Monday, September 24, 2007

Αγαπήστε τον εαυτό σας, είναι θεραπευτικό!


Της Ειρήνης Μωρελλά - Καφίρη, Φαρμακοποιού*

Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι η διάθεση και ο τρόπος αντιμετώπισης των καταστάσεων, ευχάριστων και μη, στη καθημερινή μας ζωή είναι επιλογή μας. Δηλαδή, μπορούμε να ελέγξουμε όχι το πως νιώθουμε, αλλά το πως θα το εκφράσουμε, γεγονός που μπορεί περαιτέρω να καθορίσει τη λεγόμενη στάση ζωής μας.

Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που έχουν διαλέξει να ζουν με μια πιο αισιόδοξη αντίληψη απέναντι στον εαυτό τους και με τη ζωή, σε αντίθεση με εκείνους που αφήνονται σε πιο πεσιμιστικές θεωρήσεις των πραγμάτων. Και βέβαια, οι θεωρήσεις αυτές μπορεί να επηρρεάσουν όχι μόνο την έκβαση κάποιου θεραπευτικού σχήματος στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας, αλλά και στη γενικότερη σωματική και πνευματική μας ισορροπία και ευεξία.

Όπως καταδεικνύουν πολλές επιστημονικές έρευνες σε διάφορους τομείς της υγείας, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας, αλλά και το περιβάλλον μας είναι δυνατό να βοηθήσει να έχουμε ένα καλύτερο επίπεδο υγείας, δηλαδή να προλάβουμε ή ακόμα και να αντιμετωπίσουμε πολλές παθήσεις.

Ο εγκέφαλος παρουσιάζει την ιδιότητα να "προγραμματίζεται" ανάλογα με τις σκέψεις μας. Δηλαδή, κάποιες λέξεις που περικλείουν αρνητικότητα, όπως "δεν μπορώ", "δεν είμαι ικανός" κλπ. επανατροφοδοτούν ουσιαστικά τον εγκέφαλο μας με αρνητικά μηνύματα. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι η γέννηση ή επανεκδήλωση αρνητικών συναισθημάτων.

Η θετικότητα των σκέψεών μας, σε οποιοδήποτε επίπεδο, μπορεί να μας κάνει όχι μόνο πιο ήρεμους, αλλά και περισσότερο υγιείς. Είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παθήσεων έχουν ψυχοσωματική βάση. Φαίνεται ότι ο ανθρώπινος οργανισμός έχει εξαρχής ανεπτυγμένους αμυντικούς μηχανισμούς, που ελέγχονται από τον εγκέφαλο, οι οποίοι προσπαθούν να επαναφέρουν την ισορροπία όταν αυτή για κάποιο λόγο διαταράσσεται. Οι μηχανισμοί αυτοί εξασθενούν όταν ο εγκέφαλος για κάποιο λόγο φορτιστεί αρνητικά.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι το γεγονός ότι οι λέξεις λειτουργούν ως σύμβολα τόσο για εμάς όσο και για τον εγκέφαλό μας. Κάθε λέξη είναι σε θέση να υπενθυμίσει, όχι πάντα σε εκούσιο επίπεδο, κάποια δυσάρεστη ή ευχάριστη κατάσταση, γεγονός που στη συνέχεια πυροδοτεί μια σειρά από αντιδράσεις του οργανισμού προκειμένου αυτός να ανταπεξέλθει στο βιολογικό status που τα γεννηθέντα συναισθήματα έχουν διαμορφώσει. Δηλαδή, αν η λέξη που χρησιμοποιήσαμε προκάλεσε τη δημιουργία άγχους ή στεναχώριας, τότε σαν απόκριση, ο οργανισμός παράγει κάποιες ορμόνες, οι οποίες μπορούν να έχουν ιδιαίτερα βλαπτικές επιδράσεις. Παράδειγμα αποτελεί η ορμόνη κορτιζόλη, η οποία έχει σαν φυσιολογικό ρόλο την προσαρμογή του οργανισμού σε περιόδους παρατεταμένης νηστείας. Η υπερέκκριση κορτιζόλης για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως επανέρχεται ως αποτέλεσμα ιδιαίτερα αγχωτικών καταστάσεων, προκαλεί πολλές "φθορές" στον οργανισμό μας με συνολικό αποτέλεσμα την εξασθένιση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Το αντίθετο προκαλεί μια ευχάριστη σκέψη. Σε αυτή τη περίπτωση έχουμε αύξηση της συγκέντρωσης κάποιων βιογενών αμινών και πεπτιδίων, όπως η σεροτονίνη, που ενισχύουν τα συναισθήματα της ικανοποίησης και της ευχαρίστησης, βελτιώνουν τη διάθεση, καταπραϋνουν το άγχος και εξασφαλίζουν έναν ήσυχο ύπνο.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η επίδραση των ορμονών στην άμυνα του οργανισμού μας και στη γενικότερη σωματική μας υγεία οφείλεται στο ότι οι ορμόνες δεν εντοπίζονται μόνο στο νευρικό μας σύστημα, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματός μας, όπου κατέχουν διαφορετικούς ρόλους. Για παράδειγμα, η σεροτονίνη βρίσκεται επίσης στα αιμοπετάλια, σε ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού και του πεπτικού μας συστήματος, ενώ η κορτιζόλη έχει πρωτεύοντα ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού.

