Θα με παντρευτείς?

Δυο χρόνια είχαν περάσει από τότε που την πρωτοσυνάντησε, ένα καλοκαίρι κατά τ' άλλα ανύποπτο. Εκείνος είχε επιστρέψει στη γη των προγόνων του να βρει τις ρίζες του, κάπου στη Νότια Ιταλία, ενώ εκείνη απλά έκανε διακοπές στον τόπο καταγωγής της κι έτσι οι ζωές τους διασταυρώθηκαν.

Το όνειρο του μεσήλικα πια, Ρόσσι, ήταν να αφήσει την Αμερική, όπου οι παππούδες του είχαν μεταναστεύσει στις αρχές του 20ου αιώνα σε αναζήτηση καλύτερης τύχης και να επιστρέψει παίρνοντας τη σύνταξή του στα παράλια της Mare Jonico για να ζήσει εκεί που πάντα αποζητούσε να επιστρέψει. Δεν είχε παντρευτεί ποτέ στην Αμερική, λέγοντας πως εξαιτίας της μεσογειακής του κατατομής, οι γυναίκες δεν τον προτιμούσαν παρά στρεφόταν προς άνδρες που αντιπροσώπευαν το αγγλοσαξωνικό πρότυπο, παρά προς τους "Λατίνους εραστές" που νόμιζε πως ήταν ένας από αυτούς. Γι' αυτό και είχε πλάσει στο μυαλό του πως επιστρέφοντας στην Ιταλία, θα έβρισκε μιαν Ιταλίδα να παντρευτεί και να κάνει παιδιά, παρά τα 50+ χρόνια που μετρούσε στη πλάτη του.

Η Μπιάνκα ήταν γέννημα θρέμα Ιταλίδα, με καταγωγή από τον Νότο κι εκείνη, τριαντάρα που ζούσε στη Ρώμη. Ωραία γυναίκα, με εκείνον τον αέρα που μόνον οι Ιταλίδες έχουν στο ντύσιμο και στη συμπεριφορά τους, ξεχωρίζοντας από τις υπόλοιπες Ευρωπαίες. Για τον Ρόσσι ήταν μάννα εξ ουρανού η γνωριμία με τη Μπιάνκα. Επιτέλους το όνειρό του θα αποκτούσε σάρκα και οστά εφόσον ανταποκρινόταν η Μπιάνκα στα αισθήματά του! Παρέβλεπε όμως μια λεπτομέρεια στο όλο σκηνικό: η Μπιάνκα έβλεπε και κάποιον άλλον παράλληλα.

Τον έλεγαν Μάουρο και ζούσε στο Μιλάνο. Είχαν σχέση εδώ και τρία χρόνια και εκείνη τον επισκεπτόταν κάθε δεκαπενθήμερο. Παρόλο που εκείνη έλεγε πως δεν της άρεσε το Μιλάνο καθόλου για να ζήσει εκεί, η επαφή τους συνεχίζονταν κανονικά.

Ο Ρόσσι με κάθε ευκαιρία επέστρεφε στην Ιταλία, είτε λόγω δουλειάς, είτε για διακοπές κι έτσι δεν έχανε ευκαιρία να συναντηθεί με τη Μπιάνκα. Όταν μάλιστα έλαβε και μια τιμητική διάκριση στην Αμερική, την προσκάλεσε να παρευρεθεί στην τελετή. Η Μπιάνκα πήγε και εκείνος ενθουσιάστηκε με την παρουσία της! Περνούσαν τον καιρό τους στα τεράστια εμπορικά κέντρα, ενώ η Μπιάνκα ψώνιζε και απολάμβανε τη φιλοξενεία του Ρόσσι. Όταν βρέθηκαν μπροστά από τη βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου "Tiffany's", εκείνη κοντοστάθηκε και η ματιά της έπεσε στα μονόπετρα δακτυλίδια αρραβώνων. "Θέλω κάτι όμορφο και απλό, Ρόσσι" του είπε και τότε ο Ρόσσι χωρίς δεύτερη σκέψη, την οδήγησε μέσα στο κατάστημα για να πάρει μέτρα για το δακτυλίδι. Λίγες μέρες αργότερα η Μπιάνκα επέστρεψε στη Ρώμη.

Δεν πέρασε πολύς καιρός πριν ο Ρόσσι από τηλεφώνου, άφησε να εννοηθεί ότι είχε κάτι σημαντικό να της ανακοινώσει και εκείνη του πρότεινε να έλθει στην Ιταλία για να της το πει από κοντά. Άφησε τη δουλειά του και πήγε να την συναντήσει στη Ρώμη, έτοιμος να μοιραστεί μαζί της τον σκοπό για τον οποίο είχε επιστρέψει για μιαν ακόμη φορά στην Ιταλία. Με διάφορες δικαιολογίες δεν μπόρεσαν να βρεθούν ποτέ μόνοι τους στη Ρώμη και η Μπιάνκα μετέθεσε το δείπνο για όταν θα επισκεπτόταν από κοινού τη Νάπολη, ενώ στο κινητό της έπαιρνε συχνά ο Μάουρο.

Στη Νάπολη ο Ρόσσι γνώρισε και τους γονείς της Μπιάνκα και πίστεψε πως η συμπάθεια μεταξύ τους ήταν αμοιβαία. Εν τέλει, η ώρα του δείπνου τετ-α-τετ έφτασε και ο Ρόσσι με περισσή επισημότητα έβγαλε από την τσέπη του ένα κομμάτι χαρτί και άρχισε να διαβάζει τι είχε γράψει.

Η Μπιάνκα τον άκουγε αμίλητη, ώσπου εκείνος φανέρωσε ένα αμπαλαρισμένο κουτάκι κοσμηματοπωλείου. Είχε επιστρέψει στο Tiffany's για να της αγοράσει δακτυλίδι αρραβώνων, όπως εκείνη το είχε ζητήσει! Ούτε να ανοίξει το περιτύλιγμα η Μπιάνκα, ούτε καν που πλησίασε το χέρι της να δει τι είναι. "Ξέρεις, Ρόσσι, τη προηγούμενη εβδομάδα μου έκανε πρόταση γάμου ο Μάουρο και δεν του έχω απαντήσει ακόμα", του αποκρίθηκε μόνο ζητώντας ένα αντίγραφο από τη πρόταση γάμου που είχε γράψει για εκείνη και με την υπόσχεση ότι θα παραμείνουν φίλοι.

Ο Ρόσσι διέκοψε τη διαμονή του στην Ιταλία και επέστρεψε αμέσως μετά στην Αμερική, με το δακτυλίδι στις αποσκευές του. Ήλπιζε πως θα επικρατούσε του αντιπάλου του Μάουρο, στη καρδιά της Μπιάνκα και πως θα στεφόταν εκείνος νικητής στα αισθήματά της, έστω και αν το τηλέφωνο είχε πάψει πια να εμφανίζει το νούμερό της στην οθόνη και να ανταλάσσουν μηνύματα, όπως πρωτίτερα.



Μαριαλένα, 11/08/2007 (βασισμένο σε αληθινή ιστορία)