Lake Michigan in winter, photo by Webshots.comΈχω μάθει πως ότι και να συμβαίνει σήμερα και όσο άσχημα και αν φαίνονται τα πράγματα, η ζωή συνεχίζεται και το αύριο θα είναι καλύτερο.
Έχω μάθει ότι μπορείς να καταλάβεις πολλά για έναν άνθρωπο από τον τρόπο που αντιδρά σε μια βροχερή μέρα, στην απώλεια της βαλίτσας του και μπροστά σε ένα μάτσο μπερδεμένα χριστουγεννιάτικα φωτάκια.
Έχω μάθει ότι άσχετα αν η σχέση σου με τους γονείς σου είναι καλή ή κακή, θα σου λείψουν όταν φύγουν απ' τη ζωή.
Έχω μάθει ότι δεν θα έπρεπε να προχωράς μαζεύοντας και με τα δυό σου χέρια... Χρειάζεται να μπορείς να αφήνεις και κάτι πίσω σου.
Έχω μάθει πως όποτε αποφασίσω κάτι με ανοιχτή καρδιά, συνήθως έχω πάρει τη σωστή απόφαση.
Έχω μάθει ότι ακόμα κι όταν πονάω δεν χρειάζεται να κάνω και τους άλλους να πονάνε.
Έχω μάθει πως κάθε μέρα θα πρεπε να απλώνω τα χέρια μου και να αγγίζω κάποιον.
Οι άνθρωποι λατρεύουν μια ζεστή αγκαλιά ή ένα φιλικό χτύπημα στη πλάτη.
'Εχω μάθει ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουν πως τους έκανες να νοιώσουν.
Έχω μάθει ότι ακόμα έχω πολλά να μάθω.
Απόσπασμα από το περιοδικό "ΌΛΟ & ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΕΑ", τεύχος 105, σελ. 16
5 comments:
"ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουν πως τους έκανες να νοιώσουν."
Α, ναι, βέβαια... χωρίς αμφιβολία...
Και πολλές φορές και το αντίθετο: ποτέ δεν θα ξεχάσουν πως ΔΕΝ τους έκανες να νοιώσουν...
Καλημέρα Μαριαλένα.
Καλημέρα... Ναι, ναι, η δήλωση αυτή με αντιπροσωπεύει κατά πολύ, όπως και το δικό σου σχόλιο... Δύσκολοι καιροί (και) για πριγκίπισσες! Μ.
Μεγάλες αλήθειες, Δόνια.
Ακόμη και η Άρτεμη τις ξέρει, αλλά εμείς οι άνθρωποι, γιατί δεν τις ξέρουμε; Κι αν τις ξέρουμε, γιατί είναι τόσο δύσκολο να τις εφαρμόσουμε;
Καλημερούδια σας
Σ;)))))))
@ Irene: Η ζωή προχωρά, είτε με γέλιο είτε με δάκρυ, είτε με χαρά είτε με λύπη... Το θέμα για μένα είναι να μαθαίνουμε από αυτά που μας συμβαίνουν & να προστατεύουμε τον εαυτό μας!
@ Μαύρος Γάτος: Δον Γάτε μου, τα ζώα έχουν απλουστεύσει στις απαραίτητες τις διαδικασίες για την επιβιώσή τους, όχι σαν εμάς τους homo mazochus που δεν ξέρουμε που μας πάνε τα δέκα, ώρες-ώρες!!!
Αυτό με την αγκαλιά μου άρεσε, τόοοοσο δύσκολο είναι να μοιραζόμαστε αυτήν μας την ανάγκη?
...εξαιρετικό Marialenaki!
:)
Post a Comment