Καθίσταται σαφές, λοιπόν, ότι η αυξημένη ένταση και στεναχώρια, είναι σε θέση όχι μόνο να επηρρεάσουν αρνητικά την αντιμετώπιση των παθήσεων, αλλά μπορούν ακόμα και να προκαλέσουν την πάθηση. Η υπερέκκριση κορτιζόλης προκαλεί εξασθένιση του ανοσοποιητικού, αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης λοιμώξεων, καρκίνου, χειροτερεύει τα συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη και καταστρέφει τα νευρικά μας κύτταρα.

Επειδή ο σύγχρονος ρυθμός ζωής επιβάλλει δυσάρεστες και αγχωμένες σκέψεις, είναι δείγμα καλής σχέσης με τον εαυτό μας η προσπάθεια εύρεσης τρόπων χαλάρωσης, καθώς και η παρατεταμένη εσωτερική παρατήρηση. Μην παραδίνεστε αμαχητί στο πνεύμα των ημερών που συνιστά αδιάκοπη και αλόγιστη χρήση σκευασμάτων, όπως είναι τα ηρεμιστικά, που βοηθούν στην επίτευξη μιας πλασματικής μόνο ηρεμίας, η οποία ουσιαστικά μετατρέπει την υπερευαισθησία ορισμένων ατόμων σε άκαμπτη αναλγησία.

Επιλέξτε πιο φυσικούς και λιγότερο "επικίνδυνους" τρόπους να χαλαρώσετε και προσπαθήστε να είστε πάντα σε επαφή με τον εαυτό σας και τα συναισθηματά σας. Αν και αυτή είναι η δύσκολη οδός, σίγουρα θα σας αποζημιώσει. Άλλωστε, πως θα είσαστε σε θέση να νιώσετε την ευτυχία, αν δε μπορείτε να νιώθετε τίποτα? Κάντε μια καλή αρχή, συμπεριφερθείτε στον εαυτό σας σαν να μιλούσατε σε κάποιον άνθρωπο που αγαπάτε, όπως για παράδειγμα σον καλύτερό σας φίλο. Θα του συνιστούσατε ποτέ να ζει βυθισμένος στο άγχος και τη στεναχώρια? Θα τον παρηγορούσατε?

Χρησιμοποιήστε τις ίδιες λέξεις με τις οποίες θα απευθυνόσασταν στο αγαπημένο σας πρόσωπο, όμως αυτή τη φροά μιλήστε έτσι στον εαυτό σας. Είναι μια τεχνική που μπορεί να προγραμματίσει τον εγκέφαλο με τέτοιο τρόπο, ώστε με την πάροδο του χρόνου να ελαττωθεί το άγχος και να αναπτυχθούν ιδιαίτερα ωφέλιμοι αυτό-προστατευτικοί μηχανισμοί, οι οποίοι βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο.

