Χθες το βραδάκι πήγα στο Μητέρα να δω μαμά και γιό. Είχα πει στην Ελένη νωρίτερα ότι αν ήταν διαθέσιμος ο μπέμπης θα ήθελα να τον δω να τα πούμε! Μου έκανε την χάρη και όταν έφτασα τον βρήκα στην αγκαλιά της μανούλας του να κοιμάται γαλήνια. Πήγα να τον χαϊδέψω και κούνησε τα χεράκια του γιατί όπως μου είπε η μαμά του είναι πολύ ευαίσθητος στο άγγιγμα. Ναι, θα γίνει πανύψηλος κατά πως το κόβω, ο αδελφός της μαμάς του είναι γύρω στο 2.10. Του τράβηξα αυτήν τη φωτογραφία με το κινητό για να τον καμαρώσετε!
Η Ελένη φαινόταν ήρεμη και στην υγεία της είναι καλά. Η γιαγιά Κατερίνα κερνούσε και φρόντιζε για τα πάντα. Ήρθε λίγο αργότερα και ο μπαμπάς Κώστας και γελούσαν και τα "μουστάκια" του. Ο Ανδρέας ήρθε στη ζωή τους σε μια στιγμή που τον ήθελαν και οι δύο.
Της τηλεφώνησα πριν από λίγο για να της μεταφέρω τις ευχές σας! Χθες της τύπωσα και το δικό μου αρθράκι και της το πήγα να το διαβάσει και αν θέλει να το κρατήσει.
Όσο για μένα, αισθάνομαι πως αν ο Θεός με αξιώσει να γίνω κάποτε μητέρα, θα δώσω αγάπη πάνω απ' όλα στο παιδί μου. Σε λίγο καιρό γίνομαι όμως 35 και με το ιστορικό του διαβήτη μου, η προσπάθεια θα χρειαστεί να γίνει με πολύ μεγάλη προσοχή. Κάποτε όταν ένας "γκόμενος" με ρώτησε αν μου αρέσουν τα παιδιά, ξέσπασα σε κλάμματα γιατί δεν θα ήθελα το παιδί μου να παρουσιάσει και αυτό διαβήτη και δεν το άντεχα αυτό σαν προοπτική, όπως πολλές φορές συμβαίνει σε οικογένειες με ανάλογο ιστορικό. Στη πορεία έμαθα πως υπάρχει τρόπος προγεννετικά να "προδιαθέσεις" την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων και ηρέμησα.
Τώρα πια δεν θέλω να είμαι μόνη μου σε μια τέτοια προσπάθεια. Θέλω να είμαστε μαζί με έναν σύντροφο ζωής που θα συντρέξουμε ο ένας τον άλλον και θα θελήσουμε να στήσουμε μια οικογένεια. Ο δρόμος μου δεν με έχει οδηγήσει ακόμα σε κάτι τέτοιο, αλλά δεν παραπονιέμαι. Προφανώς η δική μου η ώρα θα έρθει όταν πρέπει, άσχετα με τα δικά μου μυθεύματα. Ως τότε, ακροβατώ μεταξύ συναισθήματος και λογικής, καθημερινότητας και ονείρων!
Φίλοι μου καλοί, σας ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια και τις ευχές που απευθύνατε στον μικρό Ανδρέα. Είθε οι Μοίρες να τον έχουν ράνει με τα μύρα τους και να στέκονται αρωγοί στη ζωή που ξεκινά. Χνούδι μου τρυφερό, Orlando σπιντάτε, Νίκο γλυκό TVπρεζόνι, Ναυτάκο με τις ευαισθησίες σου, Λεμόνι όμορφο στη ψυχή, Δύοντα Ανατέλλοντα με την αγάπη σου που πλημμυρίζει τις σελίδες μας, Μαύρε μου Γάτε τρισάκις νονέ και φυσικά Άρχοντα Κώστα με τις ευχές σου, ο Αντρίκος ο ανδρειωμένος είναι πολύ τυχερός που απέκτησε τέτοιους φίλους μόλις βγήκε απ' το αυγό. Ποιός ξέρει σε λίγα χρόνια από τώρα πως θα τον καμαρώνουμε...!
10 comments:
Να σας ζήσει ο μπέμπης! 51 εκατοστά... ουάου!! Αυτός είναι ήδη παίδαρος!
