Κι είπε ο Δάσκαλος:
Πραγματική είναι η προσευχή που είναι ελεύθερη από κάθε ανάμειξη και επέμβαση της λογικής. Της λογικής που είναι μέρος του κατώτερου νου του ανθρώπου. Του κατώτερου νου, που μέσα στην απελπισμένη αναζήτηση της επαφής του με τον ανώτερο νου-τη βαθιά γνώση- βρίσκεται σε σύγχυση και χάνεται μέσα στον κόσμο των αισθημάτων και των αντικειμένων.
Κι ενώ η λογική είναι απαραίτητη για την καθημερινή μας ζωή, βασίζεται αποκλειστικά σε ότι εμείς, σαν άτομα, έχουμε ζήσει ή έχουμε διδαχθεί από ανθρώπους σαν κι εμάς και που κι αυτοί έζησαν, πριν από εμάς, τη δική τους ατομική ζωή και διδάχθηκαν από άλλους ανθρώπους σαν κι αυτούς, που έζησαν πριν από αυτούς σε ένα περιβάλλον που το έχουμε στολίσει με τις δικές μας, τις προσωπικές μας επιθυμίες και τις αντιλήψεις.
Η πραγματική προσευχή αναδύεται από τη γνώση του βάθους και είναι ένα βίωμα που περιέχει όλα όσα το ανθρώπινο είδος έχει βιώσει από τη στιγμή της εμφάνισής του στη γη. Κι είναι ένα βίωμα ευχαριστίας και δοξασμού, χαράς, πληρότητας κι αγάπης προς τον Δημιουργό. Κι είναι ακόμη ένα βίωμα συμπόνοιας για τον φόβο, την αρρώστια, τη συμφορά, την απογοήτευση και τη λύπη, που ο καθένας μας, σαν άτομο, σαν λογικό-κοινωνικό όν, βιώνει στο διάβα της σύντομης ζωής του.
Η πραγματική προσευχή είναι ένα βίωμα κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Μόνο που ο καθένας μας το ζει μόνος του, την ώρα της δικιάς του προσευχής. Γι' αυτό και το θεωρούμε και την ονομάζουμε δικιά μας προσευχή.
Ο Θεός είναι ένας. Κι οι προσευχές όλων των ανθρώπων, από όλες τις θρησκείες, απευθύνονται σε Αυτόν, έτσι όπως η βροχή που πέφτει στη γη ακολουθεί το δρόμο προς τον ωκεανό.
Πολλά είναι τα χρώματα, αλλά μόνο ένα το φως. Πολλές είναι οι δίψες, αλλά ένα το νερό. Πολλές είναι οι ανθρώπινες μορφές, αλλά μια η ουσία.
Είμαστε όλοι ΈΝΑ. Απλά δεν βλέπουμε με τα μάτια μας το συνδετικό ιστό της ενέργειας μεταξύ μας. Αγαπώντας τους άλλους, αναγνωρίζουμε τη σύνδεσή μας μαζί τους.
Πως, λοιπόν, να μην είναι ΜΙΑ η πραγματική προσευχή όλων των ανθρώπων?
Και πως να μην πραγματοποιούμε το θέλημά του Θεού, τον προορισμό μας, που ορίζει να φέρνουμε γαλήνη εκεί όπου υπάρχει ταραχή, συγνώμη εκεί όπου υπάρχει θυμός, συμπόνια εκεί όπου υπάρχει πόνος κι αγάπη εκεί όπου υπάρχει μίσος?
Απόσπασμα από το βιβλίο της Χρυσάνθης Φωτεινού-Κισατζεκιάν "Και ρώτησα τον Δάσκαλο", εκδόσεις Καφέ Σχολειό, σειρά: Η επανάσταση της Αγάπης, Αθήνα, 2001
Wednesday, October 11, 2006
Και ρώτησα τον Δάσκαλο για την Πραγματική Προσευχή
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Ο Θεός είναι ένας και όλοι
απευθύνονται σε αυτόν
πούντος όμως ?
