολλές περιφράσεις για να μην θίξω κανέναν γενικώς, αλλά ήταν προφανές πόσο αυτή η διαδικασία δεν είναι πάντα αποτελεσματική. Βλέπεις ότι μικρομαθαίνεις, δεν μεγαλοαφήνεις, αλλά σ' αυτή τη περίπτωση χρειάζεται να κάνω τις ρήξεις μου. Πήγα σπίτι, συζήτησα επικοδομητικά με τη μητέρα μου για τα τεκταινώμενα και κατά τις 2 έπεσα για ύπνο. Στις 6:30 ξύπνησα με ρίγη και με ενοχλήσεις στη κοιλιακή χώρα. Στις 7 ξανασηκώθηκα και πήγα τουαλέτα. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι και την ώρα που έφυγα για τη δουλειά, αλλά και μέσα στη μέρα. Δεν ήταν αδιαθεσία λόγω ψύχους ή τροφικής αιτιολογίας. Ήταν μνήμη του πόνου που είχα αισθανθεί όταν 10 χρονών παιδάκι, χτύπησε τη πόρτα μου ο Νεανικός Διαβήτης δια μέσου μιας ίωσης.

Πόνος λοιπόν γιατί ανασκαλεύω τις αναμνήσεις του παρελθόντος που είναι καλά κρυμμένες μέσα μου. Με τρομάζει που δεν τις αναγνωρίζω αλλιώς παρά μόνον με αυτή την σκοτεινή και φοβική αίσθηση, αλλά είναι μονόδρομος για μένα η αντιμετώπιση του αντίκτυπου για να κλείσω λογαριασμούς με το παρελθόν. Δεν παραπονιέμαι με τη ζωή που έχω με το διαβήτη μου, μια χαρά τα καταφέρνω, και είμαι ευγνώμων στο Θεό που κάθε μέρα που περνάω στη Γη, αντιλαμβάνομαι τη σημασία της και δεν κυνηγώ Χίμαιρες! Άλλο με τις επιλογές μου ή μη αυτό είναι άλλου παππά ευαγγέλιο, δεν μιλάω γι' αυτό τώρα-αν και θέλει και κει δουλειά. Μόνο που τώρα θέλω το Μαζί, το συλλογικό, δεν θέλω πια να μαι μόνη στα δύσκολα, αλλά και στα καλά αυτής της ζωής!

Σήμερα πάλι τα ίδια, βάρος και αναστάτωση στο στομάχι μου, άρχισα να παίρνω αντιφλεγμονώδη για το χέρι μου, φταίνε κι αυτά σ' αυτό που αισθάνομαι σήμερα. Τι να κάνω?

'Ομως έχω αποφασίσει, να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας του και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους με ρεαλιστικές ή μη καταστάσεις. Την Τρίτη στις 14/2 (ανήμερα του Αγίου Αχ-Βαχ), η συντονίστρια της Ομάδας μου έχει προτείνει να εκδραματίσουμε αυτά που νιώθω προς τους Σημαντικούς Ανθρώπους για μένα, που θα υποδειθούν συμμαθητές μου. Το θέλω αλλά και φοβάμαι πως θα μου βγει. Γαμώτο! Κρύβει ορμή, οργή, παράπονο και φόβο, αλλά εκείνη τη στιγμή θα τολμήσω να το αγγίξω & όπως μου βγει. Το λέω εγώ ο φοβήκουλας μα είμαι ένας φοβήκουλας με πίστη ότι αν δεν κάνω κάτι εγώ πρώτιστα γι' αυτό, κανείς άλλος δεν θα το κάνει για μένα. Εγώ για μένα για να προχωρώ στο μονοπάτι της ζωής μου με συνέπεια. Σε κάποια σχόλιά σας μου λέτε γιατί αναφέρομαι στην αγάπη ή στις αλλαγές στη ζωή. Θα σας έλεγα για έναν και μόνο λόγο: Γιατί το πως δεχόμαστε, εισπράτουμε, δίνουμε και αντιλαμβανόμαστε την αγάπη προς τον εαυτό μας και τους άλλους, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας, γι' αυτό!