Είναι πράγματι υψίστης σημασίας η επίτευξη και διατήρηση της ψυχικής μας ισορροπίας για να είμαστε υγιείς, αλλά και ευτυχισμένοι. Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώτος ο πατέρας της Ιατρικής υποστήριξε ότι "πρώτα νοσεί η ψυχή και μετά το σώμα".

Αγαπήστε τον εαυτό σας... είναι μια αγάπη που δεν θα σας προδώσει ποτέ!...

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΟΜΟΙΟπαθητική Ιατρική, τεύχος 40, σελ. 30-31

All you need is love, image by www.endemol.co.za

Links: Happiness is... A Virtual Moment of Joy!
Relentlessly Positive (Αθεράπευτα Θετικοί)

8 comments:

panagiota said...

.....τα λέω στην πεθερά για να τ'ακούει η νύφη!έλεγε η γιαγιά μου.

Σεροτονίνη:ανεβαίνει μ'ενα χάδι,ένα φιλί,καλή παρέα,σχέδια και όνειρα(ακόμα και μη πραγματοποιήσιμα για την ώρα),ρίσκα,σοπινγκ θέραπυ κλπ...σε έκτακτες ανάγκες τα αντικαθιστούμε όλα με σοκολάτα και παγωτό παντός είδους!
Κορτιζόλη:Κρατάει την ισορροπία της,με εργασιοθεραπεία π.χ.φροντίδα ζώων και φυτών,παιδιών,υπερηλίκων κλπ.Σε έκτακτες ανάγκες,κανα κοκταίηλ(οχι μολώτωφ),κανα τσιγάρο,καφεδάκι με θέα,και προπάντων ήσυχος ύπνος.Αν πάλι δεν ισορροπεί,βγάλτε οτι παλιά πιατοπότηρα έχετε και προσπαθείστε να σημαδέψετε τον απέναντι στύλο της ΔΕΗ.Οταν θα πάτε να σκουπίσετε την ζημιά σας σίγουρα η κορτιζόλη θα θέλει να κοιμηθεί...

Αντε και πολλά μυστικά είπα....
Καλησπερούδια,φιλούδια και..all we need iw love!!!!!

Marialena said...

Η έχουσα τους λόγους της βεβαίως, βεβαίως να ανεβάζει τέτοιο ποστ Δευτεριάτικα, λέει το εξής:

Εκεί που αρχίζεις πάλι τα ίδια και ολότελα με το να αυτομαστιγώνεσαι κυρία μου (εμένα λέω να μην παρεξηγηθούμε), πάρε επαφή με τον εαυτό σου και ανακάλυψε ξανά στο σεντούκι τις μικρές χαρές του να ακούς την φωνούλα μέσα σου και να συμπλέετε σε αυτά που έχετε ανάγκη.

Μου πήρε 36 χρόνια να το καταλάβω, αλλά έχω αρχίσει και αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει αυτό...

Κάτσε Παναγιώτα μου, να φοράω κράνος άμα με βγάλει ο δρόμος από το δρόμο σου, γιατί δεν θέλω να μου έλθει καμμιά ξόφαλτση ρίψη πιάτου κατά λάθος και τρέχουμε!

ci said...

Διαβάζοντας αυτό και ακούγοντας την όμορφη μελωδία που έχεις Μαριαλενάκι.. ό,τι πρέπει μετά από μια δύσκολη μέρα - και να γιατί τόσους μήνες παραμένουμε σταθεροί εδώ;)
Καλό βράδυ, όμορφη εβδομάδα!
Φιλιά

Suspect said...

Δεν μου αρέσει να υποστηρίζω έμμεσα ή άμεσα το αλκόολ, ναρκωτικές ουσίες, ή άλλες μεθόδους έμπνευσης και πνευματικής διέγερσης, αλλά όπως έλεγε και o κολομβιανος προσωπικος μου ποτοαναμεικτης “ ….αρκετά από αυτά δουλεύουν πραγματικά...»

Anonymous said...

Η ομοιοπαθητική είναι μια ψευδοεπιστήμη.Άλλωστε το άρθρο προτρέπει και προς την εσωστρεφη κλειστοφοβία.Το πρόσωπο δεν είναι φτιαγμένο για να αγαπά τον εαυτό του.Αλλιώς δεν μιλάμε για πρόσωπα αλλά για άτομα.

