Άραγε, τι να κρύβεται μέσα σ' ένα ουράνιο τόξο? ρώτησε εκείνη, ένα βροχερό απόγευμα καθώς η βροχή μόλις είχε σταματήσει και πρόβαλε στον ορίζοντα ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο.
Ένα χαμόγελο, της απάντησε εκείνος χαρίζοντάς της ένα πλατύ δικό του χαμόγελο καθώς της αποκρινόταν.
Πες μου... του είπε εκείνη ναζιάρικα, μην μπορώντας να αντισταθεί στο χαμόγελό του.
Ένα φιλί ίσως? και την κοίταξε πονηρά. Ή μήπως δύο και σηκώθηκε να πάει προς το μέρος της μπροστά στο παράθυρο.
Όχι, όχι, κάτι άλλο κρύβεται είμαι σίγουρη, είπε ξανά εκείνη δείχνοντάς του τις πολύχρωμες δροσοσταλίδες στην άλλη άκρη του ουρανού. Κοίτα τι όμορφο που είναι!
Την αγκάλιασε βάζοντας τα χέρια του τριγύρω της και το κεφάλι του στα μαλλιά της.
Εσύ, κρυβέσαι μωρό μου, εγώ δεν βλέπω τίποτα άλλο εκτός από σένα στο ουράνιο τόξο, της είπε ψιθυριστά ενώ την φιλούσε στο αυτί κάνοντάς την να ανατριχιάζει σε κάθε του άγγιγμα.
Ψεύτη, εγώ είμαι εδώ αλλά το ουράνιο τόξο είναι εκεί έξω... του είπε δίνοντάς του ένα φιλί.
Και εγώ που νόμιζα πως το ουράνιο τόξο ήταν μέσα στα μάτια σου, πως βρέθηκε εκεί έξω? της απάντησε, πάλι με την ευτυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Τον κράτησε πάνω της σφικτά, πλημμυρίζοντας από αγάπη και έρωτα για τον σύντροφό της. Πες μου, τον ρώτησε, πόσοι τρόποι υπάρχουν να πεις "σ' αγαπώ?"
Όσοι και τα χρώματα του ουράνιου τόξου, της αποκρίθηκε, λίγο πριν οι ανάσες τους ενωθούν σε ένα παθιασμένο μα και τρυφερό φιλί, επιστέγασμα του έρωτά τους.
Τόσο όμορφο όσο και το ουράνιο τόξο...
(c) Marialena, 21/03/2007 (somewhere over the rainbow, there's a land that I dreamt of once in a lullaby...)
9 comments:
Την καλημερα μου με βροχουλα απο Θεσ\νικη!!
Θα βγει ομως μετα το ουρανιο τοξο!!
Δεν θα βγει????
Θα βγει Παναγιώτα, θα βγεί ...
γεμάτο υποσχέσεις κι ελπίδες,
όσες και το χρωματικό του φάσμα...
όπως μας λέει η Μαριαλένα.
Oποτε έβλεπα, απο παιδί, ενα ουράνιο τόξο, δεν χόρταινα τα χρώματα.
Μεχρι σήμερα όποτε μπορώ το φωτογραφίζω, ετσι να αιχμαλωτίσω το χρώμα, να το ξανακοιτάξω όποτε θέλω.
Νόμιζα οτι μπορώ να το πιάσω, έτρεχα προς τα κει αλλα αυτό σαν να γλυστρούσε, μα πάντα χαμογελούσε :)
Νομίζω οτι φτιάχτηκε για να μας θυμίζει να βάζουμε χρώμα στην ζωή μας.
Όμορφοοοοο! Καλησπερούδια!
Μου επιτρέπεις να συμπληρώσω;
Το ουράνιο τόξο έχει 7 χρώματα.
Οι τρόποι να πεις "σ'αγαπώ" είναι πολύ περισσότεροι.
N'est-ce pas?
Bon soir:)
εχεις προσκληση!!
http://anisixos.blogspot.com/2007/04/blog-post_21.html
Καλημέρες όμορφες σε όλους, αν και λίγο (έως πολύ) νυσταγμένες!
@ Παναγιώτα: Είτε το βλέπουμε, είτε όχι αυτό κάθε φορά κάπου προβάλλει! φιλιά πολλά
@ Αναστασία: Πάντα βγαίνει και ομροφαίνει τη πλάση μετά από τη βροχή, σαν να δίνει ένα σημάδι ότι όλα είναι μέσα στη ζωή και η βροχή και ο ήλιος και πάλι από την αρχή!
@ Τζονάκος: καλοσώρισες στη σελίδα μου αγαπητέ! Γιατί όχι? Χρώμα να χουν οι μέρες και οι νύχτες μας, τα όνειρα και η πραγματικόητά μας!
@ Πολύχρωμες καλημέρες με τσουρέκι Τερκενλή και όσα χρώματα έχει το ουράνιο τόξο, Γοργονίτσα μου!
@ Domingo: Bon jour mon coeur! Σωστά, σωστά και μακάρι οι τρόποι του να λες σ'αγαπώ, να είναι τόσο όμορφοι όσο και το ουράνιο τόξο!
@ Ανήσυχος: Σ'ευχαριστώ, θα περάσω να δω την πρόσκλησή σου!
Καλημέρα Μαριαλένα... Θαυμάσια και πολυποίκιλη η σελίδα σου και εκφραστική και όμορφη η γραφή σου... Το δε όνομα σου εξαιρετικό... Έχω μεγάλη αδυναμία σ΄ αυτό το όνομα γιατί έτσι λένε τον πιο άδολο έρωτα της ζωής μου Την ανιψιά μου 5 ετών κοριτσάκι... Μαριλένα τη φωνάζουμε... Υπάρχει και ομώνυμο ποίημα γι αυτή στο blog μου... Θα περιδιαβαίνω τακτικά τη γωνιά σου... Σε πρόσθεσα στους φίλους μου... Να είσαι καλά Μαριαλένα και πάντα δημιουργική... Καλή σου μέρα...
Καλή σου μέρα Τάκη! Πολύ χαίρομαι που τα βήματά μας συναντήθηκαν σε ετούτη εδώ τη σελίδα με αφορμή ένα ουράνιο τόξο! Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσθεση μου στους φίλους σου. Σε φύλαξα κι εγώ να σε διαβάζω, γιατί με μια πρώτη περιήγηση είδα την ομορφιά που έχει ο λόγος και η έκφρασή σου και συγκινήθηκα από αυτήν την αίσθηση.
Θα χαρώ πολύ να ανταλλάσουμε απόψεις και καλημέρες από εδώ και μπρος! Να σαι καλά Τάκη και να αγαπάς πολύ την συνωνόματη ανηψούλα σου! Μ.
Post a Comment