Λειβαδιά: Η πόλη της Λήθης και της Μνημοσύνης!

Θυμάμαι πως από την πόλη της Λειβαδιάς είχα περάσει προ αμνημονεύτων χρόνων, όταν έφηβη ακόμα πήγαμε οικογενειακή εκδρομή στους Δελφούς και αυτή ήταν η ανάμνηση που είχα από το πέρασμα μέσα από αυτήν τη πόλη.

Όμως, με την ευκαιρία των τακτικών εξορμήσεων με τις μηχανές, η ιδέα να πάμε μια Κυριακάτικη βόλτα στη Λειβαδιά με τα σκούτερ μας με βρήκε να έχω ενθουσιαστεί από την ιδέα και μόνο. Αυτή τη φορά δεν οδηγούσα εγώ μηχανή, αλλά μου έκανε την τιμή να με πάρει ως συνοδηγό του ένας καλός φίλος, που εγκαινίαζε σε μακρινές διαδρομές το ολοκαίρνουριό του Suzuki Burgman 650 Executive και εκεί αισθάνθηκα να κάθομαι σε βασιλικό βάθρο.


Οι τρεις οδηγοί μας (καμπαλέρος) με τα σούπερ σκούτερ τους!

Ως συνοδηγός, διαπίστωσα πως η Εθνική Οδός Αθηνών Λαμίας μέχρι τη Θήβα που στρίψαμε, είναι για κλάμματα. Διαφορές υψομετρικές στα οδοστρώματα, λακούβες, απρόσεκτοι οδηγοί, μας έκαναν να λαχταράμε κάθε τρεις και λίγο, ειδικά τώρα που οδηγούσαμε μια μηχανή στο Εθνικό Δίκτυο! Η διάθεση όμως παρέμενε ακμαία και όταν φτάσαμε επιτέλους στη Λειβαδιά, η παρέα που ήξερε το μέρος μας οδήγησε στις πηγές της Κρύας, όπου αγαλλίασε η καρδιά μου από το θέαμα.


Καθότι η αδυναμία στις σούπερ μηχανές δεν κρύβεται... (καταραμένη φτώχεια!)




Η παλιά πόλη της Λειβαδιάς με το κάστρο να δεσπόζει και τον ποταμό Ερείκυνα να ρέει σχηματίζοντας ρυάκια, καταρράκτες και λίμνες, μέσα σε πλούσια βλάστηση στις όχθες!
Καθήσαμε για καφέ στο Ξενία που ήταν και η τελευταία μέρα λειτουργίας πριν το χειμώνα και από κει αντικρύζαμε την όμορφη θέα και τις δυο πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης που έφερναν στον νου μου άλλους συνειρμούς που γύριζαν πολύ πίσω στην Μυθολογία και την αρχαιότητα!









Στη συνέχεια και αφού είχαν κατακλύσει τη πόλη οπαδοί της ΑΕΚ για αγώνα με τον τοπικό Λεβαδιακό, φύγαμε οδικώς και πήγαμε στον Καρακόλιθο, μια τοποθεσία προς Αράχωβα, 11 χλμ μακριά από την πόλη, για να φάμε στις τοπικές ταβέρνες με τα ντόπια κρέατα, τυριά και γαλακτοκομικά. Στο τέλος του λουκούλειου γεύματος, απολαύσαμε μια τσανάκα από φρέσκο γιαούρτι με μυρωδάτο μέλι, που προσωπικά είχα λυσσάξει να φάω από την ώρα που καθήσαμε στο τραπέζι (είμαι γλυκοδόντα, τι να κάνουμε?)




Οι κατατοπιστικές ταμπέλες για να χορτάσουμε την πείνα μας στον Καρακόλιθο!!!


και το νοστιμότατο μέλι με γιαούρτι της "γκαστρωμένης" γλυκοδόντας!

Κάναμε μια στάση για καφέ στην Αλίαρτο και καθώς το σούρωπο σιγά σιγά έβαφε τον ορίζοντα με το μαύρο του πέπλο, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για Αθήνα. Αέρας αρκετός στην Εθνική, κίνηση εξίσου και εμείς με όλα τα ερεθίσματα από την ωραία μας εκδρομή, φτάσαμε το βράδυ στην πρωτεύουσα, κατάκοποι αλλά πανευτυχείς για την παρέα και την εμπειρία που είχαμε!

Links: Λειβαδιά: Πληροφορίες και Ιστορία

Μαριαλένα, 11/10/2007