Marialena said...

@ Citronella: Χαίρομαι που αυτό το άρθρο είχε να πει και σε σένα Κιτρομελλένια μου! Το θέμα είναι να κατορθώνουμε μέσα από την συνθλίβουσα καθημερινότητα να βρίσκουμε διέξοδο στις ανάγκες της ψυχής μας. Σε φιλώ γλυκεία μου!

@ Suspect: Προτιμώ να αντλώ ευεξία και δύναμη από την εσωτερική μου πηγή, όταν μπορώ και θέλω, παρά να καταφεύγω σε κατασκευάσματα, αλλά όπως θα έλεγε και ο προσωπικός σου ποτοαναμείκτης: "περί ορέξεως...!"

@ Παναγιώτης: Καλοσώρισες στη σελίδα μου Παναγιώτη. Επέτρεψέ μου να διαφωνήσω με την δήλωσή σου πως
Το πρόσωπο δεν είναι φτιαγμένο για να αγαπά τον εαυτό του. Μη φοβάσαι να αναζητήσεις αυτή τη σύνδεση με τον εαυτό σου. Δεν λέει το άρθρο να στραφείς προς μια εσωστρεφή κλειστοφοβία, από όσο το έχω καταλάβει. Λέει πως έχοντας επαφή με αυτό που είσαι, λειτουργείς καλύτερα με τους άλλους.

Δεν είδα να επισημαίνεις το γεγονός ότι αρκετοί συνάνθρωποί μας, μπρος στις δυσκολίες επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης με τον περίγυρο, στρέφονται στη χρήση ουσιών που πιστεύουν ότι τους διευκολύνουν, είτε φαρμακευτικές είτε άλλες. Σε αυτή τη περίπτωση δεν υπάρχει η εσωστρεφής κλειστοφοβία που αναφέρεις?

Για την ομοιοπαθητική το τι πιστεύει ο καθένας μας είναι προσωπικό ζήτημα και εφόσον δεν υπάρχει απόδειξη των λεγομένων σου επιστημονικά, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Να σαι καλά!

Anonymous said...

Θα έλεγα πως ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει:Η ίδια η ομοιοπαθητική θεωρείται από τον επιστημονικό κόσμο ψευδοεπιστήμη (παραθέτω ενδεικτικά: Arthur William Wiggins, Charles M. Wynn, Quantum Leaps in the Wrong Direction: Where Real Science Ends and Pseudoscience Begins, National Academy Press, 2001).Η Ομοιοπαθητική επίσης θεωρείται "μη συμβατική"άσκηση της Ιατρικής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1997.Αντιτίθεται στην κλασική ανοσοποίηση-πράγμα που την καθιστά εχθρό της κλασικής Ιατρικής.

Σε ευχαριστώ για το χώρο και τον χρόνο.Να είσαι πάντα καλά.

Marialena said...

Παναγιώτη καλημέρα και πάλι και από εμένα. Αντιλαμβάνομαι πως έχεις μεγάλη γνώση του αντικειμένου που πραγματεύεσαι και γι' αυτό παραθέτεις και τις ανάλογες πηγές για να υποστηρίξεις την άποψή σου.

Η συγγραφεύς του άρθρου δεν υποστηρίζει σε βάρος της κλασσικής ιατρικής την ομοιοπαθητική, η οποία κατ' εμέ δρα υποστηρικτικά στο έργο της πρώτης, όταν ειδικά εξαρτάται η ζωή του πάσχοντος από αγωγή χρονία, όπως π.χ. στον σακχαρώδη διαβήτη. Αυτό που εξάγω ως συμπέρασμα, είναι η επιλογή μιας στάσης ζωής που εμπεριέχει και την ψυχική επαφή και αυτογνωσία για να ζούμε καλύτερα και όχι προσφυγή σε χημικές και άλλες ουσίες που δρουν ως placebo στην αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.

Θα χαρώ δοθείσης της ευκαιρίας να έχουμε και στο μέλλον ανάλογες συζητήσεις, επιτρέποντος του θέματος φυσικά.