Τι τάξη πας φέτος?

Άνοιξαν και φέτος τα σχολεία και χθες έβλεπα δυο κοριτσάκια του δημοτικού δίπλα μου, τη Μαρία και την Εριέττα, να παίζουν στην αυλή κάνοντας σχοινάκι. Σε λίγο, όταν ξεκινήσουν τα μαθήματα, ίσως να μην τους μένει χρόνος να βγαίνουν να παίζουν όσο συχνά το χρειάζονται, σαν παιδιά που είναι.



Σε στιγμιότυπα πέρασε από μπροστά μου και η δική μου μαθητική ζωή. Τότε που πήγα νηπιαγωγείο στη Νεάπολη Λαρίσης, σε ένα σχολειό ανάμεσα στα βαμβακοχώραφα της περιοχής και έχω ως ενθύμιο ένα στρατιωτάκι που μου είχε δώσει ένα παιδάκι στο λεωφορείο. Επιστροφή στην Αθήνα πρώτη δημοτικού, σχολή Προβατά (μπεεεε) και να λέω όλη τη μυθολογία απ' έξω που ήξερα από τα τέσσερά μου, όταν μου τη διάβαζε η μαμά μου.

Δευτέρα δημοτικού στο δημόσιο πια, ένα παλιό κτήριο που έγινε μετέπειτα ΤΕΕ στη γειτονιά μου. Στη τρίτη αλλάξαμε κτήριο και πήγαμε στο 8ο με τη μεγάλη αυλή και τα πεζούλια γύρω γύρω που σκαρφαλώναμε. Εκεί είναι ακόμα η αυλή και μου θυμίζει που σαν μελισσόπουλα κατεβαίναμε τις σκάλες για να βγούμε στο προαύλιο να παίξουμε λάστιχο, κυνηγητό ή να καθήσουμε στα πεζούλια να φάμε το κολατσιό μας. Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις, η παρέλαση στη πλατεία Ηρώων με άσπρη μπλε στολή, η ποδιά Τσεκλένης που φορούσαμε με το άσπρο γιακαδάκι. Τα αθλητικά πορτοκαλί Puma με το πράσινο σήμα που πρωτοφόρεσα, ο σκούφος με το ασορτί κασκόλ σε πράσινο, ένα γαλάζιο μπουφανάκι από την Αγγλία που το έλιωσα, οι γαλότσες οι κίτρινες το χειμώνα, η σάκα με τα αντανακλαστικά, οι κασσετίνες με τα χίλια μύρια μολύβια και τζιρτζίμιλα μέσα. Η Hello Kitty και η Sarah Kay με τις συλλογές των αυτοκόλλητων σε άλμπουμ, όταν τρώγαμε τις γκοφρέτες Κουκουρούκου! Ο δάσκαλός μας ο κύριος Βαλασάκης, που με αυτόν έβγαλα το δημοτικό ή η κυρία Αθηνά που ήταν η δασκάλα μου στις πρώτες τάξεις... οι συμμαθητές και συμμαθήτριες που ακόμα με μερικούς μένουμε κοντά και διασταυρωνόμαστε! Ο Βενέτης το πρώτο αγόρι που φίλησα στη δευτέρα δημοτικού, σε μια εκδρομή στο στρατόπεδο που πηγαίναμε για περίπατο! Τα αγγλικά στον Σαββίδη με σορτσάκι και παντοφλίτσες Sprider στη δευτέρα δημοτικού στη πρώτη προκαταρκτική, που παράταγα το παιχνίδι στη πλατεία για να πάω για μάθημα. Ή η Τέτη, η πρώτη μου δασκάλα αγγλικών στο σπίτι στη πρώτη δημοτικού, που ενώ κάναμε μάθημα, μετά της άρεσε να της χτενίζω τα μαλλιά!