Όχι γιατί τον χρειαζόμαστε
αλλά πούντος
Λες να κατάλαβε ότι δεν τον
χρειαζόμαστε ?
Καλή σου ημέρα
που ξέρεις μπορεί να εμφανιστεί
για να σώσει τον άγιο Κωνσταντίνο !
Της λογικής που είναι μέρος του κατώτερου νου του ανθρώπου.
Σε δουλεύει ο "δάσκαλος". Βαφτίζει ανώτερο το τίποτα για να υποβαθμίσει αυτό που δεν φτάνει. Όμφακες εισίν!
Έπρεπε να αρχίσεις με την ορολογία, τί είναι "νους", τί είναι "λογική" και θα διαπίστωνες πάραυτα ότι ο "δάσκαλος" βρίσκεται σε σύγχυση...
@ Sailor: Ο θεός μάτια μου, δεν έρχεται κατά παραγγελία προφανώς όποτε τον χρειαστούμε, δεν είναι τζίνι να μας σώζει από τις κακοτυχίες μας. Είναι παντού, μέσα μας και γύρω, μα ο σκοπός του δεν είναι παρεμβατικός. Είναι κομμάτι μας, όσο είμαστε εμείς δικό του.
καλημέρα, βάστα γερά καπετάνιε μου!
@ S.Frank: Απευθύνεσαι αγαπητέ μου, σε κάποιαν που μέχρι τώρα η λογική κατείχε κυριάρχο ρόλο στην επεξήγηση των πάντων γύρω μας, οπότε αντιλαμβάνομαι τι λες μέχρι του σημείου που ο ανώτερος νους σημαίνει το πνεύμα, το Όλον, το κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσην που εμπεριέχει φυσικά και τη λογική.
Θα σου πρότεινα πριν σχολιάσεις κάτι που δεν γνωρίζεις ακόμα (και αυτό αφορά στον "Δάσκαλο") να μπεις αφενός στο λινκ του Σχολειού να δεις αυτός που εμπνεύστηκε αυτές τις ιδέες, ποιός πραγματικά είναι (καθηγητής κοινωνικής ανθρωπολογίας και νέων τεχνολογιών στο Μοντρεάλ και αλλού) κα να δεις με τα δικά σου μάτια τι και πως και μετά να συζητήσουμε αν και εφόσον αυτά που διάβασες είναι ή όχι, βλακείες και παραδοξολογίες.
Κοίτα και αυτό εδώ το κείμενο για τον νου καθώς και αυτό για το ανθρώπινο πνεύμα σε παρακαλώ και είμαι φυσικά, στη διάθεσή σου, για έναν επικοδομητικό διάλογο, επί παντός επιστητού! Να σαι καλά κι αναμένω!
Τα έχω διαβάσει αυτά και βρήκα σήμερα αφορμή και χρόνο να σου γράψω συνολικά.
Όπως πάντα σ' αυτές τις περιπτώσεις, καταφεύγει ο "δάσκαλος" σε ιδεοληψίες, για ό,τι δεν θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει από τον υπαρκτό κόσμο. Τον δυσκολεύει το σύμπαν και ανακαλύπτει "μέσα του" το ΕΝΑ (κάπως πλωτινικός μου φαίνεται ο δάσκαλος)... Κάποια άλλη εποχή και σε άλλους γεωγραφικούς χώρους θα ανακάλυπτε το Δωδεκάθεο ή τον Προφήτη...
"Η γλώσσα της επιστήμης", έλεγε πρόσφατα ο Geoge Steiner στη Μπολόνια, "είναι πολύ δύκολη και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφραστούν σ' αυτή", οπότε (λέω εγώ) καταφεύγουν στη γλώσσα της ποίησης ή της θεοπληξίας, η οποία δεν εξηγεί βέβαια τίποτα και αποκοιμίζει την έμφυτη περιέργεια των ανθρώπων.
