Αυτό το πανέμορφο χωριό στις παρυφές της οροσειράς του Taunus στη Φρανκφούρτη, επισκευθήκαμε μαζί με την Eschbornitissa και την Παναγιώτα, μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα στις αρχές του Φλεβάρη. Η φωτογραφική μου μηχανή είχε μείνει από μπαταρία, γι' αυτό και επιστρατεύθηκε το κινητό για να απαθανατίσω τα όμορφα σπίτια στο γραφικό Königstein που κατοικείται εδώ και χίλια χρόνια.
Μάλιστα, επειδή επί του Μεσαίωνος όπως συνηθίζονταν στην Ευρώπη υπήρχε φεουδαρχία και τα χωριά αυτά ήταν υπό την κατοχή ενός φεουδάρχη, υπήρχε χτισμένο συνήθως στο πιο ψηλό σημείο το κάστρο του άρχοντα, από όπου επόπτευε τον κάμπο, αλλά και προστατεύονταν από τις εχθρικές επιδρομές μέσα στην ανθεκτική κατασκευή των τοίχων.
Η ανάβαση στο κάστρο (burg) και το να φτάσουμε μέχρι την κορυφή του από όπου ατενίσαμε την πανοραμική θέα που έφτανε μέχρι την πόλη της Φρανκφούρτης στο βάθος του ορίζοντα, παρά το ότι ήταν κουραστική, άξιζε την προσπάθεια μπροστά στην επιβράβευση του να αντικρύσουμε το Königstein από ψηλά, μαζί με τα διπλανά χωριά.
Στην επιστροφή προς το χωριό δεν χόρταινα να θαυμάζω μέσα στο ψιλόβροχο που έπεφτε, την αρχιτεκτονική των σπιτιών και τον χαρακτήρα που έδινε η διατήρηση των δοκών στους τοίχους από την εποχή του Μεσαίωνα και τα χαρούμενα χρώματα που έβαφαν τα σπίτια. Ενα τέτοιο μέρος στα μάτια ενός επισκέπτη με μεσογειακές καταβολές, έδειχνε το δίχως άλλο σαν τόπος του παραμυθιού.
Μαριαλένα, 29/2/2008
Friday, February 29, 2008
KÖNIGSTEIN: Το θέρετρο του βασιλιά
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Αχ!!!!πάλι διακοπές θέλω σαν βλέπω τέτοια!
168 σκαλιά μέχρι τον πυργίσκο,λαχάνιασμα(τι κάνει αυτό το άτιμο το τσιγάρο)και κρύος αέρας για να παρθούν αυτές οι υπέροχες φωτο.
Αλλά δεν παρέλειψες βλέπω να αποθανατίσεις και τα οπίσθια μέρη των αρχαίων κορασίδων!
Φιλιά πολλά και άμποτε να ξαναπάμε...
ελάτε...ελάτε...
σιγα και δεν ξαναήρθα μαζί σας στα όρη στα ψηλά βουνά. Μόνες θα σας αφησω να σας φάνε οι λύκοι και τα φαντάσματα του πύργου.
Και σιγα μην ξανανεβω γω 160 σκαλιά...δεν μαζευω καλυτερα ραδικια στην αυλή μου;Κάλλιο να με μεσοκόψει ραδίκι παρά κάστρο του Μωριά ...εεεεε του Τάουνους ηθελα να πω!!!
Φιλακια πολλά βραδινοπαγωτακι μου.
Μιλάμε για φοβερή ευκρίνεια η φωτογραφική του κινητού σου!!!!!!
@ Παναγιώτα: 168 σκαλιά στο σκοτάδι, ωχ, ωχ, ωχ!!! Εγώ από πνευμόνια μπορεί να πηγαίνω καλά, από ματάκια όμως όχι, οπότε άστα να πάνε ήταν το κατέβασμα...
Καλησπέρα σας!!! Διακοπές διαρκείας και χρήμα χρειαζόμαστε και μετά θα σου πω εγώ αν δεν γίνουμε Ροβινσώνες Κρούσοι και Βάσκο Ντα Γκάμα!!!
@ Νέλλη: εσύ ραδίκια, εγώ σοκολατοπαγωτο-παρεκτροπές, απάπαααά! Όλα ωραία είναι και τα βουνά και τα λαγκάδια, ειδικά στον τόπο σας αγαπητή μου. Η φύση εκεί έχει μεγάλα κέφια είτε είσαι στο βουνό είτε είσαι στον κάμπο. Ελπίζω να μου δωθεί η ευκαιρία να επισκευθώ ξανά και να γνωρίσω ακόμα περισσότερα από τα πανέμορφα μέρη της φιλόξενης Hessen! Φιλιά πολλά ανοιξιάτικα στέλνω σε όλους σας!
@ An-Lu: είδες? ευτυχώς δε λες γιατί το τρελλοκρίαρο άφησε τον φορτιστή της μηχανής στην Αθήνα και ευτυχώς που το κινητό τα πήγε μια χαρά με τις φωτογραφίες! ΧΧΧ
Ευχαριστως παρατουσα τις λιακαδες της Ελλαδας ,για ενα τετοιο μερος, που η καθαριοτητα και η αρχιτεκτονικη των σπιτιων του ανεβαζουν το επιπεδο των κατοικων.
Μπραβο για τις φωτο Μαριαλενα!
Συμφωνώ μαζί σου Φαραόνα μου... δεν αρκούν μόνον οι φυσικές ομορφιές ενός τόπου για να ζει κανείς καλά στο μέρος όπου ζει. Κι εκεί παρόλο που ο Μεσογειακός ήλιος είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά, ζουν καλά αυτοί οι άνθρωποι.
Post a Comment