Tuesday, February 06, 2007

Το άσπρο χαρτί - Γ. Σεφέρης

"Τ' άσπρο χαρί σκληρός καθρέπτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
Τ' άσπρο χαρτί μιλάει με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει.

Μουσική σου είναι η ζωή
αυτό που σπατάλησες.
Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες το άσπρο χαρτί"

Γιώργος Σεφέρης, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Θερινό Ηλιοστάσι, "Η"

4 comments:

Θεριό Ανήμερο said...

Και για να συνεχίσω με Σεφέρη:
"γιατί περάσαν τόσα και τόσα μπροστά στα μάτια μας
που και τα μάτια μας δεν είδαν τίποτε
μα παραπέρα και πίσω η μνήμη
σαν το άσπρο πανί
μια νύχτα σε μια μάντρα
που είδαμε όράματα παράξενα,
περισσότερο κι από σένα"

Marialena said...

Υπέροχο απόσπασμα, σ'ευχαριστώ πολύ! Ένιωσα πως σήμερα "Το άσπρο χαρτί" του Σεφέρη, ήταν τόσο ταιριαστό με τη πραγματικότητα τριγύρω μας. Τι μένει τελικά? ..."γιατί περάσαν τόσα και τόσα μπροστά στα μάτια μας
που και τα μάτια μας δεν είδαν τίποτε".

Μετά τις λίστες και τις κατατάξεις, αυτό μετράει πως τα μάτια μας δεν είδαν τίποτε!

Καλήν ημέρα να έχεις αγαπητό μου Θεριό!

panagiota said...

...κλειστηκα στους τοιχους μου γυρευοντας παραθυρα πισω απο τα καδρα...Ενα παραλλαγμενο παραμυθι ξεπληρωνουμε εμεις και οι αλλοι...
Γ.Σεφερης(Μαης -37,selva oscura)
Tοτε δεν υπηρχαν υπολογιστες και μπλογκ....μονο καδρα...

Marialena said...

Παναγιώτα μου, το πόσο με άγγιξε αυτό το ποίημα δεν μπορείς να φανταστείς ή μάλλον μπορείς...

Καλημέρα μέσα από τα άσπρα χαρτιά μας!