Ελπίζω την επόμενη εβδομάδα να σας πω τι διαδραματίστηκε στην Ομάδα και τον αντίκτυπό της εκδραμάτισης στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Όχι για να σας κάνω την έξυπνη, αλλά γιατί πολλές φορές αυτά που αντιμετωπίζουμε δεν είναι μονάχα δικά μας προβλήματα, αλλά μας αφορούν όλους λίγο ή πολύ. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία & έχω αρχίσει από τώρα να κάνω πρόβες για το μεγάλο βήμα της αποκαθήλωσης. Βάστα καρδιά μου, βάστα!

Βρήκα αυτήν την εικόνα σήμερα, αν και δεν προγραμμάτιζα να ανεβάσω κάτι, με γαλήνεψε και με έκανε να ταξιδέψω νοερά εκεί. Ευχαριστώ όλους τους φίλους στο ιστοχωριό γνωστούς τε και άγνωστους, που με τιμούν με τις επισκέψεις, τα σχόλια αλλά και τις αναφορές στις δικές τους σελίδες. κ.κ. Μαύρε Γάτε, The Return, ΠρέζαTV, Ψιλικατζού, Epicure, Alas, Snowflake, DCD, Τιτάνα, Μαραμένε Κρίνε, Marilina, Raffinata, Betabug, Δεν θυμήθηκα να σε ξεχάσω, Mirandolina, Melodia, Orlando, Art-attack κ.ά. είστε απίθανοι!

Σας ευχαριστώ που χρωματίζετε τη μέρα μου με τις εμπνεύσεις σας. Πολλά χαμόγελα & θετικές σκέψεις, Μαριαλένα ;-}

The Truth About Change

AN ENCOURAGING WORD for January 5, 2006 - written by Dr. Thomas Lane Butts, Pastor Emeritus, Monroeville First United Methodist Church tolabu2@frontiernet.net

Something That Doesn't Change

Beginning a new year causes thoughtful people to reflect on the past and scan the horizon of the future in search of something stable – even permanent. Believing that we will find something more dependable in the future than we have known in the past represents the triumph of hope over experience. But, as the poet hath said: "Hope springs eternal." Thank God!

Legend has it that author, Lloyd C. Douglas, used to visit an old man who gave violin lessons because the teacher had a kind of homey wisdom which refreshed him. One dreary morning Douglas walked in and said: "Well, what’s the good news today?" Without a word the old man put his violin down and walked over to a tuning fork suspended from a cord and struck it a smart blow. As the sound resonated in the room, he said to Douglas: "That, my friend, is the good news for today. It is the musical note ‘A’. It was ‘A’ all day yesterday. It will still be ‘A’ next week and for 1000 years."

In a world of continuous change, it feels good to find something that is dependable and permanent. You do not have to be very old to be able to look back down the road from which you came and find once meaningful relationships which are now broken or gone. There are people who once touched our lives with grace who are no longer in sight. We know from experience that many of the people who grace our lives today will not be there tomorrow or next year. They will go away or we will go away, or life will change in such ways as to make it impossible for them to give us forever what they can give us today.

We all remember friends from the past who have been lost to all sorts of distance; and we remember some who just disappear slowly and we don’t know why. We wonder if it was something we carelessly said or did without knowing what we were doing at the time. Garrison Keillor, in his book, Lake Wobegon Days," struggled with this issue as he asked some anonymous friend who had dropped out of sight: "Why don’t I see you anymore? Did I disappoint you? Did you call one night to say you were in trouble and hear a tone in my voice which made you say you were just fine?"

There is so much in and about life that forces us to come to terms with temporariness, and yet deep in our souls we have a penchant for something permanent. What can we count on for stability in a world where nothing seems to stay the same? Everything and everybody keeps changing, and we do too.

The truth is there is nothing permanent, not in this world, except the intangible. Everything you can see or touch is subject to the maddening law of change. But, there is an encouraging word. Though you cannot see or touch them, these things never change: faith, hope, love, and the musical note of "A". If you are sick and tired of the stress of change, find people who put a premium on these four intangibles. You will be glad you did.

