Καλάβρυτα

Λίγο πριν ξεσπάσει το τελευταίο κύμα των καταστροφικών πυρκαγιών στην Πελοπόνησο, βρέθηκα οδικώς στα Καλάβρυτα μετά από περίπου 20 χρόνια που είχα να πάω και τα θυμόμουν πλέον αμυδρά.

Στη διαδρομή μέχρι το Άνω Διακοφτό, η φωτιά είχε σαρώσει στο διάβα της ολόκληρες βουνοπλαγιές, περνώντας συχνά μέσα από μικρούς οικισμούς και διασχίζοντας κάθετα τον δρόμο, άφηνε καρβουνιασμένες ολόκληρες πλευρές του Χελμού.

Τα Καλάβρυτα αν και καλοκαίρι, έσφιζαν από ζωή. Λόγω του χιονοδρομικού κέντρου, διαπίστωσα πως η τοπική οικονομία ανθεί και βρίσκει κανείς καλά καταλύματα και εστιατόρια μέσα στο χωριό.


Άποψη των Καλαβρύτων από τον Λόφο του Καττή

Πρώτη μας στάση ήταν το μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας, έξω από τα Καλάβρυτα στα 5 χλμ. Μεγάλος χώρος με ιστορικές καταβολές από τον Μεσαίωνα, έγινε γνωστό λόγω της κήρυξης της Επανάστασης του '21 από τον Π.Π. Γερμανό αλλά και για την επέλαση των Γερμανών από την Μονή κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Στους χώρους του μοναστηριού φιλοξενείται ένα ενδιαφέρον μουσείο από εκκλησιαστικά και εθνολογικά ευρήματα από τον καιρό της Εθνεγερσίας, όπου φυλάσσεται και το λάβαρο της Επανάστασης που κρατούσε ο Π.Π. Γερμανός την 25η Μαρτίου του 1821 και όρκισε τους εξεγερμένους!


Η Μονή Μεγίστης Λαύρας




Ο αδριάντας του Παλαιών Πατρών Γερμανού


Ο χιλιόχρονος πλάτανος στο προαύλιο από την εποχή του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, ιδρυτή της Μονής


Το Λάβαρο της Επαναστάσεως

Στη συνέχεια κατηφορίσαμε πάλι προς το χωριό και κατευθυνθήκαμε αυτή τη φορά στην αντίθετη κατεύθυνση στον Λόφο του Καττή, όπου η εκτελέστηκαν όλοι οι άρρενες κάτοικοι των Καλαβρύτων άνω των 14 ετών, σε αντίποινα για αντιπερισπασμό εναντίον των Γερμανών κατακτητών. Δέος και συγκίνηση σε διακατέχει στο λιτό μα επιβλητικό μνημείο που έχει στηθεί στη μνήμη τους, ενώ οι αναφορές στις γυναίκες που με τα χέρια έθαβαν τους νεκρούς τους μετά τη θηριωδία, προκαλεί θλίψη και πόνο για το πρόσφατο παρελθόν.


Ο Λόφος του Καττή, τόπος εκτέλεσης και μαρτυρίου


Μνημείο οδύνης και οδυρμού



Το μεσημέρι είχε ήδη έλθει καθώς επιστρέφαμε στο κέντρο των Καλαβρύτων και στην κεντρική πλατεία αναζητήσαμε τον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, όπου το ρολόι στο καμπαναριό έχει σταματήσει την ώρα που γινόταν οι εκτελέσεις των Καλαβρυτινών, για να θυμίζει το τραγικό αυτό γεγονός στο πέρασμα του χρόνου...




Η Μητρόπολη Καλαβρύτων με το σημαδιακό καμπαναριό

Κάτω από τα μεγάλα πλατάνια γύρω από την πλατεία καθήσαμε και απολαύσαμε ένα πλούσιο γεύμα από ψητά κρέατα που φημίζεται η περιοχή και μέσα στον καθαρό αέρα χαλαρώναμε παρά τον καυτό ήλιο του μεσημεριού.

Φεύγοντας, κάναμε μια τελευταία στάση στην Ι.Μ. του Μεγάλου Σπηλαίου, 8 χλμ πριν τα Καλάβρυτα, που τα τελευταία χρόνια αναστηλώνεται και συντηρείται και γι' αυτό είναι μερικώς επισκέψιμη μετά τις 2 μμ όπου οι εργασίες αποκατάστασης σταματούν. Το τρεχούμενο νερό από πηγή και η θέα στις βουνοπλαγιές του Χελμού, αποζημιώνουν τον επισκέπτη που θα σταματήσει για λίγο στο ιστορικό αυτό μοναστήρι.


Το Μέγα Σπήλαιο σκαρφαλωμένο πάνω στον βράχο

Μαριαλένα, 04/09/2007