Paulo Coehlo - Ας ξαναθυμηθούμε τον Ισπανό μάγο

"Όταν γεννιέται ο ήλιος, πηγαίνω να δουλέψω. Όταν δύει ο ήλιος, γυρίζω σπίτι και ξεκουράζομαι. Άνοιξα το πηγάδι απ' όπου βγάζω νερό για να πιω και καλλιεργώ το χωράφι που με θρέφει. Μ' αυτόν τον τρόπο βρίσκομαι σε τέλεια κοινωνία με τον Δημιουργό και κανείς βασιλιάς δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο".
Αυτό το αρχαίο κινέζικο κείμενο χρησιμεύει επίσης και για να συνοψίσει τη φιλοσοφία ενός από τους σημαντικότερους στοχαστές της γενιάς μου, του Κάρλος Καστανέντα. Τα διδάγματά του, τα οποία συγκεντρώνονται σε μια σειρά βιβλίων, υπήρξαν πάντα αντικείμενο κριτικής και αμφισβήτισης, αλλά είχαν πολύ μεγάλη επιρροή στη ζωή μου. Καθώς σήμερα ο κόσμος σχεδόν δεν γνωρίζει πια ποιός είναι ο Καστανέντα, μετεγγράφω και σχολιάζω κάποια κείμενά του τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω έτσι να μην ξεχαστεί. Τουλάχιστον όμως, ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του, συναντώ ένα έργο που ανανεώνεται με κάθε ανάγνωση.

Η ενέργεια αναζητά την ελευθερία

Η ελευθερία είναι η μόνη πραγματική δύναμη που γνωρίζω. Ελευθερία να πετάξεις πέρα από τα ίδια σου τα όρια. Ελευθερία να αφήσεις τον άνεμο να σε παρασύρει, να διαλυθείς. Ελευθερία να είσαι σαν τη φλόγα του κεριού που, παρόλο που το κοιτάζουν δισεκατομμύρια αστέρια, δεν τα αφήνει να το τρομάξουν ούτε προσποιείται ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό που είναι - ένα απλό κερί.

Η ενέργεια έρχεται να αποδεχτεί τον ίδιο της τον εαυτό

Δεν έχει την παραμικρή σημασία τι κρύβεις ή τι δεν δείχνεις στον διπλανό σου, γιατί εσύ ξέρεις ποιός είσαι. Κι αν δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου έτσι όπως είναι, ακόμα και η πιο βαθιά φιλοσοφική διδαχή δεν θα μπορούσε να έχει το παραμικρό αποτέλεσμα. Ποιός είσαι όμως? Καταλαβαίνεις άραγε ότι αυτή τη στιγμή είσαι περιτριγυρισμένος από την αιωνιότητα και ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ενέργειά της προς όφελός σου? Με βάση την αρχή του ότι γνωρίζεις τα όριά σου, γνωρίζεις επίσης και τις δυνατότητές σου και μπορείς να λέγεσαι άψογος πολεμιστής. Η διαφορά ανάμεσα σ' έναν άψογο πολεμιστή και στους υπολοίπους είναι ότι αυτός γνωρίζει πως να χρησιμοποιήσει τη δυναμή του.

Η ενέργεια της σιωπής

Όταν είμαστε σιωπηλοί, καταλαβαίνουμε ότι κάποιος (ή κάτι) προσπαθεί να μας διδάξει. Κάθε φορά που καταφέρνουμε να σταματήσουμε τον εσωτερικό μας διάλογο, κάτι καταπληκτικό συμβαίνει τελικά στις ζωές μας. Ανακαλύπτουμε πράγματα που ποτέ δεν σκεφτόμαστε συνειδητά, αλλά που είναι εκεί, έτοιμα να μας βοηθήσουν. Ωστόσο, το δύσκολο είναι να καταφέρουμε να φτάσουμε σ' αυτή τη σιωπή - το κεφάλι μας είναι συνέχεια γεμάτο τραγούδια, λίστες, πράγματα που πρέπει να γίνουν, ανησυχίες, νέα της επικαιρότητας, μαθηματικούς υπολογισμούς για τις οικονομικές μας προοπτικές. Αν καταφέρουμε να συγκρατήσουμε αυτήν την άχρηστη ροή πληροφοριών που δεν μας οδηγούν πουθενά, όλα γίνονται δυνατά.

Η ενέργεια και η δράση

Για έναν άνθρωπο της γνώσης, υπάρχει μονάχα το εδώ και το τώρα. Έτσι καταλαβαίνει ότι κάθε φορά που δρα αυξάνει την ισχύ και την δύναμή του. Μ' αυτόν τον τρόπο παρατηρεί προσεκτικά όλα όσα τον περιτριγυρίζουν και ξέρει ότι το κάθε πράγμα, όσο μικρό ή ασήμαντο και αν είναι, είναι φορτωμένο ενέργεια και μπορεί να του διδάξει κάτι: Φυτά, καρφιά, πεσμένα φύλλα, όλα αυτά που χρειάζονται τεράστια ενέργεια για να διατηρήσουν τα άτομά τους στη θέση τους ούτως ώστε να μπορούμε εμείς να τα αντιλαμβανόμαστε και να τα αγγίζουμε.
Ένας πραγματικός πολεμιστής καταφέρνει να απορροφήσει αυτή την ενέργεια και να τη χρησιμοποιήσει προς όφελός του.

Περιοδικό "Ταχυδρόμος", 18 Μαρτίου 2006, τεύχος 316, σελίδα 86