Σ'ευχαριστώ για τον διάλογο, όμως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς το πνεύμα ως "τίποτα", δηλαδή για να καταλάβω με την πλήρη κυριαρχία της λογικής και της επιστήμης στη ζωή μας, που πάει το συναίσθημα, ο Συλλογικός Νους, η Γνώση, ο Έρωτας, η Αγάπη, που κατοικούν αυτά μέσα μας? Πραγματώνονται μόνον μέσα από τη Λογική? Η καρδιά τι ρόλο παίζει, ακόμα και η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία με το Θείο από που ξεκινά και καταλήγει?
Θα ήθελα να σε ρωτήσω λοιπόν για την δική σου άποψη επί των ερωτημάτων μου, μιας και θα μου επιτρέψεις να σεβαστώ αλλά και να διαφωνήσω περί ιδεοληψιών και θρησκοληψίας που αναφέρεις αγαπητέ μου S.Frank.
..Λιγο απο ολα...Και για ολα
Καλησπερα με αγαπη θεου.Ο θεος υπαρχει μεσα μας,δεν χρειαζεται να ειναι ορατος στην αισθηση.Τα ματια της ψυχης τον βλεπουν.Σιγουρα και δεν παρεμβαινει.Μας εδωσε ελευθερη βουληση απο τοτε που μας δημιουργησε σαν ερμαφροδιτα παιδια απο φως.Και εκατομυρια χρονια μετα,οταν αποφασισαμε να χωριστουμε σε Αδαμ+Ευα.Δεν επενεβη.
Η λογικη ειναι το αντιθετο του παραλογου.Αλληλοσυμπληρωνονται.Γιατι λοιπον ολα πρεπει να τα βλεπουμε κατω απο το πρισμα της λογικης?
Ολους μας δυσκολευει το συμπαν.Ο κατωτερος νους δεν μας αφησε αναμνησεις απο την θεικη καταγωγη μας.
Και ο Πλατων τον ΕΝΑ εψαχνε και ο Προφητης για τον ΕΝΑ μιλουσε.
Και στο 12θεο ΕΝΑΣ εκανε τα κουμαντα στην τελικη.εκεινος ο σεξουλιαρης ο Διας
Η επιστημη δεν θα μπορουσε να υπαρξει χωρις το θεικο πνευμα.Θ κυνηγουσαμε με τα ροπαλα ακομα.Κι οσο για την γλωσσα της ποιησης και της θεοπληξιας,ας ρωτησουμε(αν και δεν ειναι εφικτο,γιατι ελιωσαν και τα κοκκαλα τους)καποιους που αφιερωσαν την ζωη τους στο επιστημονικο παραδοξο,ποσο θεοπληκτοι ηταν και ποσο μεγαλοι εραστες της ποησης.
Ας αφησουμε λοιπον τους αναζητητες ησυχους.δεν μπορουμε να κρινουμε αν δεν γινουμε συνοδοιποροι τους.
Καλο απογεμα σε ολους
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον S.Frang
Μαριαλενα μου εγω μαλλον ειμαι πολυ ντουβαρι,αυτον τον κυριο Γιωργο Πετρια,η Πετριδη,η...οτι ναναι.(george steiner επι του γερμανικου)δεν τον γνωριζω.Αμφιβαλλω ομως αν τον γνωριζει και η μανα του η ιδια τελικα,αλλα τεσπα.Πηγε ο ανθρωπος για cucina bolognese,εεεε....κατορθωσε και ανεβηκε στο εδρανο,εβγαλε κι ενα λογιδριο περι της"γλωσσας της επιστημης"
Ευτυχισμενος εφυγε απο την γειτονα χωρα.Εισεπραξε το χειροκροτημα που ειχε αναγκη(οι ιταλοι ειναι χουβαρνταδες σ αυτο,τους εζησα επι επτα συναπτα ετη)
Ας αφησουμε τους"δηθεν"του παροντος κι ας παμε πισω λιγο..στα δικα μας ελληνικα χωραφια.Τα μαθηματικα ξεκινησαν απο την ελλαδα.ολοι αυτοι οι ανθρωποι ηταν φιλοσοφοι πρωτα και μετα επιστημονες.Την εννοια του 'ποθεν ερχομαστε"ειχαν κανονα πρωτα και μετα τους αριθμους.Δεν χρειαζεται να αναφερω ονοματα.Ειναι γνωστοι σε ολους.