How Love Keeps Us Healthy

Love doesn't only keep us happy—it fights disease, boosts immunity and lowers stress.
by Sarah Mahoney, Prevention magazine


Who doesn't love being in love? A true Valentine listens to you vent about work, lets you have that last slice of pizza, and (usually) remembers to take out the trash. He doesn't expect you to watch the Super Bowl. And he always thinks you're sexy, even in thermal underwear and bunny slippers.

Scientists have long been keen to prove that love gives us health benefits, too—beyond the obvious advantage of always having a date for New Year's Eve. Researchers can't say for sure that romance trumps an affectionate family or warm friendships when it comes to wellness. But they are homing in on how sex, kinship and caring all seem to make us stronger, with health gains that range from faster healing and better control over chronic illnesses to living longer.
The benefits of love are explicit and measurable:

A study last year from the University of Pittsburgh found that women in good marriages have a much lower risk of cardiovascular disease than those in high-stress relationships.The National Longitudinal Mortality Study, which has been tracking more than a million subjects since 1979, shows that married people live longer, have fewer heart attacks and lower cancer rates, and even get pneumonia less frequently than singles.And a new study from the University of Iowa found that ovarian cancer patients with a strong sense of connection to others and satisfying relationships had more vigorous "natural killer" cell activity at the site of the tumor than those who didn't have those social ties. (These desirable white blood cells kill cancerous cells as part of the body's immune system.)

Some experts think it won't be long before doctors prescribe steamy sex, romantic getaways and caring communication in addition to low-cholesterol diets and plenty of rest. If that sounds like a happy Rx, here are ways to make the emerging evidence translate into real-life advice.

The benefits of bear hugs

Doctors at the University of North Carolina have found that hugging may dramatically lower blood pressure and boost blood levels of oxytocin, a relaxing hormone that plays a key role in labor, breastfeeding and orgasms.

Researchers asked couples to sit close to one another and talk for 10 minutes, then share a long hug; afterward they found positive, albeit small, changes in both blood pressure and oxytocin.
But the power of frequent daily hugging was intense: The women with the highest oxytocin levels had systolic blood pressure that was 10 mm/Hg lower than women with low oxytocin levels—an improvement similar to the effect of many leading blood pressure medications, says Kathleen Light, Ph.D., a professor of psychiatry at UNC and one of the study's authors.
"Getting more daily hugs from their husbands was related to higher oxytocin, and so the hugs were indirectly related to lower blood pressure," she says. Men didn't get the blood pressure benefit from hugging. But don't feel bad for him: He probably gets the same health gains from steady sex that you do from daily snuggling.

A 2002 study from the University of Bristol in England found that men who had sex two or more times a week cut their risk of having a fatal heart attack in half. And a recent study from the National Cancer Institute found that men who ejaculate frequently may be protecting themselves against prostate cancer.

Learn more about How Love Keeps You Healthy:
More Benefits of Bear Hugs
Sex Brings You Closer
Why We Need to Feel Close

Sarah Mahoney writes from her home in Durham, ME.
Provided by Prevention

Σημείωση αντιγραφέα: ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΙ ΣΑΣ ΖΗΤΑΝΕ???

Η επικαιρότητα σε σκίτσα! Μιλάτε, σας ακούμε...

Σκόρπιες λέξεις, σκόρπιες σκέψεις.2

Δευτέρα απόγευμα, λίγο πριν φύγω απ' τη δουλειά, ο ήλιος έδυσε και γω έχω διάθεση για κουβεντούλα ημερολογίου. Να ξεφύγω λίγο από το γενικού ενδιαφέροντος και να μπω στο δικό μου ιδιωτικό σκεπτικό (μια μικρή σχισμάδα στο παράθυρο της ψυχής-ελάτε μαζί μου). Τη περασμένη εβδομάδα δύο θέματα με απασχόλησαν κατά κύριο λόγο. Το ένα είχε να κάνει με την συμμετοχή μου στις εκλογές ενός συλλόγου και το άλλο να μιλήσω ανοικτά για ένα θέμα που κοντεύει να χρονίσει. Και τα δύο είχαν κοινό το βήμα προς την ελευθερία:

Πήγα στα Γιάννενα το περασμένο σ/κ και εκεί αποφάσισα να μην συμμετέχω στις εκλογές που έγιναν χθες για το νέο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου των παιδιών και νέων με νεανικό διαβήτη ΕΔΩ . Πέρασαν κιόλας 10 χρόνια από τη μέρα όπου δειλά, ένα νεαρό κορίτσι θα έβαζε πρώτη φορά υποψηφιότητα για το Δ.Σ. του εν λόγω συλλόγου. Μαζί με ένα φιλαράκο, σηκωθήκαμε στο αμφιθέατρο του Παίδων και είπαμε δυό λόγια με την ορμή και τη διάθεση των νιάτων. Μας ψήφισαν! Από τότε, αγάπησα και δέθηκα με τους σκοπούς του συλλόγου και τα παιδιά τα ίδια. Δούλεψα και 7 χρόνια για την εξασφάλιση πόρων για την έρευνα για τη θεραπεία του διαβήτη ΕΔΩ
και μαζί αυτοί οι δύο σκοποί έγιναν προορισμός για μένα-σκοπός ζωής! Η επαφή με τα νέα παιδιά και τις οικογένειές τους μέσα από το σύλλογο ήταν ένα μεγάλο σχολείο ανθρωπιάς και επικοινωνίας. Χρόνια άδολης προσφοράς και ηθικής ικανοποίησης για μένα.

Όμως δεν σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο και οι άνθρωποι που η ζωή τους αλλάζει λόγω της πάθησης είναι πολλές φορές δύσκολοι στη συναναστροφή και συνεργασία. Βλέπεις τα προβλήματά τους είναι σημαία και σημείο προσοχής από τον περίγυρο, πράγμα που ποτέ δεν υοθέτησα και εκμεταλλεύθηκα. Έτσι λοιπόν, βρέθηκα στα Γιάννενα με το γνωστό μου περίγυρο από τον σύλλογο να συνεδριάζουμε και να παίρνουμε αποφάσεις για το μέλλον ΕΛΟΔΙ . Νέα παιδιά λιγότερα από τους γονείς (βλέπεις στην Ελλάδα, δεν έχουμε ξεπεράσει ακόμα τον κοινωνικό στιγματισμό αυτής της ορμονικής θεραπείας υποκατάστασης- γιατί περί αυτού πρόκειται όταν αναφερόμαστε στον σακχαρώδη διαβήτη και τίποτα άλλο άσχετο).

Έχω ένα όνειρο, μια επιθυμία, αν θέλετε. Να ζήσουν τα παιδιά μας σ' έναν καλύτερο κόσμο, σ' έναν κόσμο που ο διαβήτης δεν θα είναι απειλή, αλλά ελεγχόμενη κατάσταση, ίσως και παρελθόν, ποιός ξέρει? Γι' αυτό αγωνίζομαι και πιστεύω και αφήνω στην άκρη οποιανδήποτε εγωιστική άποψη προς όφελος των συνανθρώπων μας που κάθε μέρα δίνουν τη δική τους μάχη στη ζωή και στην υγεία. Όμως, υπάρχουν και άλλοι που γατζόνονται από τα οφίτσια (ίδιον της φυλής μας γαρ) και νομίζουν πως είναι οι πολυμήχανοι Ομηρικοί ήρωες και μπορούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, εκπροσωπόντας ένα σύνολο. Εγώ θέλω το κίνητρο αλλά και την ελευθερία κινήσεων για να δράσω, να προσφέρω. Κάποιοι άλλοι θέλουν τον έλεγχο, ας τον έχουν λοιπόν. Παιδεύτηκα να πάρω την απόφαση να αφήσω αυτόν τον καιρό την ενασχόληση με το σύλλογο γιατί δεν με εκφράζει η νοοτροπία πια. Πονάω γιατί 10 χρόνια έβαλα το λιθαράκι μου και γω από τα καθήκοντα που μου είχαν εμπιστευθεί και είμαι περήφανη γι' αυτό. Όμως, ουδείς αναντικατάστατος και έτσι θέλησα να ανασυγκροτηθώ. Νιώθω καλά για την απόφασή μου & συνεχίζω την κοινωνική αφύπνιση, ένας Δαβίδ ενόπιον των ημιμαθών Γολιάθ!

