I drove all night

Ξημερώματα Κυριακής, εκείνη ντυμένη με τα κυριλέ της, ένιωθε ωραία μέσα στο συνολάκι που έντυνε το κορμί της. Γυναίκα, με αυτήν την αίσθηση του "κάτι"... Γύριζε από κάλεσμα σε φίλους, περασμένες δύο το πρωί. Ξεκλείδωσε το αμάξι, μπήκε μέσα. Έκανε να πάρει τον δρόμο του γυρισμού. Βγήκε στη μεγάλη λεωφόρο.

Στο σιντί έπαιζε ένα δισκάκι με ροκ μπαλάντες της τελευταίας εικοσαετίας. Τα περισσότερα τραγούδια τα ήξερε απέξω. Εκείνη τη νύχτα όμως, ήταν η αφορμή για να ακροβατήσει μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Η διαδρομή ακολουθούσε γνώριμα μονοπάτια προς το σπίτι του κάπου εκεί κοντά. Τον δρόμο τον είχαν κάνει και μαζί αρκετές φορές και ειδικά βράδυ, όπως τώρα. Οδηγούσε το αυτοκίνητό της μετρημένα, αλλά νευρικά. Μια σκέψη της πέρασε από το μυαλό, να πήγαινε σπίτι του απόψε, να του χτυπήσει το κουδούνι, να μπει μέσα και εκεί στο επιτόπου, να πετάξει τα ρούχα της στο πάτωμα και να του κάνει έρωτα! Έναν έρωτα δίχως αύριο, στιγμιαίο και παθιασμένο, σαν τον άνεμο Σιμούν που σαρώνει την έρημο και μετά ξανά χάνεται όπως εμφανίστηκε.

Ρίγησε στη σκέψη, τσιτώθηκε. Είδε τον εαυτό της κυνηγό, κυρίαρχο, ολοκληρωτικά μέσα σε αυτό που ποθούσε! Ήθελε να νιώσει τον ανδρισμό του να επιβεβαιώνει την γυναικεία της ορμή, βίαια, αναπάντεχα, απελπισμένα. Και μετά πάνω στην έξαψη να έφευγε το ίδιο κυνηγημένη, όπως ένιωθε σαν θα περνούσε το κατώφλι της πόρτας του! Ήξερε πως δεν μπορούσε να τον έχει, παρόλα αυτά της έλειπε ο τρόπος που της έκανε έρωτα κάποτε...

Είχε φτάσει πια στο κέντρο της πόλης, στα μεγάφωνα ακουγόταν ένα τραγούδι των Lonestar το "Amazed". Δυνάμωσε την ένταση, τραγουδούσε μαζί τους "...every little thing that you do, baby I'm amazed by you..." και συνέχιζε τη πορεία της. Έφτασε στη περιοχή της μα δεν έστριψε προς το σπίτι. Προσπέρασε και μπήκε στην Εθνική Οδό. Απέναντί της τα φώτα του Σαρωνικού έφεγγαν τις μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις με λάμψεις που αντανακλούσαν στο νερό. Συνέχισε να οδηγεί, τρεις το πρωί και είχε όρεξη να πάει όπου τη βγάλει ο δρόμος. Μέσα στη νύχτα, μόνη στο αμάξι, με του μυαλού τις εικόνες να χαράζουν πορεία.

Μετά από ώρα επέστρεψε σπίτι με την επιθυμία της να μεγαλώνει. Το απραγματοποίητο την πυροδοτούσε! Έβγαλε τα ρούχα της, έμεινε γυμνή. Δεν άντεχε τίποτα πάνω της πάλι κι έπεσε στο κρεββάτι. Ένα άγγιγμα ήταν αρκετό να την κάνει να ζητά την πραγματοποίηση της φαντασίωσης. Βρήκε καταφύγιο στη φαντασία, χαϊδεύοντας το σώμα της για να νιώσει την αίσθηση που αποζητούσε. Ένας βαθύς αναστεναγμός την έκανε να κοπάσει, μα και να σχηματίσει ένα δάκρυ στα μάτια της. Τώρα πια ζητούσε μόνο την αγκαλιά και το χάδι του, τη ζεστασιά του, για να κλείσει τα μάτια.

Η ώρα είχε πάει επτά το πρωί. Η κούραση είχε πάρει πια τη θέση της επιθυμίας. Έκλεισε τα μάτια της παραδωμένη και κουλουριάστηκε στα σεντόνια. Η σκέψη καταλάγιασε, μα η μοναξιά της όχι.


picture by Google Images

(c) Marialena, 02/10/2006