Με απασχολεί πολύ τελευταία το πως βιώνω κάποιες καταστάσεις στη ζωή μου. Κεντρικός άξονας η αγάπη και πως εκφράζεται μέσα από μένα και τους άλλους γύρω μου. Συνειδητοποιώ ότι αυτό που υπάρχει ως ιδεατό στο μυαλό μου (πανανθρώπινη αγάπη), δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα και προσπαθώ να συγκεράσω τις δικές μου ιδεοληψίες με το τι υπάρχει γύρω μου και από κει ...το χάος!
Χθες αργά το βράδυ πριν κοιμηθώ, άκουσα μια κουβέντα από την φίλη μου για αυτό το χαρακτηριστικό: Ο ωκεανός θέλει ωκεανό αγάπης και όχι σταγόνα! Και μου καρφώθηκε στο μυαλό αυτή η κουβέντα. Τι είμαι άραγε ωκεανός ή σταγόνα? Στους άλλους ανθρώπους εμφανίζομαι σαν ωκεανός, δοτική, ενθουσιώδης, ασυγκράτητη, παρορμητική, με ορμή και ενέργεια που πηγάζει από μέσα μου. Ώρες ώρες αισθάνομαι και σαν σταγόνα. Είναι τότε που ο φόβος να είμαι ευτυχισμένη ενεργοποιείται και με παγιώνει. Και τότε είμαι ένα πλασματάκι, φοβισμένο, αδύναμο, κλεισμένο στο φοβικό μικρόκοσμό του...
Υπάρχει και αυτή η νοοτροπία του ότι "η αγάπει πονάει" και ότι "όποιος αγαπάει παιδεύει" εκφρασμένο με τα λόγια του λαού μας. Γιατί πρέπει να είναι έτσι? Γιατί φορτώνουμε στην αγάπη τέτοια βάρη δυσβάσταχτα? Θέλω και κολλώνω να ξεφύγω από το κλειστοφοβικό πλαίσιο της αγάπης με όρους. Το προσπαθώ με κάποιους ανθρώπους πολύ κοντά μου που οι σχέσεις μας έχουν το περιθώριο της δοκιμασίας υπό ασφαλείς συνθήκες.
Μα εκεί που δεν είναι εργαστήρι σχέσεων με βλέπω πως αντιδρώ. Με φόβο Θεού εξαπαρχής.
Άραγε ο ωκεανός μου θα συναντήσει τον άλλον ωκεανό να σμίξουν οι απεραντοσύνες μας, ή μια ζωή θα συμβιβάζομαι με σταγονίτσες και φτου απ' την αρχή? Καλημέρα, Μαριαλένα
Υ.Γ. 200+1 με αυτό το ποστάκι και συνεχίζω ακάθεκτη να εκφράζομαι μέσα από αυτή και τις άλλες σελίδες των ιστολογίων. Σας ευχαριστώ από καρδιάς που με τιμάτε με την επισκεψιμότητά σας και την κατάθεση των απόψεών σας στον σχολιασμό των καταγραφών μου, όποτε το κρίνετε. Με βοηθάτε πολύ, να είστε όλοι καλά!
Monday, May 29, 2006
Μια σταγόνα στον ωκεανό
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
22 comments:
Καλή σου μέρα!
Όταν συναντήσεις τον ωκεανό σου...δεν θα χρειαστεί να ρωτήσεις...απλά θα ΞΕΡΕΙΣ και θα γίνεις ωκεανός χωρίς να το καταλάβεις!
Ο Ωκεανός δεν θέλει ωκεανό αγάπης. Όπως τραγουδά ο Κρις ντε Μπεργκ
" η αγάπη είναι σαν σταγόνα βροχής, πολλές σταγόνες βροχής φτιάχνουν το ποτάμι, το ποτάμι κυλά στη θάλασσα κι αυτή rolls on for ever ".
Έρχεται ο μπαγάσας το καλοκαίρι, να δούμε αν θα μας βγεί να κατεβούμε στην απεχθή πρωτεύουσα...
@ An-Lu: Καλημέρες πολλές ;-}}}}} Μακάρι, μακάρι... (λιώνω).
