έφυγες ή μήπως ξέφυγες απ' την ονειρό-παγίδα που είχα βάλει?
Έρωτα θαρρώ ότι σε λέγανε, μα τα φιλιά σου τα χεις φυλάξει σε μιαν άκρη.
έφυγες σου λέω, έφυγες, σ' άλλη διάσταση να πας και γω θα μείνω εδώ στου τέλους το μικρό στασίδι, να σου κουνώ λευκό μαντήλι όπου κι αν πας...
...Άραγε θα ξαναγυρίσεις? Εγώ είμαι εδώ και περιμένω, με βλέπεις? Μια φιγούρα είμαι, μια τελεία στο χάρτη, μια αναπνοή. Μια στάση κάνε Έρωτα ξανά και θα ανέβω κι εγώ στο τρένο σαν σιμώσει!
Wednesday, October 18, 2006
Έφυγες κι απόψε πιο νωρίς...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Το τρένο που περιμένεις, δεν έχει τακτικά δρομολόγια και περνάει με μεγάλη ταχύτητα. Να είσαι έτοιμη να σαλτάρεις. Μπορεί να μην περάσει άλλο! Εγώ πάντως σου εύχομαι γρήγορα να τα καταφέρεις!
Καλησπέρα Ρικ και καλοσώρισες στα μέρη μου! Ταξιδευτής και συ βλέπω με βάση τη Καζαμπλάνκα. Πολύ όμορφη και αληθινή αν και παραβολή η ευχή σου!
Κάτι τέτοιο πρέπει να κάνω γιατί το αύριο κανείς δεν το ξέρει, αλλά τουλάχιστον όταν πηδήξω στο τρένο να ξέρω τι κάνω και τι θέλω από αυτό το ταξίδι στο άγνωστο!
Ευχαριστώ και ανταποδίδω και για σένα όπως και αν το βλέπεις...!
Θα χαρώ να τα λέμε, Μ.
Τρενα ματια μου περνανε πολλα...Αν χασεις της γραμμης ,παρε καποιο με ανταποκριση,,Θα κανει περισσοτερο χρονο αλλα στον προορισμο σου θα σε παει...Αποφυγε το intercity,την ιδια διαδρομη κανει.Απλα εχει πιο αναπαυτικα καθισματα και κοστιζει παραπανω,ισως επειδη ειναι"φρεσκοβαμενο".Παρε την καρβουνιαρα να απολαυσεις ταξειδι,Κανει και πολλες στασεις κ'ολας.Σε καποια θα βρεθει αυτο το "κατι τις"
Καλημέρα
πάρε το τρένο σου και
θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ, σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι..
Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις!!!
@ Παναγιώτα: Ο μουτζούρης στο Πήλιο ή ο οδοντωτός καλύτερα στα Καλάβρυτα είναι σαν να λέμε να αφήσουμε στην άκρη την ταχύτητα σε οτιδήποτε μας συμβαίνει και να λειτουργήσουμε με άλλους ρυθμούς...
Για την ώρα να σε πω ότι δεν το είχα σκεφτεί έτσι, μα τώρα φαντάζει γοητευτικό ένα τέτοιο ταξίδι! Σ'ευχαριστώ για την πρόταση!
@ Μελομένος: Μερικές φορές νομίζω πως η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός από την σκέψη ή την επιθυμία. Με τον τρόπο που νιώθεις και εκφράζεσαι καινούργε φίλε Μελομένε, με κάνεις να χαμογελώ και μέσα και έξω μου για την γλύκα των λόγων σου! Τι όμορφο σχόλιο...
Ένα από τα αγαπημένα μου παλιά ελληνικά τραγούδια είναι το "Νύχτα Στάσου" της Λίτσας Διαμάντη...
Οι στίχοι είναι του Πυθαγόρα:
Αν ξημερώσει σε χάνω
και στα χέρια σου απάνω
γέρνω σαν λυγαριά
Αν κάποιο τρένο σφυρίξει
μαχαιριές θα μου ρίξει
ο χαμός στην καρδιά
Νύχτα στάσου
νύχτα στάσου μια στιγμή
μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή
Νύχτα ρίξε
νύχτα ρίξε κεραυνό
τη σκιά του που θα σβήνει να μη δω
Δεν σταματούν τα ρολόγια
κι όσα μου 'λεγες λόγια
θα τα πάρει η αυγή
Δεν σε κρατάει το δάκρυ
αφού άλλη αγάπη
μακριά μου έχεις βρει
Πανέμορφο Κλέαρχε και πόσο συναισθηματικό συνάμα!
Πολύ δυνατό τραγούδι και αν έχεις λόγο να το φέρνεις στο μυαλό σου, τσακίζει κόκκαλα ο στίχος του...
Να σαι καλά, Μ.
Post a Comment