Την Τρίτη 31/01 ο πρώην μου έστειλε ξεδιάντροπα ένα μνμ όπου εξιστορεί πως η τωρινή του σχέση και εκείνος απόλαυσαν τα χιόνια στην Αθήνα. Κομμάτια εγώ! Όχι γιατί ζήλεψα, όχι δεν είναι αυτό, αλλά γιατί δεν είχαμε λύσει τις διαφορές μας πριν ή μετά τον χωρισμό κοντά έναν χρόνο τώρα. Δεν είμαι Κατίνα (ας με συγχωρέσει το όνομα), ούτε χτυπιέμαι εκ των υστέρων, αλλά πάλι ξύστηκαν οι πληγές που κλείνουν σιγά σιγά με τον χρόνο αλλά και την συμφιλίωση με το παρελθόν. Του έγραψα ένα μνμ να τον ευχαριστήσω για κάτι dvd που επιτέλους έπαιξαν στον υπολογιστή μου, μήνες μετά που μου τα χε δώσει και κείνος μου απάντησε σ' ένα ύφος θιγμένου εγωισμού και καλά. Κατανοητό αλλά εγώ ήθελα να το προχωρήσω. Από ανάγκη έκφρασης έγραψα το ποίημα "Συγχώρα με καρδιά μου"
σαν να απευθυνόμουν σ' εκείνον. Του έστειλα λοιπόν ένα μνμ τώρα πια ήπιο και συναινετικό και του εσώκλεισα το ποίημα να το διαβάσει. Έτεινα την χείραν όχι για να γυρίσω το ρολόι πίσω έναν χρόνο πριν, αλλά γιατί όσο τα κρατούσα μέσα μου με βάραιναν. Δεν κράτησα καθόλου εγωϊσμό, ούτε άλλαξα στάση, μα τουλάχιστον ήθελα να ξέρει πως δεν θέλω να είμαστε σαν εχθροί. Δεν το μπορεί η συνείδησή μου να κουβαλάει τέτοια ηθικά βάρη, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Απάντηση δεν έχω ακόμα λάβει, ίσως και να μην λάβω ποτέ γιατί θέλει κουράγιο να αφήσεις πίσω το Εγώ σου και να σταθείς γυμνός και ανυπεράσπιστος στην κρίση του άλλου και νομίζω ότι δεν θα το κάνει. Ας είναι, τουλάχιστον εγώ ένοιωσα ότι άφησα ένα βάρος πίσω. Μίλησα, εκφράστηκα, παραδέχτηκα και άφησα το κρίκο της αλυσίδας που μου συνέδεε με την ενοχή στην συνείδησή μου. Σπάει σιγά σιγά και χάνεται αποδεκατισμένη.

Νιώθω καλά με τον εαυτό μου και ίσως λίγο πιο ελεύθερη από πριν. Η ζωή προχωρά όπως και να χει! Έξω βράδυασε κιόλας, καλό απόγευμα! Μαριαλένα

Dear God Where Are You?

AN ENCOURAGING WORD for January 12, 2006 - written by Dr. Thomas Lane Butts, Pastor Emeritus, Monroeville First United Methodist Church tolabu2@frontiernet.net

Dear God, Where Are You?

The human search for God is as old as time. It appears that God keeps showing up and then strangely disappearing. Our best information we have about that is from Jesus.
In the parable of the judging shepherd in Matthew 25, Jesus promises to reveal himself in the pain and suffering of needy people. That is where most of us least expect to find God. Here Jesus says that we will find God in: the desperation of the sick; the pangs of the hungry; the exposure of the naked; the loneliness of the stranger; and the self-defeatedness of the prisoner.
Here are two illustrations of the truth of Jesus’ teaching.

There is a legend about Martin of Tours who is said to be the first military chaplain. He followed the Roman Army from place to place ministering to the soldiers, and to people in the places they conquered. One cold winter day he was following the Roman Army into a city. There was a beggar at the gates of the city asking for alms. Martin had been in the field with the soldiers for weeks. He had neither coin nor crust of bread. So, he took off the battered old Roman soldier’s cloak he had over his shoulders and, with his sword, cut it into two pieces. One-half of the cloak he gave to the beggar and the other half he kept for himself.

