Tuesday, February 13, 2007

Έρως σε τέσσερις πράξεις: Πράξη 2η!

ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ (2006)

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα

Image Hosted by ImageShack.us

Μου λες δεν είμαι αυτό
που πάντα αναζητούσες
κι αν μ' είχες λες
πως δε θα με κρατούσες

Μπορεί να μη μοιάζω
μ' όλα αυτά που ονειρεύεσαι
μα θα σε ξάφνιαζε
το πόσο σ' αγαπώ

Εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

Είμαι το βήμα
που δεν έκανες ακόμα
που μια διστάζει η καρδιά
και μια το σώμα

Κι αν νίκησε ο φόβος
την αγάπη που δεν ένιωσες
εγώ σ' αφήνω
να προσέχεις, σ' αγαπώ

Κι εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

είμαι εδώ

=====================================================================================
Ένας έρωτας, ουτοπικός και ατελέσφορος, σε τέσσερις πράξεις:

Πράξη 2η: Η ΔΗΛΩΣΗ!

"...αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ..."
=====================================================================================

8 comments:

An-Lu said...

Καλημερούδια και Χρόνια Πολλά!
...κι εγώ εδώ είμαι ;-)))

panagiota said...

Χρονια πολλα σε ολα τα ερωτευμενα!!!!
Μαριαλενα μου ευχομαι φετος να ειναι η"χρονια"σου,κι'οερωτας να φωλιασει στην αγκαλια σου.Εγω ευχαριστηθηκα με την γκεισα που ειδα(το πηρα το γιαπωνεζικο μου)εφτιαξα και μηλοπιτα για να δελεασω τον Αγιο,μπας και μου χτυπησει την πορτα......Θα δουμε....

Anonymous said...

χρόνια πολλά σε όσους θέλουν να γιορτάσουν!

αν ζητάς κάτι, θα έρθει μόνο του, όταν εκείνο κρίνει...

φιλιά

Marialena said...

@ An-Lu & Αλεξάνδρα: Χρόνια Πολλά και πάντα ερωτευμένη με το έτερον ήμισυ εύχομαι! Και εγώ είμαι εδώ...

@ Παναγιώτα: Αν η μηλόπιττα μοσχομυρίζει και κάποιος περαστικός πιθανόν να την λιγουρευτεί, τότε ελπίζω να σου χτυπήσει τη πόρτα για τα περαιτέρω... Όνειρα θερινής νυκτός, αλλά πάντα ελπίζουμε, έτσι δεν είναι? Χρόνια Πολλά!

adaeus said...

Ενας έρωτας ουτοπικός και ατελέσφορος? Με παντρεμένο?
Για να σοβαρευτούμε, και να σχολιάσουμε λίγο τους στίχους θα έλεγα ότι όταν θέτεις τον εαυτό σου ερωτεύσιμο στη διάθεση της βούλησης του άλλου δεν το λες τόσο απλά, είτε το λες σπαρακτικά είτε δεν το λες καθόλου

Marialena said...

@ Adaeus: Με παντρεμένο? Όχι βέβαια, ποτέ δεν με διήγειρε ανάλογη κατάσταση και ούτε πρόκειται!

Τόσο απλά δεν το λες, πράγματι, γιατί θα προσέξεις στα τέσσερα μέρη αυτού του αφιερώματος πως αναφέρομαι μέσα από στίχους άλλων, αυτή τη φορά, σε κάτι που μέσα μου υπήρξε σπαρακτικό, αλλά ο άνθρωπος που με ενέπνευσε να εκφραστώ κατ' αυτόν τον τρόπο, δεν θέλησε να δεχτεί το δικό μου δώσιμο. Δεν ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο και το κράτησε μακριά του.

Το πως εκφράζω τα μύχια της ψυχής μου, πιστεύω πως φαίνεται μέσα από τη προσωπική μου ποίηση, στο The Write Stuff! Εκεί ξεδιπλώνεται αυτό που αναφέρεις μέσα από τη δική μου φωνή και γραφή.

Anonymous said...

Ψάχνοντας τους στίχους του τραγουδιού "έπεσα πάνω" στο blog σου.
Κορυφαια η διαδοχή των post για "Έρως σε τέσσερις πράξεις".
Βρίσκομαι στην τελευταία πράξη και έχω μελαγχολήσει και ένιωσα κάπως βλέποντας πόσο με εκφράζουν αυτές οι σκέψεις σου αυτές τις μέρες... :)

Marialena said...

Καλησπέρα Fenia με το όμορφο όνομα! Το ωραίο είναι πως όταν πραγματικά έλθει η στιγμή οι τέσσερις αυτές φάσεις να ολοκληρωθούν, τότε έρχεται η στιγμή της αλήθειας για όλους! Μου είναι πρόσφατο ακόμα και ο αντίκτυπός του δεν έχει καταλαγιάσει ακόμα μέσα μου. Μια κουβέντα φιλική αν θέλεις, στη καταιγίδα μη ξεχάσεις πως υπάρχεις και εσύ για να μην εγκαταλειφθείς στους πέντε ανέμους αβοήθητη. Σιγά σιγά όλα θα πάρουν τη θέση τους...