Την πρώτη μέρα της Άνοιξης εδώ και κάπου αλλού...

photo by Webshots.com

Καλημέρα! Σήμερα μετά από μια περιδιάβαση στο μικρό μας μπλογκοχωριό, είδα πολύ αισιόδοξη διάθεση μα και προβληματισμούς από κάποιους άλλους! Εγώ από την άλλη ξύπνησα με σχετικά καλή διάθεση και στη συνέχεια μπέρδεψα τα μπούτια μου με μικρά και ασήμαντα αλλά και όχι τόσο ασήμαντα πράγματα που συνέβησαν στη πορεία της μέρας μέχρι τώρα.

Στα ασήμαντα και γελοιωδέστατα συνάμα, θα περιλάβω το γεγονός ότι όντας έτοιμη να φύγω για τη δουλειά δεν θυμόμουν που είχα αφήσει τα γυαλιά της οράσεως χθες το βράδυ αλλά και βάζοντας ολίγο χρώμα στη μουσούδα μου, δεν έβρισκα που έχω βάλει την αγαπημένη μου γαλαζομώβ σκιά μαζί με το μπλε μολύβι ματιών που έχω να τα δω από την Κυριακή (κοινώς αλτζχάιμεεεερ). Ψάχνοντας να τα βρω σε πιθανά και απίθανα μέρη, η ώρα πέρασε αρκετά, ο πατέρας μουρμούραγε για την καθυστέρησή μου και του ζήτησα να με πετάξει μέχρι το Μετρό γιατί με το λεωφορείο θα έφτανα αργάμιση και βάλε...

Έφτασα εγκαίρως στη δουλειά και η εργασιακή μου μέρα εξελίσσεται προβλέψιμα ευτυχώς μέχρι στιγμής. Μνμ από κει που περίμενα δεν έλαβα σήμερα, ήμουν προφανώς "επιθετική" στην απάντηση του χθεσινού μηνύματος και δεν δίνει συνέχεια ο ενδιαφερόμενος. Κοινώς μπαρμπούτσαλα! Αυτό όμως δεν είναι σημαντικό, ούτε καν πρόβλημα, γιατί η καλή μέρα από το πρωϊ φαίνεται και όλα μέσα στη ζωή είναι. Να ναι καλά και εκείνος και εγώ γιατί τον εκτιμώ ως άνθρωπο, αλίμονο!

Ο κυρ-Ανδρέας, ο πατέρας μου, όμως δεν είναι τελείως καλά. Μιλήσαμε πριν από λίγο, βγήκαν τα αποτελέσματα της βιοψίας του και σε ένα δείγμα υπάρχει αρχόμενος καρκίνος. Με κόπο προσπαθούσε να φανεί γενναίος στο τηλέφωνο, λίγο ακόμα και θα ξεσπούσε σε λυγμούς. Τη Δευτέρα έχει ραντεβού με τον ουρολόγο του για την αντιμετώπιση της κατάστασης, ο οποίος δε ουρολόγος απέφευγε να του πει εξαρχής την αλήθεια για την εξέταση! Δηλαδή να ζει ο άνθρωπος με αυταπάτες ή μισές αλήθειες? Τι πρακτική είναι αυτή απορώ!

Το πρωϊ με ενημέρωσε ο φίλος Διγέλαγος (aka two cows), ότι έχει και άλλη μια ενδιαφέρουσα σελίδα με τίτλο "Ονειρολόγιο". Την είδα για λίγο και μου ξύπνησε την ανάγκη να αφουκραστώ ξανά τα όνειρά μου! Θα την βρείτε στο http://oneirologio.wordpress.com και σας προσκαλώ άπαντες να μην ξεχνάτε να ονειρεύεστε. Καλή η προσπάθεια Διγέλαγε!

Σκεφτόμουν τι θα ήθελα τώρα με αυτά και όλα τ' άλλα με αφορμή τις καταγραφές του Ονειρολογίου. Θα θελα να ξυπνώ σε έναν κόσμο φωτεινό, σε μια κοινωνία που σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, σε μια σχέση που ν' ανθίζει σαν λουλούδι, σε μια οικογένεια που η αγάπη ξεχειλίζει, σε μια δουλειά που να λαχταράω να πάω και να προσφέρω κάθε μέρα... και να χω την υγειά μου να είμαι παρόν, θα θελα!

Δεν θέλω να καταφεύγω σε τεχνικές δραπέτευσης από την πραγματικότητα ούτε να βρίσκω απάγγειο στην ονειροπόληση ή ωραιοποίηση καταστάσεων. Θέλω να βλέπω γύρω μου και αυτό που βλέπω να είναι σύμφωνο με το προσωπικό μου πρίσμα ή μάλλον θέλω να πάψω να βλέπω πράγματα που δεν με αφορούν και με μπερδεύουν στη τελική. ΘΕΛΩ ΑΓΑΠΗ... Μπορώ όμως να την υποδεχτώ και να την κανακέψω κατά πως της αξίζει???

Η φίλη μας το Φεγγαρόπλοιο μετά από σύγκρουση με μετεωρίτη κάπου στον γαλαξία σ' ένα από τα ταξίδια του, έχει μπει στην καλύμπρα για να φέρει το κορμάκι της στη θέση του και αναρρώνει κατ' οίκον. Χμφ, που λέει και εκείνη χαριτολογώντας, προσπαθώντας να μην χάσει τη καλή της διάθεση. Αχ βρε Φεγγαρένια, όταν το σώμα πονάει έτσι είναι γιατί η ψυχή ταλαιπωρείται και αυτή και σου δίνει μηνύματα. Προσπάθησε αυτόν τον καιρό να φροντίσεις και τα δυό για να γίνεις τελείως καλά και οι σκέψεις μας είναι μαζί σου...

Σας αφήνω να ζήσετε τη μέρα αυτή με τον δικό σας τρόπο, συντροφιά με φρέζες μυρωδάτες κα φρεσκοκομμένες από τον κήπο μας χθες το πρωϊ που μου έδωσε η μητέρα μου πριν φύγω. Η ομορφιά και η αρμονία της φύσης σε όλο της το μεγαλείο. Να χαμογελάτε και να το νιώθετε! Μ.