That night Martin had a dream in which he found himself to be an observer of a scene in heaven. He saw Jesus surrounded by a group of angels, and to his surprise the Lord Jesus was wearing the half of a Roman soldier’s cloak. One of the angels asked Jesus, "Master, where did you get that old dirty and torn half of a Roman soldier’s cloak?" And, soft in the silence, he heard Jesus say, "My good servant Martin gave it to me." If you have done it to one of the least of these, my little ones, you have done it unto me, said Jesus.

Not only do we see that Jesus appeared at the points of human need in history, you will find this to be true today. Try and see. Recently I read a newspaper reporter’s account of an experience he had as he watched a distribution of food at a mission. These are his words. "The line was long but moving briskly and in that line, at the very end stood a young girl about twelve years of age. She waited patiently as those at the front of that long line received a little rice, some canned goods, or a little fruit. Slowly but surely she was getting closer to the front of the line – closer to the food. From time to time she would glance across the street. She did not notice the growing concern on the faces of those distributing the food. The food was running out. Their anxiety began to show but she did not notice. Her attention seemed always to focus on three figures under the trees across the street. At long last she stepped forward to get her food but the only thing left was one lonely banana. The workers were almost ashamed to tell her that was the only thing left. She did not seem to mind. In fact, she seemed genuinely happy to get that solitary banana. Quietly, she took the precious gift and ran across the street where three small children waited – perhaps her sisters and a brother. Very deliberately she peeled the banana and very carefully divided the banana into three equal parts, placing the precious food in the eager hands of those three younger ones. One for you, one for you, and one for you. She then sat down and licked the inside of that banana peel.

Then the reporter said, "I swear I saw the face of God."

Are you looking for God? Perhaps you have been looking in all the wrong places.

When Greek is the international language-an interesting perspective!

IS IT ALL GREEK TO YOU?

This speech was given by the late PM of Greece and acknowledged economist Xenofon Zolotas sometime in the 50’s in front of a Harvard University audience. You will find interesting the fact that nearly all the terms used have been derived originally from the Greek language and are now used internationally! Unique isn’t it?

Kyrie, it is Zeus’ anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of numismatic plethora and the Charibdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

The history of our didymous organization on this sphere has been didactic and their Gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphus ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies. I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Xenofon Zolotas (1904 – 2004)

(Marialena for copying and commenting)

ΓΑΛΛΙΑ: Αγνοεί τα αγγλικά ένας στους τρεις Γάλλους

Είτε πρόκειται για εθνικό εγωισμό είτε για απλή «αμέλεια», τα στοιχεία έρχονται να επιβεβαιώσουν την εικόνα που έχουν σχηματίσει οι κάτοικοι της ευρωπαϊκής ηπείρου – και όχι μόνο – για το γαλλικό αυτό χαρακτηριστικό που αφορά στην άρνησή τους σχεδόν, να μάθουν αγγλικά, ακόμα και εάν πολλές φορές η γνώση αυτή θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επωφελής για τους ίδιους. Πάνω από το ένα τρίτο των Γάλλων πολιτών δεν μιλούν αγγλικά, αν και οι μισοί από αυτούς παραδέχονται πως η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας στο σχολείο είναι αρκετά σημαντική. Τα παραπάνω είναι πορίσματα έρευνας της IFOP για λογαριασμό της εβδομαδιαίας εφημερίδας Dimanche Quest France. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα το 34% των Γάλλων πολιτών που ερωτήθηκαν, ομολογεί πως δεν γνωρίζει την αγγλική γλώσσα. Το 12% αυτών απάντησε ότι μιλά άπταιστα αγγλικά και το 6% αυτών ότι καταλαβαίνει και μπορεί να μιλά αγγλικά, σε ικανοποιητικό βαθμό. Επιπλέον, το 48% των ερωτηθέντων στην έρευνα, δηλώνει ότι μπορεί να καταλάβει λιγότερο ή περισσότερο αγγλικά αλλά δεν μπορεί να μιλήσει άπταιστα. Χαρακτηριστικό είναι, ωστόσο πως το 45% των συμμετεχόντων της έρευνας παραδέχεται πως είναι σημαντικό να μάθει κανείς μια ξένη γλώσσα. Από αυτούς, το 33% θεωρεί πως αποτελεί προτεραιότητα η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας στο σχολείο. Οι περισσότεροι βρίσκονται στην ηλικία 50-64 ετών, ζουν στο Παρίσι και συνήθως είναι στελέχη επιχειρήσεων. Σύμφωνα εξάλλου με στοιχεία του Βρετανικού Συμβουλίου, υπάρχουν 750 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως που γνωρίζουν την αγγλική, ως ξένη γλώσσα.