Αλλα θα αναφερω τον αλ-σαμαβαλ που τον 12το αιωνα εκανε το συστημα των 210 εξισωσεων με 10 αγνωστους....ηταν φοβερα θρησκευομενος μουσουλμανος...το συστημα το ελυσε.....το οραμα και την φαντασια τα εκανε πραγματικοτητα.
Με μεγαλη ταπεινοτητα συνιστω σε αυτους που πιστευουν οτι η επιστημη εκτοπισε τον ρολο του θεου απο την ζωη μας να διαβασουν "τον κοσμο της σοφιας"του Γιοστειν Γκααρντερ.κι αν το βρουν κουραστικο ας διαβασουν την βιβλο.Ειναι ενα βιβλιο με φαντασια..........
Καλημέρα Μαριαλένα !
Καλώς σε βρήκα !
Για καλημέρα ήρθα, σε μεγάαααλο θέμα έπεσα.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο.
Αρα σιωπώ.
Να σου γράψω όμως κάτι πού αγαπώ ως "ταυτότητα"
Ελληνίς το γένος, το ήθος και το έθος.
Εθος, οι "εικόνες μας"
Οι Θεοί και ο Θεός.
Καλημέρα Nada, Panagiota & Allmylife! Διάβασα τις απόψεις σας και θα πω αυτό που με εκφράζει. Οι αφορισμοί και δογματισμοί ποτέ δεν μου ταίριαζαν σαν άτομο. Όσοι από εσάς λειτουργείτε καλά μέσα από τη μία ή την άλλη άποψη, έχει καλώς. Όμως, ο άνθρωπος φτίαχτηκε για να έχει επαφή και με τα τέσσερα επίπεδα του, το σωματικό, ψυχικό, πνευματικό και φυσικά διανοητικό, και η υπο- ή υπερ- λειτουργία κάποιων από αυτά, σηματοδοτεί ανισορροπία στην ύπαρξή μας.
Κανείς δεν είναι αναγκασμένος να υοθετήσει αυτό που δεν του ταιριάζει, αλλά σας παρακαλώ να μην αναλωνόμαστε σε χαρακτηρισμούς αδόκιμους προς πρόσωπα και καταστάσεις χάρην εντυπωσιασμού. Σας ευχαριστώ και οι απόψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!
Το τελευταίο που λες " ο άνθρωπος φτίαχτηκε για να έχει επαφή και με τα τέσσερα επίπεδα του, το σωματικό, ψυχικό, πνευματικό και φυσικά διανοητικό, και η υπο- ή υπερ- λειτουργία κάποιων από αυτά, σηματοδοτεί ανισορροπία στην ύπαρξή μας. "
είναι η ουσία.
Να συμπληρώσω μόνο και για την αποδοχή από εμάς τους ίδιους όλων των επιμέρους μερών μας. Να τα αναγνωρίζουμε, να καλωςορίσουμε την αλήθεια τους, να τα αγαπάμε. Συνολικά
Αλκιμήδη μου καλημέρα! Να συμπληρώσω στο σχόλιό σου μια φράση ακόμα, "και να τους φερόμαστε σαν φίλους και όχι σαν εχθρούς μας, γιατί είναι όλα τους κομμάτια αυτού που είμαστε, είτε μας αρέσει είτε όχι!"
Προσωπικά, ελπίζω να μην είναι μακριά η ώρα που θα τα καταφέρω...
με την ίδια ελπίδα ζούμε
χαμόγελα πολλά σου στέλνω
@ Αλκιμήδη: ευχαριστωωωωώ για τα χαμόγελα τα όμορφα, όσο για την ελπίδα, κάτι μέσα μου λέει πως μπορεί να ανθίσει και να μυρίσουμε τα λουλούδια που θα βγάλει, ποτίζοντάς την από τη ψυχή μας...!
Καλημέρες!
Post a Comment