Γυμνάσιο στο ιδιωτικό θηλέων με αυστηρές αρχές, έτρεμα όταν πήγα να με γνωρίσουν. Παλιές συμμαθήτριες στη τάξη, αλλά και καινούργιες από άλλες περιοχές! Ο Ξάνθος, ο γυμνασιάρχης από την "εύανδρο Ήπειρο", που μας είχε στο ένα πόδι. Καθώς διάβαζε την Ιλιάδα, μας έλεγε πως οι άνδρες είναι ωραίοτεροι από τις γυναίκες γιατί δεν σπάνε! Η Ηλιοπούλου η μαθηματικός που με μια ματιά της, γινόμασταν πουλάκια. Η Μήτσαινα ή "φίδι", η χημικός με τα αταίριαστα ρούχα, "Το ύψος" η αγγλικός με το 1,50 που δεν έφτανε στον πίνακα, η φευγάτη φιλόλογος με τις παράξενες κάλτσες στα παπούτσια της η Πικουλόθεν, η αναιδής φυσικός, ο Κυριούλης που μας έδινε εικονίτσες και ευχές, ο θρησκευτικός μας...! Τα παιχνίδια μέσα στη τάξη (πρόσωπο, ζώο, πράγμα), τα σημειωματάκια που ανταλλάσαμε όταν βαριόμασταν να παρακολουθήσουμε, η μουσικός που μας σήκωνε πάνω και τραγουδούσαμε όλοι μαζί, οι μιμήσεις που μου άρεσαν να κάνω, τα σιδεράκια που έβαλα στα δόντια μου και δεν μπορούσα να φάω το μήλο μου παρά σε πολύ μικρά κομματάκια!

Κάποια κορίτσια που κάπνιζαν κρυφά στις τουαλέτες, ή στη τρίτη γυμνασίου όταν άλλες κοκορευόταν ότι βρήκαν "αγόρι" και το έπαιζαν πεπειραμένες! Τα πρώτα αγόρια στη τάξη μας στο λύκειο, η προετοιμασία για το πανεπιστήμιο με τα φροντιστήρια, η ταλαιπωρία του πήγαινε έλα βρέξει χιονίσει για μάθημα τα βράδυα, το αστέρι η Παπαδέα που διεύθηνε το φροντιστήριο και κένταγε στο μάθημα, η πενταήμερη στη Βόρειο Ελλάδα στη Γ' Λυκείου, οι τελετές λήξης κάθε σχολικής χρονιάς με τη συμμετοχή μας στα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα, τις γυμναστικές επιδείξεις. Τα αγγλικά στη κυρία Βάσω που με τη ρόμπα κατέβαινε από το σπίτι της και μας έκανε μάθημα και διάβαζε ανάποδα τα βιβλία. Η εκπαιδευτική εκδρομή στην Αγγλία το καλοκαίρι μετά το Proficiency. Η κυρία Μαρία, η αδελφή της που μας έβαζε τις φωνές όταν παίζαμε στο προαύλιο ή κάναμε φασαρία με άλλους στη τάξη.



Τα τετράδια Unicef, η πρώτη τσάντα Polo στον ώμο, το πουλόβερ Stefanel που δεν έλεγα να το αποχωριστώ μαζί με το Levis 501 μου! Η επιστροφή μετά από χρόνια να καμαρώσω τη φίλη μου Κατερινίδιον, στον ίδιο χώρο, να παίρνει μέρος στις τελετές λήξης και να ξαναβλέπω τους καθηγητές μου είκοσι χρόνια μετά από τότε που πήγα στο γυμνάσιο. Η αυλή με το πεύκο και τις μπασκέτες, το τσαγαλί χρώμα στους τοίχους, τα θρανία, οι αίθουσες... Το βιβλιοπωλείο της Χαράς στη πλατεία, όπου παίρναμε τα βιβλία και κάθε φορά που πήγαινα χάζευα στη βιτρίνα για να πάρω και το χαζοτριζουλάκι μου μαζί!Το ξύπνημα στις 5 το πρωί σχεδόν σε όλες τις τάξεις, για να προλάβω να κάνω επανάληψη τα μαθήματα που θέλαν διάβασμα και να αποκοιμιέμαι ξανά πάνω στο βιβλίο διαβάζοντας.

Ήθελα να μην έχει κλείσει το σχολείο μου μετά από λίγο καιρό, να έστελνα και εγώ ίσως τα παιδιά μου εκεί που πήγα κι εγώ και έγινα άνθρωπος. Να είναι εκεί, όπως και το δημοτικό μου στην Αθανασίου Διάκου και να μεγαλώνουν γενιές και γενιές παιδιών κάθε σχολική χρονιά!

Μια ακόμα σχολική χρονιά ξεκίνησε, τα βιβλία μου ακόμα τα έχω φυλαγμένα στο πατάρι και δεν μου κάνει καρδιά να τα πετάξω και μάλλον δεν θα το κάνω όσα χρόνια και αν έχουν περάσει.

Καλή αρχή και καλή φώτιση στα μαθητούδια μας!

Marialena, 11/09/2007