Εφημερίδα «Αλληλέγγυος Πολίτης» σελ. 9, τεύχος 26 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου 2006, http://www.solidarity.gr

σ.σ. Και στα δύο αυτά δημοσιεύματα που σας παραθέτω, χαίρομαι που εμείς στην Ελλάδα έχουμε διαφορετική νοοτροπία. Για να μην γκρινιάζουμε μόνο με την πραγματικότητά μας! Μαριαλένα

ΑΦΡΙΚΗ: Η Ελλάδα βοηθά μια από τις δέκα φτωχότερες χώρες του κόσμου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΓΟΥΙΝΕΑ ΜΠΙΣΑΟΥ

ΓΟΥΙΝΕΑ ΜΠΙΣΑΟΥ. Κάτοικοι 1.416.017. Βρίσκεται στη δυτική Αφρική, βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό και πρόκειται για μια από τις δέκα φτωχότερες χώρες του κόσμου. Από το 1991, θεωρητικά τουλάχιστον, είναι Δημοκρατία αλλά σπαράσσονταν από μια εμφύλια σύγκρουση που όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις είχε ως βάση τη φτώχεια.

Η Ελλάδα έσπευσε να βοηθήσει εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους αυτής της μικρής και άγνωστης χώρας προσφέροντας 400.000 ευρώ μέσω του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ.

Η Γουινέα Μπισάου στα τέλη της δεκαετίας του ’90 σχεδόν καταστράφηκε από τον εμφύλιο πόλεμο. Χιλιάδες κάτοικοί της σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν. Οι ανάγκες της αυξήθηκαν και ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης ήταν η βοήθεια που έφτασε από το εξωτερικό. Ο ΟΗΕ, μέσω του Παγκοσμίου Προγράμματος Τροφίμων (WTP) που ξεκίνησε στις αρχές του χρόνου, έχει ως στόχο να συγκεντρώσει 12,1 εκατ. δολάρια με στόχο να αποστείλει 15.000 μετρικούς τόνους τροφίμων σε περίπου 382.000 ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Πραγματική ανάγκη.

Η Ελλάδα έλαχε να είναι η πρώτη χώρα που έσπευσε να βοηθήσει προσφέροντας 400.000 ευρώ στη Γουινέα Μπισάου, μέσω του προγράμματος του WFP. «Ελπίζουμε ότι αυτή η ανθρωπιστική χειρονομία θα αποτελέσει το παράδειγμα για άλλες χώρες, ώστε να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να στηρίξουν το λαό της Γουινέας Μπισάου», δήλωσε ο Χοσέ Πίτο Γκρος, διευθυντής του προγράμματος στην αφρικανική χώρα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τον περασμένο χρόνο η Ελλάδα μέσω του Παγκοσμίου Προγράμματος Τροφίμων προσέφερε 3,6 εκατομμύρια δολάρια. Το ένα εκατομμύριο δόθηκε για τις επιχειρήσεις του προγράμματος των θυμάτων του τσουνάμι στη Σομαλία και στη Σρι Λάνκα, ενώ περισσότερα από 600.000 δολάρια πήγαν στην Ινδονησία.

Εφημερίδα «Αλληλέγγυος Πολίτης» σελ. 10, τεύχος 26 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου 2006, http://www.solidarity.gr

Μεταξύ Ουρανού & Γης!

photographs by Marialena, January 29, 2006

Καλημέρα ή καληνύχτα σε όλους όσους ονειρευτούν μέσα από αυτό το δημοσίευμα! Μαριαλένα

(Υ.Γ. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε & το ποίημα που κρύβει ο τίτλος. Καλή ανάγνωση...)