Η επαφή (διάλογοι)*

-Μου επιτρέπεις?
-Τι?
-Να σε αγγίξω, μου επιτρέπεις?
-Τι σε έπιασε ξαφνικά?
-Θέλω να σε αγγίξω…
-Τι να σου πω, με φέρνεις σε δύσκολη θέση.
-Γιατί?
-Αναρωτιέμαι γιατί θες να με αγγίξεις, δεν φτάνει που μιλάμε?
-Δεν φτάνει πίστεψέ με, δε φτάνει.
-Θέλω να σε αγγίξω, δώσε μου το χέρι σου!!!
-Πάρε το να δω τι θα το κάνεις!
- (….)

-Πως αισθάνεσαι?
-Δεν ξέρω, μάλλον όμορφα…
-Σ’ αρέσει που σου κρατώ το χέρι?
-Καλά είναι. Εσύ τι αισθάνεσαι?
-Επαφή, κάνω επαφή μαζί σου και μ’ αρέσει.
-Ζεστό είναι το χέρι σου, ίδρωσα.
-Είναι η ενέργεια μεταξύ μας, γι’ αυτό ζεσταίνεσαι.
-Ενέργεια, άλλο πάλι και τούτο!
-Νιώσε τη ζεστασιά στη παλάμη σου, αυτό είναι ενέργεια που βγαίνει από σένα.
-Μμμ, προσπαθώ αλλά δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά τα πράγματα.
-Άστη να σε διαπεράσει με την ζεστασιά της, δεν είναι υπέροχα?
-(χαμόγελο με έκπληξη)

-Μα είναι πράγμα μεγάλοι άνθρωποι να αναζητούμε την επαφή έτσι απεγνωσμένα?
-Διψάει το σώμα μας για χάδι, κοίτα τι μπορεί να κάνει το χέρι σου σε μένα.
-Έχεις δίκιο, καταπνίγουμε την ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε, να αγγιχτούμε…
-… να νιώσουμε, να ξεφοβηθούμε, πες καλύτερα!
-Πες το ψέματα, έρχονται φορές που το άγγιγμα είναι τρομακτικό και το αποφεύγουμε.
-Ούτε αυτό δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας, ούτε αυτό το λίγο, φαντάσου!
-Να σου χαϊδέψω τα μαλλιά?
-Τι όμορφα που το κάνεις, σ’ ευχαριστώ! Ξέρεις, δεν αφήνω να με χαϊδέψουν στα μαλλιά, τραβιέμαι μακριά.
-Γιατί?
-Παλιές συμπεριφορές, μην το ψάχνεις. Άμυνα, καθαρή άμυνα. Και τι καταλαβαίνω?
-(….)

-Καρδούλα μου σ’ αγαπώ…
-Κι εγώ σ’ αγαπώ ψυχή μου και σε ευχαριστώ που μου επιτρέπεις να είμαι ο εαυτός μου μαζί σου!

© Μαριαλένα, 30/05/2006 (γιατί ένα χάδι μπορεί να κάνει θαύματα, νιώστε την μαγεία του)

*όπως δημοσιεύτηκε αρχικά στη σελίδα των Ανωνύμων Μελαγχολικών