@ Ημίαιμος: Γιούπιιιιιι! Αν τα καταφέρεις, θα είναι χαρά να γνωριστούμε επιτέλους κι από κοντά! Έ, όχι και απεχθής, εμείς οι φίλοι σου είμαστε που την ομορφαίνουμε και δεν θέλω αντίρρηση, γιατί... (θα πω στην Άρτεμη να σε γλύψει, εντάξει?)
Όντως έχω πολλά ανεξόφλητα ...χρέη στην Αθήνα. (Άσε με να την απεχθάνομαι, εικοσιοκτώ χρόνια με πέδεψε...). Και σίγουρα, την ομορφαίνετε εσείς. Φίλησέ μου την Άρτεμη στη μουσούδα.
Οι ωραίοι έχουν χρέη... περάστε από το ταμείο παρακαλώ να τα εξοφλήσετε, δεκτές και άτοκες δόσεις (είδες πως σε διευκολύνει το κατάστημα)? Χαρές που θα κάνει με το φιλί στη μουσουδίτσα, να σαι σίγουρος! Μ.
πολύ όμορφο το ποστ σου μαριαλένα.
όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι όλα τα ρητά για την αγάπη έχουν δίκιο αλλά και άδικο.. είναι τόσο μεγάλη αυτή η λέξη, που δύσκολα θα βρεις ρητα να την εκφράζουν στο μεγαλέιο της.
το ψάξιμο για το οποίο λες είναι μαγικό, άσχετα από του πού θα σε βγάλει =)))
Καλημέρα Μαριλινάκι μου! Μαγικό και ανεπανάληπτο το ψάξιμο, δεν λες τίποτα! Για να βρεις την αγάπη τελικά πρέπει να την κατακτήσεις, να καταλάβεις τι σημαίνει για σένα, να το θες όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και να την καλέσεις στη ζωή σου. Και τότε εμφανίζεται από εκεί που δεν το περιμένεις.
Πολύ ωραίο και το σχόλιό σου, εγώ σ'ευχαριστώ για την άποψή σου. Μ.
@ Mo: It's my pleasure to join the club too. Thanks for welcoming me!
Πολύ συνειδητοποιημένη η άποψή σου και η σελίδα σου καίρια. Χαίρομαι!
Πόσο δίκιο, μα πόσο δίκιο έχεις. Εκεί είναι το κλειδί, στην αγάπη προς τον εαυτό μας, γμτ!!! Μου ήλθαν στο νου οι στίχοι ενός πολύ αγαπημένου τραγουδιού που με αντιπροσωπεύει:
" Because the greatest love of all is easy to achieve, learning to love yourself, it is the greatest love of all" (Whitney Houston)
Καλή αρχή και από μένα, θα χαρώ να σε διαβάζω και να επικοινωνούμε! Μ.
Όταν είμαστε έτοιμες, θα καλέσουμε τους Ωκεανούς μας...
κι εκείνοι θα έρθουν... :-)
Σε φιλώ, γλυκά, μάτια μου!
Ψυχή μου, ψυχή μου εσύ! Σ' αγαπώ πολύ...
Κι εγώ... :-)))
Τους ωκεανούς δεν τους καλούμαι
εμείς, πηγαίνουμε να τους συναντήσουμε, και θέλει μαγκιά
να μείνης και να ταξιδεύεις
στους ωκεανούς.
Το σερφάρισμα στην κορφή του κύματος του ωκεανού θέλει πόλυ
χρόνο, κόπο, δεξιοτεχνία, φινέτσα
και μεράκι για να απολαύσεις
τελικά την ομορφιά και την ευτυχία.
Καλημέρα Μαριαλένα!
όταν κοιταχτής στον καθρέφτη τώρα
ξέρεις τι πρέπει να κάνεις
"...πώς θα το ξέρω γιαγιά?"
"...θα το νοιώσεις..." αποκρίθηκε...
Την κοίταξα με δέος θυμάμαι...
Μα είχε δίκιο...
Τώρα ξέρω...
