ΔΗΛΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ!

Η πιο κάτω δήλωση ατυχήματος υπεβλήθη από οικοδόμο στο Τζάνειο Νοσοκομείο. Τηρούνται επακριβώς η σύνταξη και η ορθογραφία του πρωτοτύπου.

«Είμαι ένας επαγγελματίας οικοδόμος. Τη μέρα του ατυχήματος δούλευα στη σκεπή μιας εξαόροφης πολυκατοικίας. Όταν τέλεψα τη δουλειά μου, είδα ότι περσέψανε κοντά στα 250 κιλά τούβλα, πάνω-κάτω. Αντί να τα κατεβάσω από τη σκεπή με τα χέρια και από τη σκάλα και με σαπίσει το ανεβοκατέβασμα, είπα να τα βάλω σ’ ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με την τροχαλία που είχε πει ο μάστορας να βάλουμε από πριν στη σκεπή.

Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό και το γεμάω με τα 250 κιλά τούβλα πάνω-κάτω και κατεβαίνω στο δρόμο. Λύνω το σκοινί που κράταγε το βαρέλι και το κρατάω γερά για να κατεβάσω τα τούβλα σιγά – σιγά μη σπάσουν και πληρώσω από την τσέπη μου.

Όπως έγραψα και από πριν στο χαρτί που μου δώκατε ζυγίζω 55 κιλά αλλά είμαι γερός και τα χέρια μου σφίγγουνε σαν τανάλιες, τόσα χρόνια στις οικοδομές. Αλλά, παρόλαφτα μόλις έλυσα το σκοινί ξαφνιάστηκα απόνα δυνατό τράνταγμα τάχασα και κόλησε το μυαλό μου και ξέχασα να αμολύσω το σκοινί. Όπως καταλαβαίνετε ακόμα και αν δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές απογειώθηκα προς τα πάνω και άρχισα να ανεβαίνω γρήγορα παράλληλα με την οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα πάνω κάτω τρακάρησα με το βαρέλι με τα τούβλα που κατέβαινε πριο γρήγορα απόσο εγώ ανέβαινα. Αυτός ο τράκος εξηγάει τα κατάγματα του κρανίου μου και στην ομοπλάτη μου.

Αφού τράκαρα με το βαρέλι που κατέβαινε συνέχιζα να ανεβαίνω αλλά πιο σιγά και έφτασα μέχρι πάνω στην κορφή στης οικοδομής και τα δάχτυλα του δεξιού μου χεριού που είχα πιάσει το σκοινί χωθήκανε μέσα στη τροχαλία.

Δε λέω μουρλάθηκα από τον πόνο αλλά είχα καταλάβει τι είχε γίνει και παρά που πόναγα δεν άφησα το σκοινί μη τυχόν και γκρεμιστώ από εκεί ψηλά.

Εκείνη όμως τη στιγμή που κατάλαβα τι είχε γίνει το βαρέλι συγκρούστηκε με το πεζοδρόμιο κάτω στο δρόμο που είχε φτάσει και του φεύγει ο πάτος. Χύνονται στο δρόμο τα τούβλα και το βαρέλι που άδειασε δεν ζύγιζε πάνω από 25 κιλά με τίποτα.

Όπως καταλαβαίνετε ακόμα και άμα δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές εγώ που δεν είχα αφήσει ακόμη καθόλου το σκοινί άρχισα να κατεβαίνω τώρα γρήγορα προς τα κάτω αλλά παράλληλα με την οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα πάνω κάτω ξανατρακέρνω με το βαρέλι με το βαρέλι που ανέβαινε γρήγορα. Αυτός ο δεύτερος τράκος εξηγάει τα κατάγματα στους αστραγάλους και όλα τα χτυπήματα που έχω στα πόδια.

Βέβαια ο δεύτερος τράκος είχε και ένα καλό, αφού με φρενάρησε λίγο και έτσι δεν έπεσα με φόρα πάνω στο σωρό με τα τούβλα που είχανε χυθεί στο πεζοδρόμιο και να πάθαινα καμμιά ζημιά.

Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι μετά ξαπλωμένος κατάχαμα πάνω στα τούβλα και ακουνητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου λιποθυμάω και αμολάω το σκοινί. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα μέχρι που είδα τον κύριο γιατρό».

Εφημερίδα «Το Χαϊδάρι Σήμερα», φύλλο 9, Ιανουάριος 2006, σελίδα 15