Ρέμος/Ονειράμα live 2007

Όταν κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού το άλμπουμ του Αντώνη Ρέμου για την συναυλία των Mad Secret Concerts που είχε δώσει μαζί με τους Ονειράμα, βρήκα το αποτέλεσμα συμπαθητικό καθώς η λαϊκή φωνή του Ρέμου έντυνε τους ροκ ήχους του συγκροτήματος από τη Θεσσαλονίκη. Πηγαίνοντας για διακοπές, είδα μια αφίσα ότι θα εμφανιζόταν ζωντανά στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας κι έτσι μετά από λίγες μέρες σκέψης, συνεννοήθηκα με τη φίλη Παναγιώτα που θα ερχόταν τη προηγουμένη στο εξοχικό μου για να πάμε να δούμε τη συναυλία.

Σάββατο βράδυ 18 Αυγούστου, μια ζεστή καλοκαιριάτικη βραδυά που ενώ σουρούπωνε, εμείς με το αυτοκίνητο διασχίζαμε τον παραλιακό άξονα που μας έφερε στο γραφικό Ξυλόκαστρο. Η συναυλία δινόταν στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωνής στη Μαρίνα Ξυλοκάστρου και εμείς πριν εισέλθουμε στο χώρο καθήσαμε να τσιμπήσουμε κάτι χαζεύοντας τη κίνηση των πεζών δίπλα στη παραλία και απορώντας με την εξυπηρέτηση του συγκεκριμένου μαγαζιού που μέχρι να μας σερβίρει, κοντέψαμε να κοιμηθούμε!

Μετά τη σύντομη βόλτα μας παρα θίν αλώς, κατευθυνθήκαμε στο χώρο του πάρκου όπου βρεθήκαμε να βλέπουμε τη σκηνή μα να καθήσουμε ακόμα δεν είχαμε βρει τον τρόπο. Τη λύση μας την έδωσαν προφανώς ντόπιοι, όπου με καρέκλες ανά χείρας, έπιαναν αυτό που λέμε "πρώτο τραπέζι πίστα"! Πήραμε και εμείς λοιπόν τις καρέκλες μας και καθήσαμε απέναντι από τη σκηνή σε λογική απόσταση, από όπου ευτυχώς βλέπαμε καθαρά στο βάθος.

Κατά τις 10:30 ο Αντώνης Ρέμος μαζί με τη μπάντα του ανέβηκαν στη σκηνή και όπως ο ίδιος μας είπε, διαπίστωσε πως ο κόσμος που είχε μαζευτεί ήταν πέρα από τις προσδοκίες του! Τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο για 3 ολόκληρες ώρες και με σωστή επιλογή των κομματιών και την προσεκτική ενορχήστρωση και τα οπτικά εφέ που συνόδευαν τα τραγούδια, δεν μας άφησε να καταλάβουμε πότε πέρασε η ώρα!

Κι επειδή επί σειρά ετών παρακολουθώ τη καριέρα του συγκεκριμένου, διαπίστωσα πως αν και κάπου μένει στο γνώριμο λαϊκοπόπ του στυλ, στη συνεργασία του με τους Ονειράμα μας έδειξε πως μπορεί άνετα να τραγουδήσει και ξένο ρεπερτόριο, χωρίς να καταφεύγει σε λαϊκότροπες ερμηνείες. Επίσης, για μια ακόμα φορά είπα στον εαυτό μου, ότι χίλιες φορές να πηγαίνεις σε μια συναυλία να δεις τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες, παρά να εγκλωβίζεσαι στα κλουβιά που ονομάζονται "κέντρα διασκέδασης" το χειμώνα, για να πληρώσεις υπέρογκα ποσά για να ακούσεις κατά κανόνα τραγούδια της πίστας και της τάβλας! (Έφη Θώδη εσύ μας οδηγείς!!!)

Να μερικά βιντεάκια που τράβηξα από εκείνη τη βραδυά, με τραγούδια για μένα ξεχωριστά:


Της αγάπης μαχαιριά


Νύχτες μοναξιάς/Blue Hotel


Ο χορός - Ονειράμα

Μέχρι την επόμενη συναυλία να είμαστε καλά και να ακούμε μουσικές που μας ταξιδεύουν!

Μαριαλένα, 06/09/2007