Ερμηνευτής: Αντώνης Ρεμος
Δίσκος: Πάλι απ' την αρχή (1999)
Εγώ εδώ και εσύ αλλού το ξημερώνουμε
Πέντε μερόνυχτα η καρδιά μου περιμένει
Δε βρήκες λόγια να μου πεις ότι τελειώνουμε
Και έχω χαθεί εκεί που τ' όνειρο πεθαίνει
Εγώ εδώ και εσύ αλλού το ξημερώνουμε
Μα στην καρδιά μου τη μορφή σου θα κρατάω
Σώμα με σώμα με τον πόνο θ' ανταμώνουμε
Και εγώ ο τρελός που τόσο ακόμα σ' αγαπάω
Ποιο κορμί σε ταξιδεύει κι η καρδιά μου δραπετεύει
Σα σκιά μες στη σκιά σου αλητεύει
Μέσα στου μυαλού τη ζάλη δε συγκρίνεσαι με άλλη
Έλα για λίγο να σε δω και φεύγεις πάλι
Έλα για λίγο να σε δω και φεύγεις πάλι
Δεν ξέρω πια αν είν' αλήθεια ή παραίσθηση
Όμως αυτή η ερημιά μ' έχει διαλύσει
Δεν το πιστεύω ειλικρινά δεν έχω αίσθηση
Πως τόσο απλά χωρίς ζημιά βρήκες τη λύση
Ποιο κορμί σε ταξιδεύει κι η καρδιά μου δραπετεύει
Σα σκιά μες στη σκιά σου αλητεύει
Μέσα στου μυαλού τη ζάλη δε συγκρίνεσαι με άλλη
Έλα για λίγο να σε δώ και φεύγεις πάλι
Έλα για λίγο να σε δώ και φεύγεις πάλι
--------------------
«Poor is the man whose pleasures depend on the permission of another»
«Έχουμε 40.000.000 αιτίες να αποτύχουμε, αλλά ούτε μια δικαιολογία»
--------------------
σ.σ. Σήμερα θέλω μονάχα να ταξιδέψω, με το κορμί, με την ψυχή, με τη ματιά, με τη σιωπή, με τον ήλιο και το φεγγάρι αγκαλιά. Με το τίποτα και με τα πάντα..., μπορώ?
Μαριαλένα, 19/04/2007
Thursday, April 19, 2007
Ποιό κορμί σε ταξιδεύει*
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
μπορεις...
αρκει να το θες...
Καλά σου ταξίδια μάτια μου!
:)...
φιλιά!
Αρκεί να προσέχεις στο δρόμο
(και στον πηγαιμό και στο γυρισμό)
κάτι μου λέει ότι θάχει μποτιλιάρισμα ?!?
dolcina mou, ora kalh sthn prumh sou k aera sta pania sou k oute pouli petameno na mhn brethei mprosta sou.{pou leme k emeis edo}..na exeis omorfa taxidia..se filo..
Με εισιτήριο το όνειρο...
Καλό ταξίδι κοριτσάκι.
Η κυρα-παραμυθατζου σου αφιερωνει το παραμυθι της Μαρικας για την Αγαπη και τον Ερωτα....
Ταξιδεψε με τον "απιαστο"Ειμαι σιγουρη πως θα τον κανεις δικο σου γιατι ξερεις να.....Αγαπας!!!
Η αφιερωση απο την giotavita...
H αγαπη απο εμενα....
Με ένα ελαφρό (για την ώρα) κρύωμα να με ταλαιπωρεί από χθες, σας χαιρετώ όλους!
Κάποιες φορές αισθάνεσαι να ξεμένεις από λέξεις, ενώ η καρδιά είναι γεμάτη ή μήπως όχι?
Βασιλική μου όμορφη ψυχή,
Ανλού μου (αυτό το "μάτια μου", με πεθαίνει πάντα, είναι από τα πιο τρυφερά λόγια που λέω και όταν το ακούω λιώνω),
Κιτρομελλένια μου γλυκειά,
Domingo μου (όχι "μου", αλλά όποια έχει το προνόμιο, μακάρι να είναι ευτυχισμένη στο πλάι σου), Ονειράκι μου στιχοπλόκο,
Παναγιώτα μου (συγκλονιστικό το παραμύθι...)
Με αφορμή αυτούς τους στίχους, να είστε όλοι καλά, καλοί μου φίλοι!
Οι αφιερώσεις σας έμοιαζαν σαν να έφευγα για κάπου αλλού και με αποχαιρετούσατε, αλλά έλα που πάντα εδώ είμαστε και μένουμε, πάντα!!! Γιατί εδώ είναι το ταξίδι!
Post a Comment