Έτσι λοιπόν, καλή μου, θα το νοιώσεις κάποια στιγμή...
@ Serenity: Από τις πιο όμορφες τρυφερές κουβέντες που μου έχουν πει (you know why). Ψυχή μου εσύ!
@ Sailor: Έρχεται η στιγμή να δω αυτήν την απίστευτη φατσούλα στον καθρέπτη. Το νιώθω και σ' ευχαριστώ που μου το θυμίζεις... Να ξέρες πόσο καλό μου κάνεις να μου το θυμίζεις. Μην σταματήσεις μέχρι να το καταφέρω γιατί ακόμα φοβάμαι. φιλιά στη γειτονιά των αγγέλων, Μ.
Καλησπέρα Ninbus καλοσώρισες! Σ' ευχαριστώ γι' αυτό που έγραψες και για την ευχή σου. Χαίρομαι που ακούω έναν άνθρωπο που ένιωσε τι σημαίνει αγάπη. Η ηρεμία που αποπνέεις είναι προφανής. Να σαι καλά και θα χαρώ να τα ξαναπούμε!
ξέρεις κάτι;
μερικές φορές οι σταγόνες είναι αυτές που κρατάνε την ουσία καθαρή, όπως το απόσταγμα. το λίγο. το εκλεκτό.
ο ωκεανός είναι άλλο πράγμα και δεν θα πω την γνώμη μου, γιατί θα με πουν ελιτιστή.
εγώ κρατώ τις σταγόνες.
Καλησπέρα (αγαπημένε μου συγγραφέα) Ροϊδη και καλοσώρισες! Σεβαστή η άποψή σου γιατί αντικατοπτρίζει την δική σου αλήθεια. Είσαι καλά μέσα σ' αυτό, αυτό μετράει. Ο Ωκεανός για μένα έχει την αίσθηση του Όλου, σαν ένα κομμάτι του Σύμπαντος και γι' αυτό αναφέρομαι στον τρόπο εκδήλωσης της αγάπης σαν Ωκεανό. Οι σταγόνες αγάπης μου δίνουν την αίσθηση του μη-όλου, αλλά αν στην περίπτωσή σου σε καλύπτει, δεν έχω αντίρρηση.
Θα χαρώ να τα ξαναλέμε, Μ.
Να είσαι καλά να τα χιλιάσεις τα ποστς Μαριαλένα, να σε χαιρόμαστε κι εμείς!
Όσο για ωκεανούς..σού αφιερώνω το "sea of love" του Roger Plant. Με την ευχή να βρεις σύντομα το κύμα που θα σε ταξιδέψει:)
Καλησπέρα Λουλουδένια μου! Ωραίο τραγούδι, σ' ευχαριστώ για την αφιέρωση!
Μακάρι να αποδειχθώ άξια να ταξιδέψω στον Ωκεανό της αγάπης!
Σ'ευχαριστώ για την ευχή και για σένα κάθε καλό...
Απλά να μην φοβηθώ να την υποδεκτώ όπως της αξίζει, όταν και εφόσον κτυπήσει τη πόρτα μου αγαπητέ Αβεσσαλώμ. Αλλιώς ας υπάρχει γαλήνη στη καρδιά, το πιο σημαντικό και να εκδηλωθεί πρώτα και κύρια σε εμένα και μετά βλέπουμε... να σαι καλά, όρεξη υπάρχει μέχρι στιγμής! Μ.
Όταν δεν περιμένεις τίποτε από τον άλλο τότε έρχεται η αγάπη...
Καλησπέρα και καλοσώρισες στο σπιτάκι μου Αστεγούλα! Πες το ψέμματα, έτσι είναι... αλλά ποιός αντέχει να υπομείνει το να περιμένει! Αυτό αλλιώς ονομάζεται ενεργητική υπομονή και εδώ που τα λέμε θέλει να το πάρεις απόφαση πως έτσι είναι η ζωή! Όλα τ΄άλλα είναι του μυαλού μυθεύματα για να ζούμε στις παγίδες μας. Θα χαρώ να τα λέμε, φιλιά, Μ.
Post a Comment