Παράδοση

(Γυναίκα)
Έλα να με πάρεις, άνδρα μου.
Εγώ είμαι του άνδρα μου
και η επιθυμία του είμαι εγώ.
Είμαι στον κοιτώνα μας.
Έλα να με πάρεις και να σύρεις μαλακά
στο κρεββάτι μας,
έτσι που τόστρωσες ροδοπέταλλα,
κόκκινα φωτιά σαν τον πόθο μου.
Έλα να με ξαπλώσεις στο κρεββάτι μας.
Έλα, άνδρα μου, να με διδάξεις
τον έρωτα και την τελείωση.
Κατέβα στον κήπο σου, άνδρα μου.
Έμπα να δεις πως βλάστησε η άμπελος,
πως άνοιξε το άνθος του σταφυλιού.
Έλα και ξάπλωσε πάνω μου.
Βάλε το αριστερό σου χέρι
πίσω από τον τράχηλο,
το δεξί σου γύρω από τη μέση μου,
το σώμα σου ανάμεσα στα πόδια μου
και σφίξε με πάνω σου, να χαθώ.
Να λιώσω σαν το γινωμένο σταφύλι
που αφήνει όλο του το μούστο του στο πατητήρι
να γίνει το καλύτερο κρασί.
Εγώ είμαι του άνδρα μου.
Σας ξορκίζω, φιλενάδες μου,
μη με καταφρονίσετε
που αφήνομαι τέλεια στον άνδρα μου.
Μη με κακολογήσετε
που δίνω τα πάντα στον άνδρα μου.
Εγώ είμαι του άνδρα μου
κι η επιθυμία του είμαι εγώ.
Άνδρα μου, σου παραδίδω τα πάντα.
Σου παραδίδομαι.
"Τα σα εκ των σων".

σελ. 88-89, από το βιβλίο "Έρωτας" του Κώστα Φωτεινού, εκδόσεις "Καφέ-Σχολειό"

σ.σ. Με αυτό εδώ το απόσπασμα από ένα πολυαγαπημένο μου βιβλίο, ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα της φίλης Παναγιώτας να αναρτήσω κάτι σημαντικό για μένα και να το μοιραστώ μαζί σας. Θυμάμαι πως όταν πρωτοδιάβασα αυτό το βιβλίο, το έκανα απνευστί γιατί ήταν σαν τα λόγια του Δασκάλου να με τραβούν να ρουφήξω όλο το μέλι από μέσα τους. Επανήλθα πολλές φορές, με διαφορετικά ερεθίσματα κάθε φορά και τα λόγια αυτά τα γεμάτα αγάπη, ήταν εκεί να μου δείξουν το δρόμο. Δάσκαλε, σ'ευχαριστώ για μια ακόμη φορά!

Μαριαλένα, 27/2/2008