Προβλεπω να σε ορμηξουν που ποσταρεις φωτογραφιες του μικρου χωρις την αδεια του.Μετα οταν μεγαλωσει και το μαθει μπορει να σου κανει μηνυση για εκθεση προσωπικων δεδομενων.Δεν διαβαζες πριν ενα μηνα στα μπλογκ τι γινοτανε που ο καημενος ο Γουτας εδειχνε φωτος του παιδιου του και τον πηρανε ξοπισω κατι πολιτικα ορθοι?
:p
Καλημέρες! Thank you vasvoe μου, όταν του περάσει ο ίκτερος, ίσως να μπορέσετε να τα πείτε πίνοντας ένα μπιμπερό γαλατάκι. Εσύ όμως που είσαι πιο μεγάλη καλύτερα να πιείς χαμόμηλο!
Άρτυ μου τώρα μου θύμησες το λαϊκόν άσμα που λέει: "βρε δεν πα να γα..., βρε δε πα να γα..., ν' αγαπηθείς με άλλον, σκασίλα μου μεγά...!" Το ίδιο ισχύει και για τους ξύνοντες τα οπίσθιά τους και άλλη δουλειά δεν έχουν να ασχολούνται με τέτοια θέματα. Επειδή ο Ανδρέας είναι ανήλικος, πήρα τη συγκατέθεση της μαμάς του αν αυτό θα ικανοποιήσει την παραπάνω κατηγορία "δημόσιων κατηγόρων". Φιλιά, Μ.
;-}}}} Μακάρι Ρηνάκι μου, μακάρι!
Τι να πω;;; Aκρως συγκινητικό.
6/12/99 ημέρα του Αγίου Νικολάου, 6 το πρωί κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά με το νεραιδάκι μου.
Ούτε να ψελλίσω μια λέξη δεν μπορούσα. Μόνο ένα καλώς ήρθες είπα. Μετά ποτάμια.
Ο μικρός Ανδρέας, ο όμορφος και γλυκός. ουχμμμ
Μακάρι όλα να σας έρθουν όπως θέλετε κορίτσια.
Φιλιά.
@ Χνούδι: τέτοια λες και μετά άντε να μην συγκινηθούμε με την εικόνα!
@ Ορλάνδο: χε,χε,χε! Μάλλον λέω να το "υιοθετήσεις" τον μπέμπη, γιατί ο μπαμπάς πρόσφατα αγόρασε ένα SUV Kia Sportage & έχει μια παμπάλαια Alfa 33 & η μαμά πήρε το 2004 ένα Suzuki Wagon R+ 1.3, αλλά δεν το πάει ούτε για τσιγάρα που λένε! Με τέτοια γονίδια το παιδί, θέλει επειγόντως εκπαίδευση απ' τη κούνια να μας γίνει άσσος στο βολάν & στις γυναίκες, βεβαίως! Μ.
Στο προηγούμενο ποστ η ευχή μου ήταν λίγο διστακτική καθώς δεν ξέρω σε τι φάση βρίσκεσαι. Μετά από αυτά που διάβασα όμως είμαι σίγουρος ότι θα γίνεις η καλύτερη μανούλα του κόσμου!
Nα ζήσει και να είναι πάντα υγιής και ευτυχισμένος.. όσο για σένα βάζω στοίχημα ότι θα γίνεις φοβερή μητέρα..
Καλησπέρα Μαριαλένα!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
είσαι μια πολύ κόυκλα ψυχή και
ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος
αυτό το λέω από καρδιάς!!!!!!!!
Να είσαι καλά και πάντα ευτυχισμένη
και προπαντός χαρούμενη.
Φιλιά που διαβάζεις την σελίδα μου
σου στέλνω ένα γλυκό χαμόγελο.
Ναυτάκος!
Καλημέρα γλυκά μου παιδιά, ευχούλη Άρχοντα Κώστα, Πατουσίτσα Κριαρίνα εξίσου ευαίσθητη σαν και την γράφουσα και καλόκαρδε Ναυτάκο! Ο μικρούλης σήμερα Παρασκευή συνεχίζει να έχει ίκτερο και η μαμά του στεναχωριέται πολύ. Δεν θα φύγουν ακόμη για το σπίτι, αλλά καλύτερα να αναρρώσει το μικρό πρώτα. Εγώ τι να πω? Με τόση αγάπη που εκδηλώνεται, αισθάνομαι τυχερή που σας γνώρισα και σας γνωρίζω μέσα από την επικοινωνία μας! Μ.
Post a Comment